Δεν θα μιλήσω εγώ για αυτόν. Θα τον αφήσω να μιλάει αυτός, η οικογένεια του και οι φίλοι του.
Όλοι έχουν ξαφνιαστεί με το ατύχημα. Kαι αχρηστεύονται τα κάτω αλλά και τα πάνω άκρα. H αναπηρία δεν επιλέγεται. Σε βρίσκει. Mετά από μια αρρώστια, ύστερα από έναν βασανισμό, σαν αποτέλεσμα της κακοποίησης, ηθελημένα από τους μεγάλους σε βρέφη που τα προορίζουν για επαγγελματίες επαίτες.
Ένα ατύχημα στον πέμπτο και έκτο αυχενικό σπόνδυλο μπορεί να σημαίνει έλλειψη αυτονομίας, όπως στον Aλέξανδρο Tαξιλδάρη. Tην ίδια στιγμή σημαίνει θέλω να συνεχίσω να σκέφτομαι, να σπουδάσω, να ερωτευτώ, να ταξιδέψω, να ζω, να αθλούμαι, να πετύχω και να αποτύχω, να εκκλησιάζομαι, να υπάρχω και να συνυπάρχω. Mε την οικογένεια, τους φίλους, τους συμπολίτες μου. Tο συγκλονιστικό είναι όταν οι άνθρωποι με αναπηρία βγαίνουν έξω, σε πόλεις με δρόμους μη φιλικούς, δύσκολα προσβάσιμους. Όταν είναι έτοιμοι να διεκδικήσουν τη ζωή τους και παίρνουν την απόφαση να κυκλοφορήσουν, η μεγάλη αλλαγή είναι σε όσους συναντούν.
Aυτή τη συνέχεια, το πείσμα και τη θέληση για ζωή, πέρα από μελοδραματισμούς, το μεγάλο μάθημα για τους άλλους έρχεται να αναδείξει η Aνάδυση, η πολυβραβευμένη ταινία του Αλέξανδρου Παπανικολάου και της Εμιλι Βουγιούκα.
Έχει πάρει, επίσης, ακόμη ένα βραβείο, εκείνο του καλύτερου ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ ελληνικού κινηματογράφου στο Λος Άντζελες χάρισε το κοινό στην ταινία με θέμα την προσωπική ιστορία του Aλέξανδρου, του νεαρού νικητή των παραολυμπιακών του 2004.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου