Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΤΟ 1940:ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΕ ΡΑΣΟΦΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ
To Άγιο Όρος στην Κατοχή
Το 1941 η τριπλή κατοχή σκιάζει την Ελλάδα. Ξεκινά μια σειρά
δύσκολων ετών, πείνα, εκτελέσεις και καταστροφή για όλο τον ελληνικό
λαό. Μέρος της ελληνικής υπαίθρου αποτελεί και η χερσόνησος του Άθω, το
γνωστό Άγιο Όρος, όμως εκεί η κατάσταση είναι διαφορετική.
Την στιγμή που ο Αδόλφος Χίτλερ κατασφάζει και κατακαίει την Ευρώπη,
οι Αγιορείτες μοναχοί, άγιοι πρόγονοι του σημερινού Εφραίμ, αποφασίζουν
να πάρουν κι αυτοί, πολιτική θέση στο πλευρό της ναζιστικής Γερμανίας.
Ακολουθεί το πρώτο συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον Αδόλφο Χίτλερ:
[youtube=http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=95vZNW6M5uE]
"Εν Αγίω Όρει τη 13/26 Απριλίου 1941
Προς την Αυτού Εξοχότητα τον Αρχικαγκελλάριον του ενδόξου Γερμανικού Κράτους Κύριον Αδόλφον Χίτλερ εις Βερολίνον.
Εξοχότατε,
Οι βαθυσεβάστως υποσημειούμενοι Αντιπρόσωποι των Είκοσιν Ιερών
Βασιλικών Πατριαρχικών και Σταυροπηγιακών Μονών του Αγίου Όρους Αθω,
λαμβάνομεν την εξαιρετικήν τιμήν ν' απευθυνθώμεν προς την Υμετέραν
Εξοχότητα και παρακαλέσωμεν Αυτήν θερμώς, όπως, ευαρεστημένη, αναλάβη
υπό την Υψηλήν προσωπικήν Αυτής προστασίαν και κηδεμονίαν τον Ιερόν
τούτον Τόπον, του οποίου Ηγούμενοι και αντιπρόσωποι τυγχάνομεν,
διαδεχομένη εν τούτω τους ιδρυτάς και Ευεργέτας του Ιερού τούτου Τόπου
Βυζαντινούς Αυτοκράτορας και διαδόχους τούτων.
Το Αγιον Όρος, Εξοχώτατε, συνέστη εις Πανορθόδοξον μοναχικήν
πολιτείαν, εις ήν ανέκαθεν διαβιούν εν αγαστή ομονοία μοναχοί ακωλύτως
προσερχόμενοι από διάφορα ορθόδοξα Έθνη, κατά τον Θ΄ μ.Χ. αιώνα,
πνευματικώς μεν εξαρτωμένων από του Οικουμενικού Πατριαρχείου
Κωνσταντινουπόλεως, πολιτικώς δε αυτοδιοικούμενον υπό της Ιεράς Συνάξεως
των Αντιπροσώπων των Είκοσιν Ιερών και Κυριάρχων Μονών και πολιτειακώς
υπαγομένων υπό την προστασίαν και κηδεμονίαν των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων
και των διαδόχων Αυτών.
Το Αυτονομιακόν τούτο πολίτευμα περιεθριγκώθη δι' αλλεπαλλήλων
τυπικών και Χρυσοβούλων των ιδρυτών και ευεργετών των Ιερών μονών
Βυζαντινών Αυτοκρατόρων Βασιλείου του Μακεδόνος (882), Ιωάννου Τσιμισκή
(972), Κωνσταντίνου Μονομάχου (1046), Στεφάνου Δουσάν (1346) και άλλων
Σλαύων, Ουγγροβλάχων Ηγεμόνων και των μετέπειτα Σουλτανικών Φιρμανίων
τελευταίως δε υπό του Καταστατικού Χάρτου του 1926, ούτινος δύο αντίτυπα
εσωκλείομεν.
Το ουτωσί καθιερωθέν προνομιακόν και αυτοδιοίκητον καθεστώς του
Ιερού τούτου Τόπου, αποτελέσαν αντικείμενον συζητήσεων και επικυρώσεων
διαφόρων διεθνών συνθηκών περιεθριγκώθη τέλος, διά του 62ου άρθρου της
Βερολινείου συνθήκης του έτους 1878, έχοντος ούτω, οι μοναχοί του Όρους
Αθω οθενδήποτε και αν κατάγωνται θα διατηρήσωσι τα κτήματα και τα
πρότερα αυτών δικαιώματα και θ'; απολαύωσιν, άνευ ουδεμιάς εξαιρέσεως,
πλήρους ισότητος δικαιωμάτων και προνομίων.
