Υπάρχει μια θεμελιώδης ερώτηση που πρέπει να τεθεί κατά την εξέταση του ζητήματος του πιστοποιητικού ή του διαβατηρίου εμβολιασμού και αυτό που διαπιστώνω είναι ότι σχεδόν κανείς δεν απαντά άμεσα. Το ερώτημα είναι αυτό:
Είναι νομικά και ηθικά αποδεκτό να περιορίζονται τα δικαιώματα και η οικονομική πρόσβαση των ανθρώπων προκειμένου να αναγκαστούν να κάνουν ένα πειραματικό «εμβόλιο» ή οποιαδήποτε άλλη ιατρική διαδικασία για το θέμα αυτό;
Γράφει ο Brandon Smith
Authored by Brandon Smith via Alt-Market.us
Posted by Tyler Durden to zerohedge.com
Επιπλέον, ποιος αποφασίζει ποιες ιατρικές διαδικασίες είναι αποδεκτές να εφαρμοστούν; Ποιος θα γίνει ο πανίσχυρος και καλοπροαίρετος επιβλέπων της πορείας υγείας κάθε ανθρώπου. Το ρωτάω γιατί δεν νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι έχουν κατανοήσει τις αληθινές μελλοντικές επιπτώσεις επιτρέποντας σε κυβερνήσεις ή εταιρείες (το ίδιο πράγμα αυτές τις μέρες) να υποχρεώνουν πολίτες σε εμβολιασμούς κατά του κορωνοϊού. Και αυτό δεν σταματά εκεί. Στην πραγματικότητα, δεν έχουμε ιδέα πού σταματάει αυτό μόλις ανοίξει το κουτί της Πανδώρας.
Για παράδειγμα, το πρωταρχικό επιχείρημα της κουλτούρας covid και η επικρατούσα άποψη υπέρ των πιστοποιητικών εμβολιασμού είναι η φαντασίωση περί «κοινωνικού συμβολαίου». Ισχυρίζονται ότι επειδή «ζούμε σε μια κοινωνία», πως αφού οτιδήποτε κάνουμε επηρεάζει όλους τους άλλους κατά κάποιον τρόπο και επειδή είμαστε όλοι αλληλένδετοι στη «συλλογικότητα» μας, δεσμευόμαστε να δράσουμε υπέρ αυτού. Με άλλα λόγια, η συλλογικότητα έχει το «δικαίωμα» να διαχειρίζεται μικροσκοπικά τη ζωή του ατόμου, διότι εάν το άτομο επιτραπεί να πάρει τις δικές του αποφάσεις, ενδέχεται να προκαλέσουν βλάβη σε ολόκληρη την ομάδα.
Σε περίπτωση που δεν είστε εξοικειωμένοι με αυτή τη φιλοσοφία, είναι μια προέκταση του σοσιαλισμού και του πολιτισμικού μαρξισμού και βρίσκεται στον πυρήνα της προπαγάνδας των πιστοποιητικών για τα εμβόλια. Είχα πράγματι δημόσιες συζητήσεις με φιλοσοσιαλιστές στο παρελθόν που προσπάθησαν να υπερασπιστούν τα πλεονεκτήματα του σοσιαλισμού και κάθε φορά το επιχείρημα κατέληγε σε μία μοναδική αποσύνδεση απ’ όλα. Εγώ, από την άλλη λέω, ότι αν μια ομάδα ανθρώπων θέλει να φύγει και να ξεκινήσει τη δική της μικρή σοσιαλιστική κοινότητα έχει κάθε δικαίωμα να το πράξει αρκεί η συμμετοχή σε αυτή να είναι ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ. Στη συνέχεια, εάν αποτύχει και καταρρεύσει δεν έχει σημασία επειδή δεν επηρεάζει εμένα ή οποιονδήποτε άλλο δεν ήθελε να συμμετάσχει.
Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί οι σοσιαλιστές/κομμουνιστές/μαρξιστές/κολεκτιβιστές απλά δεν κατανοούν την έννοια του εθελοντισμού. Πιστεύουν ότι οι άνθρωποι πρέπει να αναγκαστούν να κάνουν το σωστό ή να βοηθήσουν τους άλλους και είναι αυτοί που αποφασίζουν ποιο είναι το σωστό και ποιος λαμβάνει τη βοήθεια. Είναι οι άνθρωποι που αποφασίζουν ποιες ελευθερίες είναι αποδεκτές και ποιες ελευθερίες είναι δυσάρεστες για την ατζέντα τους. Όταν λένε «Ζούμε σε μια κοινωνία…», αυτό που πραγματικά εννοούν είναι «Ζείτε στην κοινωνία ΜΑΣ και ΕΜΕΙΣ θα καθορίσουμε τι είναι καλύτερο για εσάς».
Όταν υποστηρίζω ότι μια σοσιαλιστική κοινότητα πρέπει να είναι εθελοντική, αναπόφευκτα αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν θα δεσμευτούν οικειοθελώς σε ένα τέτοιο σύστημα, οπότε πρέπει να αναγκαστούν να κάνουν ό,τι καλύτερο για το «μεγάλο καλό».
Όσον αφορά τα πιστοποιητική ή τα διαβατήρια εμβολιασμού, το κολεκτιβιστικό κοινωνικό συμβόλαιο αποτελεί βασικό στοιχείο τους. Ισχυρίζονται ότι το να τα αρνηθείς δεν είναι προσωπική ελευθερία, διότι αυτό αποτελεί κίνδυνο για τη ζωή όλων των άλλων. Το κοινωνικό συμβόλαιο παραβιάζεται, επειδή κάνοντας μια προσωπική επιλογή ζωής θέτεις σε κίνδυνο τα δικαιώματα των άλλων.
Είναι ενδιαφέρον όμως πώς η κουλτούρα της covid αποτελείται από
ανθρώπους που δεν εφαρμόζουν την ίδια λογική σε άλλα θέματα υγείας όπως η
έκτρωση. Θέλω να πω, υπάρχουν μηδενικά τεκμηριωμένα στοιχεία που να
υποστηρίζουν τον ισχυρισμό ότι οι μη εμβολιασμένοι άνθρωποι αποτελούν
απειλή για τη ζωή των άλλων από ό,τι οι εμβολιασμένοι. Αλλά,
όταν μιλάμε για την άμβλωση, μιλάμε για μια προσωπική ιατρική απόφαση
που οδηγεί στον άμεσο θάνατο ενός άλλου αθώου ανθρώπου με τα δικά του
δικαιώματα. Οι αμβλώσεις τερματίζουν τη ζωή σε πάνω από 800.000
αγέννητους ανθρώπους ετησίως στις ΗΠΑ, σε πολύ περισσότερες δηλαδή από
ό,τι υποτίθεται ότι κάνει η covid-19.
«Το σώμα μου η επιλογή μου» προφανώς ισχύει μόνο για τη θανάτωση μωρών, αλλά όχι για άτομα που δεν θέλουν να γίνουν ινδικά χοιρίδια για ένα κοκτέιλ mRNA χωρίς μακροχρόνιες δοκιμές προκειμένου να αποδειχτεί η ασφάλεια.
Φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν ανατρέπαμε το σενάριο και εφαρμόζαμε το επιχείρημα της ευρείας κοινωνικής σύμβασης σε κάτι σχετικά με τα παιδιά και τον πληθυσμό. Ένα κολεκτιβιστικό/αριστερό μέλος της κουλτούρας για την υπερθέρμανση του πλανήτη θα μπορούσε -επίσης- να υποστηρίξει ότι οι αμβλώσεις θα πρέπει να γίνονται με εντολή δικαστηρίου, επειδή η απόκτηση ενός παιδιού ή «πάρα πολλών παιδιών» αυξάνει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, θέτοντας την κοινωνία «σε κίνδυνο» ακόμη περισσότερο (και πάλι, χωρίς αποδείξεις). Επιτρέποντας το αφήγημα του κοινωνικού συμβολαίου να περάσει ανεξέλεγκτο, ανοίγουμε την πόρτα σε φρικτά νέα καταπιεστικά μέτρα και πλήρη διαγραφή της αυτονομίας μας.
Νομίζω ότι είναι ασφαλές να πούμε ότι η ιδεολογία του «κοινωνικού συμβολαίου» είναι εξαιρετικά επιλεκτική και υποκριτική. Η κουλτούρα της covid δεν ενδιαφέρεται να σώσει ζωές. Τους ενδιαφέρει μόνο το αφήγημα τους και η επιβολή δύναμης προκειμένου να κάνουν τους ανθρώπους να υποταχθούν σε αυτήν. Αλλά ας εμβαθύνουμε ακόμη περισσότερο στο σκεπτικό πίσω από την αξίωση του κοινωνικού συμβολαίου. Ποιος πραγματικά πεθαίνει εξαιτίας των μη εμβολιασμένων ατόμων, τα οποία σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές αποτελούν περίπου το 50% του πληθυσμού των ΗΠΑ;
Το μέσο ποσοστό θνησιμότητας από τη μόλυνση (IFR) εξαιτίας της covid είναι μόλις 0,26% σύμφωνα με δεκάδες μελέτες και τους αριθμούς της ίδιας της κυβέρνησης. Δηλαδή, οι άνθρωποι που δεν έχουν υποστεί βλάβη δεν αποτελούν καν μακρινή απειλή για το 99,7% του πληθυσμού. Περίπου το 40% όλων των θανάτων από Covid αποτελούνται από άτομα σε γηροκομεία με προϋπάρχουσα νοσήματα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν γνωρίζουμε αν όντως πέθαναν από covid ή λόγω των προβλημάτων υγείας που ήδη είχαν. Έτσι, η ομάδα των ανθρώπων που μπορεί να επηρεαστεί από τους μη εμβολιασμένους γίνεται όλο και μικρότερη…
Και τι γίνεται με τη γελοία αντίφαση που προκύπτει όταν μιλάμε για το αφήγημα της υποχρεωτικότητας εμβολιασμού ή του πιστοποιητικού; Εάν οι μάσκες και τα εμβόλια λειτουργούν πράγματι, τότε πώς είναι δυνατόν ένα άτομο με μάσκα να είναι απειλή για ένα εμβολιασμένο άτομο; Από την άλλη, εάν τα εμβόλια και οι μάσκες δεν αποδίδουν, τότε γιατί να τα χρησιμοποιούμε και γιατί απαιτούν αναγκαστικούς εμβολιασμούς και μέτρα έκδοσης πιστοποιητικών;
Η επικρατούσα προπαγάνδα υποστηρίζει ότι οι μη εμβολιασμένοι θα γίνουν με κάποιον τρόπο «εργοστάσια» για νέες μεταλλάξεις που θα βλάψουν τους εμβολιασμένους ανθρώπους. Ωστόσο, δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποστηρίζουν αυτόν τον ισχυρισμό. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν περισσότερα στοιχεία που υποδηλώνουν ότι τα εμβολιασμένα άτομα είναι που θα προκαλέσουν μεταλλάξεις και παραλλαγές. Τα μέσα ενημέρωσης λένε ότι αυτό δεν προκαλεί καμία ανησυχία, αλλά αν δεν ισχύει, τότε δεν θα πρέπει επίσης να ανησυχούμε για τις μεταλλάξεις που γεννά -αν αυτό συμαβαίνει- ο ανεμβολίαστος πληθυσμός.
Το γεγονός είναι ότι όλο και περισσότερα επιστημονικά στοιχεία αποδεικνύουν ότι τα πειραματικά εμβόλια ΔΕΝ είναι αποτελεσματικά και ότι οι μη εμβολιασμένοι είναι στην πραγματικότητα ασφαλέστεροι από την covid, ανεξάρτητα από τις παραλλαγές ή τις μεταλλάξεις.
Είναι αδύνατο να γνωρίζουμε τους πραγματικούς αριθμούς κρουσμάτων στις ΗΠΑ επειδή έως και το 59% των ανθρώπων που προσβάλλονται από τον ιό και τον μεταδίδουν είναι ασυμπτωματικοί, σύμφωνα με το CDC. Οι ίδιοι, δεν γνωρίζουν ποτέ ότι το έχουν, οπότε είναι απίθανο να ελεγχθούν για αυτό. Τούτου λεχθέντος, είναι σαφές ότι πολλά εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν ήδη αντιμετωπίσει τον ιό και τώρα έχουν φυσική ανοσία σε αυτόν. Οι ελίτ του κατεστημένου όπως ο Anthony Fauci αρνούνται να αναγνωρίσουν τη φυσική ανοσία ως σημαντικό παράγοντα και λένε ότι ΜΟΝΟ οι άνθρωποι που είναι εμβολιασμένοι πληρούν τα κριτήρια να διαθέτουν πιστοποιητικό. Γιατί;
Κυκλοφορούν πολλές μελέτες από χώρες με υψηλά ποσοστά εμβολιασμού όπως το Ισραήλ που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την αφήγηση του Fauci σχετικά με τη φυσική ανοσία. Σύμφωνα με κυβερνητικά στατιστικά, το Ισραήλ έχει ποσοστό εμβολιασμού περίπου 63%, αλλά τα επιστημονικά στοιχεία που έχουν δημοσιεύσει δείχνουν ότι τα εμβολιασμένα άτομα έχουν 13-27 φορές περισσότερες πιθανότητες να προσβληθούν από Covid και 8 φορές πιο πιθανό να νοσηλευτούν σε σύγκριση με άτομα που έχουν φυσική ανοσία. Αυτό που ουσιαστικά φαίνεται είναι ότι τα εμβόλια mRNA σαν να κάνουν τους ανθρώπους πιο ευαίσθητους στον ιό και όχι λιγότερο ευαίσθητους.
Πρόσφατα στοιχεία που κυκλοφόρησαν από την πολιτεία της Μασσαχουσέττης υποστηρίζουν αυτά τα στοιχεία. Τον Ιούλιο, η πολιτεία ανέφερε τουλάχιστον 5.100 λοιμώξεις από covid, σχεδόν όλα σε εμβολιασμένα άτομα. Περισσότεροι από 80 από αυτούς πέθαναν, ποσοστό πολύ υψηλότερο από ό,τι μεταξύ των μη εμβολιασμένων. Σε κομητεία των 20.000 ατόμων, η οποία έχει χαμηλό ποσοστό εμβολιασμού και δεν είναι υποχρεωτική η μάσκα, υπήρξαν μόνο 17 συνολικοί θάνατοι από τον κορωνοϊό τον πρώτο χρόνο της πανδημίας.
Αυτό εγείρει το ερώτημα: Γιατί λοιπόν πρέπει κάποιος να λάβει το κοκτέιλ mRNA; Τι θα κερδίσει; Λοιπόν, δεν υπάρχει τίποτα να κερδίσει όσον αφορά την προστασία της υγείας του. Ακόμα κι αν τυχαίνει να είστε μέρος του 0,26% των ατόμων που κινδυνεύουν από την covid, είναι καλύτερο να κολλήσετε μακροπρόθεσμα από τον ιό και να αποκτήσετε φυσική ανοσία από το να εμβολιαστείτε.
Ωστόσο, οι κυβερνητικοί και οι εταίροι τους προσπαθούν να επιβάλλουν τους εμβολιασμούς προκειμένου να συμμετάσχετε σε κανονικές κοινωνικές δραστηριότητες ή ακόμα και για να διατηρήσετε μια δουλειά. Όχι μόνο αυτό, αλλά η διαδικασία θα συνεχίζεται για καιρό γιατί κάθε χρόνο θα υπάρχουν νέες παραλλαγές και νέα ενισχυτικά εμβόλια. Ο μόνος λόγος για να κάνετε το εμβόλιο είναι να κρατήσετε τουλάχιστον μία χούφτα των ελευθεριών σας και να αποφύγετε τη φτώχεια και την πείνα.
