Η τοποθέτηση του Τσόμσκι για το δημοψήφισμα του 2011 αποτελεί μια ακόμη σπουδαία αναγνώριση του Γιώργου Παπανδρέου, αλλά ταυτόχρονα και ένα ράπισμα προς όλους τους επικριτές του!

Μετά τον Γιούργκεν Χάμπερμας, ένας ακόμα επιφανής φιλόσοφος, γνωστότερος σε μας, ο Νόαμ Τσόμσκι, επαινεί δημοσίως την πρωτοβουλία δημοψηφίσματος τον Νοέμβριο του 2011 από τον Γιώργο Παπανδρέου. Τον Τσόμσκι δεν τον λες "συστημικό", ενώ αν επισκεφτείς την βιβλιοθήκη ενός αριστερού αντικαπιταλιστή, όλο και κάποιο βιβλίο του θα δεις, μιας και ο Τσόμσκι ήταν και είναι από τους επιφανέστερους επικριτές του αμερικανικού ιμπεριαλισμού.

Ο Τσόμσκι λοιπόν μνημόνευσε τον Παπανδρέου και μάλιστα με το credit ότι δεν ζήτησε την γνώμη του λαού με "άνωθεν" εντολές. Υπάρχει μεγαλύτερη αναγνώριση, αλλά και σπουδαιότερη απάντηση σε όλους εκείνους που τη διετία 2009-2011, αλλά και ακόμα και σήμερα, υποστηρίζουν ότι ο Παπανδρέου κυβέρνησε ως "εντολοδόχος των δανειστών", ως προδότης του ελληνικού λαού, μετέχοντας στην μεγαλύτερη συνωμοσία εις βάρος των συμφερόντων του "περιούσιου" λαού μας;

Επίσης η τοποθέτηση Τσόμσκι αποτελεί και ράπισμα σε όσους εκείνους υποστήριξαν το 2011 ότι ο Παπανδρέου πρότεινε δημοψήφισμα, ώστε να δραπετεύσει από την εξουσία μ' έναν εύσχημο τρόπο, μ' ένα "πυροτέχνημα" δημοκρατικότητας. Έλα όμως που ο Παπανδρέου πίστευε και πιστεύει στην δημοκρατία και στην εμβάθυνση των δημοκρατικών θεσμών. Δεν πήραν ποτέ στα σοβαρά την αποστροφή Παπανδρέου στην πρώτη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, όταν προέτρεπε τους υπουργούς του να γίνουν "αντιεξουσιαστές στην εξουσία". Ευτυχώς όμως που υπάρχει ένας Τσόμσκι ή ένας Χάμπερμας για να μας λεν αυτό που η μυωπική ελληνική πραγματικότητα δεν μας το επιτρέπει:

Η πρωτοβουλία δημοψηφίσματος για την επικύρωαη ή όχι της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου 2011 ήταν η πιο προωθημένη ιδέα  που διατυπώθηκε εκείνη τη διετία του μεγάλου θυμού και της μεγάλης ανασφάλειας εκ μέρων των ευρωπαϊκών ηγεσιών, οι οποίες αντί να παραδειγματιστούν και να στρέψουν το τιμόνι στην εμβάθυνση των δημοκρατικών αξιών, αποφάσισαν να "σκοτώσουν" το δημοψήφισμα, αποτρέποντας τον ελληνικό λαό να αποφανθεί κυρίαρχα για την μοίρα του, να αποφανθεί υπέρ της Ευρώπης και υπέρ του Ευρώ.

Πηγή

Νόαμ Τσόμσκι για δημοψήφισμα Παπανδρέου: «Ήταν η τελευταία φορά που ένας ευρωπαίος πολιτικός ζήτησε τη γνώμη του λαού χωρίς άνωθεν εντολές»

Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε η ομιλία του Καθηγητή Νόαμ Τσόμσκυ που έγινε μέσα στα πλαίσια της σειράς διαλέξεων » Durham Castle Lecture Series» με θέμα «επιβιώνοντας στον 21ο αιώνα«. Η ομιλία έγινε στην αίθουσα Great Hall του κάστρου του Durham και συγκεκριμένα, ένα χώρο μοναδικής ομορφιάς και ιστορικής αξίας, χτισμένο τον 14ο αιώνα όπου 250 προσκεκλημένοι είχαν την ευκαιρία να απολαύουν την ομιλία 85χρονου καθηγητή που εδρεύει εδώ και χρόνια στο ΜΙΤ (Massachusetts Institute of Technology). Η σειρά των διαλέξεων διοργανώθηκε από τους Professor David Held και Mr Patrick Knaap υπό την αιγίδα του πανεπιστημίου του Durham.

