«Να μην προσπαθείς να γίνεις άνθρωπος επιτυχίας, αλλά άνθρωπος αξίας.»

Αλβέρτος Αϊνστάιν

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

Μήνυμα από τον πιο φτωχό πρόεδρο του κόσμου: Να πετάξουμε έξω από την πολιτική τους πλούσιους


Η Δήλωση
«Οι φιλοχρήματοι και οι πλούσιοι θα πρέπει να πεταχτούν εκτός της πολιτικής», δήλωσε στο Ισπανόφωνο CNN, ο πρόεδρος της Ουρουγάης, José Mujica, ο φτωχότερος πρόεδρος του πλανήτη, ο οποίος προσφέρει το 90% του προεδρικού μισθού του για φιλανθρωπικούς σκοπούς με τις μηνιαίες απολαβές του να μην ξεπερνούν τα 775 δολάρια τον μήνα.

«Έχουμε δημιουργήσει αυτό που αποκαλείται αντιπροσωπευτική δημοκρατία, όπου η πλειοψηφία θα πρέπει να είναι αυτή που αποφασίζει. Αυτό σημαίνει πως οι πολιτικοί μεταξύ αυτών και οι πρόεδροι των χωρών θα πρέπει να ζουν όπως η πλειονότητα και όχι όπως οι λίγοι», τονίζει, κάνοντας λόγο για «απομεινάρια της φεουδαρχίας».

Όπως σημειώνει ο José Mujica δεν έχει τίποτα εναντίον των πλουσίων, ωστόσο υπογραμμίζει πως «δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους και δεν μπορούν να εκπροσωπούν τα συμφέροντα των πολλών, των ανθρώπων δηλαδή που δεν είναι πλούσιοι».

«Δεν έχω κάτι εναντίον των φιλοχρήματων και των πλουσίων, αυτών που τρελαίνονται για πλούτο. Όμως θα πρέπει να βγουν εκτός πολιτικής. Αποτελούν κίνδυνο για την πολιτική. Οι πλούσιοι ας ασχοληθούν με τις επενδύσεις και τη βιομηχανία, το εμπόριο κλπ ώστε να αυξήσουν τον πλούτο τους, όπως επιθυμούν. Όμως η πολιτική πρέπει να δουλεύει για την ευτυχία όλων».

Ερωτηθείς γιατί οι πλούσιοι δεν μπορούν να εκπροσωπούν τους φτωχούς απαντάει: «Έχουν την τάση να βλέπουν τον κόσμο μέσα από το κέρδος. Ακόμα και αν έχουν καλές προθέσεις, η αντίληψή τους, η ζωή τους και οι αποφάσεις του, όπλα προσδιορίζονται με βάση τον πλούτο. Αν θέλουμε να ζούμε σε έναν κόσμο όπου η πλειοψηφία υποτίθεται πως θα πρέπει να κυβερνά, τότε θα πρέπει να επικεντρωθούμε σε αυτήν την προοπτική, στην πλειονότητα και όχι στη μειονότητα των πολιτών».

Τον περασμένο Μάιο ο José Mujica και πάλι μέσω του ισπανόφωνου CNN είχε στείλει ένα ακόμη μήνυμα για τα σύμβολα του πλούτου και τον καταναλωτισμό. Ενδεικτικά αναφέρθηκε στις γραβάτες τις οποίες είχε χαρακτηρίσει ως σύμβολο αυτής της κουλτούρας ένα «άχρηστο κουρέλι γύρω από το λαιμό».

«Είμαι εχθρός του καταναλωτισμού. Είναι αυτός ο υπερκαταναλωτισμός που μας απομακρύνει από τα σημαντικά πράγματα και οδηγεί τον άνθρωπο να σπαταλά τις δυνάμεις σε ανούσια πράγματα που ελάχιστα έχουν να κάνουν με την ανθρώπινη ευτυχία».

πηγή

Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2014

«Τα οικονομικά κέντρα πήραν το πάνω χέρι, τέλειωσαν με τον κομμουνισμό και τώρα τελειώνουν και με τον σοσιαλισμό»- Ο Ανδρέας και οι “κατασκευασμένοι”

Με τίτλο «Ο Ανδρέας και οι “κατασκευασμένοι”», ο Τηλέμαχος Χυτήρης γράφει στα Νέα πως τον Ιούνιο του 1995, ακριβώς ένα χρόνο πριν από τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου, βρισκόντουσαν στις Κάννες για τη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Ο τότε υπουργός παρατήρησε ότι όταν μιλούσαν οι πρωθυπουργοί, οι συνάδελφοί τους δεν έδιναν ιδιαίτερη σημασία αλλά όταν πήρε τον λόγο ο Ανδρέας Παπανδρέου όλοι σιώπησαν για να τον ακούσουν. Πώς ερμήνευσε αυτή τη στάση ο ίδιος ο Παπανδρέου; «Μην αυταπατάσαι, δεν ακούν τι λέω, παρακολουθούν πόσο αντέχω ακόμα. Όλα τελειώσανε». Και συμπλήρωσε με χαμόγελο.«Είμαι ο τελευταίος των Μοϊκανών».


Οταν το ίδιο βράδυ ο Τηλέμαχος Χυτήρης του ζήτησε να του εξηγήσει τι ακριβώς εννοούσε, ο Ανδρέας Παπανδρέου του είπε: « Αλλάζουν όλα. Τα οικονομικά κέντρα πήραν το πάνω χέρι, τέλειωσαν με τον κομμουνισμό και τώρα τελειώνουν και με τον σοσιαλισμό». Οταν ο Χυτήρης τον ρώτησε πώς θα αντιδράσουν σε αυτό οι πολιτικοί, ο Παπανδρέου απάντησε « Ποιοι πολιτικοί; Αυτοί δεν θα υπάρχουν. Θα είναι κατασκευασμένοι».

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2014

Διότι την ανθρώπινη αξιοπρέπεια δεν έχουν το δικαίωμα να την αντιλαμβάνουν κάποιοι ως αδυναμία!

(Ζώντας το bullying)
 Πριν από το Νοέμβρη 2011 δεν τους έχω ακούσει πουθενά. Υπήρχαν, αλλά δεν στήριξαν… τουλάχιστον όχι με σθένος. Ούτε καν δεν εκφέρανε γνώμη. Φανερά φάνηκε ότι απλά αδιαφορούσαν. Η ότι τα είχαν καλά με όλους. Όπως και τώρα πράττουν στην ουσία άλλωστε. Μετά από το Νοέμβρη 2011 άρχισαν να οργανώνονται στο διαδίκτυο. Άρχισαν να γραφούν υποστηρίζοντας ότι είναι «πιο πολύ» …κάτι… «από όλους τους άλλους». Θείες από μακρινές χώρες υποστήριζαν ανιψιές, ανιψιές με την σείρα τους -τους φίλους και γνωστούς που πέρασαν ως υπάλληλοι στα πόστα. Έως και κόμματα έως και εξωτερικού έφτιαξαν, πεπεισμένοι ότι «τώρα ήρθε και η σειρά τους». Πρόσβαλε ο κάθε Νέος Δημοκράτης, αυτοί μόκο, ούτε κουβέντα. Όπως έκανε άλλωστε και το επίσημο ΠΑΣΟΚ. Το μόνο που χτυπούσαν πάντα ήταν οτιδήποτε σοσιαλιστικό που παράτησε το κόμμα του Βενιζέλου. Όπως και η νυν ηγεσία του κόμματος, άλλωστε. Αν και αυτοί οι «αποστάτες» (όπως τους έλεγαν) στήριζαν σε όλα τα ΜΜΕ την πολιτική και το πρόσωπο που αυτοί … ΛΕΝΕ… ότι …στηρίζουν. Έως μετά το τελευταίο συνέδριο, όπου εμφανιστήκαν ΞΑΦΝΙΚΑ καινούργιες φάτσες, ως πιο πολλή «κάτι» από τους άλλους. Διαλεγμένες φάτσες, με ψυχική προδιάθεση έτοιμη για όλα τα προσωπικά ξεπουλήματα, συνδυασμένη  με επιλεγμένες στιλιστικές επιλογές ώστε να ταιριάζουν στα συγκεκριμένα γούστα. Γλύφτες, φίλοι στα κρυφά με τους κομματικούς αντίπαλους, άτομα που στο παρελθόν εκφράσανε «ανθρώπινο πόνο» περί «αχαριστίας», άτομα που στο δικό μου κάλεσμα σε δύσκολες στιγμές απαντούσαν ότι «δεν μπόρεσαν» να βρίσκονται εκεί, διότι ως αδρά βολεμένοι επί χρόνια μαζί με τις οικογένειες τους, «δεν μπόρεσαν οικονομικά» δήθεν. Άτομα που πάντα ήθελαν το μέσων ώστε «να μπορούν»… Άτομα που με κοίταζαν με μισό μάτι έως και με μίσος, σε απευθείας… τυχαία συνάντηση μας. Άτομα που αναστέναξαν ξαλαφρωμένα διότι ΔΕΝ έβαλα υποψηφιότητα στην ΚΠΕ της καινούργιας ηγεσίας. Άτομα που ήθελαν να κάνουν στην άκρη εκείνους που ήταν ιδεολόγοι και στήριζαν έμπρακτα επί χρόνια ένα όραμα. Άτομα που σέρνονται και γλύφουν για ένα μισθό, ένα εισιτήριο, ένα ρουσφέτι επί προσωπικού, που φέρνουν λόγια και απόψεις αυτών που στηρίζουν Πρωτόπαππα, Χριστοφυλοπούλου, κ.α., τους οποίους άλλωστε στηρίζουν και οι ίδιοι εντέλει!! Στα δάχτυλα των χεριών μετρημένοι. Όχι αρκετοί, από καμιά άποψη… Και όμως αρκετά… κοντά… ώστε η οργανωμένη τους επίθεση προς τους ειλικρινείς και αληθινούς, να έχει αποτέλεσμα. Άτομα που άλλα γράφουν και λένε από μπροστά και άλλα από πίσω. Ανάμεσα τους ελαφρόμυαλοι, αλλά και κακοθελητές. Τσιράκια που αύριο θέλουν ένα μερίδιο από το κουφάρι που κατάντησαν το άλλοτε περήφανο κόμμα. Τσιράκια που ηθελημένα η και άθελα τους (μπορεί?) υποστηρίζουν στην ουσία ένα άλλο πρόσωπο, όπως πχ. τους νυν γραμματείς και Φαρισαίους του κόμματος. Για αυτό άλλωστε στα κρυφά αναφέρονται στα τρίτα πρόσωπα ως «δεν είναι κακό» και «γιατί όχι να μην δοκιμάσει και αυτός»… Άτομα που έγραψαν για τον πρώην ότι «τα έδωσε ΟΛΑ. Τι άλλο θέλετε από αυτόν?»… Ειρωνεία να βάλουν και … «μέτρα» στήριξης ποιους??- τους εαυτούς τους!!! Η αντιπαλότητα δεν χωράει ανάμεσα σε ανθρώπους που υποτίθεται ότι έχουν κοινό σκοπό και όραμα. (Αν και έπρεπε να είχα καταλάβει όταν τα «μέτρα» δεν έκαναν τον κόπο να ευχηθούν σε μένα στον… σύντροφο τους(?) ούτε μια φορά στις γιορτές. Τόσο μικροψυχία σε «φίλους» τι τους θέλεις τους εχθρούς?)
Αν στηρίζεις ΟΝΤΩΣ δεν προκαλείς, δεν κάνεις προβοκατόρικες συγκρίσεις (που ουσιαστικά σκοπό έχουν να τους ευνοούν επίπλαστα επί προσωπικού και σε καμία περίπτωση τον δήθεν αγώνα τους!), δεν προσπαθείς να θολώνεις τα νερά, δεν στηρίζεις αυτούς που θέλουν οι (υποτιθέμενοι) αντίπαλοι βρισκόμενοι στην ηγεσία και δεν έχεις στόχο εκείνους που έχει ως στόχο αυτή η ηγεσία. Απλά πράγματα. Δεν βοηθάς και σήμερα, όπως έκαναν και στο παρελθόν άλλωστε, αυτούς που μου ξανά επιτέθηκαν με βρισιές, απειλές έως και γροθιές (δες εδώ). Δεν προκαλείς γράφοντας -ως παλιός σοσιαλιστής κιόλας- ότι «καλά έκανε ο Σαρκοζί»! Δεν προσβάλεις ανθρώπους που μόνο έδωσαν χωρίς να ζητήσουν ποτέ τίποτα. Με προσβολές που ουσιαστικά αντικατροπτίζουν τους ίδιους που τις εξαπέλυσαν!!
Νούμερα ως υπουργούς η ως γραμματείς, όπως και οι υπάλληλοι τους.
Ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο. Μόνο που αυτοί και μόνο ξέρουν πιο είναι πραγματικά το πρόσωπο που θέλουν. Σίγουρα όμως αυτό που η συμπεριφορά τους φανερώνει ξεκάθαρα είναι ένα- ότι σίγουρα θέλουν τον κώλο τους. Και ναι, έφτασαν να με διαγράφουν «δημοκρατικά» από @φίλη τους στο φεισμπουκ, διότι ο σκοπός τους ήταν να με έχουν έως να αναρριχηθούν και να γίνουν πιστευτοί ως… υποστηρικτές. Την ίδια στιγμή που παρέμειναν φίλοι με αυτούς που έγραψαν άρθρα όπως αυτό, διότι υποτίθεται ότι "προσβλήθηκαν" από την κοινοποίηση αυτού του κειμένου από εμένα, αν και οι κοινοποιήσεις ήταν δεκάδες άλλων. Ανθρωπάκια που μετά που στήριξαν όλα τα μορφώματα, μου κουνάνε ξαφνικά το δάχτυλο, σαν να είναι το πρώτο που ήθελαν όλα αυτά τα χρόνια που πάλεψα περίπου μόνη και ειδικά στην αρχή μετά την πτώση. Μάλλον αυτό περίμεναν όλα αυτά τα χρόνια… το μοναδικό λογικό συμπέρασμα είναι ότι τους εκνευρίστηκε ο αγώνας μου... είναι που είχαμε «το ίδιο σκοπό και όραμα»…Οι αντίπαλοι τους λοιπόν είναι οι ιδεολόγοι σοσιαλιστές και δημοκράτες, οι αληθινοί και ειλικρινείς. Είναι αυτοί που πάντα προστάτεψαν άδολα. Ώστε να μείνει χώρος μόνο για το ποιόν τους. Μου έδειξαν το δρόμο για να φύγω. Η επιθυμία τους ασυγκράτητη. Οι προσβολές και τα ψέματα τους επίσης. Η συνωμοσία τους πεντακάθαρη!!! Τόσο πιο πολύ που δεν τους είχαν πειράξει ούτε στο ελάχιστο στο παρελθόν, ούτε τα καινούργια κόμματα όπου έσβησαν τα κεράκια τούρτας στο εξωτερικό και όχι μόνο, ούτε οι άλλες υποψηφιότητες των περιπλανώμενων φίλων τους σε κόμματα της δεξιάς… Και βεβαίως ότι προσπάθησαν απολεπισμένα να μην κρατώ την όποια φωτογραφία επέλεξα για προφίλ. Και βεβαίως ότι και πάλι επικαλούν ότι «άλλοι δεν το επιθυμούν» ΔΗΘΕΝ. Αλλά σε προφίλ άλλων τις επιτρέπουν. Σε προφίλ άλλων που θαυμάζουν και τις επίσημες σελίδες αντίπαλων. Εκεί επιτρέπεται από δαύτους…  Και μπορεί και να αλλάξω και την φώτο αν το γουστάρω- προς αποφυγή των παρεξηγήσεων των κακοθελητών. Διότι πάντα έγραψα τις απόψεις μου, που εκφράζουν εμένα και ποτέ δεν έγραψα αντί άλλων! (όπως ονειρεύτηκαν σκορπίζοντας και άλλη λάσπη στον ανεμνίστηρα... "τυχαιώς" η ίδια "παρεα" ανάμεσα Πειραίας, Βόρεια Ελλάδα και Ηράκλειο. Γιατί με κάνουν οι τοποθεσίες να σκέφτομαι φιλόδοξους "εκσυγχρονιστές"?)... όπως και να'ναι...  αισχρές συμπεριφορές… Αντί απάντηση, ας να συμπεριφερθώ τουλάχιστον εγώ με μεγαλοψυχία, ώστε να μην προκαλέσω κανένα άλλο απρόοπτο σε αυτούς που στηρίζουν τα ονόματα που αναφέρω στο κείμενο, η ακόμα και πιο δεξιά. Άλλωστε δεν μου ταιριάζει να πράττω το ίδιο. Μια συμβουλή προς μερικούς όμως θα την δώσω, διότι έτσι και αλλιώς κατάλαβα αρκετά… ας βάλετε εσείς ως πραγματική φωτογραφία προφίλ σας την εργολαβία που κάνετε προς αυτούς τους γραμματείς κόμματος, υφυπουργούς ανάπτυξης, η οποιονδήποτε άλλον φιλόδοξο αφεντικό σας που πραγματικά στηρίζετε και αφήστε την άλλη μάσκα της ΔΗΘΕΝ ΣΑΣ «στήριξη» προς άλλον!!!
Η αηδία μου τεράστια. Όπως και η απληστία η και η βλακεία τους.
Βεβαίως ότι θα μπορούσα να γράφω και ονόματα- μαζί με τα γραφόμενα τους. Αλλά προσωπικά ΔΕΝ είμαι ΛΙΓΗ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΜΙΚΡΗ!!!!!!!!!
Όπως είπα. Προχωράω!!!!!!!!! Το ίδιο και με το ίδιο όραμα μου όπως πάντα. Κατανοώ τις ανθρώπινες αδυναμίες και επιπολαιότητες, αλλά απλά δεν ξεχνώ. Και από εδώ και μπρος δεν δίνω άφεση αμαρτιών.

Υ.Γ. Στο προηγούμενο μου θαλασσινό ταξίδι γνώρισα ένα περίεργο πρόσωπο που έφτασε στην φουρτούνα να κλαίει και να οδύρεται λέγοντας «δεν θα το ξανακάνω»… «χάρηκα για την γνωριμία» μου είπε όταν φτάσαμε αβλαβείς… «πήγαινε λοιπόν» είπα, «αλλά μην το ξανακάνεις! ΑΠΛΑ.»

ΥΓ. 2 Βεβαίως ότι ΔΕΝ θα πιστέψω ποτέ ότι «αγαπημένοι του ένατος» μπορεί να είναι τσιράκια του Σκανδαλίδη, της Χριστοφυλοπούλου, του Πρωτόπαππα, του Χειμωνά, του Π. Ρήγα, του πρώην περιφερειάρχη και του πρώην αντιπεριφεριάρχη συγκεκριμένης νησιώτικης περιοχής (από αυτούς που γράφουν ότι οι ιδεολόγους σοσιαλιστές είναι «δίποδα ζώα» και ότι «σε αυτό το κόμμα μπερδευτήκαμε εμείς οι αφέντες με τους δούλους»), όπως και άλλων αμφίβιων χαμαιλεόντων φίλων του τοπικού μου… «φίλου»!!!!!!!!!! Αν και μάλλον άλλη είναι αυτή που πάντα της έκατσα στο λαιμό, πιο βόρεια τοποθετημένη. Από την οποία έμαθα πριν λίγο, ότι το να νοιάζεσαι για κάποιον σημαίνει να χειροκροτάς όταν κάνει κάτι κακό στο εαυτό του, χωρίς να προσπαθήσεις να τον προστατεύεις… με αυτή την λογική, μάλλον αν το παιδί της θέλει να κόψει κανένα δαχτυλάκι, θα του πει «μπράβο. Τι ωραία που το έκανες. Προχώρα και με τα άλλα.» Είπαμε, η κολακεία είναι ένας εύκολος δρόμος προς προσωπική αναρρίχηση… αλλά ψεύτικος, όπως και οι κόλακες!
Τέτοιες συμπεριφορές και τέτοιους δρόμους, χάρισμα σας!!!


Και ναι, ο λαός κρίνει. Έστω και παραπλανημένος. (Αυτός ο λαός που μερικοί προσβάλουν έως και στα γραπτά τους, αδικώντας το όποιο αγώνα.) Κρίνει χωρίς να δίνει δεκάρα για το τι λένε τα ΜΜΕ!! Σας το λέει ένας απλός άνθρωπος από το λαό.

Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014

Προχωρώντας

Κρατώ ακόμα στην σκέψη μου αυτό που λογάριαζα κάθε ατέλειωτη στιγμή της προηγούμενης εβδομάδας… ότι με την ψήφο εμπιστοσύνης ο σημερινός πρόεδρος ήθελε να φιμώσει τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, στην ουσία ένας «πνιγμένος» πολιτικά που ήθελε να τραβήξει και άλλους μαζί του, κερδίζοντας απλά ακόμα λίγο προσωπικό του χρόνο.
Αν και μέσα στην προηγούμενη εβδομάδα ήλπιζα και ήθελα με όλη μου την καρδιά ότι το προχθές θα σήμαινε ένα δυνατό Come back, η ένα μικρό σημάδι τουλάχιστον, ένα μικρό φωτάκι έστω που να μας δείξει το δρόμο σε όλους εμάς που έπρεπε να προχωράμε «στα τυφλά» σε ένα δρόμο που το διάλεξε η καρδιά μας… οπότε το σοκ μας -που το λαχταράμε πραγματικά- ήταν σφοδρό. Ειδικά που ολόκληρη την εβδομάδα που πέρασε, πολλοί ήταν συγχυσμένοι, μπερδεμένοι, πολλοί άλλαζαν τις δικές τους απόψεις καθημερινά, έως και λίγο πριν, κάτι ώρες δηλαδή πριν την μεγάλη στιγμή (η μπορεί να το αισθανόμουν έτσι εγώ, διότι μερικοί μπορεί να σκεφτόταν σταθερά από την αρχή),
όπου κάποιοι σταθεροποιηθήκαν σε κάτι που έμοιαζε εχθρικό προς εμάς που επιθυμούσαμε απελπισμένα αυτό το σημάδι. Αναρωτιόμουν αν έπρεπε να εμπιστεύομαι την άποψη τους, η αν είναι κρυφοί εχθροί, διότι η λογική τους πάει αντίθετα με την καρδιά μου. Ειδικά αν τους λέγαμε να σταματήσουν να το παίζουν «καφετζούδες», (διότι έτσι και αλλιώς περιμέναμε «στα καρβουνά» μόνο ένα στόμα!, αλλά και γιατί η απλή λογική για το πώς μπορεί θα το αντιλαμβάνει-αντιδράσει ο πολύς κόσμος, όπως και διότι η καρδιά μας έλεγε άλλα από την άποψη τους), δεχόμασταν έως και «χτυπήματα κάτω από την μέση» με άδικες και ψεύτικες προσβολές επί προσωπικού. Που αδίκησαν και τους ίδιους που τις έκαναν στην ουσία. Χαρακτηρισμοί που μπορεί να τους είχαν πάντα στο μυαλό τους προς εμένα. Αν ήθελα «κάτι για μένα και για αυτό βιαζόμουν», διότι μου το είπαν και αυτό, δεν θα βιαζόμουν να πιάσει την κρίσιμη στιγμή άλλος, μια στιγμή που πιστεύω ακράδαντα ότι θα τον είχε σπρώξει μπροστά. Αν ήθελα «κάτι για μένα» θα χειροκροτούσα ήρεμη και χαλαρή οτιδήποτε που, αν και νόμιζα ότι μπορεί να κάνει κακό στους άλλους, διότι εμένα δεν θα με ένοιαζε, από την στιγμή που θα ήμουν καλλημένη επί προσωπικού - με οποιοδήποτε τρόπο που εδώ και 11 χρόνια, προσωπικά και οικογενειακά δεν έχω, απλά διότι δεν ζήτησα τίποτα ποτέ. Το μόνο που ήθελα ποτέ μου ήταν το δίκαιο και το ανθρώπινο για τους πολλούς, για αυτό και στήριξα άλλον που νόμιζα ότι και θέλει και μπορεί. Και ότι δεν ξέσπασα που είδα την προσβολή, αλλά απεναντίας γέλασα μέσα σε στιγμές στεναχώριας, όντως μπορεί για μια και μοναδική φορά αγανακτισμένη μπροστά σε μια απόλυτη και τεράστια προσβολή, αλλά ποτέ "ξεγάνωτη", διότι ένα "ξεγάνωτο" δεν θα έκανε τόση δουλειά τόσα χρόνια! παρά μόνο αν κάποιοι την "δίχως αμοιβή" την λένε "ξεγανωτιά" ώστε να νιώθουν σπουδαίοι... επαναφέρομαι στην αρχή της φράσης- ότι δεν ξέσπασα που είδα την προσβολή με κάνει να νιώθω περήφανη ως άνθρωπος. Όσο και αν περνάει ο καιρός, ανακαλύπτω τρομερές πτυχές του ανθρώπινου θαύματος.
Μαζί τις προσβολές, ειπώθηκαν με σιγουριά και υποθέσεις τους για το τι θα κάνω προσωπικά, υποθέσεις που ουσιαστικά έδειξαν μάλλον τις δικές τους επιθυμίες σε ότι αφορά το άτομο μου. Έμαθα ότι όταν δίνεσαι πολύ και ειλικρινά σε ένα ανώτερα ανθρώπινο σκοπό, μερικοί συνοδοιπόροι σου μπορεί και να σε βλέπουν με άλλο μάτι. Έτσι και αλλιώς, αισθανόμουν μοναξιά εδώ που ζω, αλλά τουλάχιστον τώρα καταλαβαίνω ότι μπορεί να είναι ακόμα πιο μεγάλη, αλλά μόνο οι πολύ δυνατοί την αντέχουν, πεπεισμένοι μέσα τους ότι δεν είναι πραγματικά μόνοι. Αυτές οι άδικες πολλαπλές προσβολές με τον προβοκατόρικο τρόπο που έγιναν, προκάλεσαν την αξιοπρέπεια μου ως άνθρωπος. Η οποία αξιοπρέπεια βρήκε άθικτη και ακόμα πιο δυνατή. Δεν μου έκανε κακό λοιπόν που τα ειπώθηκαν. Ένα ευχαριστώ για το μάθημα τους προς εμένα, μάλλον τους το οφείλω.
Η μια λογική και άποψη υπερκράτησε στην ύστατη στιγμή.
Όμως, με απέραντη «χιονοστιβάδα» σκέψεων, η κάθε στιγμή που πέρασε από τότε έως τώρα ήταν σαν να μην κουνιούνται οι δείκτες του ρολογιού. Και όμως προχωράνε. Έτσι θα πρέπει να κάνουμε και εμείς. Να κοιτάμε μπροστά και να είμαστε ευγνώμων για όλες τις εμπειρίες έως τώρα. Κάπως έτσι , και ξεπερνώντας κάθε τέτοιες στιγμές, ανεβάζουμε ως άνθρωποι την συνείδηση μας σε κάτι ανώτερο. Πάντα με κατανόηση και αγάπη. 

Ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός της ύπαρξης των καμένων ξοφλημένων στην Βουλή?

Και καμένος και ψεκασμένος και ξοφλημένος

Για άλλη μια φορά ο «ανεξάρτητος» δεξιός Καμένος αποδεικνύει με την εμπάθεια του, ότι ο μοναδικός σκοπός της ίδρυσης του κόμματος του ήταν να ξεπλύνει τις ευθύνες τις κυβέρνησης Καραμανλή, όπου εκτέλεσε και ο ίδιος υπουργικά καθήκοντα, ως κολλητός έως και τώρα του ιδίου του Καραμανλή. Μια κυβέρνηση που σε 5μιση χρόνια φέσωσε το δημόσιο χρέος με 170 δισεκατομμύρια. Και αυτό ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ, όσο και αν θέλει ο κάθε καμένος να στρέφει αλλού τα βλέμματα. Πολύ θα ήθελα να ξέρω με ποια χρήματα ξεκίνησε το ΑΝ.ΕΛ.…!!! Όνομα κόμματος που ουσιαστικά ξεφτιλίζει τους ψηφοφόρους που τους εμπιστεύονται, διότι ούτε ανεξάρτητοι ΔΕΝ είναι, ούτε δεν καταλαβαίνουν ότι τα αρχικά ΑΝ.ΕΛ. μοιάζουν πιο πολύ με ναυτιλιακή εταιρία… Ένα μόνο σωστό και λογικό που μένει στους ψηφοφόρους του, είναι να μην δώσουν την εμπιστοσύνη τους σε καμένους ξοφλημένους φαφλατάδες, διότι δεν πρέπει να έχουν καμία θέση στην Βουλή εκείνοι που μας κάνουν να πληρώσουμε εμείς οι πολλοί τα χρέη που αυτοί έκαναν!!!
Την ίδια στιγμή που για όλα τα κακά που έκανε εκείνος με τους δικούς του φίλους και ομοϊδεάτες, προσπαθεί ως ΔΗΘΕΝ «ανεξάρτητος» να φέρει στα μαλακά τον άλλο του ομοϊδεάτη που συνεχίζει στην ουσία την πολιτική τους έως το 2009 και όχι από εκεί που πήραν το «νήμα» το 2011. Ένας Σαμαράς που στην ουσία κλείνει το μάτι στους καμένους και αθωώνει τους Καραμανλίδες από τα χρέη, όπως και από τα σκάνδαλα τους. Ένας σημερινός πρωθυπουργός που σήμερα συνεχίζει τις ίδιες λοβιτούρες εναντίον στον Γ. Παπανδρέου, μην παραλείποντας στην κάθε ομιλία του να κάνει τις διαστρεβλώσεις που τον έφεραν σήμερα στην εξουσία.
 Ο ρόλος του κάθε καμένου λοιπόν έχει ένα και μοναδικό σκοπό- να τα ρίχνει όλα τα δικά τους στραβά, σε ένα και μοναδικό πρόσωπο, ο οποίος τα έδειξε.  

ΦΤΑΝΕΙ!!! Ως εδώ!!!!!

Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Η απελευθέρωση- Καλή Κυριακή


Σαν σήμερα έγινε η απελευθέρωση της Αθήνας από τους γερμανικές κατοχικές δυνάμεις.

Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2014

Οι εκλεκτοί για το Νόμπελ Ειρήνης 2014

Η Μαλάλα Γιουσαφζάι και ο Κάιλας Σατιάρτ είναι τελικώς οι «εκλεκτοί» για το Νόμπελ Ειρήνης 2014, όπως ανακοίνωσε το μεσημέρι της Παρασκευής η αρμόδια νορβηγική επιτροπή. Η μεν είναι διάσημη υπερασπίστρια του δικαιώματος των κοριτσιών του Πακιστάν στην εκπαίδευση, και ο δε, πολέμιος της παιδικής εργασίας στην Ινδία.

 Το Νόμπελ Ειρήνης μοιράσθηκαν η Ινδία και το Πακιστάν σε μια περίοδο που υπάρχουν ανταλλαγές πυρών από τις δύο πλευρές των συνόρων στο διαφιλονικούμενο έδαφος του Κασμίρ. Στην πρώτη αντίδρασή του, ο Σατιάρτι δεν έκανε καμιά αναφορά ούτε στη σύγκρουση ούτε στην Μαλάλα.

"Τα εύσημα πηγαίνουν στους Ινδούς που μάχονται για να κρατήσουν τόσο ζωντανή τη δημοκρατία, στην οποία μπόρεσα να συνεχίσω να δίνω τη μάχη μου", δήλωσε ο Σατιάρτι. "Κάτι που γεννήθηκε στην Ινδία έχει γίνει παγκόσμιο και τώρα έχουμε ένα παγκόσμιο κίνημα εναντίον της παιδικής εργασίας. Μετά τη βράβευση αυτή, αισθάνομαι πως οι άνθρωποι θα δώσουν περισσότερη προσοχή στην υπόθεση των παιδιών στον κόσμο". Ο ινδός υποστηρικτής των δικαιωμάτων των παιδιών Κάιλας Σατιάρτι αφιέρωσε στα παιδιά που ζουν σε συνθήκες δουλείας το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης που μοιράσθηκε με την Πακιστανή Μαλάλα Γιουσαφζάι, η οποία βρίσκόταν στο σχολείο και έκανε δηλώσεις μετά το τέλος των μαθημάτων.

"Είναι μια τιμή προς όλα αυτά τα παιδιά που εξακολουθούν να υποφέρουν σε συνθήκες δουλείας, καταναγκαστικής εργασίας και τράφικινγκ", δήλωσε ο Σατιάρτι προς το ειδησεογραφικό δίκτυο CNN-IBN μετά την ανακοίνωση του βραβείου.

Ο Κάιλας Σατιάρτι ίδρυσε το 1980 την οργάνωση Μπατσπάν Μπατσάο Αντολάν –Κίνημα Σώστε την Παιδική Ηλικία– και έχει αναλάβει δράση για την προστασία των δικαιωμάτων 80.000 παιδιών.
"Είναι μια τιμή προς τους συμπατριώτες μου Ινδούς. Ευχαριστώ όλους αυτούς που υποστηρίζουν τον αγώνα μου εδώ και περισσότερο από τα τελευταία 30 χρόνια", δήλωσε ο Σατιάρτι.

Η επιτροπή του Νόμπελ Ειρήνης υπογράμμισε τις σημαντικές προόδους που έχουν επιτευχθεί στη μάχη εναντίον της παιδικής εργασίας, επισημαίνοντας το γεγονός ότι ο παγκόσμιος αριθμός των παιδιών που εργάζονται μειώθηκε από 246 εκατ. το 2000 σε 168 εκατ. σήμερα.

Η 17χρονη Πακιστανή Μαλάλα Γιουσαφζάι βρισκόταν από την πλευρά της "στο σχολείο όπως συνήθως" στο Μπέρμιγχαμ, στην κεντρική Αγγλία, όταν ανακοινώθηκε πως τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

"Είναι στο σχολείο, όπως συνήθως", δήλωσε μια εκπρόσωπος της επιχείρησης δημοσίων σχέσεων Edelman η οποία διαχειρίζεται την εικόνα της.

Η νεαρή Πακιστανή έδωσε συνέντευξη Τύπου αργότερα μέσα στην ημέρα.
Ζει στο Μπέρμιγχαμ από τον Οκτώβριο του 2012.
«Με τιμά η επιλογή της επιτροπής των βραβείων Νόμπελ», τόνισε η Μαλάλα, μιλώντας από το Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας όπου διαμένει πλέον. «Είμαι υπερήφανη που είμαι η πρώτη Πακιστανή, η πρώτη γυναίκα στην οποία γίνεται αυτή η τιμή»

Ο πακιστανός πρωθυπουργός Ναουάζ Σαρίφ εξέφρασε, σε ανακοίνωση που εξέδωσε μερικά λεπτά μετά την ανακοίνωσή του βραβείου, την ικανοποίησή του για τη βράβευση της Μαλάλα, χαρακτηρίζοντάς την "το καμάρι του Πακιστάν".

Η 17χρονη μαθήτρια Μαλάλα Γιουσαφζάι επέζησε από επίθεση των Ταλιμπάν και έγινε σύμβολο του αγώνα για το δικαίωμα των κοριτσιών στην σχολική εκπαίδευση και όχι μόνο.

«Εθνική ηρωίδα», «Περηφάνια του Έθνους», «Ασυνήθιστο θάρρος», «Κόρη του έθνους»: είναι μερικοί από τους τίτλους των εφημερίδων που εγκωμιάζουν την Μαλάλα. «Πλάι στους τρομοκράτες, τους βιαστές, τους ληστές και τους ψεύτες που παράγει το κράτος μας, υπάρχουν ήρωες που εργάζονται σιωπηλά για την ειρήνη, τις μεταρρυθμίσεις, την εκπαίδευση, την κοινωνική πρόνοια, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αλήθεια. Η Μαλάλα είναι ταυτόχρονα ένας από αυτούς τους ανθρώπους και όλοι οι άνθρωποι αυτοί μαζί», ««Αν υπάρχει το πάθος και η ειλικρίνεια, οι προσπάθειες θα ξεπεράσουν τις αντιξοότητες και τα χειρότερα εμπόδια, αυτό είναι το μήνυμα αυτού του Νόμπελ», υπογραμμίζουν οι εφημερίδες.

Από την άλλη, ο Ινδός ακτιβιστής Κάιλας Σατιάρτ έχει αναπτύξει μεγάλη δραστηριότητα στη χώρα του κατά της ανήλικης παιδικής εργασίας.

Μάλιστα, έχει τεθεί επικεφαλής σε πολλές ειρηνικές πορείες στο Νέο Δελχί και την Βομβάη, ενώ έχει συμβάλει στην σύναψη σημαντικών διεθνών συμβάσεων για τα δικαιώματα των παιδιών.

Η Μαλάλα ήταν και πέρυσι υποψήφια για το Νόμπελ Ειρήνης, ωστόσο η αρμόδια νορβηγική επιτροπή είχε επιλέξει την οργάνωση για την «Μη Διάδοση των Χημικών Όπλων».

Τα μέλη της επιτροπής φαίνεται πως αναγνώρισαν με ένα χρόνο καθυστέρηση το λάθος τους.

Διότι περί λάθους πρόκειται δεδομένου ότι η νεαρή μαθήτρια έδειξε ηρωισμό, αντιστρόφως ανάλογο με το «αδύναμο» του φύλου της και με τη μικρή της ηλικία.

Είχε δεχθεί δολοφονική επίθεση από Ταλιμπάν που εισέβαλαν στο σχολικό λεωφορείο που βρισκόταν και την τραυμάτισαν σοβαρότατα στο κεφάλι.

Η Μαλάλα είχε μεταφερθεί στη Βρετανία, όπου και κατάφερε να ξεπεράσει τον τραυματισμό της.

Εξάλλου, ο Άλφρεντ Νόμπελ (1833-1896) ήταν σαφής :

«Το βραβείο αυτό πρέπει να δίνεται στο πρόσωπο που είχε τη μεγαλύτερη συνεισφορά στην αδελφοποίηση των εθνών, στην κατάργηση ή τη μείωση των στρατιωτικών δυνάμεων και στη διεξαγωγή και προώθηση ειρηνευτικών διαδικασιών», ανέφερε στη διαθήκη του ο Σουηδός βιομήχανος και εφευρέτης




Κοίτα να δεις κάτι… «ξεγάνωτοι»… από κάπου είχαν και ένα ευχαριστώ για την τεράστια τους προσπάθεια. Το ήθος τους, πέρα από κάθε αμφιβολία, φαίνεται ξεκάθαρα και στον αξιοπρεπέστατο τρόπο που μοίρασαν  το «ευχαριστώ» που πήραν με εκείνους για τους οποίους πολέμησαν.