Νέλσον Μαντέλα Γεννήθηκε σαν σήμερα 18 Ιουλίου 1918

“Ένα έξυπνο μυαλό με μια καλή καρδιά είναι πάντα ένας ανίκητος συνδυασμός.”

“Την φτώχια δεν την πολεμάς με την ελεημοσύνη, αλλά με την δικαιοσύνη.”
”Θάρρος δεν είναι η απουσία φόβου, αλλά ο θρίαμβος εναντίον του.”

“Πάντα δείχνει αδύνατο μέχρι που το καταφέρνεις.”

“Δεν πρέπει να αξιολογείς έναν άνθρωπο βάση των επιτυχιών του, αλλά με πόσες φορές έχει πέσει και έχει σηκωθεί.”

Νέλσον Μαντέλα 

Απερρίφθει από το ΔΙΚΑΤΣΑ και τώρα διαπρέπει στο εξωτερικό ως επιστήμονας. (Στην Ελλάδα θα είχε καταγγελθεί για «πλαστό πτυχίο» μάλλον, την ίδια στιγμή που κατασκευάζονται «επιστήμονες» με… πραγματικά πτυχία εδώ και αλλού)

Η ΔΙΚΑΤΣΑ όπως και το ΔΟΑΤΑΠ παρουσιάζουν τεράστια προβλήματα στην Ελλάδα, ασυμβίβαστα με την υπόλοιπη Ευρώπη τουλάχιστον, μην αναγνωρίζοντας πτυχία άλλων χωρών που αναγνωρίζονται παντού, τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο.Πολλές φορές πτυχία και από χώρες της Ευρώπης. Και βέβαια όλα αυτά, ώστε να εξυπηρετηθεί ένα καθεστώς των δημοσίων πανεπιστημίων και Ελλήνων πανεπιστημιακών που λειτουργούν ως «κράτος εν κράτει». Νομίζω ότι η λύση είναι ένα πραγματικό ΑΣΕΠ για όλους τους πτυχιούχους ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ, ένα ΑΣΕΠ χωρίς παράξενες συνεντεύξεις και χρηματικά ποσά «κάτω από το τραπέζι», με ανεξάρτητους καθηγητές και από το εξωτερικό, ώστε να δούμε τα ποσοστά επιτυχίας των Ελλήνων σπουδαστών και πόση ουσιαστική γνώση παρέχει η ελληνική δημόσια εκπαίδευση στ’ αλήθεια. Παρά μόνο αν φοβούνται ότι δεν θα δείξει τα αποτελέσματα με τα οποία περηφανεύονται οι Έλληνες πρυτάνεις των διαφόρων δημοσίων ΑΕΙ και ΤΕΙ…!!! Άλλη μια καμόρα που χρειάζεται «καθάρισμα».

 Άλλη μια ξέφρενη τέτοια περίπτωση, αφορά άρνηση αναγνώρισης σε ένα πραγματικό πτυχίο και λαμπρό επιστήμονα, όταν στο πρόσφατο παρελθόν αναγνωρίστηκε από το ίδιο πανεπιστήμιο όμως το μάστερ που δόθηκε πριν το πτυχίο στην σύζυγο του πρώην πρωθυπουργού της «χρυσής πενταετίας» Κώστα Καραμανλή.

Μάλλον η καρδιολόγος Αγγελική Ασημάκη στην Ελλάδα θα είχε καταγγελθεί για… πλαστό πτυχίο… την ίδια στιγμή που η Νατάσσα λειτουργεί ως χειρουργός στα δημόσια νοσοκομεία. .

Για του λόγου το αληθές:

Η Αγγελική Ασημάκη δεν είναι μόνο λαμπρή επιστήμονας. Είναι κι από τους ανθρώπους που χαίρεσαι να μιλάς μαζί τους. Ξεκίνησε από την Αθήνα και κατέκτησε τον κόσμο. Καρδιοπαθής και η ίδια, έβαλε βηματοδότη στα 15 κι έκανε εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς στα 30. «Από μικρή ήθελα να γίνω γιατρός. Οταν ανακάλυψα το πρόβλημά μου, αποφάσισα να ασχοληθώ με την καρδιά». Το είπε και το έκανε.

Μετά από πέντε χρόνια έρευνας, ανακάλυψε με την ομάδα της μια ουσία που μπορεί να βοηθήσει όσους πάσχουν από καρδιακές αρρυθμίες. «Καταφέραμε να βρούμε ένα φάρμακο για την αρρυθμογενική καρδιομυοπάθεια δεξιάς κοιλίας, το νόσημα που δίνει τις περισσότερες και πιο άσχημες αρρυθμίες. Μένει να αποδειχθεί αν αυτό μπορεί να βοηθήσει και ανθρώπους που υποφέρουν από αρρυθμίες για άλλους λόγους».

Η πολύ σημαντική ανακάλυψη έγινε με πειράματα σε ψάρι - ζέβρα, ενώ ακολούθησαν δοκιμές σε ποντίκια, που απέδειξαν πως η ουσία επιδρά ευεργετικά και σε θηλαστικά. Πειράματα έγιναν και σε ανθρώπινα κύτταρα, με ελπιδοφόρα αποτελέσματα. Σήμερα η μόνη διαθέσιμη θεραπεία για τις καρδιακές αρρυθμίες που μπορεί να οδηγήσουν και στον θάνατο είναι ο εμφυτεύσιμος απινιδωτής. «Η συγκεκριμένη χημική ουσία είχε χρησιμοποιηθεί στον άνθρωπο πριν από 20 χρόνια για τη διπολική διαταραχή. Στο νευρολογικό πρόβλημα δεν βοήθησε αλλά δεν είχε και καμία παρενέργεια. Αυτό είναι για μας ελπιδοφόρο». Η ανακάλυψη βρίσκεται πια στα χέρια της φαρμακευτικής βιομηχανίας. Συνήθως απαιτείται μια 5ετία για να βγει ένα τέτοιο φάρμακο στην αγορά. Η Ελληνίδα ερευνήτρια εργάζεται ήδη για τους επόμενους στόχους με μετριοφροσύνη -«εγώ απλώς τη δουλειά μου έκανα και θα συνεχίσω να την κάνω»- ελπίζοντας πως το φάρμακο θα μπορέσει να βοηθήσει τελικά και την ίδια.

Η απόρριψη στην Ελλάδα

Πριν από μερικά χρόνια, όταν η Αγγ. Ασημάκη προσπάθησε να αναγνωρίσει στην Ελλάδα τα πτυχία της από το UCL και το Χάρβαρντ, σκεπτόμενη το ενδεχόμενο μιας ακαδημαϊκής καριέρας στην πατρίδα της, συνειδητοποίησε τι σημαίνει: η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της. «Ημουν ήδη κλινικός ερευνητής στο Χάρβαρντ και μου απάντησαν πως μου λείπει ένας χρόνος σπουδών. Μπορούσα να αναγνωρίσω έναν τίτλο αντίστοιχο με ΤΕΙ ιατρικών εργαστηρίων». Απογοητεύτηκε κι εγκατέλειψε τον νόστο... Τώρα, το e-mail και ο λογαριασμός της στο facebook γέμισαν με δεκάδες μηνύματα από Ελληνες που θέλουν να τη συγχαρούν, από μητέρες που θέλουν να εμψυχώσει τα παιδιά τους... «Αισθάνομαι μόνο τιμή και συγκίνηση».

πηγή

Έκκληση να βρεθεί λύση για τη φοίτηση του 19χρονου τυφλού αριστούχου μαθητή.

Το Φυσικό Τμήμα του ΑΠΘ δε δέχεται φοιτητές με προβλήματα όρασης.

Ο χρόνος μετράει αντίστροφα μέχρι την έναρξη της νέας ακαδημαϊκής χρονιάς και ο 19χρονος αριστούχος μαθητής Αργύρης Κουμτζής, δε γνωρίζει ακόμα αν και που θα φοιτήσει, καθώς το ζήτημα, που έχει προκύψει από τον περασμένο Φεβρουάριο με την εισαγωγή  στο Φυσικό Τμήμα του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου,δεν έχει λυθεί, αφού ο Εσωτερικός Κανονισμός της Σχολής Φυσικών Επιστημών δεν δέχεται ως φοιτητές άτομα με κινητική αναπηρία στα δύο άνω άκρα ή προβλήματα όρασης. Ωστόσο, σε αντίθεση με το ΑΠΘ, στα αντίστοιχα τμήματα των Πανεπιστημίων της Αθήνας και των Ιωαννίνων η εισαγωγή είναι ελεύθερη για τους φοιτητές με προβλήματα όρασης.

Με επιστολή της, η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία παρεμβαίνει στο θέμα και ζητεί από τον Κάρολο Παπούλια να προτείνει την τροποποίηση του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου, με το οποίο καθορίζεται ότι τα τμήματα των σχολών αποφασίζουν σε ποιους πάσχοντες θα επιτρέπεται να φοιτήσουν, αποκλείοντας κατά το δοκούν υποψήφιους με αναπηρίες.

Είχε προηγηθεί η επιστολή του Δημάρχου Νεάπολης-Συκεών Σίμου Δανιηλίδη,ο οποίος ζήτησε την άμεση παρέμβαση του υπουργού Παιδείας προκειμένου να αρθούν τα εμπόδια εισαγωγής στο… Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, καθώς όπως επισημαίνει κρίνει ως επιτακτική την ανάληψη πρωτοβουλιών εκ μέρους του κ. Λοβέρδου για την επίλυση, όπως αναφέρει, «ενός ζητήματος το οποίο, κατά την άποψή μας, δεν θα έπρεπε καν να τίθεται στη σύγχρονη Ελλάδα, ακόμα και υπό τις παρούσες συνθήκες οικονομικής κρίσης, αφού θα έπρεπε να είχε λυθεί και ρυθμιστεί προ πολλού, ως αυτονόητη υποχρέωση της Πολιτείας απέναντι στους νέους με ειδικά προβλήματα, με βάση τις αρχές της ισονομίας, ισοτιμίας και ισοπολιτείας, που αποτρέπουν κι αποκλείουν κάθε έννοια άνισης μεταχείρισης και αποκλεισμού».

πηγή

ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΝΑ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΕ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΟΛΩΝ ΣΤΗΝ ΓΝΩΣΗ! Πανεπιστημιακά καθεστώτα ΤΕΛΟΣ! Ντροπή.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΣΩΣΤΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΟΥΣ ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΦΤΩΧΟΙ! ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ Η ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΕΤΕ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΚΑΜΙΑ ΘΕΣΗ ΕΚΕΙ!!! ΞΕΣΚΙΣΑΤΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΩΝ ΛΙΓΩΝ ΠΛΟΥΣΙΩΝ. ΚΑΝΑΤΕ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΛΑΟ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙ ΟΤΙ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΕΝΑ «ΚΑΤΩΤΕΡΟ ΘΕΟ» ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΕΙΤΕ. ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ! ΩΣ ΕΔΩ! ΤΕΛΟΣ!

Βενιζέλος: «θα ήταν εξαιρετικά αποπροσανατολιστικό να πούμε ότι οργανώνουμε και ένα συνέδριο του ΠΑΣΟΚ»...

Αναδημοσιεύουμε αποσπάσματα από την ομιλία του πρόεδρου (για όσο υπάρχει) ΠΑΣΟΚ Βαγγέλη Βενιζέλου, στην οποία προαναγγέλλει σαφώς την υποκατάσταση του "υπαρκτού" ΠΑΣΟΚ από μια αόριστη έννοια "Δημοκρατική Παράταξη", κλείνοντας από την πλευρά του την οποιαδήποτε κουβέντα περί Συνεδρίου ΠΑΣΟΚ. Παράλληλα προετοιμάζει την βάση του ΠΑΣΟΚ για μια πολιτική νεκρολογία στη Συνδιάσκεψη της 3ης του Σεπτέμβρη. Ειδικότερα: [evenizelos]

 "Δε θα μιλήσω σήμερα για το τι σημαίνει το εκλογικό αποτέλεσμα του ΠΑΣΟΚ και της Ελιάς για το 8%. Μίλησα αναλυτικά γι' αυτό και στη συνάντηση των υποψηφίων μας που έδωσαν τη μάχη των ευρωεκλογών μ' έναν θαυμάσιο τρόπο και στην προχθεσινή συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου.

Θα πω πολύ συνοπτικά πως φυσικά για μια παράταξη με την ιστορική διαδρομή του ΠΑΣΟΚ, αυτό το εκλογικό ποσοστό ούτε επαρκές ούτε ικανοποιητικό είναι, είναι ένα ποσοστό ανάγκης ενόψει των συνθηκών, δεν είναι όμως ένα ευκαταφρόνητο εκλογικό ποσοστό. Γιατί διαφύλαξε όλα αυτά που ήδη ανέφερα, την προοδευτική σταθερότητα που θέλαμε, τις θυσίες των πολιτών, την πορεία της οριστικής και ασφαλούς εξόδου από την κρίση.

Και κυρίως, το επαναλαμβάνω, στην πραγματικότητα αυτή η εκλογική επίδοση του ΠΑΣΟΚ και της Ελιάς είναι που άνοιξε το διάλογο για την Κεντροαριστερά.

Ο Βενιζέλος τι μας λέει; Ότι η σμίκρυνση στα χέρια του του ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές άνοιξε το διάλογο για την κεντροαριστερά. Πριν από το "μη ευκαταφρόνητο ποσοστό" τι υπήρχε; Όλα πήγαιναν καλώς; Το ΠΑΣΟΚ λειτουργούσε κανονικά και θεσμικά; Επίσης ο ίδιος τι προσπάθησε να κάνει με την "Ελιά" πριν τις ευρωεκλογές; Δεν έβαλε το ΠΑΣΟΚ ισότιμο συνομιλητή των "58"; Ποιος σκαρφίστηκε την "Ελιά"; Μοναχός του ο Μπίστης;

[...] Γιατί η Κεντροαριστερά στην πραγματικότητα είναι ένας κορμός ΠΑΣΟΚογενής πολύ μεγάλων διαστάσεων, με μια μικρότερη αλλά διακριτή συμμετοχή δυνάμεων που προέρχονται από την παράδοση, την αξιόλογη, τη σημαντική παράδοση της ανανεωτικής Αριστεράς.

Κρατήστε αυτή την αποστροφή για παρακάτω

Φτάνουμε έτσι στην ομόφωνη απόφαση-πρόταση προς την Κεντρική Πολιτική Επιτροπή- του Πολιτικού Συμβουλίου που στην προχθεσινή του συνεδρίαση αποδέχθηκε τη δήλωση που είχα κάνει στις 25 Μαΐου για την ανάγκη ενός ιδρυτικού συνεδρίου της παράταξης.

[..] Αυτό το συνέδριο είναι μια πρότασή μας προς τις άλλες δυνάμεις, προς συλλογικούς φορείς και πρόσωπα. Δεν είναι μια μονομερής πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ αλλά είναι μια πρωτοβουλία η οποία ξεκινάει και θέλουμε να ωθήσει τα πράγματα, με όλες τις εγγυήσεις σεβασμού. Χωρίς αποκλεισμούς και ηγεμονισμούς όπως είπα και χωρίς να προκαταλαμβάνουμε κανέναν.