Ο Καθηγητής Τσόμσκυ ξεκίνησε την ομιλία του με μια ιστορική αναφορά στο οικονομικοπολιτικό περιβάλον του 20ου αιώνα.

Στη συνέχεια διηγήθηκε στο κοινό για τους τρόπους που η «οικονομική ελίτ» – κυριώς στην Αμερική αλλά και οι υπόλοιπες οικονομικές ελίτ ανα τον κόσμο δημιουργούν τεχνηέντως όλες τις απαραίτητες εκείνες συνθήκες -εκμεταλευόμενοι τις τεχνολογικές εξελίξεις και νομοθεσίες που οι ίδιοι δημιουργούν – που τους επιτρέπουν να προστατέυουν τα συμφέροντα τους χωρίς να έχουν κανένα ηθικό ενδοιασμό, – για τις οικονομικές επιπτώσεις που θα έχουν οι πράξεις τους στα μεσαία και στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα η στο περιβάλλον.

Εκτός των παραπάνω, ο εκ των μεγαλυτέρων αν όχι ο μεγαλύτερος εν ζωή στοχαστής, έκανε αναφορά στην κίνηση του Γ.Α Παπανδρέου να ζητήσει τη γνώμη του λαού σε θέματα πολιτικής μέσω δημοψηφίσματος referendum.

Αυτή ήταν και η τελευταία φορά , σύμφωνα με τον Τσόμσκυ , που ένας Ευρωπαίος πολιτικός ζήτησε τη γνώμη του λαού χωρίς «ανωθεν» εντολές.

Ο Καθηγητής Τσόμσκυ έκλεισε την ομιλία του λέγοντας πως η επιβίωση μας ως ανθρωπότητα «εξαρτάται από τα προσόντα που έχουμε , αλλα είναι και θέμα τύχης και φυσικά υπάρχει πάντοτε ο παράγοντας που ονομάζουμε «από μηχανής θεό»»

Μια ταχύτητα παραπάνω

Ρωτήσαμε τον Καθηγητή Τσόμσκυ «Γιατί οι πολιτικοί λένε ψέμματα» (Why politicians lie) 3 Λέξεις στην Αγγλική γλώσσα.

Ο πολυπράγμων Καθηγητής / ακτιβιστής/ φιλόσοφος των λέξεων , αρχιτέκτωνας του λόγου και του χρώματος της φωνής μας απάντησε λιτά και περιεκτικά, κάνοντας μας, με τον τρόπο που μόνο αυτός ξέρει. Μετατρέποντας την “τρίλεκτη” ερώτηση μας σε απάντηση τεσσάρων λέξεων. Τέσσερις λέξεις που αβίαστα συνθέτουν μια περιεκτική απάντηση, τόσο απλή όσο και τα περίπλοκα των riff του Nile Rodgers*.

«Because we let them» – «Επειδή εμείς τους αφήνουμε».

Όπως είχει πει παλιότερα και ο Κορνήλιος Καστοριάδης: «Κάθε λαός-σε κάθε χώρα- είναι υπεύθυνος για την ιστορία του»…

Πηγή: ΕΡΤ/ERTOPEN απο Newcastle

Ακολουθεί το video της διάλεξης στα αγγλικά:

Φαίνεται ότι τον ακολουθεί το… κόψιμο…

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έκανε εισβολή -σιγά μην έχανε τέτοια ευκαιρία- στη φωτογράφιση του Αντώνη Σαμαρά με τον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν, στα σκαλιά του Μέγαρου Μαξίμου.

 Το Μαξίμου, όμως, πριν δώσει την φωτογραφία στον Τύπο, φρόντισε να κάνει "crop" (σ.σ. αποκοπή) τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και στην φώτο που έμεινε, ήταν μόνο ο έλληνας πρωθυπουργός  και ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζαν.

