Έχουμε δρόμο μπροστά μας

Από το 2004 έχω μπει για πρώτη φορά στη ζωή μου σε ένα κόμμα, παρόλο που όλη μου η ζωή μέχρι τότε ήταν μια κατάθεση της ψυχής μου απόλυτα για την ιδεολογία που πρεσβεύει και που πιστεύω ακράδαντα ότι είναι το μοναδικό μέλλον της ανθρωπότητας. Δεν είχα ανάγκη ταμπέλες για να την κάνω πράξη. Είχα συναντήσει από τότε (2004) αρκετούς που δεν ήταν εκεί παρά μόνο για το προσωπικό τους συμφέρον. Δυστυχώς άφησα τον εαυτό μου να τον πατάνε, νόμιζα ότι το έκανα για το καλό… Κατάλαβα γιατί οι καλοί δεν θέλουν να ασχοληθούν… επειδή παραγκωνίζονται, για να μην υπάρχει μέτρο σύγκρισης με αυτούς που ροκανίζουν και γλύφουν, με αυτούς που φτύνουν οπού χθες έγλυψαν, με αυτούς που έμαθαν να σέρνονται και να δηλητηριάζουν οτιδήποτε καθαρό, με αυτούς τους «φελούς» που πάνε «όπου φυσάει ο άνεμος». Όταν είπα ότι ο κόσμος διψάει για νέα μυαλά (και όχι για νέες ηλικίες οπωσδήποτε!), για έντιμους χαρακτήρες, είχα και πάλι δίκιο. Διότι για άλλη μια φορά είδα ότι παλιά μυαλά υπάρχουν σε όλα τα σώματα, νέα η παλιά. Αλλά θα μου πείτε, ότι έμαθε ο καθένας… Η ότι επιλέγει στην ζωή! Εγώ επιλεγώ να μείνω και να παλέψω για το δίκαιο. Και δεν θα με κουνήσει κανείς και τίποτα. Έχω αναπτύξει ανοσία σε όλα τα είδη “δηλητηρίων”. Προχωράω μπροστά! Αλλά από εδώ και μπρος “πατάω” τα “φίδια”!

Υ.Γ. Θα το πράξω απλά, ενάντια σε κάθε πραγματικά πληρωμένο κάφρο, ανεγκέφαλο η κακοθελητή, που προσποιείτε ότι δεν καταλαβαίνει ΟΥΤΕ ΤΩΡΑ, ότι ο ΓΑΠ ήταν ότι καλύτερο για την Ελλάδα στην χειρότερη εποχή της μεταπολίτευσης.

Το κάνω για όλους που, σαν και εμένα, δεν θέλανε ποτέ ρουσφέτια, ούτε κάτι παράλογο, αλλά απλά ότι πιο ανθρώπινο- ίσες ευκαιρίες! Είμαι σίγουρη ότι τα Φώτα της Δημοκρατίας μόνο ΑΥΤΟΣ που αξίζει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, μπορεί να τα δώσει και πάλι!

Επισημαίνω ότι οι αναρτήσεις μου που δεν έχουν «πηγή» είναι γραμμένες από μένα.