«Να μην προσπαθείς να γίνεις άνθρωπος επιτυχίας, αλλά άνθρωπος αξίας.»

Αλβέρτος Αϊνστάιν

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ανθρώπινα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ανθρώπινα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 9 Μαρτίου 2010

Μακριά από τον τόπο σου!


Ξέρεις τι θα πει να έχεις την απόλυτη μοναξιά, την πείνα και την έχθρα απέναντί σου; Να νιώθεις το κοφτερό μαχαίρι να σκαλίζει την αγιάτρευτη πληγή σου, σα που τραγουδούσε η Άννα Βαγενά στο ρόλο της Ελένης, ενός κατατρεγμένου κοριτσιού, στα θρυλικά «Κόκκινα Φανάρια» του Γαλανού;
«Μοναξιά.
Κι η θύμησή σου μαχαιριά
μες την πληγή μου.
Ερημιά.
Γυαλιά σπασμένα στην καρδιά
η φυλακή μου
Ερημιά κι απόγνωση·
πέθανε η ελπίδα μου,
ρήμαξε η ζωή μου.
Βούρκωσε η θύμηση,
το μαχαίρι μάτωσε
την παλιά πληγή μου.»
Κι όσο τα σκεφτόμουνα αυτά, ντριιιν, ο Γιάννης από Ηράκλειο. Αντί για καλημέρα έμπηξε τις φωνές.
- Γράψε.
- Τι να γράψω;
- Πήγα το πρωί στο φούρνο, κι ήμασταν, πέντε νοματαίοι ουρά. Όχι καλοταϊσμένοι, μισοχορτάτοι.
- Λοιπόν;
- Είπα· γράφε. Αγρίεψε πάλι, και συνέχισε. Όταν άπλωνα το χέρι να πάρω τη μιάμιση φρατζόλα που μου επιτρέπει η σύνταξη να αγοράζω, να σου ένας κακομοίρης ρακένδυτος, λίγο βρόμικος και πολύ μελαψός. Πλησίασε φοβισμένος, αδιαφορήσαμε εμείς στην αρχή, αλλά μόλις πλεύρισε επικίνδυνα, μαζωχτήκαμε σα το χοχλιό που τον βρίσκει ο ήλιος.
- Είχε πιστόλι;
- Φουκαράς σου λέω! Βρακί δεν είχε· πιστόλι θα κρατούσε;
- Άμα σφίξει γερά η πείνα…
- Σωστά, μα τούτος άντεχε ακόμα. Μας κοίταξε που λες περίλυπος, έδειξε το ζεστό ψωμί, σφούγγιξε τα χείλια του με το μανίκι, και με σπασμένα ελληνικά και νοήματα μας ζήτησε να του αγοράσουμε μια φρατζόλα. Πεινούσε. Αυτό μας το είπε, παίζοντας βιολί στη κοιλιά του απάνω.
- Και;
- Δεν καταλαβαίνεις; Οι τρεις κουμπωθήκανε. Πήρανε το ψωμί τους και αμίληχτοι φύγανε λες και κακό μεγάλο τους περίμενε. Ο πέμπτος πήρε μια φρατζόλα, του την έδωσε, κι αυτός σαν αγρίμι πεινασμένο την άρπαξε, φίλησε τα χέρια του ευεργέτη του, κι έριξε μια δαγκωνιά που την κατάπιε σαν γλάρος.
- Κι ο τέταρτος; Τον ρώτησα.
- Ήταν αστυνομικός. Και ήξερε πως ο μελαψός άντρας δεν είχε άδεια παραμονής. Σκέφτηκε να τον στείλει στη πατρίδα του χορτάτο.
Ο Μαχίρ, έτσι τον λέγανε, έριξε άλλη μια μπουκιά, έβαλε μετά την υπόλοιπη φρατζόλα κάτω από τη μασχάλη του, έσκυψε το κεφάλι, και βγήκε στο δρόμο. Στην τρώγλη που έμενε, τέσσερα γυαλιστερά μάτια καρφωμένα σε ρυτιδιασμένα προσωπάκια γέμισαν τον αγέρα ευδαιμονία.
- Σε καλό τόπο βρεθήκαμε! Μουρμούρισε στη γλώσσα τους.
Φχαρίστησα το Γιάννη, έκανα να χαιρετίσω και να κλείσω το τηλέφωνο, ξαναθύμωσε αυτός.
- Τα άλλα τα έμαθες;
- Τα ποια;
- Μα είσαι, ρε παιδί μου! Διάβασε και καμμιά εφημερίδα!
- Λέγε…
- Πήγε ένας άλλος, πιο πολύ από φουκαράς, νηστικός καμμιά βδομάδα, σε ένα σούπερ μάρκετ.
- Ωχχ, και έκλεψε;
- Μη βιάζεσαι. Φοβήθηκε, ή ντράπηκε να μπει μέσα, και έριξε μια ματιά στα σκουπίδια. Εκεί είχε πεταμένα κάτι γιαούρτια που είχανε λήξει. Χίμηξε λοιπόν, τα πήρε, κι άρχισε να τρώει με λαιμαργία.
- Ε, δεν τον πείραξε κανένας.
- Λάθος. Ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού τού έκανε μήνυση. Του βάλανε, γράφει η εφημερίδα, χειροπέδες. Θα τον δικάσουν γιατί φοβήθηκαν, λέει, μην πάθει δηλητηρίαση!
Στο κρατητήριο που τον πήγανε, δίπλα, η τηλεόραση έλεγε για τις εξεταστικές επιτροπές και τα εκατομμύρια που εξαφανίστηκαν.
Απο ΕΔΩ.

