Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες και όχι στους τραπεζίτες!

Για να θυμηθούμε και κάτι άλλο τώρα…

Τα ελληνικά ΜΜΕ επί της πενταετίας του Κώστα Καραμανλή ανακοίνωναν καθημερινά γεμάτα περηφάνια την πρωτιά του κέρδους των ελληνικών τραπεζικών ομίλων στην Ευρώπη και Ασία. Εντωμεταξύ τα δάνεια δίνονταν σε όλους, μέχρι και στους άπορους απελπισμένους, δάνεια για κηδεία, για θέρμανση και για σουπερμάρκετ όπως λεγότανε, με εγγύηση κανένα σπίτι συνήθως. Την ίδια στιγμή οι τιμές των βασικών αγαθών πήραν τα ύψη. Η κυβέρνηση Καραμανλή εγγυόταν δημοσίως την μακάρια ευημερία του λαού, την ίδια στιγμή που οι σπατάλες στα υπουργεία και τα συνεχιζόμενα σκάνδαλα της διαπλοκής πολιτικών με τους μεγαλοεπιχειρηματίες, μας χρέωσαν με 180 δισεκατομμύρια ευρώ κρατικά χρέη.

Φυσιολογικό λοιπόν, αναγκαστήκαμε να απευθυνθούμε υπερχρεωμένοι και ετοιμόρροποι στο ΔΝΤ –ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΔΑΝΕΙΖΕ ΚΑΝΕΙΣ ΠΙΑ- και αυτό με τα χίλια ζόρια και με υπεράνθρωπες προσπάθειες από τον Γ. Παπανδρέου, ο οποίος έκανε τρεις φορές το γύρο του κόσμου σε έξι μήνες ώστε να μην φτάσουμε σε «ξαφνικό θάνατο» με αδυναμία πληρωμής μισθών και συντάξεων, μέχρι που εξασφάλισε τον μηχανισμό στήριξης της ΕΕ, μηχανισμός που αποδείχτηκε σωτήριος και για άλλες χώρες του Νότου στην συνέχεια.

Το πρώτο μνημόνιο, όπως και η διαπραγμάτευση της τότε κυβέρνησης Παπανδρέου με την τρόικα, εξασφάλιζε ότι στα χρέη θα συμμετάσχουν και οι μεγάλοι επωφελούμενοι από τις πολιτικές των προηγουμένων κυβερνήσεων έως το 2009. Έτσι, η κυβέρνηση Παπανδρέου προσπαθεί να πάρει τα ηνία, ζητάει τις λίστες με τους λογαριασμούς των μεγάλων φοροφυγάδων στο εξωτερικό, σε φορολογικούς παραδείσους, για κότερα, για ακίνητα στο εξωτερικό των Ελλήνων υπηκόων, για οφσορ εταιρίες  (λίστες για τις οποίες τότε δεν υπήρχε δυνατότητα να παραδίδονται επίσημα). Έτσι, όταν τα μεγαλοστελέχη του ΣΔΟΕ παίρνουν τις εντολές για έλεγχο ονομάτων (ελεγκτικό οργανισμό για το οποίο στο εξωτερικό όλοι εκφέρουν δυνατές αμφιβολίες λόγου διαφθοράς), υπάρχουν διαρροές και όλο το έως τότε σύστημα βράζει τρομαγμένο.

Έτσι το Ιούνιο 2011 μια ομάδα «εκσυγχρονιστών» βουλευτών αποφασίζει ότι δεν θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, διότι «ο λαός δεν αντέχει άλλο». (Προηγήθηκε βεβαίως η τοποθέτηση του Σημίτη εναντίον της κυβέρνησης και του μνημονίου, «όλο τυχαίος» μιας και δεν προτάθηκε τότε ως πρόεδρος της Δημοκρατίας -ο κρυφός του πόθος- και «ξεχνώντας» ότι ήταν ο ίδιος που το 2008 έλεγε στην Βουλή ότι «η κυβέρνηση Καραμανλή θα μας στείλει στο ΔΝΤ στο τέλος».) Η ίδια ομάδα βουλευτών ησυχάζει «εκ θαύματος», μετά την τοποθέτηση του Ευάγγελου Βενιζέλου ως υπουργός Οικονομικών και βεβαίως μετά από την τοποθέτηση των λιστών σε συρτάρια. (Συρτάρια όπου παραμείνουν και τώρα, μετά δυόμιση χρονιές της σημερινής κυβέρνησης, από τι φαίνεται…)  

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση Παπανδρέου προσπαθεί επί ενάμιση χρόνο να περάσει στην Βουλή την τροπολογία για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος, η οποία απορρίπτεται από την πλειοψηφία της βουλής δυο φορές, έως το καλοκαίρι του 2011, όταν επιτέλους, περνώντας για τρίτη φορά, γίνεται δεκτή. Οι τοποθετημένοι βουλευτές υπάκουοι συμφερόντων, νιώθουν ότι χάνουν το παιχνίδι από τα χέρια τους, από την στιγμή που θα υπήρχε η δυνατότητα να αποφασίσει ο λαός για την τύχη του (και όχι μονό αυτοί πια), το πιο πιθανών να αποφασίζει ο λαός και για νόμους που θα είχαν αποκόψει τα συμφέροντα και τους μπατακτζίδες από το έως τότε υπερκέρδος τους επί δυο δεκαετίες.

