Η Λουκία Ρικάκη...

Για την Λουκία Ρικάκι ”http://breathofairfilm.blogspot.com/

«Συνεργάστηκα πολύ στενά με κάποιους δασκάλους που υπήρξαν οι βασικοί μου συνομιλητές για να αντιληφθώ την πραγματικότητα που εκείνοι ζουν κάθε μέρα και εγώ έζησα μόνο λίγους μήνες. Κάθε πρωί ξυπνούσα στις 6 και δεν επέστρεφα πριν τα μεσάνυχτα. Έζησα όλο τον παλμό της δραστηριότητας του σχολείου και των παιδιών στο κέντρο της πόλης της Λευκωσίας. Εργαστήκαμε κυρίως με ένστικτο, πολλή αγάπη, άπειρες ώρες παρατήρησης και συνομιλίας με τα παιδιά κάθε ηλικίας για την ανακάλυψη της πραγματικότητας του άλλου. 
Dreams in another language:

"Έχει σημασία σε ποιά γλώσσα ονειρεύεται ένα παιδί; Δεν θα έπρεπε αλλά όταν η ζωή ακολουθεί τη δική της πολυπλοκότητα τότε και τα όνειρα μιλούν τη δική τους γλώσσα. Γλώσσα με αλήθεια, χιούμορ, πίκρα, απορία, τρυφερότητα, αγάπη. Και τα όνειρα γίνονται τόπος και δύναμη ζωής σε όποια γλώσσα, σε όποια συνθήκη και αποκαλύπτονται όταν βρουν γόνιμη γη.

Το σχολείο ίσως δεν μπορεί να αλλάξει την κοινωνία γύρω του όμως στη Φανερωμένη προσπαθούν να βελτιώσουν την κοινωνία των παιδιών του σχολείου και να ανταποκριθούν στις ανάγκες τους.

Σχολείο Φανερωμένης 300 πρόσωπα 300 όνειρα καθένα στη γλώσσα του.

Το σχολείο είναι η χώρα των παιδιών. Μια νέα πατρίδα όπου εκτός του ότι μιλούν διάφορες γλώσσες, μαθαίνουν να εκφράζονται ακόμη και να ονειρεύονται σε μια άλλη γλώσσα. Ειδικά η Φανερωμένη αποτελεί φιλόδοξο πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας, της Κύπρου το οποίο κάνει ένα άνοιγμα στην κοινωνία.

Τι είναι η πατρίδα μας; Μην είν' οι κάμποι;

Μην είναι τ' άσπαρτα ψηλά βουνά;

Μην είναι ο ήλιος της, που χρυσολάμπει;

Μην είναι τ' άστρα της τα φωτεινά;"

απο το παραμυθι Η σαιτα...απο το βιβλιο Παραμυθια της αγαπης και της Ελπίδας:

“Το άλλο πρωί το κορίτσι ξύπνησε με κέφι, σαν να ’χε φτερά στα πόδια. Έφτασε στην πολιτεία και πήγε κοντά στο μεγάλο πάρκο, που είχε πει ότι δούλευε το αγόρι. Ήταν εκεί. Τον κοίταζε για μέρες. Ντρεπόταν να τον πλησιάσει. Όταν γέμισε το φεγγάρι — που λένε ότι πιάνουν οι ευχές — έφτιαξε μια σαΐτα και έγραψε πάνω της τα λόγια που από καιρό είχε σκεφτεί ότι ήθελε να του πει.

Η σαΐτα πέταξε και έφτασε πάνω στο πάγκο με τα φρούτα που πουλούσε το αγόρι. Την έπιασε στο χέρι του και είδε ότι ήταν γεμάτη μικρά γράμματα. Σαν στολίδια του φάνηκαν. Την ξεδίπλωσε προσεκτικά μην πέσει κανένα γράμμα και χαθεί και άρχισε να διαβάζει:

«Πριν το καταλάβουμε ανήκε ο ένας στον άλλον… Ένα λουλούδι ήμασταν μόνο. Οι ψυχές μας ζούσαν ενωμένες, σαν το λουλούδι, που όταν αγαπάει κρύβει τις χαρές του στο κλειστό μπουμπούκι. Τα μάτια μου κοιτάζουν μόνο εσένα, όπως τα ματόκλαδα αγκαλιάζουν το μάτι… Ακούς την παλίρροια της καρδιάς μου; Θέλω να μου δείξεις τους περιπάτους σου, εκεί που κάθισες, να μου αφηγηθείς πως πέρναγες τότε τον καιρό σου, σαν να ήμουνα από τότε, από πάντα μαζί σου».