Υπό την έννοια αυτή, το ιδρυτικό συνέδριο της Παράταξης δεν είναι η αφετηρία, αλλά είναι σε μεγάλο βαθμό η κατάληξη ενός έντιμου, ισότιμου προγραμματικού διαλόγου που πρέπει να ξεκινήσει. Και φυσικά θα κορυφωθεί στο συνέδριο και μετά το συνέδριο.

Γι' αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία η συγκρότηση αυτής της Εθνικής Οργανωτικής Επιτροπής του συνεδρίου στην οποία το ΠΑΣΟΚ εκπροσωπείται, δεν είναι δική του, και καλεί να εκπροσωπηθούν κι όλοι οι άλλοι, μέχρι και πρόσωπα σημαντικά, εμβληματικά, τα οποία το Πολιτικό Συμβούλιο επέμενε ότι πρέπει ν' αναλάβω κι εγώ προσωπικά την πρωτοβουλία, να τα καλέσω και να τα παροτρύνω να ενεργοποιηθούν είτε να ξαναενεργοποιηθούν. Αλλά αυτή η Εθνική Οργανωτική Επιτροπή δεν είναι μόνο του συνεδρίου, είναι και του διαλόγου.

Για να συγκροτηθεί αυτό το ρεύμα της Κεντροαριστεράς, της Δημοκρατικής Παράταξης, Συμπαράταξης, όπως θέλετε πείτε το. Όλοι αντιλαμβανόμαστε πού απευθυνόμαστε και γιατί, σε ισότιμη βάση. Είναι λοιπόν μια ανοιχτή διαδικασία. Θα έλεγα, γιατί αυτά συνηθίζονται τα στερεότυπα, όχι κορυφής αλλά βάσης, είπα προηγουμένως για να είμαι και πιο ειλικρινής, και κορυφής και βάσης.

Χωρίς τη βάση όμως δε γίνεται τίποτα. Γι' αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία ο προγραμματικός διάλογος να μην είναι ένας διάλογος γενικοτήτων και στερεοτύπων ούτε υπεκφυγών. Αλλά ένας πολύ συγκεκριμένος διάλογος που αφορά τον πολίτη και τα προβλήματά του.

Κρατήστε κι αυτή τη δήλωση ως κρατούμενο

Υπό την έννοια αυτή, πρέπει να πούμε ότι ο χρόνος δε σταματά. Δεν περιμένει ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε την Ελιά, ούτε τή Δημοκρατική Παράταξη, ούτε κανέναν άλλον. Ο χρόνος τρέχει. Και στην Ευρώπη και στον κόσμο και στην Ελλάδα. Τα προβλήματα τρέχουν.

Προχωράμε στο Συνέδριο αυτό, όπως το έχουμε προσδιορίσει, με το ΠΑΣΟΚ ζωντανό, συντεταγμένο, ισχυρό. Κανέναν δεν ενδιαφέρει περισσότερο από εμένα που είμαι Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ η υπόσταση του ΠΑΣΟΚ. Κανέναν.

Και αυτό αφορά την ιστορία του ΠΑΣΟΚ, τα εμβλήματά του, την οργάνωσή του, την Κοινοβουλευτική του Ομάδα και το βάρος που κουβαλάει, τους ευρωβουλευτές του, την εκπροσώπησή του στην Κυβέρνηση που είναι υψηλού επιπέδου, την έκφρασή του στην Αυτοδιοίκηση, στο Συνδικαλιστικό Κίνημα και για να είμαστε και ειλικρινείς απέναντι στους πολίτες αυτό αφορά και τα χρέη του ανεξαρτήτως του τρόπου με τον οποίο δημιουργήθηκαν και του χρόνου στον οποίο δημιουργήθηκαν.

Δεν κρυβόμαστε, ούτε υποστέλλουμε τις σημαίες. Και έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία ο αυτοσεβασμός του χώρου και η αυτοπροστασία του πολιτικού μας κεφαλαίου.

Έχει πολύ μεγάλη σημασία να συνεχίσουμε αδιατάρακτα τη δουλειά μας στη Βουλή και την Κυβέρνηση γιατί αυτή η δουλειά είναι εξαιρετικά κρίσιμη για την ελληνική κοινωνία και τη πατρίδα. Και θα έχουμε την ευκαιρία στις 3 του Σεπτέμβρη στη Συνδιάσκεψη που θα οργανώσουμε για να τιμήσουμε την επέτειο, να τα πούμε όλα αυτά μιλώντας με ειλικρίνεια, ένα λόγο σύγχρονο, αληθινό, αυτοκριτικό, ένα λόγο οραματικό που δίνει προοπτική.

Αλλά ακόμη μεγαλύτερη σημασία έχει η πρόσκληση αυτοοργάνωσης. Αυτό είναι το κομβικό σημείο. Πρόσκληση αυτοοργάνωσης, δίνει ένα κίνητρο στους πολίτες. Τους πολίτες που ανήκουν στην Παράταξη πρωτίστως με την έννοια του ΠΑΣΟΚ, που ψήφισαν Ελιά, ΠΑΣΟΚ στις εκλογές τώρα, αλλά που ψήφισαν πολύ μαζικότερα τις δημοτικές και περιφερειακές μας Παρατάξεις, που έχουν κρατήσει ένα έστω πυρήνα, σκληρό πυρήνα επαφής με τη διαδρομή μας.

Όχι καλέ, αυτοί που πήγαν και ψήφισαν "Ελιά" δεν ήταν όλοι ΠΑΣΟΚοι, δεν ψήφισαν για το ΠΑΣΟΚ, αλλά για να επικροτήσουν το εγχείρημα της Ελιάς. Είδε ο κάθε ΠΑΣΟΚος το ελαιόδεντρο στο ψηφοδέλτιο και αγαλλίασε η καρδούλα του

Αλλά υπάρχουν και άνθρωποι εκτός του ΠΑΣΟΚ, υπάρχουν οι εταίροι μας της Ελιάς, αυτούς αφορά βεβαίως πρώτους απ' όλους η πρόσκλησή μας, η ισότιμη συμμετοχή φορέων και προσώπων στην Εθνική Οργανωτική Επιτροπή του Συνεδρίου και του διαλόγου. Αλλά και πέραν αυτού, γιατί η Ελιά ήταν ένα πρώτο βήμα με όσους προσήλθαν και έλαβαν μέρος σε μια προσπάθεια δύσκολη, που στέφθηκε όμως από μια θα έλεγα σχετική επιτυχία ενόψει των συνθηκών και αυτό είναι καταλυτικό.

Ποιοι είναι οι εταίροι της "Ελιάς"; Ο Λοβέρδος; Ο Μόσιαλος; Ή όποιος από τους "58" δεν πήγε στο Ποτάμι;

Γιατί αυτή η συμπεριφορά είναι μια συμπεριφορά που τιμήθηκε σε σχέση με άλλες επιλογές οι οποίες καταβαραθρώθηκαν και αυτό είναι κι ένα καλό μάθημα γι' αυτούς οι οποίοι έρχονται τώρα, επαγγελλόμενοι το νέο το καινούργιο το άφθαρτο, το προϊόν της παρθενογένεσης και λένε «Δεν συνεργαζόμαστε με το παλιό και το φθαρμένο». Βεβαίως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συνεργάζονται με τα Σοσιαλιστικά Κόμματα που έχουν ιδρυθεί το 19ο αιώνα και έχουν μια συνεχή διαδρομή στην πατρίδα τους και στην Ευρώπη, αλλά δεν έχει σημασία.

Σημασία έχει ότι η αλαζονεία απέναντι στο χώρο αυτό, τις ρίζες του, την ιστορία του και τη δυναμική του δεν οδηγεί σε καλά αποτελέσματα. Γιατί εμείς έχουμε αντοχή, δεν είμαστε προϊόν της συγκυρίας και ξέρουμε να αντιμετωπίζουμε κρίσεις.

Και επειδή άκουσα και στο Πολιτικό Συμβούλιο την ιδέα την οποία κι εγώ την έθεσα με τη μορφή ερωτήματος «μήπως και Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ;». Η απάντηση είναι ότι θα ήταν εξαιρετικά αποπροσανατολιστικό να πούμε ότι οργανώνουμε και ένα συνέδριο του ΠΑΣΟΚ ταυτόχρονα και προσκαλούμε σε μια αυτοοργάνωση της βάσης και για το ΠΑΣΟΚ και για τη Δημοκρατική Παράταξη ταυτόχρονα, αυτό θα ήταν η απόλυτη σύγχυση.

Το ΠΑΣΟΚ έκανε Συνέδριο πριν από λιγότερο από ενάμιση χρόνο, το Μάρτιο του 2013, έχουμε πολύ συγκεκριμένες αποφάσεις που καλό είναι να τις θυμηθούμε, έχουμε κινηθεί στη γραμμή αυτή με καθαρότητα και σταθερότητα και με την πρότασή μας απευθυνόμαστε σε αυτούς που μπορούν αυτή τη στιγμή να ανταποκριθούν, που θέλουν να συστρατευτούν και που αναγνωρίζουν και σε εμάς το ρόλο που ο ελληνικός λαός μας έχει αναγνωρίσει.

Epikairo: Διαβάζοντας την ομιλία του Βενιζέλου, εντοπίζεται μια μεγάλη αντίφαση, που δεν λύνεται ακόμα και μέσα στον ακατάσχετο βερμπαλισμό του. Όπως επισημάναμε και παραπάνω, ο Βενιζέλος ομολογεί ότι η κεντροαριστερά αποτελείται από ΠΑΣΟΚογενείς κινήσεις. Παράλληλα παράδεχεται ότι η βάση του ΠΑΣΟΚ πρέπει να έχει ενεργό ρόλο στις εξελίξεις. Επιπρόσθετα αναγνωρίζει τον ιστορικό ρόλο του ΠΑΣΟΚ, τα σύμβολα και τις ιδέες του. Αλλά τι προτιμά να κάνει για όλα αυτά; Να πει ορθά κοφτά ότι δεν κρίνει απαραίτητη τη σύγκλιση συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, που και εν πολλοίς είναι η κεντροαριστερά και οργανωμένη βάση διαθέτει.

Αντ' αυτού τι μας λέει ο Βενιζέλος; Ότι σώνει και ντε, το υπαρκτό ΠΑΣΟΚ, με τη βάση, τις δομές και την ιστορία του να γίνει συνιστώσα μιας αόριστης-ανύπαρκτης έννοιας (Δημοκρατική Πσράταξη) και με το ζόρι να μικρύνει το ίδιο, μόνο και μόνο για να είναι ομοτράπεζο του Λοβέρδου ή του Μπίστη. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Βενιζέλος μας λέει και το εξής παράλογο. Το ΠΑΣΟΚ, που για εκείνον δεν είναι η ολόκληρη η παράταξη, αποφάσισε μέσω του πολιτικού συμβουλίου να ανασυγκροτηθεί η παράταξη, αλλά χωρίς το ΠΑΣΟΚ να μπορεί να κάνει Συνέδριο. Δηλαδή το κομματικό όργανο αποφάσισε για την δημοκρατική παράταξη, αλλά το κόμμα το οποίο εκπροσωπεί θα πρέπει να κάνει "μόκο" στο Συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης.

Τι αρμόζει στο ΠΑΣΟΚ, με τα σύμβολα, τη βάση και τις δομές; Να κάνει μια νεκρολογία την 3η του Σεπτέμβρη, όπου εκεί μπορεί και να ανακοινωθεί η ληξιαρχική πράξη θανάτου του ΠΑΣΟΚ και να πάμε όλοι αλλαλάζοντες στην "Δημοκρατική Παράταξη", η οποία θα στηριχθεί στις δομές, τη βάση και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ! Πραγματικά δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι έχει πιάσει τον Βενιζέλο και θέλει χαμέτι μου χαμέτι να καταργήσει το ΠΑΣΟΚ, ενώ το ΠΑΣΟΚ θα είναι η ραχοκοκκαλιά της "Δημοκρατικής Παράταξης" που ορέγεται.