Το μεγάλο χτύπημα εναντίον στα συμφέροντα, συμβαίνει όμως όταν ο Παπανδρέου πετυχαίνει να συμπεριλάβει ανάμεσα στα μέτρα και τις κοινές μετοχές των τραπεζών, δηλαδή όπως το είχε πει τότε ο Παπανδρέου, «να πληρώσουν και οι έχοντες το μερίδιο που τους αναλογεί, ώστε να μην πληρώσουν πια μόνο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι », μέτρα που εξασφαλιζόταν στο πρώτο μνημόνιο. Το βρόμικο σύστημα τρομοκρατείται, τα ελληνικά ΜΜΕ που κατέχουν επίσης οι τραπεζίτες, λοιδορούν και ξεσηκώνουν τον κόσμο ώστε να «αγανακτεί» μπροστά στην Βουλή. Ο Παπανδρέου συνεχίζει, αποφασισμένος να μην κόψει το 13^ο μισθό, και χτυπώντας το χέρι στο τραπέζι στους Μερκοζί με το περίφημο «μην διανοηθεί κανείς ότι οι μισθοί των Ελλήνων θα γίνουν μισθοί Βουλγαρίας και Ρουμανίας!». Στάση που διακωμωδούσαν τα ελληνικά ΜΜΕ, όπως έκαναν και με άλλες τόσες γενναίες προσπάθειες που έκανε.

Στις Κάννες στο τέλος του Οκτωβρίου 2011, ο Παπανδρέου πετυχαίνει το μεγαλύτερο πακέτο στήριξης που θα είχε δοθεί ποτέ στην ιστορία σε μία χώρα, με τους καλυτέρους δυνατούς όρους υπέρ των συμφερόντων των πολλών δοκιμασμένων Ελλήνων. Αλλά όχι και υπέρ λίγων ελληνικών ιδιοτήτων μεγάλων συμφερόντων.

Στις Κάννες ο Παπανδρέου προειδοποιεί επίσης ότι μπορεί να φτάσουμε σε δημοψήφισμα του λαού για τους όρους, πράγμα που θα ήταν καλύτερο, αφού θα τον είχαν ενημερώσει σωστά, παρά να απορριφθεί από την ΤΟΤΕ «αντιμνημονιακή» αντιπολίτευση.

Στο διπλανό δωμάτιο, στην συνεδρίαση των υπουργών οικονομικών, ο Βενιζέλος επισήμανε στα αυτιά του Σόϊμπλε ποσό επικίνδυνο είναι το επιχείρημα του δημοψηφίσματος, όπως και των κοινών μετοχών. Ο ίδιος Βενιζέλος που, δυο μέρες πριν, από τα έδρανα της Βουλής μίλαγε περί του δημοψηφίσματος ως «αναγκαίο και επαναστατικό εγχείρημα υπέρ του δημοσίου συμφέροντος». Για την συζήτηση με τον Σόϊμπλε δεν είχε ενημερώσει μετά τον τότε πρωθυπουργό, ούτε για την δήλωση που θα είχε κάνει αμέσως με την άφιξη του στην Αθήνα, όπου, «όλο τυχαίος» τον περίμεναν όλοι οι δημοσιογράφοι του «συγκροτήματος» με τιμές αρχηγού κράτους, «ξεχνώντας» εντελώς τον Παπανδρέου και το μεγαλύτερο πακέτο στήριξης για τους Έλληνες πολίτες. Είναι η στιγμή που ο Βενιζέλος δηλώνει ευθαρσώς και ξαφνικά πως «το εγχείρημα του ευρώ δεν μπορεί να διακινδυνέψει λόγου δημοψηφίσματος». Ο ίδιος δυο χρόνια μετά, λέει ότι ως υπουργός οικονομικών άκουσε ένα SMS της κόρης του, που έλεγε «μπαμπά, ότι είναι να κάνεις, κάντο τώρα»…

Τα υπόλοιπα γνωστά λίγο-πολύ… οι μούντζες στις παρελάσεις προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, οι ελληνικές δυνάμεις που πήραν φωτιά ξαφνικά (οι ίδιες που στην πλειοψηφία τους ψήφισαν ΝΔ και ΧΑ στην συνέχεια), έως το κοιλιακό άλγος του τότε υπουργού οικονομικών, ακριβώς στις μέρες που οι ίδιοι βουλευτές εκβιάζονταν τον Πρωθυπουργό εκ νέου με το ψήφο εμπιστοσύνης, αναγκάζοντας τον να παραιτηθεί, μαζί με τα ελληνικά ΜΜΕ και τους «αγανακτισμένους», οι οποίοι στην συνέχεια εξαφανίστηκαν. Σε όλα αυτά συμπεριλαμβάνεται και η τότε στάση ΟΛΩΝ των κομμάτων, τα οποία θεώρησαν το δημοψήφισμα «επικίνδυνο» για τους δικούς τους τυχοδιωκτικούς λόγους, όπως αποδείχτηκε στα χρόνια που ακολούθησαν.

Μπροστά στο κίνδυνο αποσταθεροποίησης της χώρας και μην υπολογίζοντας το προσωπικό του πολιτικό κόστος, ο Παπανδρέου προτείνει μια κυβέρνηση συνεργασίας, με τον όρο ότι θα σεβαστούν τις κατακτήσεις της διαπραγμάτευσης που θα είχε ελαφρύνει τους πολλούς Έλληνες. Βάση καλής πίστεως λοιπόν, προτείνει για Πρωθυπουργό μιας τέτοιας κυβέρνησης τον Πετσάλνικο, όπως άλλωστε ήταν και αυτονόητο θεσμικά και συνταγματικά, ο οποίος εκτελούσε τότε χρέη Προέδρου της Βουλής. Εναντιώνονται όμως οι συνήθεις ύποπτοι βουλευτές, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει ο Παπαδήμας, ο οποίος ξαφνικά «τοποθετείται ανοιχτά υπέρ των προνομιούχων μετοχών ή ενός μεικτού μοντέλου κοινών άνευ ψήφου-προνομιούχων και ομολογιακών δανείων (coco’s) προκειμένου οι Έλληνες τραπεζίτες να διατηρήσουν το management των τραπεζών τους».

Η τρόικα η οποία έως τότε συμφώνησε και επισφράγισε επί του Παπανδρέου στο πρώτο μνημόνιο τις τραπεζικές κοινές μετοχές, δεν συμφωνεί εκ νέου, διότι «δεν εμπιστεύονται πια το κράτος στο ρόλο του manager», όπως γράφουν και οι εφημερίδες το 2011.