απο το παραμυθι Η σαιτα...απο το βιβλιο Παραμυθια της αγαπης και της Ελπίδας..δωρο για τους αγαπημενους..και τους ερωτευμενους που γιορταζουν ολο το χρονο..”

SOS!!!!!!!!!!!!! ΕΠΕΙΓΩΝ!!!!!!

SOS!!!!!!!!!!!!! ΕΠΕΙΓΩΝ!!!!!!
Βοηθήστε ένα παιδί να έχει δίπλα τους γονείς του στις δύσκολες στιγμές που περνάει! Το αγοράκι είναι 7 ετών, λέγεται Ευστράτιος Μάρκου, διαγνώστηκε με άκρως επικίνδυνο όγκο στον εγκέφαλο πριν 2 ημέρες στο Βοστάνειο Νοσοκομείο Μυτιλήνης. Από χθες νοσηλεύεται στο Νοσοκομείο Παίδων Αττικής, μάλλον αύριο θα γίνει η χειρουργική επέμβαση στο εγκέφαλο του παιδιού. Οι γονείς έφυγαν με 100 ευρώ δανεικά στην τσέπη τους για να είναι κοντά στο μωρό τους. Η οικογένεια είναι πολύ φτωχή και βασιζόμενη στην ανθρωπιά όλων όσων διαβάζουν αυτή την είδηση.
Αν θέλετε να βοηθήσετε ο λογαριασμός στην Εθνική Τράπεζα, στα ονόματα των γονιών –Μάρκου Ανάργυρος και Μάρκου Ελένη είναι:

692372376-36

Υ.Γ.  το IBAN ειναι:
GR53 0110 6920 0000 6923 7237 636
και ο λογαριασμος 692/372376-36 ΣΤΗΝ Εθνικη Τραπεζα της Ελλαδας, στα ονοματα των γονειων Μάρκου Ανάργυρος και Γιαννίκου Ελένη. Το παιδι, Μάρκου Ευστράτιος, θα κανει την επεμβαση την επομενη εβδομαδα στο νοσοκομειο Αγια Σοφια Αθηνων.

Όταν τους ήρωες τους ξέρουμε με το μικρό τους όνομα

Σήμερα, στις μέρες που η αλληλεγγύη πρέπει να έχει το πρώτο λόγω στην ύπαρξη μας σαν άνθρωποι, διάβασα για μια ηρωΪδα από τους πολλούς αγνώστους. Δεν έγινε έργο η ζωή της, δεν αγιοποιήθηκε. Πάντως κατάλαβα ότι φώτισε της ζωές πολλών ανθρώπων στο πέρασμα της πάνω στην γη.

Πρόσφατα πέθανε μια 98χρονη κυρία που την έλεγαν Ιρένα! Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ιρένα εργαζόταν στο γκέτο της Βαρσοβίας σαν ειδική υδραυλικός υπονόμων. Είχε όμως κι έναν απώτερο σκοπό... Σα Γερμανίδα, ήξερε πολύ καλά ποια ήταν τα σχέδια των ναζί για τους εβραίους! Η Ιρένα έβγαζε λαθραία από το γκέτο βρέφη στον πάτο της εργαλειοθήκης της ή σε ένα σάκο από λινάτσα που είχε στην καρότσα του φορτηγού της τα μεγαλύτερα παιδιά... Ακόμα, είχε ένα σκύλο στην καρότσα, που τον είχε εκπαιδεύσει να γαβγίζει όταν οι ναζί φαντάροι τής άνοιγαν να μπει ή να βγει από το γκέτο. Οι φαντάροι, φυσικά, δεν ήθελαν πάρε - δώσε με το σκύλο, ενώ το γάβγισμά του κάλυπτε τους θορύβους ή ήχους που έκαναν τα βρέφη και τα παιδιά!
Στο χρονικό διάστημα που το έκανε αυτό, κατάφερε να φυγαδεύσει και να σώσει 2.500 παιδιά και βρέφη! Τελικά συνελήφθη και οι ναζί τη βασάνισαν πάρα πολύ άσχημα και της έσπασαν και τα χέρια και τα πόδια.
Η Ιρένα κράτησε ένα αρχείο με τα ονόματα των παιδιών που είχε διασώσει και το φύλαξε σ’ ένα γυάλινο βάζο που έθαψε κάτω από ένα δέντρο στην αυλή της! Μετά τον πόλεμο, προσπάθησε να εντοπίσει όσους γονείς είχαν επιζήσει και επανένωσε τις οικογένειες. Οι περισσότεροι από αυτούς είχαν πεθάνει στους θαλάμους αερίων. Τα παιδιά αυτών, τα βοήθησε να τακτοποιηθούν σε θετές οικογένειες ή να υιοθετηθούν! Το 2007, η Ιρένα προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Δεν επελέγη!

