Για την καραμέλα του «πιστού» κομματάρχη που μένει και για την πιπίλα του «ιδεολόγου» που έφυγε…

Τελευταία βρίσκομαι ανάμεσα στην σκύλα και στην Χάρυβδη, όπως και αρκετοί από εμάς.... «Ναι, εδώ μένουν μόνο αυτοί που ξέρουν να δίνουν. Τα ποντίκια εγκαταλείπουν το πλοίο όταν βυθίζεται» λένε οι μεν… «Όχι, εσείς που μείνατε ακόμα δεν καταλαβαίνετε ότι δεν υπάρχει πια ιδεολογία να στηρίζετε» λένε οι δεν. Ανάμεσα σε όλους ένα άρρωστο παιχνίδι του «εγώ είμαι πιο πολύ με αυτόν η με τον άλλον, εγώ είμαι… ταμπέλα, εγώ είμαι… ιδεολόγος, κτλπ. Που σε κάνει να αναρωτιέσαι πόση τρέλα υπάρχει στον κόσμο, όταν μάλιστα πάνω από το μισό της κοινωνίας γυρίζει τις πλάτες της σε όλους αυτούς που φωνάζουν εις ονόματος της…

Σε ότι με αφορά, εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι. Πιστεύω ακράδαντα ότι Άνθρωπος είναι αυτός που προσπαθεί για τον διπλανό του όπως προσπαθεί και για τον εαυτό του. Επίσης ότι Πολιτικό ον είναι αυτός που θέλει να πάει την κοινωνία μπροστά, να αλλάξει αρρωστημένες νοοτροπίες που την σάπιζαν έως τώρα, που βάζει το καλό της πατρίδας και του λαού του πάνω από τον οποιοδήποτε θώκο. Για αυτό και δεν έχω ανάγκη ούτε να αλλάξω ταμπέλες (τα οποία βασικά δεν μου χρειάζονται για να είμαι αυτή που είμαι), ούτε να αποδεικνύω την ιδεολογία μου, από την στιγμή που την κάνω πράξη και δεν μένω στα λόγια. Όταν μένω όμως σε ένα κόμμα, απαιτώ από τα όργανα να έχουν τα αυτιά τους ανοιχτά, τουλάχιστον. Μια τοπική συγκέντρωση με ελάχιστο αριθμό συμμετεχόντων, οπού οι περισσότεροι ήταν αυτοί που έκαναν λευκή απεργία επί 9 χρόνια η και πολύ έντονη και αβάσιμη κριτική -μέσα η έξω από το κόμμα- αποδεικνύει τρανταχτά ότι στο κόμμα δεν έμειναν οι αγνοί μόνο, όπως θέλουν να το παρουσιάζουν συγκεκριμένοι κύκλοι. Και μάλιστα όταν αρκετοί από αυτούς είναι γνωστοί «οικονομικά καταφερτζήδες» (για να το πω κομψά…) κατά τόπους. Όταν μάλιστα τους λες ότι με τέτοια παραδείγματα δεν τραβάς κόσμο, παρά μόνο στα χαρτιά, σου απαντάνε ένα «θεσμικά να απευθύνεστε κυρία μου. Και αν δεν σας αρέσει σήκω φύγε!» Θα συνεχίζω να θέλω το καλό της παράταξης και να κρούω τον κώδωνα του κινδύνου, θέλουν η όχι μερικοί. Όπως κάνω και όταν ρωτάω γιατί η ηγεσία του κόμματος – η οποία μπορεί να περάσει όποιο νόμο θέλει στην κυβέρνηση (απόδειξη αυτό που προετοιμάζεται αυτές τις ημέρες… και που ουσιαστικά θα μας διχάζει ακόμα περισσότερο), δεν ρωτάει τουλάχιστον πως και σταμάτησαν τόσες καλές μεταρρυθμίσεις που η ίδια πέτυχε όταν ήταν μέλος της κυβέρνησης Παπανδρέου. Πως και έκλεισε το πρόγραμμα «διαύγεια» οπού μπορούσαμε εμείς οι πολίτες, να δούμε στο διαδίκτυο και όχι μόνο, τι ποσά και που τα ξοδεύει ο κάθε δήμαρχος, περιφερειάρχης η υπουργός, δίχως ούτε καν μια επίσημη ερώτηση στην βουλή εκ μέρος μας; Πως και αφήνει μια κραυγαλέα πράξη όπως το «φακελάκι» να γίνει από ποινικά δικάσιμο- ούτε καν πλημμέλημα, διότι ο καινούργιος νόμος που πέρασε τώρα το βάφτισε απλά «εκδήλωση ευγνωμοσύνης»;  Ξεχάσαμε ξαφνικά τους εκατοντάδες γιατρούς που βρεθήκανε με τεράστιες αδικαιολόγητες περιουσίες, κοκ… η μήπως αυτό βολεύει και τους βουλευτές; Η πως και επιτρέπουν να διώχνουν 25 000 δημοσίους υπαλλήλους, όταν μάλιστα θα αντικαταστούν με τον ίδιο αριθμό; Προς τι ο λόγος;;; Και για ποια «αξιοκρατικά κριτήρια» μιλάμε, όταν μάλιστα στο παρελθόν μας τα «αποδείκνυαν» με «γαλάζιες συνεντεύξεις» η με καταγγελίες στην βουλή για χρηματικές δωροδοκίες έναντι θέσεων στο δημόσιο; Γιατί δεν ρωτάει η ηγεσία του κόμματος για ποιο λόγο καταργήθηκε ο νόμος περί ιθαγένειας (ειδικά για ανθρώπους που την μόνη γλώσσα που ξέρουν είναι η ελληνική), γιατί μας χωρίζει σε 2 και 3 κατηγορίες ανθρώπων, με τα σημερινά αποτελέσματα της Μανωλάδας, οπού ο κάθε «ελληναράς» νομίζει ότι έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω στους ξένους «δούλους»;

Με όλα αυτά που ρωτάω και με άλλα τόσα, βασικά αναρωτιέμαι προς τι όλη αυτή η πρεμούρα (στο παρελθόν, επί δυο χρόνια που ήμασταν κυβέρνηση) της σημερινής ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, όπως και την κριτική  που ασκούσε τότε για … την δήθεν μικρή ταχύτητα των μεταρρυθμίσεων, όταν βασικά τώρα, επί ενάμιση χρόνο καταργούνται πολλά από αυτά, από μια κυβέρνηση οπού συμμετέχει χωρίς να μιλά; Μάλιστα «ξεχνώντας» ότι πάνω απ’όλα πρέπει να στηρίζουμε την χώρα για να μην γυρίσουμε 100 χρόνια πίσω, σε όλα αυτά που μας οδήγησαν εδώ και είναι η ρίζα του κακού!

Και θα ρωτήσω από εδώ και πάλι (διότι θεωρώ ότι το μόνο «θεσμικό» που μπορώ να πετύχω στην πραγματική ζωή, είναι να ρωτήσω το καθρέφτη…) πως και αφήνουμε τον κάθε υπουργό της λαίλαπας της κυβέρνησης Καραμανλή να μας κουνάει το δάχτυλο από τηλεοράσεις και να προσπαθεί να μας φορτώσει (μαζί με τον κάθε καναλάρχη) όλα τα στραβά του τόπου σε αυτή την κυβέρνηση που στο κάτω- κάτω, ήσουν μεγάλο υπουργός, αν μη τι άλλο; Την ίδια ερώτηση θα κάνω όμως και προς αυτούς που έφυγαν από το πασοκ και ξαφνικά «ξέχασαν» αυτά που πάλεψαν τουλάχιστον 2 χρόνια πριν το 2009… Λες ότι η πολιτική ζωή του τόπου άρχισε το 2009, λες και τα χρέη έγιναν σε αυτά τα 2 χρόνια (2009-2011) και όχι παλιά, όταν μερικοί από τους ίδιους ήταν μεσ’στα πράγματα…

Έτσι. Και μην μπερδευόμαστε- το ποιοι είναι αρκετοί από αυτούς που μένουν δεν έχει να κάνει με καμιά «αγνότητα» η με «πατριωτισμό κομματικό». Δυστυχώς. Ναι, υπάρχουν και αγνοί, ναι, υπάρχουν και οι άλλοι που περιέγραψα πιο πάνω- οι οικονομικά «καταφερτζήδες» η… τα τοπικά λαμόγια, όπως τους λέει κοινώς ο σοφός λαός. Όπως και τα τσιράκια τους που, επί χρόνια τώρα τους έκαναν το παιχνίδι δίχως να κάνουν ούτε μια ολομέλεια, που φλόμωσαν στα ψέματα και εμάς εδώ κάτω και τα κονέ τους εκεί πάνω… όπως και συνεχίζουν να το κάνουν.