Από τον τότε τύπο διαβάζω και άλλα αποσπάσματα, όπως…

«Ευάγγελος Βενιζέλος: Αρχικά υπέρμαχος των κοινών μετοχών (με δικαίωμα ψήφου) ως Υπουργός Οικονομικών του Γ. Παπανδρέου. Μάλιστα, επισφράγισε την άποψη αυτή ψηφίζοντας νόμο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με κοινές μετοχές τις οποίες το δημόσιο θα διατηρούσε για 2 χρόνια και θα μεταπωλούσε σε ιδιώτες. Επίσης, προβλεπόταν η υποχρέωση των παλαιών μετόχων να συμμετέχουν κατά 10% τουλάχιστον στις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου που θα γίνονταν μέσω ΤΧΣ, ενώ για το Ταμείο προβλεπόταν και discount (χαμηλότερη τιμή) σε σχέση με τους ιδιώτες- κάτω από το μισό της αξίας των μετοχών που θα αγόραζε (προκειμένου να ανακεφαλαιοποιούνταν οι τράπεζες και το ίδιο να αποκόμιζε κάποιο κέρδος μελλοντικά για το κράτος).

Οι αντιδράσεις που ακολούθησαν από τους τραπεζίτες ήταν σφοδρές και η διαδικασία δεν προχώρησε.. Ο Παπανδρέου έπεσε και ανέλαβε ο Παπαδήμας, επί του οποίου ο Βενιζέλος χαλάρωσε πολύ την άποψή του περί κοινών με ψήφο μετοχών, μέχρι που την άλλαξε και ψηφίστηκε νέος νόμος (Εφαρμοστικός Βενιζέλου) -που καταργούσε τον προηγούμενο νόμο Βενιζέλου!!»

Όσο για τον κ. Γιώργο Παπανδρέου ο τύπος έγραψε «Γιώργος Παπανδρέου: Τον θυμόμαστε στη Βουλή, απευθυνόμενο στην Κοινοβουλευτική του ομάδα, να διαρρηγνύει τα ιμάτιά του και να υπερασπίζεται την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών αποκλειστικά με κοινές με ψήφο μετοχές, περισσότερο ίσως λόγω των σοσιαλιστικών εμμονών που τον κατατρέχουν» (το Βήμα).

Η ίδια εφημερίδα «ξεχνάει» να γράψει κάτι για την στάση του Σαμαρά, ο οποίος ξαφνικά γίνεται υπέρμαχος του μνημονίου 2, σε απόλυτη συμφωνία με τον Παπαδήμα και με τον Βενιζέλο ως υπουργός οικονομικών, αμέσως μετά την εξασφάλιση των προνομιούχων μετοχών υπέρ των τραπεζιτών.

Τη συνέχεια την γνωρίζουμε… το Μάρτη 2012 ο Βενιζέλος διατηρεί την μοναδική υποψηφιότητα για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, με την στήριξη 189 υπογραφών βουλευτών και μελών του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ από όλες τις πτέρυγες… Αμέσως μετά που γίνεται επίσημα πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ακολουθούν οι δημόσιες στηρίξεις του Βενιζέλου και του Λοβέρδου προς το πρόσωπο του Σαμαρά ως πρωθυπουργός, εξασφαλίζοντας τον έτσι για την πρόθεση τους και ωθώντας τον να προκαλέσει εκλογές ως πλειοψηφούσα αντιπολίτευση, σίγουρος πια για την ευτυχές για εκείνον κατάληξη.

Ακολουθούν οι υποσχέσεις Σαμαρά, η κυβέρνηση συνεργασίας με πρωθυπουργός τον Σαμαρά, το κόψιμο του 13ου και του 14^ου μισθού, το κλείσιμο της ΕΡΤ, η απόλυτη συμφωνία υπουργών της ΝΔ με την ΧΑ στην Βουλή, έως και το «μεταναστευτικό νόμο» που θα έπρεπε να μας καθησυχάζει ότι «για όλα φταίνε οι ξένοι μετανάστες και όχι οι ντόπιοι τραπεζίτες κτλπ συμφέροντα», η ξαφνική «αθώωση» των εμπλεκομένων στα μεγάλα σκάνδαλα (Βατοπέδι, Ζίμενς, εξοπλιστικά, ασφαλιστικά ταμεία, υποκλοπές, έως και ποδοσφαιριστηκά, κτλπ, που προωθηθήκαν στην δικαιοσύνη επί Παπανδρέου), ο νόμος Στουρνάρα για τον φόρο στα καύσιμα που είχε ως σκοπό μόνο το κέρδος των μεγαλοεμπόρων καυσίμων (στο οποίο έβαλε μαχαίρι η κυβέρνηση Παπανδρέου),  τα θαλασσοδάνεια προς καναλάρχες- μεγαλοεκδότες- τραπεζίτες (τα οποία είχε κόψει ο Παπανδρέου), έως και πριν κάτι μήνες την εξασφάλιση του νόμου υπέρ των τραπεζιτών, νόμο που αρνήθηκε κατηγορηματικά να ψηφίζει ο Παπανδρέου, ανάμεσα σε άλλα άδικα που επίσης δεν είχε ψηφίσει κατά καιρούς, τα οποία με μια άλλη πολιτική θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί.

Σήμερα, το όνειρο του Σημίτη, που είχε δηλώσει το 2010 ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αλλάξει όνομα, όπως και οι προεκλογικές υποσχέσεις του Σαμαρά το 2012 «εγώ θα τελειώσω με το ΠΑΣΟΚ. Σας υπόσχομαι» είναι κοντά στην υλοποίηση τους από τον ίδιο σημερινό πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, μετά από τις άλλες δυο αποτυχημένες προσπάθειες των «58» και της «ελιάς»… η μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ που την είχαν προσπαθήσει επί δεκαετίες, είναι κοντά... και με την βούλα. Γίνεται ένα κόμμα ιδιόκτητο των συμφερόντων…

Για την μοναδική οικογένεια πολιτικών και γενεών Πρωθυπουργών που έφεραν την Αλλαγή στην χώρα, θα θυμίζω για άλλη μια φορά τα λόγια του αείμνηστου ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ

(Αν και πάνε καλά μαζί με τα λόγια άλλου μεγάλου Έλληνα, επίκαιρο τις μέρες μας, του Μέγα Αλέξανδρου… «Για μένα, κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρο»)…

Υ.Γ. Πως βάφτισε ο απόλυτα ελεγχόμενος ελληνικός τύπος τον πόλεμο υπέρ αδύνατων και εναντίον των συμφερόντων… «σοσιαλιστικές εμμονές»?… Μάλιστα. 

Είμαι περήφανη λοιπόν ότι με διακατέχουν προσωπικά αυτές οι σοσιαλιστικές «εμμονές» και επιμένω για το όραμα μιας εντελώς άλλης Ελλάδας, με δίκαιο πρόσωπο για τους πολλούς και όχι μόνο για τους λίγους. Διότι δεν είναι δείγμα υγείας να είσαι καλά προσαρμοσμένος σε μια βαθιά άρρωστη κοινωνία. Άλλωστε μόνο τα νεκρά ψάρια πάνε με το ρεύμα…

Δηλώνω επίσης ότι δεν μπορώ και δεν θέλω να κόψω και να ράψω την συνείδηση μου για να ταιριάξει στην πολιτική φετινή μόδα!

Αυτά τα ΠΙΣΤΕΥΩ μας όμως, κύριοι, δεν μπορείτε να τα ταυτίζετε με το «τζιχάντ» και με το τι πρεσβεύει!!! ΧΑΟΤΙΚΗ Η ΔΙΑΦΟΡΑ!!!!!!!!!

ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ!!!

Πώς να σωπάσω?

Υπάρχουν άνθρωποι και Άνθρωποι.

Άτομα διαφόρων χρωμάτων ψυχής. Άνθρωποι με χαμόγελα στα χρώματα του ουράνιου τόξου, άλλοι με γκρίζα προσποιητά. Άνθρωποι οι οποίοι αυτά που λένε τα εννοούν και άτομα που έκαναν το ψέμα τρόπο ζωής. Άνθρωποι που πράττουν και άτομα των λέξεων.

Έτσι συνάντησα, όπως όλος ο κόσμος, απ’ όλους που έχει ο «μπαχτσές». Πολλοί που περίμεναν «που θα κάτσει η μπίλια» και επιδίωκαν να είναι καλά με όλους. Και με το σωστό και με το άδικο. Άλλοι που ήθελαν να αρέσουν σε όλους. Φωτογραφίες, τραγουδάκια, καλές κουβέντες από μπροστά για φίλους και αρκετές φορές όχι και τόσο καλές από πίσω, αν και μίλαγαν για «αδέλφια». Άλλοι που μίλαγαν (και έγραψαν κιόλας) για «συνεννόηση» ανάμεσα σε σωστό και λάθος και ότι «όλα θα πάνε καλά», υπονοώντας όμως ψέματα εις βάρος του δίκαιου. Τα ψέματα έχουν κοντά πόδια όμως. Και τα βλέπεις και γρήγορα καμιά φορά. Διότι τίποτα δεν μπορεί να πάει καλά όταν είσαι και με τον αστυφυλαξ και με τον χωροφυλαξ. Άτομα που μου είχαν δώσει συμβουλές για να πάω με το ρεύμα «για το καλό μου». Άλλοι που μου έλεγαν να μην στηρίζω τις πεποιθήσεις μου διότι αυτοί (τον) γνωρίζουν «προσωπικά» και διότι «κάνεις κακό, δεν το καταλαβαίνεις?». Άτομα που δείχνουν ότι υπερασπίζουν κάτι και επιβράβευαν τον αντίπαλο, ξεχνώντας ότι όλα φαίνονται αργά η γρήγορα. Αντίπαλοι που με πολέμησαν λυσσαλέα και αισχρά είτε εμένα είτε τις πεποιθήσεις μου, μερικοί ύπουλα, μιλώντας ταυτόχρονα για δήθεν αρχές και αξίες «που δεν έχεις» διότι… τόλμησα να τους απαντήσω πάντα ευπρεπώς αλλά δυνατά και με επιχειρήματα. Άλλοι που έκαναν τους φίλους, αλλά παρακολούθησαν ως απλοί θεατές, χωρίς να θέλουν να με στηρίζουν, όπως τους στήριξα όμως σε ανάλογες περιπτώσεις. Αν και διάβασαν πως με έβρισαν η και με απείλησαν (με γρόνθους ακόμα) οι «φίλοι» η οι εχθροί, ένα- δυο απ’ τους κανονικούς… φίλους μου είχανε πει απλά «θα σε πάρω εγώ τηλέφωνο» πριν μήνες. Ακόμα περιμένω στο ακουστικό… Οι ίδιοι που, όταν είχαν ανάγκη, θα με ήθελαν τουλάχιστον δίπλα τους, αν όχι να δείχνω δημόσια ότι τους στηρίζω στις προηγούμενες εκλογές. Οι οποίοι, παρόλο που είδαν ότι περνάω άσχημα εξαιτίας των αδικιών αυτών που εκτελούσαν εντολές υπό σκιάς, δεν μου είχαν πει ούτε μια λέξη παρηγοριάς. Μην τυχών και χαλάσουν τις… δημόσιες σχέσεις τους. Άλλοι που όταν με κοροϊδεύανε η και με απειλούσαν οι «φίλοι» μου, τους έκαναν  like. Άλλοι που χαμογελούν η κλαίνε υποκριτικά. Και πολλοί άλλοι που έκαναν άλλα τόσα… Επειδή δεν με νοιάζει να σπαταλήσω το χρόνο και την ενέργεια μου για φιλοσοφικές αναλύσεις παρεών, ούτε ψυχολογιών του καθενός, σταματώ εδώ με δαύτους που αποδείχθηκαν «άνθρακες» τελικά.

Για αυτό που είμαι σίγουρη λοιπόν, είναι ο εαυτός μου. Και με γουστάρω- μπορώ να πω πια με σιγουριά. Δεν προσποιήθηκα, δεν «μάσαγα», δεν έχω ανάγκη καν καμιά βοήθεια. Ούτε δεν ζητώ. Δεν έδωσα σε κανέναν συμβουλές, δεν επέδειξα σε κανένα τι να κάνει, διότι «ο καθένας έχει το μυαλό και την καρδιά και ξέρουν τι πρέπει να κάνει για να είναι σωστός» όπως τους έλεγα, απλά έδειξα το σωστό δρόμο με επιχειρήματα και το πολύ τους έλεγα τι θα πράττω προσωπικά. Το πιο σημαντικό- και μάλλον εκεί «χαλάω την σούπα»- είναι ότι συνεχίζω για όλους τους αδικημένους συνειδητά. Και ας είμαι ανάμεσα στους αδικημένους, δεν ψάχνω μόνο για το δίκιο μου, αλλά όλων. Γιατί το δίκιο του ενός δεν έχει σημασία αν δεν θέλει να λύνει και τα προβλήματα των άλλων σαν και αυτόν. Για μας τους «δούλους» λοιπόν όπως μου είπανε. Και επειδή «αφέντες» δεν πρέπει να υπάρχουν πάνω στην Γη.

Προχωρώ έτσι όπως άρχισα. Με την συνείδηση μου. Δεν μπορώ και δεν θέλω να κόψω και να ράψω την συνείδηση μου για να ταιριάξω στην φετινή πολιτική μόδα (αν και τώρα κρατάει πάνω από δυο χρόνια). Ούτε να γίνω αρεστή σε παρέες. Τι να το κάνω, αφού με τέτοιες παρέες στο τέλος δεν θα αρέσω πια σε μένα?

Με το βάθη μου ΠΙΣΤΕΥΩ. Νιώθω ότι για αυτό χτυπάει η καρδιά μου. Όπως χτυπάει λοιπόν –κρυστάλλινα- έτσι και πορεύομαι. Την ξέρω καλά και γουστάρω που χτυπάει σταθερά για την επιλογή που έκανε προ πολλού- να παραμείνει ειλικρινής απέναντι σε αυτήν.

Με μια ψηλορομαντική κυριακάτικη διάθεση λοιπόν, μου αφιερώνω ένα τραγούδι από τα παλιά, άλλα καλά

Υ.Γ. Τώρα που το διαβάζω πάλι, καταλαβαίνω ότι, όταν είμαι στεναχωρημένη με την (μάλλον) υποκριτική συμπεριφορά στο διαδίκτυο ενός ανθρώπου (η και πιο πολλών) που ούτε καν γνωρίζω προσωπικά, δεν θα πρέπει να νιώθω όμως και εντελώς μόνη. Ούτε να εξωτερικεύω εδώ τις όποιες σκέψεις μου.

Όλα καλά. Πέρασε και αυτό. Συνεχίζω. 

Από τον Ανένδοτο στην Αλλαγή: Ζάππειο Μέγαρο, 1-7 Σεπτεμβρίου 2014

Έκθεση ιστορικού υλικού

Ζάππειο Μέγαρο, 1-7 Σεπτεμβρίου 2014

Έκθεση ιστορικού υλικού, διοργανώνει το Ίδρυμα Ανδρέα Παπανδρέου, με αφορμή την συμπλήρωση 40 χρόνων από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και 50 χρόνων από την εκλογική νίκη της Ένωσης Κέντρου, με θέμα:

«Από τον Ανένδοτο στην Αλλαγή»

Τα εγκαίνια της Έκθεσης, που θα στεγαστεί στο Ζάππειο Μέγαρο, θα πραγματοποιηθούν την 1η Σεπτεμβρίου, με ειδική εκδήλωση στην οποία ομιλητής θα είναι ο Γιώργος Α. Παπανδρέου.

Κείμενα, φωτογραφίες, αφίσες και άλλο ανέκδοτο υλικό από τα αρχεία των Ιδρυμάτων Γεωργίου και Ανδρέα Παπανδρέου, θα διαμορφώσουν με την έκθεσή τους ένα ιστορικό παζλ μέσα από το οποίο θα αναδεικνύονται σημαντικοί σταθμοί της πρόσφατης ιστορίας της χώρας, που με τη σειρά τους θα καταγράφουν την πορεία και τους αγώνες του Ελληνικού λαού για την κατοχύρωση της Δημοκρατίας αλλά και την Αλλαγή μιας χώρας που ταλανίστηκε επί δεκαετίες από την κυριαρχία μιας αυταρχικής συντήρησης και την επιβολή μιας δικτατορίας.

Σκοπός της Έκθεσης, οι παλαιότεροι να ανακαλέσουν στη μνήμη τους γεγονότα που σημάδεψαν τον τόπο και που είτε έζησαν οι ίδιοι είτε παρακολούθησαν σε πραγματικό χρόνο και οι νεότεροι να «ανακαλύψουν» μέσα από μια ολοκληρωμένη παρουσίαση, που και αυτή με τον χρόνο θα εμπλουτίζεται, ιστορικά γεγονότα που καθόρισαν την πορεία της Ελλάδας, αναδεικνύοντας τη σημασία της γνώσης και της ιστορικής μνήμης στην δημιουργία ενός μέλλοντος αντάξιου των αγώνων των Ελλήνων αλλά και των δυνατοτήτων της χώρας και της Ελληνικής κοινωνίας.