Εδώ πρέπει να επιστρέψουμε στο αρχικό ερώτημα που παρουσιάστηκε στην αρχή αυτού του άρθρου: Είναι νομικά και ηθικά αποδεκτό να περιορίζονται τα δικαιώματα και η οικονομική πρόσβαση των ανθρώπων προκειμένου να αναγκαστούν να υποβληθούν σε πειραματικό «εμβολιασμό»;
Η κουλτούρα της covid υποστηρίζει ότι τα ιδιωτικά επιχειρηματικά δικαιώματα υπερισχύουν των ατομικών δικαιωμάτων, οπότε θα πρέπει να επιτραπεί στις εταιρείες να κάνουν διακρίσεις εις βάρος των εργαζομένων με βάση την εμβολιαστική τους κατάσταση. Αλλά και πάλι, αυτό που αντιμετωπίζουμε στις περισσότερες περιπτώσεις ΔΕΝ είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις αλλά ομίλους που χρηματοδοτούνται από κυβερνητικά προγράμματα διάσωσης και που συνεννοούνται με τις κυβερνήσεις προκειμένου να επιβάλουν την ατζέντα των πιστοποιητικών. Θα πρέπει λοιπόν να απαντήσω πως «όχι», αυτές οι επιχειρήσεις δεν έχουν νόμιμο δικαίωμα να τρέφονται με δολάρια από φόρους και στη συνέχεια να ισχυρίζονται ότι είναι ιδιωτικές οντότητες που έχουν την ελευθερία να εισβάλλουν στην ιδιωτική ζωή των εργαζομένων και των πελατών τους.
Και από πότε οι κολεκτιβιστές ενδιαφέρονται πραγματικά για τα ιδιωτικά επιχειρηματικά δικαιώματα, ούτως ή άλλως; Τι υποκρισία…
Αν μιλάμε για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις χωρίς κυβερνητικά κίνητρα, τότε το θέμα γίνεται πιο δύσκολο. Σε πολλές πολιτείες αλλά και σε άλλες χώρες, οι επιχειρήσεις επιβάλλουν μόνο πιστοποιητικά, διότι εάν δεν το κάνουν, θα τιμωρηθούν από την κυβέρνηση. Σε αυτήν την περίπτωση, το επιχείρημα των ιδιωτικών επιχειρηματικών δικαιωμάτων βγαίνει από το παράθυρο. Η κουλτούρα της covid σέβεται την επιχειρηματική ανεξαρτησία μόνο όταν της ταιριάζει.
Η αλήθεια είναι ότι οι μικρές επιχειρήσεις είναι εκείνες που πλήττονται περισσότερο από τα κυβερνητικά μέτρα και το επιπλέον κόστος που συνεπάγεται μόνο η επιβολή των πιστοποιητικών στις εταιρείες τους θα τις θάψει. Κάθε ιδιοκτήτης μικρής επιχείρησης που υποστηρίζει οικειοθελώς τους κανόνες των πιστοποιητικών πρέπει να σκεφτεί ότι είναι κοντά σε οικονομική καταστροφή.
Όσον αφορά τη διακυβέρνηση, η κουλτούρα της covid θα ισχυριστεί ότι υπάρχουν προηγούμενα του Ανωτάτου Δικαστηρίου για τη νόμιμη επιβολή των εμβολιασμών. Ειλικρινά, δεν με ενδιαφέρει, ούτε και εκατομμύρια άλλους Αμερικανούς. Ένα σωρό δικαστές με μαύρες ρόμπες δεν μπορούν να υπαγορεύσουν τις ανεξάρτητες αποφάσεις για την υγεία μου. Παίρνω αυτές τις αποφάσεις και δεν μπορώ με τίποτα να τις αλλάξω. Εδώ, πρέπει να συμβιβαστούμε με την ηθική και τις αρχές που εμπλέκονται: Η ζωή των άλλων δεν επηρεάζεται σε καμία περίπτωση από την απόφασή μου να αρνηθώ να συμμορφωθώ με τα πιστοποιητικά εμβολιασμού.
Η ουσία είναι η εξής: Οι ελευθερίες μας είναι πιο σημαντικές από τους παρανοϊκούς φόβους σας και δεν θα συμμορφωθούμε. Δεν προσυπογράφουμε το ψεύτικο κοινωνικό σας συμβόλαιο και δεν είστε σε θέση να υπαγορεύσετε τους όρους της «κοινωνίας» μας. Δεν σας αρέσει; Είστε περισσότερο από ευπρόσδεκτοι να φύγετε από τη χώρα και να ξεκινήσετε μια εμβολιασμένη Ουτοπία κάπου αλλού. Θα δούμε πώς θα σας βγει μακροπρόθεσμα…
Απόδοση: Κουρδιστό Πορτοκάλι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου