Βολεμένοι υποκριτές...

Το είπε και η ΝΕΡΙΤ οι καθαρίστριες κινήθηκαν απειλητικά εναντίον των ΜΑΤ, βρισκόντουσαν σε άμυνα τα "στρουμφάκια". Τι να κάνουν; Μανάδες έχουν και αυτά, φοβήθηκαν μήπως και δεν τις ξαναδούν και ξεπάστρεψαν τους πάντες στο διάβα τους. "Για την Μάνα μου ρε γαμώτο, ουγκ!"

Όχι! Ξεκάθαρο και βροντερό ΟΧΙ! Τα πράγματα θα αλλάξουν διότι δεν πάει άλλο, πιάσαμε πάτο μεγιστάνα του φραπέ, νιώσε! Τον άχαρο ρόλο της αφύπνισης έχει πάρει ο αγώνας των καθαριστριών. Ολόκληρη η κοινωνία αγωνιά εκ του ασφαλούς, από τους καναπέδες και τις τηλεοράσεις, για την έκβαση των τιτάνιων προσπαθειών τους.

ΣΗΚΩΘΕΙΤΕ ΡΕ!!!

Σίγουρα ξεχειλίζει η οργή και περισσεύει η αγανάκτηση. Κατά κύριο λόγο όμως, σήμερα πνιγόμαστε από ένα αίσθημα ντροπής

Πώς μπορεί να αισθάνεται κανείς σήμερα μετά την...

απόφαση του Αρείου Πάγου που ανέστειλε για τους επόμενους μήνες την επαναπρόσληψη των καθαριστριών στο Υπουργείο Οικονομικών; Τι μπορεί να σκεφτούμε μετά το νέο άγριο ξύλο που έριξαν τα ηρωικά ΜΑΤ στις αιμοβόρες καθαρίστριες;

Σίγουρα ξεχειλίζει η οργή και περισσεύει η αγανάκτηση. Κατά κύριο λόγο όμως, σήμερα πνιγόμαστε από ένα αίσθημα ντροπής.

Ντροπή για την κυβέρνηση που πέταξε στο δρόμο 397 φτωχές γυναίκες που με τη σκληρή δουλειά τους προσέφεραν στο κοινωνικό σύνολο.

Ντροπή για όλους αυτούς τους μανδαρίνους της εξουσίας που θυσιάζουν 397 οικογένειες όχι για να επιτευχθεί κάποιος υψηλός δημοσιονομικός στόχος (οι οικονομίες που γίνονται από τις απολύσεις είναι ελάχιστες), αλλά γιατί οι καθαρίστριες θεωρήθηκαν ο εύκολος στόχος (φευ!) για να παραδειγματιστούν οι υπόλοιποι εργαζόμενοι.

Ντροπή για τους δικαστές που έκριναν ότι είναι απολύτως νόμιμο και συνταγματικό να εξοντωθούν κοινωνικά αυτές οι γυναίκες του μεροκάματου.

Ντροπή για τα ΜΑΤ που δέρνουν συστηματικά τις αγωνιζόμενες καθαρίστριες, οι περισσότερες των οποίων έχουν τα διπλά χρόνια από τους τσαμπουκάδες κρανοφόρους.

Μα πάνω απ’ όλα αισθανόμαστε ντροπή που ζούμε σε μια χώρα που απαξιώνει τους ανθρώπους του μόχθου και καταξιώνει τα λαμόγια και τα νούμερα.

Ντροπή για εμάς τους ίδιους που δεν έχουμε κάνει ακόμα αρκετά για να ρίξουμε αυτό το καθεστώς που επιδιώκει να θριαμβεύσει πάνω στα ερείπια των ζωών μας.

Πόση ντροπή πια; Πόση ξεφτίλα μπορεί να αντέξει αυτή η χώρα;...

Υ.Γ. Εσείς εκεί στη Αθήνα ακόμα από τους καναπέδες αγωνιάτε για τον αγώνα των καθαριστριών για το δικαίωμα τους στην επιβίωση;;; Αν θα σας ξανακούσω ότι ονομάζετε τον εαυτό σας «σοσιαλιστές» - αυτό πάει σε μερικούς που σήμερα ξεσαλώσατε με την περηφάνια σας ως έλληνες με την Εθνική ποδοσφαίρου στο Μουντιάλ και ξεχάσατε ως ανεγκέφαλοι η ως πληρωμένα τσιράκια του καθεστώτος τους συνανθρώπους σας για άλλη μια φορά- θα ξεχάσω τους τρόπους μου και θα σας ευχηθώ να ζήσετε τέτοιες μέρες όπως αυτές οι γυναίκες και η πληθώρα του λαού, μήπως καταλαβαίνετε από τον πόνο των συνανθρώπων σας ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.

Άντε μην τα πάρω και άλλο… ΝΤΡΟΠΗ! Βολεμένοι υποκριτές κρυμμένοι πίσω από ταμπέλες που δεν εκπροσωπούν ούτε κατά διάνοια το ψυχικό σας κόσμο.