Παρασκευή 15 Μαΐου 2009

ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΩΡΟ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ


"Ο μικρός Στέλιος 3 ετών ( οικογένεια Κοτανίδη ) που αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας (στο κεφάλι), θα χρειαστεί τις επόμενες ημέρες να μεταβεί στο Λονδίνο για άμεση λεπτή επέμβαση. Ο μικρός Στέλιος έχει σοβαρό πρόβλημα υγείας και είναι μέλος ασπρόμαυρης οικογένειας και όσοι μπορούμε πρέπει να βοηθήσουμε αυτό το παιδί.

Η ανάγκη του για χρήματα στην οικογένεια είναι τεράστια . Σαν μια μικρή προσπάθεια βοηθειας και από την πλευρά μας εκτός από ποσό που θα καταθέσει ο σύνδεσμος αλλά και η εκπομπή PAOK SUPPORTERS γιατί πάνω από όλα πρέπει σε τέτοιες στιγμές να είμαστε ευαίσθητοι , καλούμε όσους μπορούν να βοηθήσουν την οικογένεια για να μεταβεί ο Στέλιος στο Λονδίνο.
Μπορείτε να καταθέσετε οποιοδήποτε χρηματικό ποσό στον παρακάτω λογαριασμό:

Εθνική Τράπεζα: 235/495655-98 Koτανίδης Δημήτριος

Σήμασια δεν έχει τι ποσό θα καταθέσει ο καθένας , αλλά η ανθρώπινη κίνηση και η ευαισθητοποίηση του καθενός μας !!!

Μέσω της εκπομπής PAOK SUPPORTERS θα δοθούν και περισσότερες πληροφορίες στον κόσμο αλλά και από την οικογένεια του παιδιού !!!

http://www.fcpaok.gr//index.php?option=com_content&task=view&id=1649&Itemid=108

Από το opateras

Δεν έχει σημασία αν είστε ΠΑΟΚ η άλλη ομάδα. Αρκεί η ανθρωπιά. Προσωπικά είμαι Εθνική Ελλάδος. (σ. μου)

Δευτέρα 20 Απριλίου 2009

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΛΕΙΣΤΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΥΡΙΜΟΠΟΥΛΟΥ


Η Χριστίνα Κυριμοπούλου είναι έγκλειστη εδώ και πέντε χρόνια στις φυλακές ανηλίκων στον Ελαιώνα, για αδικήματα που είχε διαπράξει 14 ετών. Έχει κάνει επανειλημμένα απόπειρες αυτοκτονίας ενώ της χορηγούνται φάρμακα χωρίς να βρίσκεται κάτω από την εποπτεία ψυχιάτρου.Το κοριτσι βρισκεται σε πολυ ασχημη ψυχολογικη κατασταση,προκαλωντας διαρκεις αυτοτραυματισμους στον εαυτο της με πολυ σφοδρο τροπο.Χρεαιζεται αμεση φροντιδα και παρακολουθηση απο ειδικευμενο προσωπικο,οχι μονο λογω των προβληματων που της εχει προκαλεσει ο εγκλεισμος αλλα και η τοξικομανια.Η δικηγορος της,κα Χρυσα Πετσιμερη,προκρινει την αμεση μεταφορα της σε νοσοκομειο ή κεντρο αποτοξινωσης,προς αποφυγη του μοιραιου.