Ούτε «αλλαγή» δεν θεωρείτε τα μελλοντικά «γκρουπ ψυχοθεραπείας» τα οποία βαφτίζονται ως «κομματικές συναντήσεις» από εδώ και μπρος, που μας τα υπόσχονται οι … «καινούργιοι» (γνωστοί παλιοί η τα σπλάχνα τους…)  γεμάτοι περηφάνια και περιφρονώντας την κραυγή απελπισίας και αγανάκτησης των «νεροκουβαλητών»… ουσιαστικά επειδή ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΘΕΣΗ ΟΥΤΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙ, ΟΥΤΕ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ!!!

Και κάτι άλλο : Κανείς, μα κανείς από τις αδίστακτες κομματικές ύαινες, δεν θα μας πει, η δεν θα να μας προκαλέσει, ούτε δεν θα εκβιάζουν ότι θα φύγουν αν δεν υπάρχει όριο ηλικίας στα όργανα (ειδικά από αυτούς περιμένω σε λίγο να μας ξεχωρίσουν σε μελαχρινούς και ξανθούς…), η και να μας επιβάλει από εδώ και μπρος να φύγουμε, για να το παίζουν μετά οι μόνοι «αγνοί κομματάρχες»,  διότι από εδώ και μπρος θα γυρίσουμε την σελίδα και θα κάνουμε ονοματική γνωστοποίηση για όλα αυτά που κατά τόπους, όλος ο κόσμος τα ξέρει!

Ξηγημένα- μιλημένα!

Μην ξεχνάμε ότι με τέτοια πρόσωπα κατά τόπους, μπορεί να τραβήξανε 900 ψήφους (από τα οποία τα περισσότερα περιπλανώμενα…), αλλά στις ουσιαστικές εθνικές δοκιμασίες λόγω αυτών ακριβώς των προσώπων (!), μας απεχθάνονται και δεν μας πιστεύουν 9 εκατομμύρια κόσμος.

 Υ.Γ. Και κάτι άλλο… για ένα – δυο πρόσωπα που το παίζουν στο fb το παιχνίδι «εγώ είμαι ο πιο… ο άλλος δεν είναι», όταν είσαι όντως αυτό που υποστηρίζεις κάπου ένα χρόνο τώρα (μόνο…), δεν λες (στα 4 αυτιά βέβαια, σαν καλή “σουπιά”)  «μαγκιά και μπράβο στο λαμόγιο», ούτε μάλιστα υποστηρίζεις άλλον στην θέση του προσώπου που ψεύτικα πρεσβεύεις, ούτε δεν προβάλεις συνέχεια τον εαυτό σου και το αρρωστημένο σου «εγώ»!!! Ούτε δεν προσπαθείς να σπείρεις διχόνοια επειδή έχεις τα προσωπικά σου με κάποιους!! (Η επειδή βασικά έχετε διαφορετικά συμφέροντα σε ότι αφορά την … «πίτα») Μπορεί να σε πιστεύουν οι “αγαθοί” (με η χωρίς εισαγωγικά… θα δείξει για όλους!), αλλά όχι οι πραγματικοί! Η αλλιώς, να σας το πω- η βρόμικες ψυχές δεν μπορούν να μιλήσουν για καθαρές συνειδήσεις. Κάποιος πολύ σοφός είπε : «σε λίγο θα σας πάρουν με τις πέτρες»…

Προς όλες τις κατευθύνσεις μέσα- έξω, ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝ ΕΙΜΑΙ! ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΖΩ! ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΑΣΤΕΙΟ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΚΕΡΔΙΖΕΙ! ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΑ!

Και ας να είναι μοναχικός ο δρόμος μου, έστω και αν είναι μια απότομη ανηφόρα, κοίταξα πολύ βαθιά μέσα μου και ξέρω ότι είναι το Δίκαιο και το Αληθινό. Και αυτή την Αλήθεια θα ακολουθήσω! Δεν συμβιβάζομαι με τίποτα λιγότερο από αυτό!