Δεύτερος θάνατος

Δεύτερος θάνατος

Μέσα σε μια μοναδική συγκυρία και με πάνδημα εκδηλωμένη την κοινωνική κατακραυγή και αντίδραση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων στη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, και κάποιοι δικαστές αποφάσισαν ότι τέσσερα μεγαλοστελέχη της «μεγάλης φίλης» Εθνικής Τράπεζας, που πλούτισε από τις κρατικές καταθέσεις και τις συντάξεις, δεν πρέπει να τιμωρηθούν μαζί με ένα μεγαλογιατρό, για μια άλλη δολοφονία οκτώ περίπου χρόνια πριν. Τη δολοφονία του Παναγιώτη Βασιλέλλη που είχε προκαλέσει αντίστοιχες μαζικές αντιδράσεις, οργής και αγανάκτησης και δηλώσεις «για το μαχαίρι που θα φτάσει ως το κόκκαλο»!

Με το 197/2008 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αιγαίου, που εκδόθηκε προχθές, μία μέρα πριν την κηδεία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, έγιναν δεκτές οι εφέσεις τεσσάρων μεγαλοστελεχών της Εθνικής Τράπεζας και ενός μεγαλογιατρού. Σύμφωνα με αυτό και παρά την αντίθετη πρωτόδικη κρίση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Μυτιλήνης που τους είχε παραπέμψει στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο, κανένας δεν ευθύνεται και κανένας δεν πρέπει να παραπεμφθεί για το αδίκημα της θανατηφόρου εκθέσεως, που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο-δολοφονία στις 4 Μαρτίου 2001 του τετράχρονου τότε Παναγιώτη Βασιλέλλη. «Κανένας μεγάλος ποτέ δεν πάει φυλακή και δεν έχει καμμία αξία μια ανθρώπινη ζωή μπροστά στην παντοδυναμία του χρήματος και της εξουσίας», ανέφεραν χθες, σε ανακοίνωσή τους, οι γονείς του τότε τετράχρονου Παναγιωτάκη.

Κράτος δικαίου;
Σημειώνεται ότι σε αυτή την υπόθεση που είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο πριν επτά χρόνια, η οικογένεια Βασιλέλλη, μετά από μεγάλο αγώνα, στον οποίο είχε απέναντί της την Εθνική Τράπεζα, το ελληνικό Δημόσιο, αλλά ακόμα και τη Βουλή των Ελλήνων που νομοθέτησε δυο φορές φωτογραφικά σε βάρος της κατά τη διάρκεια της δίκης, μετά από μεγάλες καθυστερήσεις, εσφαλμένες διώξεις, εφέσεις, νέες ανακρίσεις και σωρεία άλλων ενεργειών, που σε ένα πραγματικό κράτος δικαίου ουδέποτε θα χρειάζονταν, πέτυχε μοναδικής ηθικής αξίας πράγματα:
- Να της αποδοθεί ένα μέρος (το υπόλοιπο είναι σε δικαστική εκκρεμότητα) του παρανόμως τότε δεσμευθέντος τραπεζικού λογαριασμού
- και να επιδικαστεί σε βάρος της Εθνικής Τράπεζας, η μεγαλύτερη ίσως μέχρι σήμερα (για ελληνικό δικαστήριο) αποζημίωση λόγω ψυχικής οδύνης, ποσού δυο εκατομμυρίων ευρώ, που μετά την προχθεσινή κρίση κινδυνεύει.

Στάση ηθικής
Είναι πάντως ιδιαίτερα σημαντικό στις μέρες μας, που κυριαρχούν η διαφθορά, η διαπλοκή και ο παράνομος πλουτισμός, ότι η φτωχή οικογένεια του Παναγιώτη Βασιλέλλη από τη Γέρα, που σήμερα ζουν μαζί με το νέο τους παιδί, την Παναγιώτα, στο Πλωμάρι, ο πατέρας Στρατής δουλεύει εργάτης και η μητέρα Γεωργία εργάζεται στο Γηροκομείο Πλωμαρίου, δε θέλουν για τον εαυτό τους ούτε ένα ευρώ. Μοναδικός τους σκοπός, η υλοποίηση ενός οράματος-στόχου ζωής, η δημιουργία ενός ιδρύματος με το όνομα του παιδιού τους, στο οποίο θα πάνε όλα τα χρήματα που θα τους επιδικαστούν και το οποίο θα έχει ως σκοπούς τη δημιουργία ενός Πολύκεντρου Υγείας στην περιοχή της Γέρας, την οργάνωση και εμπλουτισμό σε συνεργασία με τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων της δεξαμενής δοτών μυελού των οστών, ώστε να γίνουν πάνω από 200.000 και να μπορεί αυτή να καλύπτει το 70% των περιπτώσεων στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα, τη λειτουργία σε αυτό το Πολύκεντρο Υγείας ενός συμβουλευτικού κέντρου πληροφοριών για τους γονείς των παιδιών με αντίστοιχα προβλήματα και τη δημιουργία, μαζί με την Ιατρική Σχολή Αθηνών, ενός ερευνητικού κέντρου. Πόσο αλήθεια κινδυνεύει με το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αιγαίου αυτό το όνειρο;

Πηγή: Emprosnet

Το θέμα το είχα αναπτύξει εδώ.