Θα πρεπει να σημειωθει οτι το κοριτσι,τσιγγανα στην καταγωγη, στερειται σταθερου οικογενειακου περιβαλλοντος αρα χρειαζεται ακομα εντονοτερα την συμπαρασταση μας ωστε οχι μονο να γλιτωσει τον κινδυνο αλλα να μπορεσει να σταθει στα ποδια της.

Φυσικα κ η περιπτωση της Χριστινας ειναι μια απο τις χιλιαδες περιπτωσεις που η αναλγησια του κρατους και της κοινωνιας στελνει τα μικρα παιδια μεσα στις φυλακες για πραξεις που συνηθως σχετιζονται με τον τροπο ζωης που η ιδια τα εχει αναγκασει να ζουν.Ισως για καποιους η λυση στο προβλημα της Χριστινας να ναι η κοινωνικη αλλαγη,αλλα αυτο δε μας δινει το αλλοθι να μην δραστηριοποιηθουμε με καθε τροπο τωρα που το κοριτσι βρισκεται σε κινδυνο .

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΩΣΤΕ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΓΕΓΟΝΟΣ!ΑΣ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΖΩΗ ΝΑ ΠΕΤΑΧΤΕΙ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΗΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΣ ΤΟΥΣ!

Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

ΜΙΑ ΑΘΩΑ ΨΥΧΗ ΕΚΠΕΜΠΕΙ SOS


ΜΙΑ ΑΘΩΑ ΨΥΧΗ ΕΚΠΕΜΠΕΙ SOS ΚΑΙ ΜΑΣ ΚΑΛΕΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΡΟΝ. Η ΜΑΡΙΑ (http://mariatweety.blogspot.com/) ΔΙΝΕΙ ΜΙΑ ΑΝΙΣΗ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΡΑΤΟ ΝΟΣΟ ΚΑΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΤΗΝ ♥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΣΤΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΜΑΣ. Ο ΧΡΟΝΟΣ ΜΕΤΡΑΕΙ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ. ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΙΓΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ. ΕΞΑΛΛΟΥ, ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΕΜΠΡΑΚΤΑ ΠΩΣ ΟΤΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ, ΕΧΟΝΤΑΣ ΔΩΣΕΙ ΑΛΗΘΙΝΟ ΝΟΗΜΑ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΔΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗ ΜΑΣ ΨΥΧΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ. ΑΣ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΣ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΑΣ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΑΛΕΠΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΜΕ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΓΑΠΗΣ!

ΣΠΕΥΣΑΤΕ ΑΜΕΣΩΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ.

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

Μόνο με θάρρος ζεις αληθινά



“…κάθε λιθάρι έχει ζωγραφισμένον έναν άγιο μ' άγρια μάτια και
μαλλιά σκοινένια”
Γιάννης Ρίτσος
Κάποιος μου είπε κάποτε, σε πολύ δύσκολες στιγμές της ζωής μου: “Ο Άνθρωπος γεννιέται, δεν γίνεται, και’ εσύ… Εσύ γεννήθηκες μαχήτρια!”…
Έχω ένα ελάττωμα. Μεγάλο. Τόσα χρόνια και τόσα φίδια, και ακόμα δεν μπορώ να μισήσω.
Λένε ότι ο Χριστός λέει να γυρίσεις και το άλλο μάγουλο… Μου τέλειωσαν τα μάγουλα. Και ακόμα δεν μπορώ. Ακόμα πιστεύω ότι οι άνθρωποι έχουν κάτι μέσα τους, δεν μπορεί, από αυτό που μας κάνει να τους ονομάζουμε ανθρώπους…
Βρε, άει στο καλό. Έχω και εγώ τα όρια μου καμιά φορά… Σιχαίνομαι… Σιχαίνομαι το ψέμα, σιχαίνομαι τους προδότες, σιχαίνομαι Αυτούς που δίνουν ψεύτικους όρκους αγάπης, σιχαίνομαι την επιμονή Αυτών που επιλέγουν να παραμείνουν τυφλοί, σιχαίνομαι Αυτούς που “αγαπάνε” τα ζώα και ξύνονται μόνο στην θέα τους, Αυτούς που κάνουν παιδιά επειδή τάχα τα αγαπάνε, ενώ τα παιδιά είναι για Αυτούς μόνο δεκανίκια για τα γεράματα, σιχαίνομαι Αυτούς που φωνάζουν: άσπρο και όλα τα κάνουν μαύρα, Αυτούς που λένε ότι βοηθάνε τους άλλους, αλλά στην ουσία τους εκμεταλλεύουν ανελέητα, Αυτούς που σου χαμογελάνε φιλικά και περιμένουν με κρυμμένο μαχαίρι να γυρίζεις την πλάτη…
Αυτούς οι οποίοι από πολύ σκύψιμο έμειναν ασπόνδυλοι, Αυτούς που σαν «καλά σκυλάκια», μόλις γυρίσει το αφεντικό τους, θέλουν να δαγκώσουν το χέρι που τους ταΐσε. Σιχαίνομαι την Σαλώμη και την Ηρωδιάδα, τον Ηρώδη και όλο το κωλοχανείο, τον Ιούδα και τον Διάβολο… Και πιο πολύ απ΄όλους τον Πιλάτο που όλοι λένε, ψεύτικα, ότι έπλυνε τα χέρια του… Με αίμα, λέω εγώ!
Άντε και βγάλε νόημα… Ένα μόνο ξέρω: ότι με έχω! Και αγαπώ αυτό που είναι μέσα μου!
Και αυτό, βρε Aπάνθρωποι, δεν μπορείτε να μου το πάρετε!


Κυριακή 8 Μαρτίου 2009

Αυτές που ΔΕΝ γιορτάζουν σήμερα…

« Όλα χάνονται, μα η αγάπη μιας γυναίκας δίνει ζωή. 'Άμα λείψει μια τέτοια αγάπη πάει κι η ζωή απ' τον άνθρωπο.»
Μάξιμ Γκόρκι

Η Αγάπη είναι γένος θηλυκού;
Όταν πηρά σαν blogger το όνομα Agapi, σκέφτηκα ότι θέλω να είναι κάτι που δεν έχει γένος, γιατί η Αγάπη πρέπει να υπάρχει σε όλους τους Ανθρώπους. Μερικά γεγονότα, σαν αυτά που θα αγγίξω πιο κάτω, με κάνουν να αναρωτιέμαι αν έχουμε όλοι ακόμα Ανθρωπιά μέσα μας…

Σκέπτομαι συχνά όλες αυτές που ρίχνουν κατάρες την ώρα και την στιγμή που γεννηθήκαν Γυναίκες. Αυτές οι οποίες είναι άνεργες γιατί πρόκειται να φέρνουν ζωή στο μέλλον, αυτές που φοράνε υποχρεωτικά μια μπούργκα μέχρι και στην φωτογραφία του διαβατηρίου τους, αυτές οι οποίες γνωρίζουν τι σημαίνει «ανδρική δύναμη» και κακοποίηση, αυτές οι οποίες γνωρίζουν την βία και το βιασμό, αυτές που δεν έχουν ζωή, αυτές που γνωρίζουν τι σημαίνει θάνατος πολλές φορές πριν το τέλος…
Σύμφωνα με τη UNICEF οι παραβιάσεις των δικαιωμάτων των γυναικών και των κοριτσιών στον κόσμο είναι ποικίλες :
- Εγκλήματα «τιμής»: Αν και διαφέρουν από λαό σε λαό, έχουν ένα κοινό παρονομαστή: τη βία και συχνά το φόνο. Οι επιθέσεις με οξύ και οι πυρπολήσεις είναι συνήθεις. Για παράδειγμα στο Πακιστάν υπολογίζεται πως συμβαίνουν 1.000 τέτοια εγκλήματα τιμής κάθε χρόνο.
- «Εγκλήματα για την προίκα»: Στην Ινδία υπολογίζεται πως κάθε χρόνο 25.000 γυναίκες δολοφονούνται ή παραμορφώνονται για οικονομικές διαφορές των οικογενειών.
- Ο βιασμός ως όπλο στους πολέμους: Μια συνήθης πρακτική σε όλες τις σύγχρονες συρράξεις. Στη γενοκτονία της Ρουάντα του 1994 τουλάχιστον 500.000 γυναίκες βιάσθηκαν και κακοποιήθηκαν βάναυσα.
- Οι γάμοι των κοριτσιών σε πρώιμη ηλικία: Στην Ασία το 1 στα 2 κορίτσια παντρεύονται πριν τα 18 (9,7 εκατομμύρια κορίτσια). Τα αντίστοιχα ποσοστά στην Αφρική είναι 42% και στη Λατινική Αμερική 29%.
- Η «επιλογή» του φύλου των παιδιών πριν από τη γέννηση: Η UNICEF εκτιμά πως 1 εκατομμύριο θηλυκά βρέφη πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας τέτοιων πρακτικών προγεννητικής επιλογής, ή ακόμα και μετά τη γέννησή τους, από βρεφοκτονία. Ως αποτέλεσμα, για παράδειγμα στην Ινδία σε μερικές περιοχές αναλογούν 861 γυναίκες για κάθε 1.000 άνδρες.
- Ανισότητα στην εκπαίδευση: Το 1 στα 5 κορίτσια παγκοσμίως που ξεκινούν το δημοτικό σχολείο δεν το τελειώνουν, ενώ υπολογίζεται πως μέχρι το 2015 θα υπάρχουν 6 εκατομμύρια λιγότερα κορίτσια στο σχολείο από ότι αγόρια παγκοσμίως.
- Στέρηση βασικών δικαιωμάτων έκφρασης και συμμετοχής: Σε χώρες όπως η Σαουδική Αραβία οι γυναίκες γενικά απαγορεύεται να ψηφίσουν ή να διεκδικήσουν δημόσιο αξίωμα, να οδηγούν οχήματα ή να ταξιδέψουν στο εξωτερικό. Σε άλλες χώρες δεν έχουν τα αντίστοιχα δικαιώματα σε ιδιοκτησία και κληρονομιά.
- Ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων: Περίπου 3 εκατομμύρια κορίτσια κάθε χρόνο πέφτουν θύματα αυτής της απαράδεκτης πρακτικής κατά κύριο λόγο σε αρκετές Αφρικανικές χώρες.