Των εν Αγίω Όρει ενασκουμένων Μοναχών, ανεξαρτήτως τόπου προελεύσεως
και Εθνικότητος, σκοπός και αποστολή καθ' όλον τον υπερχιλιετή βίον του
Αγίου Όρους, υπήρξεν η διατήρησις, προαγωγή και εξασφάλισις των Ιερών
αυτού σκηνωμάτων, η διά της ακαταπονήτου φιλεργίας των εν αυτώ
ενασκουμένων μοναχών καλλιέργεια της τε εκκλησιαστικής και κλασσικής
φιλολογίας και καλλιτεχνίας, ο ασκητικός βίος και η διηνεκής προσευχή
υπέρ του σύμπαντος κόσμου.
Την διατήρησιν του καθεστώτος τούτου της αυτονόμου μοναχικής
πολιτείας, ικανοποιούντος πλήρως άπαντας τους εν Αγίω Όρει ενασκουμένους
ανεξαρτήτως εθνικότητος Ορθοδόξους μοναχούς και εναρμονιζόμενοι προς
τον σκοπόν και την αποστολήν αυτών, παρακαλούμεν και ικετεύομεν θερμώς
την Υμετέραν Εξοχότητα όπως αναλάβη υπό την υψηλήν προστασίαν και
κηδεμονίαν Αυτής.
Τον Βασιλέα των Βασιλευόντων και Κύριον των Κυριευόντων εξ όλης
ψυχής και καρδίας ικετεύοντες, όπως επιδαψιλεύση τη Υμετέρα Εξοχότητι
υγείαν και μακροημέρευσιν επ' αγαθώ του ενδόξου Γερμανικού Έθνους.
Υποσημειούμεθα βαθυσεβάστως" Πηγή: Ιστορικόν Διπλωματικόν Αρχείον του Υπουργείου Εξωτερικών.
Αναδημοσίευση: περιοδικόν Ελληνικόν Πάνθεον, τεύχος 13, Ιουνίου-Αυγούστου 2001, σελίδα 18.
Οι Αγιορείτες μοναχοί μάλιστα δεν θα σταματήσουν εκεί. Σύντομα θα
αναρτήσουν και πορτραίτο του δικτάτορα στο ρώσικο μοναστήρι στην αίθουσα
των πορτραίτων. Εκεί αργότερα θα δειπνήσει και γερμανική αντιπροσωπεία
που θα γίνει δεκτή με τιμές από τους μοναχούς. Αργότερα το ίδιο έτος θα
αποσταλεί και δεύτερο τηλεγράφημα προς τον Αδόλφο Χίτλερ:
"
"«Ανοικτή Επιστολή Ιεράς Επιστασίας
Προς την Αυτού Εξοχότητα
Αρχηγόν του Γ΄ Ράιχ
Αδόλφον Χίτλερ
Ημείς οι 20 εκλεγμένοι αντιπρόσωποι των ισάριθμων ιερών μονών των
αποτελουσών την Μοναστικήν Πολιτείαν του Αγιωνύμου Όρους Άθω
δημοσιεύομεν εις επήκοον πάντων την ανοικτήν ταύτην συγχαρητήριον
επιστολήν διά τάς κατά των Σοβιετικών νίκας σας. Καί αγαλλόμενοι
κραυγάζομεν εν θαυμασμώ: Έπεσεν το Ζιτομίρ καί εσώθη η Χριστιανοσύνη.
Κύριος ο Θεός κρατύνη την υμετέραν εξουσίαν εις έτη πλείστα.
Οι 20 αντιπρόσωποι της ενιαυσίου συνάξεως των 20 κυριάρχων μονών της Αθωνικής Πολιτείας.
Α΄ ΤΕΤΡΑΔΟΣ: Λαύρας, Δοχειαρίου, Ξενοφώντος, Εσφιγμένου.
Β΄ ΤΕΤΡΑΔΟΣ: Βατοπεδίου, Κουτλουμουσίου, Καρακάλου, Σταυρονικήτα.
Γ΄ ΤΕΤΡΑΔΟΣ: Ιβήρων, Παντοκράτορος, Φιλοθέου, Σίμωνος Π¨ετρας.
Δ΄ ΤΕΤΡΑΔΟΣ: Χιλιανδαρίου, Ξηροποτάμου, Αγ. Παύλου, Οσίου Γρηγορίου.
Ε΄ΤΕΤΡΑΔΟΣ: Αγ. Διονυσίου, Ζωγράφου, Αγ. Παντελεήμονος, Κωνσταμονίτου»."