Παράλληλα, σκοπός της Έκθεσης είναι να αποτελέσει το έναυσμα για την ανάπτυξη ενός δημιουργικού διαλόγου, που θα συμβάλλει στην οικοδόμηση μιας οραματικής, αλλά συνάμα ρεαλιστικής και αποτελεσματικής πρότασης για τη συγκρότηση μιας προοδευτικής συμμαχίας πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που συνεχίζουν να αγωνιούν για το μέλλον της Δημοκρατίας και του Σοσιαλισμού. Προοδευτικών δυνάμεων, που κατανοούν ότι οι ίδιες οφείλουν να αποτελέσουν την Αλλαγή που οραματίζονται και αναζητούν την ανατροπή των πελατειακών αντιλήψεων, νοοτροπιών και συμπεριφορών που συνεχίζουν να κρατούν σε ομηρία τη χώρα και τον Ελληνικό λαό.

Γιατί, όπως χαρακτηριστικά είχε αναφέρει ο Ανδρέας Παπανδρέου, μιλώντας τον Ιούλιο του 1991, στο Πανεπιστήμιο Complutense της Μαδρίτης,

«Εάν το σοσιαλιστικό όραμα δεν πρέπει να εξαφανισθεί, τότε οι σοσιαλιστές πρέπει να αγωνισθούν για ριζοσπαστικές αλλαγές στις κοινωνίες – ακόμη και αν αυτές είναι σήμερα εγκλωβισμένες – στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα».

Πηγή: papandreou.gr

Εντολή τρόικας: «Ψάξτε στην Ελλάδα 505 σούπερ πλούσιους» Πηγή: Εντολή τρόικας: «Ψάξτε στην Ελλάδα 505 σούπερ πλούσιους»

Μυστικό ραπόρτο της ελβετικής τράπεζας UBS κατατάσσει τη χώρα μας «πρώτη δύναμη», με τη μεγαλύτερη αύξηση πλούτου για το 2013 - Εντολή να ερευνήσει τη λίστα της ελβετικής τράπεζας UBS που αφορά στους μεγάλους πελάτες της και να εντοπίσει τους 505 «σούπερ πλούσιους» που φέρονται να ζουν στη χώρα μας δίνει η τρόικα στην κυβέρνηση.

Στους ξένους τοποτηρητές προκαλεί κατάπληξη το μυστικό ραπόρτο της UBS, το οποίο κατατάσσει την Ελλάδα «πρώτη δύναμη» με τη μεγαλύτερη αύξηση πλούτου για το 2013. Οι ελεγκτές θεωρούν ότι οι ελβετικές τράπεζες (όπως και η HSBC από την οποία διέρρευσε η λίστα Λαγκάρντ) γνωρίζουν καλύτερα από την Εφορία πόσοι και ποιοι είναι πραγματικά οι έχοντες και κατέχοντες που ζουν στη χώρα μας.

 Σύμφωνα με πληροφορίες, στις συζητήσεις που είχε πριν από λίγες μέρες ο κ. Χορστ Ράιχενμπαχ στην Αθήνα με τον υπουργό Οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη κυριάρχησε το ζήτημα της φορολόγησης των πλουσίων. Ο επικεφαλής της Task Force εμφανίστηκε πρόθυμος να συνδράμει με κάθε τρόπο την ελληνική φορολογική διοίκηση στον εντοπισμό και στη φορολόγηση των υπερβολικά πλουσίων, οι οποίοι περιγράφονται με λεπτομέρεια στη σχετική μυστική έκθεση της UBS.

Πρώτη σε αύξηση πλούτου η Ελλάδα!

Πρόκειται για την ετήσια απογραφή των προσώπων «εξαιρετικά υψηλού καθαρού πλούτου» (Ultra High Net Worth) που εκπόνησαν ο τραπεζικός κολοσσός UBS (που έχει έδρα τη Ζυρίχη της Ελβετίας και παρουσία σε 50 χώρες) και ο εξειδικευμένος στην παροχή πληροφοριών στους πολυεκατομμυριούχους όλου του κόσμου οίκος Wealth-X.

Και μόνο το γεγονός ότι η έκθεση απευθύνεται στους 200.000 πιο ισχυρούς ανθρώπους του πλανήτη και περιέχει λεπτομερή στοιχεία για το προφίλ και τις τάσεις της κάστας των πολυεκατομμυριούχων που ζουν ανάμεσά μας (ακόμα και για το πόσοι είναι... παντρεμένοι και πόσοι ελεύθεροι) πείθει για το αυξημένο ειδικό βάρος της και δείχνει κατά πόσο πρέπει να λαμβάνεται υπόψη απ’ όσους παίρνουν αποφάσεις για το μέλλον της χώρας.

Σύμφωνα με την έκθεση που υπογράφουν η Wealth-X και η UBS, ο αριθμός των «υπερβολικά πλούσιων» που ζουν στη χώρα μας αυξάνεται με ξέφρενους ρυθμούς - που μόνο με τα ποσοστά της ανεργίας ή της απώλειας εισοδήματος για τους απλούς πολίτες της μπορούν να συγκριθούν!

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την έκθεση:

- Το 2012 στην Ελλάδα ζούσαν 455 πολυεκατομμυριούχοι με κινητή και ακίνητη περιουσία ύψους 50 δισ. ευρώ συνολικά.

- Το 2013 καταμετρήθηκαν 505 πολυεκατομμυριούχοι στη χώρα μας, δηλαδή ο αριθμός τους αυξήθηκε κατά 11% σε μια τόσο δύσκολη για τους Ελληνες περίοδο.

- Η αύξηση της περιουσίας τους όμως ήταν διπλάσια και έφτασε στο 20%. Το σύνολο της περιουσίας τους έφτασε στα 60 δισ. ευρώ. Με άλλα λόγια, οι 505 πάμπλουτοι αντιπροσωπεύουν το 30% του ΑΕΠ της χώρας!