Θα δείτε εδώ ένα βίντεο με ένα αληθινό γεγονός που έλαβε χώρο στην Τουρκία το έτος 2003. Το κορίτσι ήταν 16 ετών και το έγκλημα «τιμής» για το βιασμό της, έπρεπε να την εκτελέσει μετά από την απόφαση ανδρών της οικογένειας της, ο ανήλικος αδελφός της.


Θα πείτε βλέποντας το, κρίμα, αλλά ευτυχώς δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στην χώρα μας. Θυμάμαι όμως αυτή την γριούλα την οποία την πήρα τόσες φορές με το αυτοκίνητο, όταν έκανε οτοστόπ για να πάει στην ανιψιά της. Τώρα που αναπαύτηκε, θυμάμαι τα λουλούδια που μου έδινε και μου έλεγε: “Κόρη μου, εσύ δεν είσαι από εδώ, είσαι τόσο πολύ καλή…» Δάκρυσα μετά από τι την άφησα μια φορά στο σπίτι και σταμάτησα το αυτοκίνητο. Κόντεψε ένας άνθρωπος δίπλα στο αυτοκίνητο και μου είπε: «Μην της ξαναδίνεις λεφτά. Τα παίρνει όλα ο γιος της και την δέρνει κιόλας.» Σκέπτομαι αν η μικρή μας κοινωνία και ο δήμος που ήξεραν την περίπτωση, μπορούσαν και ήθελαν να πάρουν στάση; Με πρόλαβε το ατύχημα που είχε η γυναίκα όταν για άλλη μια φορά κατέβαινε το δρόμο προς την ανιψιά της με τα πόδια, γιατί δεν πέρασα εγώ αυτή την στιγμή. Ήταν γριά, βλέπετε, και δεν την επιβίβαζαν στα αυτοκίνητα τους… Δεν πρόλαβα να γίνω «κακιά» για άλλη μια φορά. Αλλά σκέπτομαι, εμείς είμαστε άμοιροι ευθυνών; Την σκέπτομαι και σήμερα, όταν θα της αφήσω και εγώ ένα λουλούδι… Ας αναπαύεται επιτέλους εν ειρήνη…

• Το 1977 ο ΟΗΕ στη Γενική του Συνέλευση καθιέρωσε την Ημέρα της Γυναίκας, ως Ημέρα για τα Δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη.

«Τι είναι κόλαση; Σκέφτηκα πολλές φορές. Στο τέλος είπα πως είν' ο πόνος του να μη μπορείς ν' αγαπάς.»
Ντοστογιέφσκι

Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2009

Dream on...


Πριν να δημιουργήσω τα δικά μου blogs, ήρθα σε επαφή με τα φόρουμ, από μια βαθιά ανάγκη να εκφραστώ και να υπερασπιστώ αυτόν και αυτά που έκρινα ότι είναι σωστά, όχι μόνο με την καρδιά, αλλά και με το μυαλό μου. Τότε όταν ένιωσα μόνη εδώ που ζω…

Και είμαι σίγουρη ότι έκρινα έτσι όπως έπρεπε, έτσι όπως είναι δίκαιο. Μαζί μου ήταν οι πολλοί.
Δεν μου έφτασε όμως αυτό. Ένιωσα ότι πρέπει να συνεχίζω. Και άρχισα δειλά- δειλά, ένα blog. Το όνομα του είναι αυτό που με εκφράζει σαν στάση ζωής από πάντα: “Με Αγάπη για τις Ανθρώπινες Αξίες”. Και ξαφνικά η απόσταση ανάμεσα μας ελαχιστοποιήθηκε.
Δεν είμαι δημοσιογράφος, ούτε συγγραφέας. Μπορεί να μην διαχειρίζομαι σωστά τις λέξεις, αλλά με οδηγεί η καρδιά μου… Ότι γράφω εδώ, είναι κατάθεση ψυχής ενός ανθρώπου που δεν του αρέσουν πολύ τα λόγια, αλλά οι πράξεις. Πράξεις που κάνω για τα παιδιά (και όχι μόνο) του τόπου όπου ζω, πολύ πιο πριν να ανήκω κάπου. Καμιά φορά όμως και τα γραμμένα λόγια είναι πράξη δύναμης χαρακτήρος. Έτσι γεννήθηκε και το: “Η Δύναμη της Αγάπης”.
Βρίσκομαι σχετικά λίγο καιρό στο χώρο των blogs. Αρκετό όμως, νομίζω, για να μπορέσω να διακρίνω. Όταν μάλιστα γνωρίζεις κάποιον/κάποια (στην μικρή κοινωνία όπου ζεις), που γράφει (η της τα γράφουν) και ξέρεις ότι η πράξεις του/της δεν συμβαδίζουν με τα ωραία λόγια, λες: μήπως δεν έχει νόημα; Αλλά συνέχισα, γιατί ήξερα ότι κάνω το σωστό.
Σε αυτό τον χώρο των blogs, απέκτησα @φίλους, ελπίζω τόσο αληθινούς όπως τα γραπτά τους.
Μερικοί γράφουν για την τέχνη, μερικοί γράφουν το ημερολόγιο τους, άλλοι αφήνουν αποτυπωμένη στο διαδίκτυο την έκφραση της άποψης τους και αυτό για μένα σημαίνει να τολμάμε. Αυτό για μένα σημαίνει ότι, με οποιοδήποτε κόστος, υπερασπίζουν το Ανθρώπινο Δικαίωμα στην Ελεύθερη Έκφραση! Πιστέψτε με, το να μην μπορείς να εκφράζεις ελεύθερα την άποψη σου για τα δρώμενα, να σε φιμώνουν, είναι ότι χειρότερο… Παύεις να νιώθεις Ελεύθερος Άνθρωπος. Σκεφτείτε μόνο αυτό που γίνεται στην Κίνα με τα blogs (παραλίγο να γίνει και εδώ…).
Εδώ και λίγες εβδομάδες έχω παραλάβει ένα βραβείο για τα blogs μου από έναν “μαέστρο” στο χώρο μας- και αυτό με τιμά ιδιαίτερα- έναν άνθρωπο που έχει την ίδια Αγάπη για τα παιδιά με μένα και με αυτό εκφράζει την Ανιδιοτελής Αγάπη προς το Μέλλον και τη Ζωή, έναν καλό @φίλο, τον VaD, που αποδεικνύει ότι οι Έλληνες ξέρουν να προσφέρουν, οπουδήποτε και αν ζουν και υπάρχουν... με Σεβασμό προς τις Ανθρώπινες Αξίες που ήξερε από παλιά αυτή η χώρα. Αν τις τηρείς, μακριά η όχι, γεννημένοι αλλού η εδώ, με ελληνικό αίμα η όχι, από αυτή την άποψη όλοι είμαστε Έλληνες… Με Σεβασμό στο παρελθόν, ξέρουμε ότι όλοι είμαστε υπεύθυνοι για το Μέλλον Όλων των παιδιών, κτίζοντας σωστά το Παρόν, με διάθεση να Δίνεσαι στους συνάνθρωπους σου και όχι να παίρνεις μόνο… Αυτή είναι και η ουσία του Ελληνισμού και της χώρας που έδωσε ότι πολυτιμότερο για την πρόοδο του ανθρώπινου είδους: την Δημοκρατία. Για σένα VaD αφιερώνω το μεγαλύτερο θαύμα του κόσμου, όπως την βρήκα εδώ.
Ο καλός μου Βασίλη (@VaD)- ο οποίος παρελάβε το βραβείο απο εναν "μαγο των blogs" Aaton- μετά από έκκληση μου, μου επέτρεψε να το δίνω σε περισσότερους από 8. Με αυτή την έννοια, το αφιερώνω σε ΟΛΟΥΣ εσάς, @φίλοι μου.
Αλλά θα μου επιτρέψετε, μια που πολλοί από σας τους οποίους σκέφτηκα (Αλέκα μου, Marianaonice, bussy bee, roadartist, Zanzibar, laplace78, skouliki, faraona, κηπουρός, πολύχρωμα όνειρα, Γλάρος, πας(χ)παλιτσα, Είμαστε ακόμα εδώ, Μερόπη, habilis, και όλοι οι άλλοι που συνηθίζω να επισκέπτομαι και σε όλους που με "παρακολουθούν" παντού), το πήρατε, να αναφερθώ και να αφιερώνω το Proximidade τώρα και σε άλλους. Σε αυτούς που δίνουν καθημερινά τον αγώνα τους και είναι παράδειγμα και στήριξη για τους άλλους, όπως ο Gregory, o Μικρός Ήρωας, Η Λυδία πολεμά με τον καρκίνο και η μαμά της, η Λυγερή, η Μαμά ετών 37, ο Chrisxx, η single Mamma, η Ξένη , Υπάρχουμε- Συνυπάρχουμε... και βέβαια σε όλες τις ιστοσελίδες που βοηθάνε τέτοιες περιπτώσεις και όχι μόνο, όπως το Χαμομηλάκι, Η Φλόγα, ο Μετανάστης, ο Αδέσποτος, η Πίστη, Χωρίς Σύνορα, η Μέριμνα και πολλά άλλα που μπορεί να μου ξεφεύγουν τώρα (βοηθείστε με…).
Για όλους εσάς που κρατάτε αναμμένο το Φως της Ελπίδας:


Θα ήθελα επίσης να αφιερώνω το βραβείο και σε όλους αυτούς που τόσο πολύ με εμπνέουν με το θάρρος της ελεύθερης άποψης τους (το ξέρω ότι δεν έχετε ανάγκη κανένα βραβείο για να συνεχίζετε): @ρ@τε πύλ@ς, Γεώργιος Κρόγιας, Chouvi, Alzap, Barel, G700, Ellie, Leondokardos, Matrix, Πλωμάρι, Ο Πολίτης, Rec-on, ο Νίκος Λαγκαδινός (και στο- Το Δίκτυο), Πολιτική Αφύπνιση, Ασκαρδαμυκτί, Ένα γελαστό απόγευμα, Μια κοινωνία για όλους, Μοναχικός Λύκος, Ο Ανάρχας τση Ζάκυνθος, Στέφανος Παπανώτας, sibilla, Νάσος, Δημήτρης Καραμίτσας, Τσουκνίδα, Όχι στο Όνομα μας, κ.α. που μπορεί να ξέχασα προς στιγμή. Σας ευχαριστώ και υποκλίνομαι. Συνεχίστε το Όραμα.

Ένα βραβείο και για τον Leviathan, για την εξαίρετη μορφή του blog του και γιατί μου αρέσει πολύ το σινεμά.
Το αφιερώνω βέβαια και σε όλους που με “παρακολουθούν” στα blogs μου, σε όλους που συνηθίζω να επισκέπτομαι, σε όλους που απαρτίζουμε τον Έφηβο και στους καινούργιους μου @φίλους στο sync me.
Ας μείνουμε πάντα έφηβοι στην ψυχή μας…
Σας ευχαριστώ όλους εσάς, τους συνοδοιπόρους μου στο Όνειρο… όλους εσάς που ξέρουμε ότι είμαστε περαστικοί σε αυτή την ζωή και το μόνο που αφήνουμε πίσω μας είναι ο δρόμος που ανοίγουμε για τους άλλους που έρχονται… Συνεχίστε μέχρι τα Όνειρα σας να γίνουν Αληθινά…