Δείτε την φώτο, χωρίς το κόψιμο:

 Δείτε την φώτο, με το... κόψιμο του Μαξίμου:

Υ.Γ. Πηγές υποστηρίζουν ότι ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν, ρωτούσε συνέχεια "ποιος είναι αυτός ο χοντρός που μας ακολουθεί; "

_Το δεκανίκι της ΝΔ

Απάντηση σε άρθρο εφημερίδας, όπου τα σχόλια είχαν απενεργοποιηθεί «δημοκρατικά»…

Η απάντηση μου σε άρθρο εφημερίδας, όπου τα σχόλια είχαν απενεργοποιηθεί «δημοκρατικά»… άρθρο που οι σημιτικές σφηκοφωλιές το διαδίδουν στο fb, πανικοβλημένοι από την ολοένα και μεγαλύτερη δικαίωση του Γιώργου Α. Παπανδρέου:

Tο δημοψήφισμα προσπάθησε να το περάσει ο Παπανδρέου πολύ πιο πριν από 24 Μαρτίου 2011 (και σίγουρα δεν περίμενε να του το πει ο πρόεδρος του ΣΕΒ, όπως υποστηρίζει ο αρθρογράφος). Μάλιστα η τροποποίηση του νόμου ώστε να είναι έγκυρο το δημοψήφισμα είχε περάσει άλλες δυο φορές από την Βουλή έως το καλοκαίρι του 2011, όταν επιτέλους εγκρίθηκε από τους βουλευτές την τρίτη φορά.
Δεν υπάρχει περίπτωση να είχαμε ψηφίσει εναντίον της δανειακής σύμβασης και των παραρτημάτων της, όπως δείχνουν και τα αποτελέσματα των μετέπειτων εκλογών. Όπως δήλωσε και η ανταποκρίτρια της «Suddeutsche Zeitung» στις Βρυξέλλες Κέρστιν Γκάμελιν που είδε τα πρακτικά της συνάντησης στις Κάννες, συμφωνήθηκε η διεξαγωγή του δηµοψηφίσµατος µε ερώτηση που θα αφορούσε την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ. Και βέβαια η απάντηση θα ήταν «ΝΑΙ», γεγονός που θα είχε ενισχύσει τόσο την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, όπως και την φωνή και τα συμφέροντα του ελληνικού λαού στην ΕΕ. Τότε δόθηκε το πράσινο φως για την αποστολή “κατεδάφισης” του Γ. Παπανδρέου εκ των έσω του ΠΑΣΟΚ. Βεβαίως ότι η αποτυχία της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος καταλογίζεται στην “κωλοτούμπα” του Βενιζέλου ως υπουργός οικονομικών, που στην αρχή υποστήριξε με σθένος το δημοψήφισμα για να το προδώσει μετά, όπως και στην αμφισβήτηση του Παπανδρέου από την ομάδα των σημιτικών βουλευτών που λειτουργούσαν ως κοπάδι υαινών εκείνες τις μέρες. Όλοι αυτοί με την εχθρική και απαράδεκτη συμπεριφορά τους και μη συμπλέοντας με το κυβερνητικό έργο που είχε ως στόχο το καλό της πατρίδος, θορυβήθηκαν βασικά για το μερίδιο που θα είχανε πληρώσει και οι τραπεζίτες κολλητοί τους. Για αυτό και η εντολή να ρίξετε τον Γιώργο Παπανδρέου. Όπως βασικά και είπατε το 2007 δημοσίως μπροστά στο όλο τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, ότι του Παπανδρέου απλά του δώσατε «μια παράταση χρόνου» τότε… Τι προσπαθείτε να καλύψετε τώρα? ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΣΑΣ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΤΕ ΝΑ ΤΟΥ ΤΑ ΦΟΡΤΩΣΕΤΕ! ΚΑΚΩΣ! ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΥΑΛΟ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΚΡΙΝΟΥΜΕ! ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑΣ!

Υ.Γ. Ο κάθε σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού που ΕΠΕΒΑΛΕ Ο ΣΗΜΙΤΗΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, βεβαίως ότι δήλωσε παραίτηση όταν αποπεράτωσε,  εκτελώντας την διαταγή που πήρε- χρόνια πριν- από το φυσικό του αφεντικό…

Υ.Γ.2 Αυτό που σας καίει επίσης τώρα, είναι ότι ξεσκεπάζεστε από πολλούς και επίσημα στο εξωτερικό (όπως πχ κάνει μέχρι και ο Πολ Τόμσεν εδώ ), οι οποίοι δηλώνουν ότι η επιβολή της παραίτησης του Γ. Παπανδρέου το 2011 από ανθρώπους που διψούσαν για την εξουσία, επέφερε τα αρνητικά αποτελέσματα μετέπειτα στην οικονομικό πρόγραμμα της χώρας. Συνεχίστε το πλύσιμο εγκεφάλου με τα διεφθαρμένα ελληνικά ΜΜΕ, ως μια πανικοβλημένη “Λερναία Ύδρα” στα τελευταία της. Έτσι και αλλιώς φτάσατε να σας κοροϊδεύει μια ολόκληρη υφήλιος, εκτός από τον ελληνικό λαό!