 Η αύξηση των πλουσίων στη χώρα μας ήταν η υψηλότερη στην Ε.Ε. και από τις υψηλότερες στον κόσμο: το 2013 η έκθεση αριθμούσε 199.235 «σούπερ πλούσιους» σε όλο τον πλανήτη οι οποίοι κατείχαν περιουσία 27,7 τρισ. δολαρίων. Αυξήθηκαν έναντι του 2012 κατά 6,3% σε πληθυσμό και κατά 7,7% σε αξία περιουσιακών στοιχείων.

 Στην Ευρώπη το 2013 ζούσαν 58.065 «σούπερ πλούσιοι» - άρα 1 στους 100 βρισκόταν στην Ελλάδα. Αυξήθηκαν από το 2012 κατά 8,7% σε αριθμό και 10,4% σε περιουσία. Με βάση τα στοιχεία αυτά, μόνο στην Αυστρία πλούτισαν τόσο πολύ οι «υπερβολικά πλούσιοι» όσο στη χώρα μας. Αν και οι συντάκτες της έκθεσης δεν αποκαλύπτουν τις πηγές από τις οποίες αντλούν πληροφορίες, είναι γνωστό ότι η Wealth-X έχει διασυνδέσεις και συνεργασίες με ιδιωτικές τράπεζες, επιστημονικά ιδρύματα, φιλανθρωπικές οργανώσεις, αλλά και διεθνή luxury brands, που της επιτρέπουν να γνωρίζει όσα δεν γνωρίζουν οι επίσημες αρχές των χωρών στις οποίες απλώνεται το δίκτυό της. Σκοπός της άλλωστε είναι ακριβώς να παρέχει στην υψηλή πελατεία της ιδιαίτερη γνώση και πληροφόρηση που δεν θα την είχε από πουθενά αλλού.

πηγή

Σχετικό άρθρο εδώ

Πραγματική ευεργέτησα- Μια άνεργη Ιρλανδή κέρδισε 27 εκατ. λίρες στο λαχείο και με τα 26 εκατ. δημιουργεί επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας για τους συντοπίτες της

Είναι ο ορισμός του καλού Σαμαρείτη! Η 48χρονη 48χρονη Margaret Loughrey, από την πόλη Strabane της Βορείου Ιρλανδίας, η οποία ήταν άνεργη για μεγάλο χρονικό διάστημα και ζούσε με 58 λίρες την εβδομάδα από το Ταμείο Ανεργίας!

Ακόμα και σε αυτή την κατάσταση, όμως, δεν ενδιαφέρθηκε για το πλατύ χαμόγελο της τύχης και για τις 27 εκατ. λίρες που κέρδισε στο λαχείο.

Όπως η ίδια δήλωσε, μια μέρα, τον περασμένη Δεκέμβριο, καθώς επέστρεφε από το «Κέντρο Εργασίας», αγόρασε ένα λαχείο και κέρδισε 27 εκατ. λίρες.

Η 48χρονη δήλωσε στην εφημερίδα «Sunday Life» ότι θα κρατήσει για τον εαυτό της μόνο το ένα εκατομμύριο λίρες και τα υπόλοιπα χρήματα θα τα χρησιμοποιήσει για να δημιουργήσει επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας για τους συντοπίτες της.

Η ίδια ανέφερε ότι έχει περάσει την μισή ενήλικη ζωή της στο Ταμείο Ανεργίας και την υπόλοιπη μισή εργαζόταν με χαμηλό ημερομίσθιο και έτσι γνωρίζει από «πρώτο χέρι» τι σημαίνει να περνά κανείς δύσκολα.

Μέχρι τώρα η γυναίκα έχει δημιουργήσει εννιά επιχειρήσεις και έχει προσφέρει εργασία στους συμπατριώτες της, ενώ δηλώνει ότι έδωσε ένα εκατομμύριο λίρες για να δημιουργήσει στον τόπο της τουριστικό χωριό και να δώσει δουλειά σε ακόμα περισσότερους ανθρώπους.

Η Margaret Loughrey αναφέρει: «Όλοι έχουν το δικαίωμα να εργαστούν για να ζήσουν, να υποστηρίξουν τις οικογένειές τους, να αγοράσουν το δικό τους σπίτι, να δημιουργήσουν τη δική τους επιχείρηση. Πρέπει να δίνονται ευκαιρίες στους ανθρώπους»!

πηγή

Venceremos

Ένα και δυο: τη μοίρα μας δεν θα την πει κανείς

Ένα και δυο: τη μοίρα του ήλιου θα την πούμ' εμείς.

Όλοι οι ανεύθυνοι λαϊκιστές που ξεχάσατε και συνεχίζετε να ξεχνάτε την Ελλάδα...

Επειδή είδαμε όλοι εκ νέου τις εικόνες με την Αργεντινή του 2001 και διότι ακούσαμε πολύ εκμετάλλευση και διαστρέβλωση των γεγονότων από τους συνήθεις ύποπτους, οι οποίοι γνωρίζουν ότι μετράνε μέρες μέχρι το πολιτικό τους τέλος…

Άλλο η Αργεντινή το 2001 με την χρεοκοπία- «ξαφνικό θάνατο»- με στάση πληρωμών μισθών και συντάξεων, άλλο τώρα με ελεγχόμενη οικονομική μεταρρύθμιση, ώστε να μην πληρώσουν και οι γενιές που ακόμα δεν γεννήθηκαν- την αισχροκέρδεια των παγκοσμίων τραπεζικών κορακιών.