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

Της... «υπομονής»…

"- ΚΑΤΑΡΤΙΖΟΜΕΝΟΙ ΠΟΥ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΝ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ
Περιμένουν 4 μήνες την επιδότηση απ' το ΚΕΚΑΝΑΛ!
23.12.2008 Πολιτική



Σοβαρή καθυστέρηση στην καταβολή επιδότησης παρατηρείται από το ΚΕΚΑΝΑΛ για ανέργους, που παρακολούθησαν σεμινάριο πληροφορικής.
Σε ανακοίνωσή της για το θέμα η Νομαρχιακή Επιτροπή ΠΑΣΟΚ σημειώνει ότι «για άλλη μια φορά αποδεικνύεται η "ευαισθησία" της Ν.Δ. απέναντι στους ανέργους και τους νέους, ιδιαίτερα αυτές τις ημέρες των γιορτών» και ζητεί την άμεση πληρωμή των δικαιούχων του προγράμματος.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση, από το Μάιο του 2008, για 400 ώρες παρακολούθησαν μέσω του Κ.Ε.Κ.Α.Ν.Α.Λ. οι καταρτιζόμενοι, προγράμματα διαχειριστών δικτύων (διαδικτύου και υπολογιστών), επιδοτούμενο από την Ε.Ε.
Το εν λόγω πρόγραμμα εκτός από την επιμόρφωση προέβλεπε και αμοιβή στους ανέργους, περίπου, 1.500 ευρώ.
Το πρόβλημα εντοπίζεται στο Υπουργείο Απασχόλησης, που είναι ο φορέας υλοποίησης και υπεύθυνο για την πληρωμή των ανέργων που επιμορφώθηκαν.
Το Υπουργείο Απασχόλησης έχει εισπράξει τα κονδύλια για το πρόγραμμα από την Ε.Ε., αμέσως μετά την έγκριση του προγράμματος, δηλαδή πριν καν να αρχίσουν τα μαθήματα. Ωστόσο, 4 μήνες μετά την λήξη του προγράμματος, οι άνεργοι, μένουν ακόμα απλήρωτοι!
Οι άνεργοι που παρακολούθησαν το πρόγραμμα επικοινωνούν με το αρμόδιο Υπουργείο και ενώ κάποιοι παράγοντες τους διαβεβαιώνουν ότι η πληρωμή θα γίνει αμέσως, τα αρμόδια υπηρεσιακά στελέχη που πρέπει να προωθήσουν τις διαδικασίες... δηλώνουν άγνοια για το θέμα! Με βάση τα παραπάνω αυτό που υποθέτουν οι καταγγέλλοντες είναι ότι τα χρήματα του προγράμματος χρησιμοποιήθηκαν για να καλύψουν "άλλες τρύπες" και τώρα δεν είναι εύκολη η αναπλήρωσή τους
"

Πηγή: Aiolika Nea

Η εφημερίδα Αιολικά Νέα συνεχίζει και με άλλα άρθρα:

"Ηχώ προσλήψεων

Δεν υπάρχουν καταχωρημένα άρθρα

Το καλάθι της νοικοκυράς

Δεν υπάρχουν καταχωρημένα άρθρα"

Την ίδια στιγμή που κάποιοι κάνουν γιορτές με αφθονία και χλιδή, ΑΝΕΡΓΟΙ ΣΤΗΝ ΛΕΣΒΟ κάνουν μαύρα Χριστούγεννα, περιμένοντας «με υπομονή» (έτσι όπως τους συμβούλεψαν οι υπεύθυνοι στο Υπουργείο Απασχόλησης), αυτά που ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ…

Που βρίσκονται τα λεφτά που έστειλε η Ε.Ε. για αυτά τα προγράμματα;

Ξέρω ότι μερικοί από αυτούς τους ανέργους, από το λίγο που θα τους μείνει μετά τις πληρωμές των διαφόρων λογαριασμών, θέλουν να βοηθήσουν και συνανθρώπους τους, όπως το παιδί Ταξιάρχη, μετανάστες, κ.α., αποδεικνύοντας έτσι για άλλη μια φορά, ότι η ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ!!!

Υ.Γ. Πολύ καλή η ιδέα του @φίλου @ρ@τε πύλ@ς για την δημιουργία ενός λογαριασμού για τον Ταξιάρχη, προσοχή όμως να μην επαναληφθεί η περίπτωση Βασιλέλη