Προσθέτω ένα σχόλιο που μου είχε κάνει ένας ΜΗ @φίλος, για να δείξω και το νοητικό επίπεδο (και  της βρισιάς) εκείνών που συμφωνούν με το άρθρο, όπως και με αυτούς που έριξαν την κυβέρνηση Παπανδρέου, όπως δηλώνουν δημοσίως στο fb, "αποφευγοντας έναν εφιάλτη" όπως γράφουν...

Βαγγέλης Καργούδης :"Κα Γλίγλη, πέραν του ότι το ιταμό σας ύφος (αφού πρώτα επιστραφεί) αποδίδει και το ήθος και την πολιτική σας έρημο (ακατοικήτου & ανυπάρκτου γωνία, αν έχετε ακούσει) θα ήθελα να μας πείτε αν ξέρετε πόθεν προέρχεται εκείνο το γνωστό "τρία πουλάκια κάθονταν, το έκτο κελαϊδούσε". Γιατί τα πουλάκια, σ αυτή τη σοφή λαϊκή ρήση είναι τρία, και αν όντως είναι τρία, πώς γίνεται και κελαϊδούσε το έκτο;"

Ένα σχόλιο που δείχνει το «ΙΕΚ Σημίτη» εν δράση, αποδεικνύοντας τον κιτρινισμο και το «πολιτικό» τους επίπεδο σε όλο το μεγαλείο της "Λερναίας Ύδρας" της διαπλοκής και διαφθοράς στο κράτος. Πήραν θάρρος τα ζομπι μετά τον ανασχηματισμό αλά «Κομέντια ντελ Αρτε» η μου φαίνεται?

 

 

ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΩ ΟΣΟ ΖΩ!

Από τότε που πραγματοποιήθηκε το πολιτικό πραξικόπημα των πασόκων -από το εντός- εναντίον του Γιώργου Παπανδρέου, πέρασαν 3 χρόνια. Σε αυτά τα 3 χρόνια διάφοροι κύκλοι προσπάθησαν να τα φορτώσουν όλα στον πρώην πρωθυπουργό, βάση σχεδίου της διεφθαρμένης ελληνικής διαπλοκής που άπλωσε τα πλοκάμια της μέχρι και σε όλους τους μηναχισμούς του Σοσιαλιστικού Κινήματος. Λάσπη, κακόλογα, ψέματα, συκοφαντίες, μπηχτές, κτλπ έμειναν αναπάντητα από εχθρούς, αλλά και από… φίλους. Μάλιστα στην αρχή οι «φίλοι» του, έβαλαν τα τσιράκια τους να γράφουν ότι πρέπει να μην μιλάμε, διότι ο «Κώστας ο Καραμανλής δεν μιλάει 5 χρόνια τώρα»… αν και τότε που το έγραφαν ήταν τέλος του 2011 και αρχές του 2012. Δηλαδή τότε που δεν είχανε περάσει καλά- καλά 2 χρόνια από τότε που ο Καραμανλής παραιτήθηκε. Όταν έγραψα ότι αυτό καθιστά προσβολή - διότι καμιά σχέση και σύγκριση δεν έχει αυτός που έκανε τα περισσότερα χρέη με αυτόν που προσπάθησε να τα πληρώσει ώστε να έχουμε μισθούς και συντάξεις- δεν μου απάντησαν… μάλλον περίμεναν εντολές από τα αφεντικά τους – δήθεν «φίλους» του ΓΑΠ.

Όταν επέμενα να στηρίζω τον Παπανδρέου εγγράφως και με επιχειρήματα (όπως μπόρεσα από το χαμηλό μετερίζι όπου βρίσκομαι) στην αρχή νόμιζαν ότι δεν θα μπορέσω να αντισταθώ σε όλο αυτό το “τσουνάμι” των εχθρών του, κρυφοί και φανεροί. Απλά με παρακολούθησαν στενά. Όταν απαντούσα σε λάσπες που έριχναν οι ΝΔατες, με έβρισαν οι… πασόκοι. Χυδαία, μαζεμένοι σε κοπάδια ιαίνων. Οι «παπανδρεϊκοί» «φίλοι» δεν με βοήθησαν, αλλά την ίδια στιγμή ζητούσαν την βοήθεια μου σε δήθεν σκηνοθετημένες λεκτικές επιθέσεις εναντίον τους, ώστε να γίνουν πιστευτοί ως «παπανδρεϊκοί» σύμφωνα με το κρυφό σχέδιο τους.

Αυτά τα χρόνια είδα πολλούς –από τους «επαναστάτες» εναντίον του ΓΑ.Π. και του μνημονίου που τώρα στηρίζουν το τρίτο μνημόνιο του Σαμαρά- Βενιζέλου, έως τους «πιο παπανδρεϊκούς από ποτέ» και «από τους άλλους»- να κάνουν like στην σελίδα του Βενιζέλου, στις σελίδες των βενιζελικών, ορισμένοι μέχρι και στην σελίδα του Σαμαρά.

Μπορεί μερικοί να υποστηρίζουν ότι κρατάνε την @φιλία με τον Βενιζέλο στο fb από τις παλιές εποχές διότι δήθεν ήθελαν να τον παρακολουθούν, αλλά τώρα τι παρακολουθούν ακόμα? Ακόμα πιο κατακριτέο για μένα είναι να κάνουν like στην σελίδα του στο fb. Διότι με αυτό επικυρώνουν ότι τον θαυμάζουν και συμφωνούν με την πολιτική που ακολουθεί, όπως και με τις όλες μεθόδους του και με τις τακτικές του έως τώρα.

Αν και επισήμαινα εγγράφως την διαφωνία μου με όλα αυτά τα συμβάντα στο παρελθόν, συνέχισαν να δηλώνουν δημοσίως ως λάτρες του Βενιζέλου. Και αυτό επί περίπου 3 χρόνια.

Δεν με νοιάζει αν αποτελούν ομάδες δήθεν «παπανδρεϊκών», δεν με νοιάζει τι γράφουν στο τοίχο τους, δεν με νοιάζει αν «κόβουν φλέβες» από μπροστά την ίδια στιγμή που ακονίζουν μαχαίρια από πίσω, δεν με νοιάζει αν παύουν εδώ και 2 μέρες να είναι θαυμαστές του Βενιζέλου και των αποδεδειγμένα πια ιδιοτελών βενιζελικών υποψηφίων της «ελιάς», δεν με νοιάζει αν στηρίζονται ο ένας τον άλλον λόγου προσωπικής τους γνωριμίας, κοινών ιδιοτελών τους συμφερόντων, η και συγγένειας ανάμεσα τους, δεν με νοιάζει ποιον γλύφουν την κάθε τους στιγμή, ούτε ο τρόπος που το κάνουν, δεν με νοιάζει ποιος τους πιστεύει πια, προσωπικά προ πολλού έπαψα να τους πιστεύω. Όπως και τα «δελφίνια» που προσπαθούν να σπρώξουν τωρα στο προσκήνιο. Αν και τα πρώτα σημάδια μερικοί τα έδωσαν από τις στιγμές που μου είχαν πει ότι «ο ΓΑΠ δεν θα ξαναγυρίσει» και ότι «δεν θα με κρίνουν αν πάω σε άλλο κόμμα», μια έμμεση πρόκληση στο να φύγω, που προστίθεται δίπλα στις βρισιές των καθαρά βενιζελικών.

Ούτε η υπομονή μου δεν έχει να κάνει με αυτούς, όπως ούτε η επιμονή μου. Απλά την ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ μου και το ΟΡΑΜΑ για μια άλλη πολιτική και ειδικά ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ, χωρίς καιροσκόπους, με οποιαδήποτε μάσκα και αν φορέσουν- «φίλου» η εχθρού- ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΩ. Και ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΩ ούτε τα όνειρα που πρέπει να γίνουν πραγματικότητα επιτέλους, ούτε τις Αρχές και τις πραγματικές Ανθρώπινες Αξίες, ΟΣΟ ΖΩ!

Βολεμένοι υποκριτές...

Το είπε και η ΝΕΡΙΤ οι καθαρίστριες κινήθηκαν απειλητικά εναντίον των ΜΑΤ, βρισκόντουσαν σε άμυνα τα "στρουμφάκια". Τι να κάνουν; Μανάδες έχουν και αυτά, φοβήθηκαν μήπως και δεν τις ξαναδούν και ξεπάστρεψαν τους πάντες στο διάβα τους. "Για την Μάνα μου ρε γαμώτο, ουγκ!"

Όχι! Ξεκάθαρο και βροντερό ΟΧΙ! Τα πράγματα θα αλλάξουν διότι δεν πάει άλλο, πιάσαμε πάτο μεγιστάνα του φραπέ, νιώσε! Τον άχαρο ρόλο της αφύπνισης έχει πάρει ο αγώνας των καθαριστριών. Ολόκληρη η κοινωνία αγωνιά εκ του ασφαλούς, από τους καναπέδες και τις τηλεοράσεις, για την έκβαση των τιτάνιων προσπαθειών τους.

ΣΗΚΩΘΕΙΤΕ ΡΕ!!!

Σίγουρα ξεχειλίζει η οργή και περισσεύει η αγανάκτηση. Κατά κύριο λόγο όμως, σήμερα πνιγόμαστε από ένα αίσθημα ντροπής

Πώς μπορεί να αισθάνεται κανείς σήμερα μετά την...

απόφαση του Αρείου Πάγου που ανέστειλε για τους επόμενους μήνες την επαναπρόσληψη των καθαριστριών στο Υπουργείο Οικονομικών; Τι μπορεί να σκεφτούμε μετά το νέο άγριο ξύλο που έριξαν τα ηρωικά ΜΑΤ στις αιμοβόρες καθαρίστριες;

Σίγουρα ξεχειλίζει η οργή και περισσεύει η αγανάκτηση. Κατά κύριο λόγο όμως, σήμερα πνιγόμαστε από ένα αίσθημα ντροπής.

Ντροπή για την κυβέρνηση που πέταξε στο δρόμο 397 φτωχές γυναίκες που με τη σκληρή δουλειά τους προσέφεραν στο κοινωνικό σύνολο.

Ντροπή για όλους αυτούς τους μανδαρίνους της εξουσίας που θυσιάζουν 397 οικογένειες όχι για να επιτευχθεί κάποιος υψηλός δημοσιονομικός στόχος (οι οικονομίες που γίνονται από τις απολύσεις είναι ελάχιστες), αλλά γιατί οι καθαρίστριες θεωρήθηκαν ο εύκολος στόχος (φευ!) για να παραδειγματιστούν οι υπόλοιποι εργαζόμενοι.

Ντροπή για τους δικαστές που έκριναν ότι είναι απολύτως νόμιμο και συνταγματικό να εξοντωθούν κοινωνικά αυτές οι γυναίκες του μεροκάματου.

Ντροπή για τα ΜΑΤ που δέρνουν συστηματικά τις αγωνιζόμενες καθαρίστριες, οι περισσότερες των οποίων έχουν τα διπλά χρόνια από τους τσαμπουκάδες κρανοφόρους.

Μα πάνω απ’ όλα αισθανόμαστε ντροπή που ζούμε σε μια χώρα που απαξιώνει τους ανθρώπους του μόχθου και καταξιώνει τα λαμόγια και τα νούμερα.

Ντροπή για εμάς τους ίδιους που δεν έχουμε κάνει ακόμα αρκετά για να ρίξουμε αυτό το καθεστώς που επιδιώκει να θριαμβεύσει πάνω στα ερείπια των ζωών μας.

Πόση ντροπή πια; Πόση ξεφτίλα μπορεί να αντέξει αυτή η χώρα;...

Υ.Γ. Εσείς εκεί στη Αθήνα ακόμα από τους καναπέδες αγωνιάτε για τον αγώνα των καθαριστριών για το δικαίωμα τους στην επιβίωση;;; Αν θα σας ξανακούσω ότι ονομάζετε τον εαυτό σας «σοσιαλιστές» - αυτό πάει σε μερικούς που σήμερα ξεσαλώσατε με την περηφάνια σας ως έλληνες με την Εθνική ποδοσφαίρου στο Μουντιάλ και ξεχάσατε ως ανεγκέφαλοι η ως πληρωμένα τσιράκια του καθεστώτος τους συνανθρώπους σας για άλλη μια φορά- θα ξεχάσω τους τρόπους μου και θα σας ευχηθώ να ζήσετε τέτοιες μέρες όπως αυτές οι γυναίκες και η πληθώρα του λαού, μήπως καταλαβαίνετε από τον πόνο των συνανθρώπων σας ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.

Άντε μην τα πάρω και άλλο… ΝΤΡΟΠΗ! Βολεμένοι υποκριτές κρυμμένοι πίσω από ταμπέλες που δεν εκπροσωπούν ούτε κατά διάνοια το ψυχικό σας κόσμο.

Στο μεταξύ στο Σάο Πάολο κλαίνε. Από τα δακρυγόνα.

«Δεν χορεύουμε σάμπα και η υπομονή τελείωσε». Το συγκλονιστικό γράμμα του Έλληνα από τη Βραζιλία. «Πλαστικές σφαίρες, διαφθορά, ουρές 70 χιλιομέτρων και εγκληματικότητα»...

Αγαπητέ φίλε, ναι μιλάω σε εσένα που ακούς Βραζιλία και σκέφτεσαι παραλίες, τακουνάκια, ανάποδα ψαλίδια, υπερμεγέθεις κώλους και ατελείωτα πάρτι. Συγγνώμη που σου χαλάω το όνειρο, αλλά το πάρτι τελείωσε. Η μάλλον έχει τελειώσει εδώ και πολλά χρόνια αλλά δεν σου το είπανε. Εδώ εξάγουμε, αλλά δεν πίνουμε καφέ, δεν χορεύουμε σάμπα εκτός των ορίων του Ρίο ντε Ζανέιρο ή μαλλον χορεύουμε σπάνια έτσι κι αλλιώς. Μέχρι και στην μπάλα εξάγουμε πλέον αμυντικά χαφ και στόπερ. Τα στερεότυπα μας τελείωσαν όπως και η υπομονή.

Τελείωσε η υπομονή. Την τελευταία εβδομάδα πήραμε τους δρόμους. Οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν για την αύξηση 7 λεπτών του ευρώ στις συγκοινωνίες αλλά πλέον διαμαρτυρόμαστε για όλη τη σαπίλα πίσω από αυτό. Το πρόβλημα δεν είναι τα επτά λεπτά αλλά τα βασικά δικαίωματα. Η στρατονομία, κατάλοιπο της δικτατορίας, μοιράζει αφειδώς λαστιχένιες σφαίρες και ληγμένα δακρυγόνα. Αλλά είναι πλέον αργά. Ο κόσμος επιτέλους ξύπνησε και ζητά επίπεδο ζωής ανάλογο με την θέση της χώρας στο οικονομικό. Βαρέθηκε να βλέπει τους λίγους να γεμίζουν τις τσέπες, να επανεκλέγονται εδώ και δεκαετίες. Βαρέθηκε ο φτωχός αλλά, επιτέλους βαρέθηκε και ο πλούσιος, και θα στο εξηγήσω.

Στην Βραζιλία ο βασικός μισθός είναι 243 ευρώ. Το εισιτήριο του λεωφορείου είναι 1 ευρώ και το ρημάδι έρχεται όποτε γουστάρει. Κάποιος που ζει στο Μπέλο Οριζόντε κερδίζοντας βασικό μισθό, μένει τουλάχιστον 15 χιλιόμετρα από την δουλειά του και θέλει δύο λεωφορεία και μιάμιση ώρα για να φτάσει εκεί όταν δεν έχει κίνηση. Και όταν μιλάμε για κίνηση, μιλάμε για χάος. Στο Σάο Πάουλο για παράδειγμα κάθε μέρα έχουμε ουρές 70 χιλιομέτρων στις ώρες αιχμής. Εκεί συναντιούνται ο φτωχός με τον πλούσιο. Ο φτωχός στο λεωφορείο και πλούσιος στην αμαξάρα του με τα φιμέ τζάμια.

