ΞΕΣΤΡΑΒΩΘΕΙΤΕ

Μαντάμ Μερκέλ, σαν άλλη γνήσια κωλοτουμπα, πρώτα δηλώνεις ότι δεν ήθελε η ΕΕ το κλείσιμο της ΕΡΤ και μετά στηρίζεις τον ομοϊδεάτη σου τον Σαμαρά… Έτσι για να μην νομίζεις ότι ξεχνάμε ποιοι δεξιοί εντός και εκτός Ελλάδας, εντός και εκτός ΠΑ.ΣΟ.Κ. τον έριξαν. (Πες αλεύρι… ο Σαρκοζί από τα δικαστήρια σας γυρεύει…) 

Υ.Γ. Και που’στε εσείς οι «καλοθελητές» (πολυκομματικά…με φόντο τα πετρέλαια…) που βάζετε ψεύτικους τίτλους στα άρθρα σας ΞΕΣΤΡΑΒΩΘΕΙΤΕ –δεν ήταν ο Γ.Α.Π. αυτός που αποφάσισε σε 10 λεπτά, όπως γραφούν τα ασπόνδυλα σας τσιράκια:

"Πήγα στις Βρυξέλλες για να ζητήσω κοινή απάντηση από μια Ενωμένη Ευρώπη."..

"Η μοιραία νύχτα στις Βρυξέλλες πριν από το Μνημόνιο

Απρίλιος 2010, μια Κυριακή βράδυ, βρίσκομαι σε συνεδρίαση με τους Ευρωπαίους ομολόγους μου.

Είχα μόλις εκλεγεί Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Είχα όμως το θλιβερό προνόμιο να ανακαλύψω πως το έλλειμμα της χώρας μου δεν ήταν 6% του ΑΕΠ - όπως επίσημα είχε δηλωθεί από την προηγούμενη Κυβέρνηση λίγες μέρες πριν τις εκλογές - αλλά πολύ μεγαλύτερο, έφτασε το 15,6%.

Αλλά αυτό το έλλειμμα στον προϋπολογισμό, ήταν μόνο το επιφανειακό σύμπτωμα βαθύτερων δομικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει η χώρα μου.

Ανέλαβα στο τέλος του 2009, με μία εντολή, μία αποστολή: Να αντιμετωπίσω αυτά τα βαθύτερα προβλήματα. Την έλλειψη διαφάνειας και αξιοπιστίας στη διακυβέρνηση της χώρας. Την αιχμαλωσία της πολιτικής και των μέσων μαζικής ενημέρωσης από ισχυρά συμφέροντα. Ένα Κράτος πελατειακό, που επέτρεπε "ειδική μεταχείριση" και φοροδιαφυγή, που διευκολύνεται και από ένα παγκόσμιο σύστημα που την παρακινεί.

Παρά την εντολή που λάβαμε όμως για βαθιές μεταρρυθμίσεις, οι αγορές δεν μας εμπιστεύονταν. Το κόστος δανεισμού εκτοξεύτηκε στα ύψη και αντιμετωπίζαμε μία άμεση χρεοκοπία.

Πήγα στις Βρυξέλλες για να ζητήσω μια κοινή απάντηση από μια Ενωμένη Ευρώπη. Κάτι τέτοιο τότε θα ηρεμούσε τις αγορές και θα μας έδινε το χρόνο να προχωρήσουμε στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.

Αλλά χρόνος δεν μας δόθηκε....Φανταστείτε τους εαυτούς σας στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης στις Βρυξέλλες. Εξαιρετικά δύσκολες διαπραγματεύσεις, η πρόοδος είναι εξαιρετικά αργή, η ένταση στα ύψη. Είναι πλέον 2 παρά 10 τα ξημερώματα.

Ένας Πρωθυπουργός φωνάζει

- "Γρήγορα, έχουμε μόνο 10 λεπτά".

Τον ερωτώ:

- "Γιατί; Έχουμε σοβαρές αποφάσεις να λάβουμε, χρειαζόμαστε χρόνο... "

Ένας άλλος Πρωθυπουργός παρεμβαίνει και λέει:

- "Χρειαζόμαστε μία συμφωνία τώρα. Σε 10 λεπτά ανοίγουν οι αγορές στην Ιαπωνία και θα έχουμε πανωλεθρία στην παγκόσμια οικονομία".

Σε αυτά τα 10 λεπτά λοιπόν, γρήγορα, ήρθαμε σε συμφωνία.

Αυτή τη φορά δεν ήταν οι στρατιωτικοί αλλά "οι αγορές" που κρατούσαν το όπλο στα κεφάλια όλων μας."
περισσότερα ΕΔΩ