Από μας πήρε το βραβείο Ανθρωπιάς!

Επιστολή πασοκου για οτι συμβαίνει στο ΠΑΣΟΚ

Το κουβάρι ξετυλίγεται με σταθερούς ρυθμούς, αν και κάποιοι παραβιάζονται.
Τολμούν να βάζουν θέμα ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ, ποιοι;
Αυτοί που, τους πήρε από το χέρι ο Ανδρέας και μας φορτώθηκαν στο σβέρκο μας, χρόνια τώρα …
Αυτοί που, πήραν το κόμμα το ’96 – όπως το πήραν – και φρόντισαν να το διαλύσουν, να το ξεδοντιάσουν ιδεολογικά.
Αυτοί που, το 2004 έτρεχαν πίσω από τον Γιώργο, νομίζοντας ότι έτσι σώνουν το τομάρι τους από τα όποια ανομήματα τους.
Αυτοί που, με το καλημέρα, ζήτησαν (2007) την κεφαλή του Παπανδρέου επί πίνακι, γιατί ήξεραν τι τους περίμενε.
Αυτοί που, άφησαν τον Γιώργο να τρέχει αλλόφρων δεξιά και αριστερά κάνοντας το γύρο της Γης δεν ξέρω και εγώ πόσες φορές, μπας και αποφύγει την πτώχευση η Ελλάδα.
Αυτοί που, καθώς είδαν ότι τα τομάρια τους είναι έτοιμα να μπούνε στα τσιγκέλια του κόσμου, τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια του Γιώργου και με ωμό εκβιασμό τον έδιωξαν από την Πρωθυπουργία.
Αυτοί που, γνωρίζοντας πως θα έχουν ησυχάσει μαζί του, όταν τον εκπαραθυρώσουν και από την Ιπποκράτους, ψελλίζουν διάφορα ακαταλαβίστικα περί ιδεολογίας, αρχών και άλλα τέτοια φληναφήματα, απολαμβάνουν την παντοκρατορία της Μιντιοκρατίας των νταβατζήδων και ορέγονται το ουρί του Παραδείσου της αυριανής μέρας.
Τολμούν όλοι αυτοί, να μιλούν για το νέο, το καινοτόμο, τη σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία λέει, της νέας εποχής και δεν έχουν ίχνος ντροπής όταν παριστάνουν πως δεν συνέβη τίποτα, στο Κίνημα από το το 2004, αλλά και στην Κοινωνία αργότερα, με πρωτοβουλίες και πράξεις του Παπανδρέου, που πρόλαβε να κριθεί από τον Ελληνικό Λαό μόλις για μια διετία.
Όλοι αυτοί, από όποια αφετηρία και αν κινούν, ξεχνούν κάτι ουσιώδες. Τον κυρίαρχο Λαό και την ιστορική μνήμη ενός Κινήματος που δεν τεμαχίζεται, δεν ξεπουλιέται αντί πινακίου φακής σε εξωθεσμικά κέντρα αποφάσεων.
Εντάξει ο σύντροφος τα λέει χύμα και άγρια… αλλά ένα δίκιο το έχει.
Πηγή: smartpost

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ...

...ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΟΥΝ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΝ ΣΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ...


Πηγή: alzap