Αναρωτήθηκε κανείς ΑΠΟ ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ απέκτησαν αυτά τα «κοράκια» τόσα δισεκατομμύρια, με τα οποία μπορούν να ζημιώνουν ολόκληρα κράτη πάνω στην Γη?? Δίνουν κανένα λογαριασμό απέναντι στην ανθρωπότητα?!!! Υπάρχουν παγκόσμιοι οργανισμοί διαφάνειας και δικαιοσύνης που να τους υποχρεώνουν να μας δείξουν -σε όλους μας- τα στοιχεία σε ότι αφορά τον πλουτισμό τους, ώστε να είμαστε σίγουροι ότι δεν υπάρχει λόγος περί παράνομου πλουτισμού?!! Διότι, πολύ απλό, έναν κλέφτη δεν τον επιβραβεύεις και δεν τον βοηθάς να συνεχίζει τα εγκλήματα του, ειδικά που τώρα θεωρώ ότι είναι εγκλήματα κατά ολόκληρων λαών και γενεών, με λίγα λόγια εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, για τα οποία θα έπρεπε να λογοδοτήσουν μπροστά σε διεθνής δικαστήρια, όπως και οι άλλοι όμοιοι εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας στο παρελθόν!!! Έστω και αν τώρα οι σφαίρες είναι και «οικονομικές».

Σε ότι μας αφορά εδώ στην Ελλάδα, άλλο η Νέα Δημοκρατία το 2009, 2010 και 2011 που ΗΞΕΡΕ -διότι το ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ η ίδια ως κυβέρνηση- ότι θα χρεοκοπήσουμε… και όμως αντιστάθηκε σε όποια μεταρρύθμιση που θα μας είχε φέρει πιο γρήγορα στο φυσιολογικό, με πρόθεση των δεξιών να συμβεί ΤΟΤΕ όντως μια κατάσταση ανάλογη της Αργεντινής του 2001, μην λογαριάζοντας ούτε στιγμή τους μικρομεσαίους και τους φτωχούς Έλληνες, δεξιοί έτοιμοι να προκαλέσουν ένα ελληνικό «ξαφνικό θάνατο» που θα τον είχαν φορτώσει σε μια σοσιαλιστική κυβέρνηση και στον Γ. Παπανδρέου, ειδικά στις στιγμές της αποκορύφωσης της υπεράνθρωπης του προσπάθειας ως τότε Πρωθυπουργός… και άλλο ο λαϊκισμός και η ψεύτικη προπαγάνδα που κάνει τώρα η ΝΔ &Σια, μάλιστα μετά από πολιτικό πραξικόπημα εναντίον του Παπανδρέου, με απώτερο σκοπό την στήριξη των Ελλήνων τραπεζιτών και εφοπλιστών, ώστε να μην πληρώσουν ούτε ένα σεντς από αυτά που τους αναλογούν.

Με την ευκαιρία, πότε κάποιος εισαγγελέας θα καλέσει -για κακούργημα και για ζημιογόνα απάτη εις βάρος του ελληνικού λαού- αυτούς τους Έλληνες βρισκόμενους σε υψηλές θεσμικές θέσεις του κράτους, οι οποίοι δεν έχουν καμιά πρόθεση να ελέγξουν τις λίστες Λαγκάρντ- Φαλτσιάνι και άλλες 49 τόσες άλλες λίστες που έφερε στην χώρα η κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου??? Λίστες που ανεκμετάλλευτες μας ζημιώνουν με δισεκατομμύρια ευρώ, που πρέπει να πληρώσουμε εκ νέου εμείς οι πολλοί, με άλλα μέτρα που θα μας επιβάλουν οι πολιτικοί υπηρέτες που διόρισε η ελληνική πάμπλουτη ολιγαρχία στην βουλή. Δισεκατομμύρια που άλλες χώρες έχουν κερδίσει όλο αυτό το καιρό από την φορολόγηση και κατάσχεση περιουσιών ανάλογων λιστών!!!

Αντί να πληρώσουν οι πλούσιοι, επιπλέον η κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου μας επιβάλλει με νόμο να πληρώνουμε εμείς τις αυξήσεις οι οποίες θα καλύψουν το τσάμπα ηλεκτρικό ρεύμα που θα χαρίσουν στους μεγάλους βιομήχανους, τα θαλασσοδάνεια στους τραπεζίτες, καναλάρχες, την ανύπαρκτη φορολόγηση των εφοπλιστών, η των κερδών των τραπεζιτών επί δεκαετίες και πολλά άλλα τέτοια.

«Μάλλιασε η γλώσσα μου» να τα γράφω τόσα χρόνια, κανενός το αυτί δεν ιδρώνει όμως… ούτε καν εκείνων που παλιά αγανακτήσανε για το τίποτα σε σύγκριση με αυτά που περνάμε δυόμιση χρόνια τώρα…
Καμιά φορά νομίζω ότι, σε ότι αφορά τέτοιους αναίσθητους, μήπως θα ήταν καλύτερα να είχε σηκώσει ψηλά τα χέρια ο Παπανδρέου το 2010, να είχε υπολογίσει το πολιτικό του κόστος πάνω από το εθνικό, όπως κάνουν όλοι οι άλλοι (!), να είχε περάσει τα πρώτα μέτρα με 180 βουλευτές, όπως λέει ο Βενιζέλος ότι ήθελε, ώστε να είχε πει ο Σαμαράς και η ΝΔ τότε «όχι» λαϊκίστικα και άκρως ανεύθυνα, και ως συνέχεια να είχαμε αναγκαστεί και εμείς ως χώρα σε στάση πληρωμών μισθών και συντάξεων, ώστε να αγανακτήσει αυτός ο λαός με τους πραγματικούς υπεύθυνους της ελληνικής κρίσης, με τους αληθινούς λαϊκιστές και πολιτικούς απατεώνες και με τα αισχρά τους αφεντικά…!

Όλοι οι ανεύθυνοι λαϊκιστές που ξεχάσατε και συνεχίζετε να ξεχνάτε την Ελλάδα, σηκώνετε δήθεν ανάστημα για την Αργεντινή τώρα… η για τις «καρέκλες» να πω σωστότερα, διότι αυτό κάνατε πάντα.  ΝΤΡΟΠΗ!