Ο πλούσιος που θα γυρίσει στο σπίτι του για το οποίο πληρώνει κατα μέσο όρο 1500 ευρώ ενοίκιο και άλλα 400 για κοινόχρηστα. Πληρώνει ιδιωτική ασφάλιση υγείας γιατί το δημόσιο δεν δουλεύει, πληρώνει πανάκριβα σχολεία για τα παιδιά του γιατί στο δημόσιο είναι δύσκολο να μάθουν οτιδήποτε, πληρώνει τα διπλάσια για οποιοδήποτε προϊόν (αυτοκίνητο, ρούχα, υπολογιστής κλπ.) έρχεται απέξω γιατί ο φόρος εισαγωγής είναι 60% συν το κέρδος του εμπόρου. Πληρώνει με φόβο, γιατί δεν μπορεί να βγεί απο το «κάστρο» με τον ηλεκτρικό φράχτη όποτε θέλει. Γιατί δεν μπορεί να πάει μια βόλτα όπου και όποτε του γουστάρει. Γιατί φοβάται για την ζωή του καθημερινά. Και σου μιλάω πάντα για το Μπέλο Οριζόντε και τις άλλες μεγαλουπόλεις της χώρας. Αν πάρεις τον δρόμο και πας προς το βορρά ξέχνα τα όλα αυτά, εκεί είσαι πλέον σε στάνταρντς Αφρικής.

Κανείς σχεδόν δεν τα περνάει όσο ωραία φαντάζεσαι στην Βραζιλία. Ναι, έχουμε παραλίες και ήλιο αλλά αναλφαβητισμός είναι στο 10% και κάθε μέρα περίπου 13 εκ. δεν έχουνε φαΐ στο τραπέζι τους.

Είμαστε η 6η οικονομική δύναμη στον κόσμο και την ίδια στιγμή πολύ χαμηλά στους δείκτες της παιδείας και της δημόσιας υγείας. Όσον αφορά στη διαφθορά και την γραφειοκρατία πρέπει να είμαστε στο τοπ 3 εύκολα. Πολύ ψηλά είμαστε και στην εγκληματικότητα με τα νούμερα νεκρών σε Ρίο και Σάο Πάουλο να είναι μεγαλύτερα από εκείνα σε εμπόλεμες ζώνες (49 χιλ στο 2010). Δυστυχώς το Μουντιάλ και η Ολυμπιάδα δεν θα αλλάξουν τίποτα από όλα αυτά.

Για μια ακόμα φορά μας δούλεψαν ψιλό γαζί. Μας υποσχέθηκαν πως θα αλλάξει η ζωή μας, επιτέλους, προς το καλύτερο. Πως θα έχουμε συγκοινωνίες και δρόμους πρώτου και όχι τρίτου κόσμου θα αλλάξουμε, λέει,επίπεδο σε όλα. Πως όλο αυτό το «φαγοπότι» θα αξίζει τον κόπο. Αντίθετα, μέχρι τώρα όλη αυτή η ιστορία έχει στοιχίσει πάνω από 27 δισ. δολάρια, περισσότερα από όσο τα τελευταία τρία μουντιάλ μαζί. Εδώ στο Μπέλο Οριζόντε, το Μινεϊράο κόστισε 270 εκ. ενώ αρχικά είχε υπολογιστεί σε 146εκ. Να σου πω ακόμα πως πήγα στο στάδιο «Ιντεπεντένσια», επίσης εδώ στο Μπέλο Οριζόντε, που κόστισε 45 εκ. ευρώ, παραδόθηκε με 2 χρόνια καθυστέρηση και λόγω κατασκευαστικού λάθους έχει πάνω από 6 χιλιάδες θέσεις που δεν βλέπουν το ένα τέρμα. Ανάλογες και χειρότερες είναι οι ιστορίες και στα υπόλοιπα γήπεδα.

Μιας και μιλάμε για μπάλα, να σου πω ότι οι περισσότεροι Βραζιλιάνοι θα δουν το Μουντιάλ από την τηλεόραση. Το φτηνό εισιτήριο για το Κύπελλο Συνομοσπονδιών για τον αγώνα Ταϊτή – Νιγηρία κοστίζει κοντά στα 50 ευρώ. Φαντάσου λοιπόν τι θα πρέπει να πληρώσουμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο και μην ξεχνάς, ο βασικός μισθός είναι στα 243 ευρώ.

Μουντιάλ για ποιόν λοιπόν; Ίσως για εκείνους που θα έρθουν για να «ζήσουν το όνειρο» τους στην Βραζιλία. Αυτή ακριβώς την στιγμή γύρω στις 200 χιλιάδες Βραζιλιάνοι σε οκτώ μεγαλουπόλεις είναι στους δρόμους και διαδηλώνουν για τα δικαιώματα τους. Δεν τους νοιάζει το Μουντιάλ, δεν πίνουν καφέ και σίγουρα δεν χορεύουν σάμπα.