Γιατί όμως μια τέτοια βιασύνη των μοναχών απέναντι στο πρόσωπο του
Χίτλερ; Η απάντηση στο ερώτημα δεν είναι απλή και για να την εντοπίσουμε
πρέπει να κατεβούμε στο βαθύ άδυτο της παρασκηνιακής πολιτικής των
αγιορείτικων μονών. Το βουλγαρικό μοναστήρι κατά μιαν ιστορική άποψη
επιχειρούσε μέσω της συμμαχίας των Βούλγαρων με την Γερμανία να
αποσχίσει την χερσόνησο από την ελληνική επικράτεια. Έτσι με την
αποστολή των επιστολών αυτών, οι άλλες μονές επιχειρούσαν να στρέψουν
τον γερμανό δικτάτορα προς το μέρος τους. Μια διαφορετική ιστορική
άποψη, θεωρεί το γεγονός τμήμα της πάγια πολιτικής των αγιορειτών σε ότι
αφορά τους κατακτητές. Η απόλυτη υποτέλεια εξασφάλισε και εξασφαλίζει
την ακεραιότητα της θέσης τους και του αμύθητου πλούτου τους. Η ίδια
άποψη τονίζει ότι και κατά την τουρκική κατοχή, το Άγιο Όρος παραδόθηκε
ολοκληρωτικά και μετά βαΐων και κλάδων στον Τούρκο κατακτητή και έλαβε
από αυτόν τεράστιο ποσό για την συνέχιση της λειτουργίας του.Την εποχή
που ο Ελληνικός πεινούσε οι καλόγεροι πουλούσαν το αλεύρι τους στους
Γερμανούς!!
Όποια κι αν είναι η ιστορική αλήθεια, ένα παραμένει αδιάψευστο
γεγονός: Την στιγμή που ο ελληνικός λαός μάχονταν τον κατακτητή, θυσίαζε
τα παιδιά του και δέχονταν βαρύ το τίμημα της ελευθερίας, το Άγιο Όρος
παρέθετε δείπνα και συνέχαιρε τον κατακτητή για τις νίκες του στον
σοβιετικό λαό.
Ας δούμε όμως και ένα ακόμα ενδιαφέρον θέμα, σχετικό με τις σχέσεις των Γερμανών και των μοναχών του Άθω.
Με την κατάρρευση του μετώπου, οι αγιορείτες μοναχοί θεώρησαν σωστό
να εξοπλίσουν με τα χρήματα των μονών τους ένα στρατιωτικό σώμα, για την
προστασία τους. Το σώμα αυτό που έφερε παραδοσιακή φορεσιά με
φουστανέλα, έτυχε της αναγνώρισης και της έγκρισης των τοπικών
γερμανικών αρχών, οι οποίες δεσμευτήκαν να το συνδράμουν σε περίπτωση
ανάγκης, από την Ιερισσό, στην οποία εδράζονταν μικρή γερμανική δύναμη.
Το σώμα αυτό αντικαταστάθηκε από την τακτική χωροφυλακή (υπό την
γερμανική διοίκηση πάντα) που απέστειλε, τον Μάιο του 1941, μικρή δύναμη
φρουράς στο Άγιο Όρος. Το γεγονός αυτό καταδεικνύει για μια ακόμη φορά
την αγαστή σύμπνοια των μονών του Άγιου Όρους με τους χασάπηδες της
Βέρμαχτ.
"
Είναι όμως ξέχωρα όλα αυτά από την γενικότερη στάση της Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας ;
Σαφέστατα όχι. Πάμπολλα είναι τα παραδείγματα σύμπνοιας και
συνεργασίας της επίσημης ορθοδόξου εκκλησίας με τον Γερμανό κατακτητή.
Για να μην μακρηγορήσουμε θα αναφερθούμε μόνο σε μερικά (μιας που θα
παραθέσουμε αργότερα άρθρο για το θέμα).
1. Το 1941 ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός, ορκίζεται σε μια νύχτα από
τους ναζί, και με την σειρά του ορκίζει την κυβέρνηση των Ναζί.
2. Ο επίσκοπος Ιωαννίνων Σπυρίδων, με επιστολή του στο ποίμνιό του,
το προτρέπει να εμπιστεύεται τις γερμανικές αρχές κατοχής και να μην
βοηθά τους αντάρτες
3. Ο επίσκοπος Μεσολογγίου Ιερόθεος, συνεργάτης των ναζί, που με την
βοήθειά τους καταλήστευσε το ποίμνιο του και άνοιξε, το 1944, με την
βοήθειά τους τον τάφο του προκατόχου του για να του κλέψει την χρυσή
ράβδο.
Αυτές είναι μόνο μερικές από τις αυθαιρεσίες και δεν είναι καθόλου μεμονωμένες ή άσχετες από την κατάσταση στο Άγιο Όρος.
Πηγη: zougla
Ο Χίτλερ εισέβαλε στην Ελλάδα στις 6 Απριλίου 1941, με την επίθεση γερμανικών στρατευμάτων μέσω Βουλγαρίας και Γιουγκοσλαβίας. Τρεις μέρες αργότερα η Θεσσαλονίκη και η Χαλκιδική ήταν υπό γερμανική κατοχή. Αρχικά υπήρχαν μόνο λίγοι Γερμανοί στρατιώτες στο Άγιο Όρος.
Η Ιερά Επιστασία του Αγίου Όρους, η τετραμελής εκτελεστική επιτροπή που ορίζεται κάθε χρόνο από την Ιερή Κοινότητα, ζήτησε από τον Χίτλερ, στις 13 Απριλίου του 1941, να πάρει το Άγιο Όρος υπό την προσωπική του προστασία και να μη του επιτεθεί. Λίγο μετά την αποστολή της επιστολής στον Χίτλερ, το καλοκαίρι του 1941, το Άγιο Όρος επισκέφθηκε μια γερμανική «επιστημονική» ομάδα με επικεφαλής τον Φραντζ Ντόλγκερ, ο οποίος έγινε δεκτός δίχως αντίσταση από τους μοναχούς του Άθω. O Φραντζ Ντόλγκερ (1891-1968) ήταν Γερμανός βυζαντινολόγος ο οποίος κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής βρέθηκε στο Άγιο Όρος ως ταγματάρχης.
Στο βιβλίο που έβγαλε αργότερα ο Ντόλγκερ λέει: «Κατά την άφιξή μας σε πολλά μοναστήρια και, κατά την αναχώρησή μας από ένα (τη Μονή Διονυσίου), μας υποδέχτηκαν με τη σημαία της σβάστικας, όταν καταπλεύσαμε με το μικρό πλοίο μας».
Οι μοναχοί του Άθω αποδέχτηκαν την παρουσία των Γερμανών και διατηρούσαν ένα χαμηλό προφίλ, για να αποτρέψουν αντίποινα.
Τον Ιούνιο του 1943 μια ομάδα οκτώ Γερμανών στρατιωτών έφτασε στις Καρυές. Έμειναν στο Κονάκι της Μονής Σίμωνος Πέτρας. Οι οκτώ στρατιώτες κουβαλούσαν δύο πιστόλια και έξι τουφέκια. Δεν είχαν ασύρματο, μόνο μια τηλεφωνική γραμμή, που ήταν εκτός λειτουργίας πολλές φορές, ειδικά όταν έβρεχε. Επειδή ορισμένοι από αυτούς έπρεπε να επιστρέφουν στη Θεσσαλονίκη κάθε τόσο - ένα ταξίδι που χρειαζόταν τέσσερις μέρες -, η ομάδα αποτελούταν ως επί το πλείστον από έναν ή τρεις άντρες. Οι μοναχοί του Άθω αποδέχτηκαν την παρουσία των Γερμανών και δεν έφεραν την παραμικρή αντίσταση, για να αποτρέψουν αντίποινα.
Αφού οι Γερμανοί αποχώρησαν στις 29 Μαΐου 1944, ο Άθως βρισκόταν για λίγο καιρό υπό την κατοχή των ανταρτών, πριν πάρουν τον έλεγχο οι ελληνικές αρχές.
Ένα από τα πράγματα που έκαναν οι Γερμανοί ήταν μια απογραφή, η οποία έδειξε ότι 5.500 μοναχοί ζούσαν στο Άγιο Όρος εκείνη την εποχή. Τον Μάιο του 1943 οι Γερμανοί κατάσχεσαν μερικά ραδιόφωνα σε μοναστήρια. Το γερμανικό ναυτικό είχε ένα μικρό παρατηρητήριο κάπου πάνω από τη Σκήτη Τιμίου Προδρόμου, με θέα το ακρωτήρι. Λίγο μετά τον πόλεμο, κατεδαφίστηκε.
Μία από τις πιο συναρπαστικές ιστορίες είναι η επείγουσα προσθαλάσσωση ενός γερμανικού υδροπλάνου, κοντά στην παραλία του Αγίου Παύλου. Υπήρχε μόνο ένα μικρό πρόβλημα: υπήρχε μια γυναίκα στο πλήρωμα! Η πιλότος δε μπορούσε να πατήσει στην στεριά αφού απαγορεύεται αυστηρά. Το πρόβλημα λύθηκε χάρη στη σοφία των μοναχών: η γυναίκα μεταφέρθηκε στην καλύβα ενός ψαρά με ξυλοπόδαρα (δεν ακούμπησε το έδαφος!) και η καλύβα για μια σύντομη χρονική περίοδο ανακηρύχθηκε αυτόνομη από το Άγιο Όρος!
Μια ή δύο μέρες αργότερα ένα άλλο πολεμικό αεροπλάνο προσγειώθηκε και αφού επιδιόρθωσαν την βλάβη απογειώθηκαν και τα δύο ξανά.
Δείτε μερικές ακόμα φωτογραφίες από τη συμβίωση των Γερμανών με τους μοναχούς στο Άγιο Όρος:
Με πληροφορίες από το athosweblog.com
Πηγη: lifo