Αλήθεια, αυτοί που ψήφισαν "Ελιά", την ψήφισαν για τα μάτια των υποψηφίων του Λοβέρδου ή του Μόσιαλου, ή για τις κινήσεις των τριμελών επιτροπών από πέντε άτομα. ΠΑΣΟΚ ψήφισαν, αλλά ποιήσαν την ανάγκη φιλοτιμία για συναισθηματικούς λόγους ή για λόγους στενού πολιτικού συμφέροντος. Γιατί λοιπόν ο Βενιζέλος έχει βαλθεί να καταργήσει το ΠΑΣΟΚ, δίχως να ρωτήσει την βάση του κινήματος. Από που αρύει νομιμοποίηση για τις αποφάσεις του;

Δεν κρίνει σκόπιμο ο ίδιος να γίνει Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, αλλά κρίνεται σκόπιμο η βάση, η ψυχή της δημοκρατικής παράταξης, που είναι το ΠΑΣΟΚ, να τοποθετηθεί για την μοίρα και την ύπαρξη του Κινήματος. Πρέπει να καταλάβει ο Βενιζέλος ότι λογοδοτεί σε μια βάση που μοιάζει απηυδυσμένη, αμήχανη, απογοητευμένη και αποξενωμένη από το ΠΑΣΟΚ που ίδιος κατήντησε. Επειδή η ελληνική σοσιαλδημοκρατία εκπροσωπείται δικαιωματικά από το ΠΑΣΟΚ και επειδή, ας μην γελιόμαστε, η δημοκρατική παράταξη είναι το ΠΑΣΟΚ, ας πάρει γραμμή ο Βενιζέλος ότι το ΠΑΣΟΚ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΥΤΟΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ, μόνο και μόνο για να αποσείσει ο ίδιος τις θεμελιώδες ιστορικές ευθύνες απαξίωσης της παράταξης..

πηγή

Σχόλιο μου
Ο Βενιζέλος το είπε ΞΕΚΑΘΑΡΑ χθες: “Να μην μπερδευτούν οι άνθρωποι- το συνέδριο ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ, αλλά θα είναι ιδρυτικό συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης και ΟΧΙ ΤΟΥ ΠΑ.ΣΟ.Κ.” Τον ακούσαμε ΟΛΟΙ από τις τηλεοράσεις. Και ειδικά στο ΝΕΡΙΤ. και ας να «ξέχασαν» να γράφουν σήμερα αυτά του τα λόγια.  Σε αυτό το συνέδριο της “ένωσης κέντρου” που μας γυρίζει πίσω πολλές δεκαετίες, δίπλα στους δεξιούς και που ουσιαστικά βρίζει την όποια αριστερά, όπως και ο σημερινός του πρόεδρος:

1. Βεβαίως και δεν χωράει η λέξη “σοσιαλισμός”

2. Ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν θα είχε συμμετάσχει

3. Σίγουρα, αυτοί που θα συμμετάσχουν, συμφωνούν και ομολογούν με την παρουσία τους ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑ.ΣΟ.Κ. και δεν είναι Σοσιαλιστές.

Υ.Γ. Με μια παρουσία γύρο των 50 μελών αντί για 180 της ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ, συμφωνήθηκε ότι το συνέδριο ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αν είναι δυνατόν... !!! (Αρκετοί από τους διαφωνούντες έλειπαν.)

Αυτά τα λίγα συμπεράσματα από μένα έως τώρα… για να μην το παίζουν και πάλι “μπερδεμένοι” μερικοί…

Αν είναι να φύγει ο ήλιος, καλύτερα να φύγουμε και εμείς μαζί του.

Παραθέτουμε την ομιλία Παύλου Γερουλάνου στην ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ:

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού είναι σήμερα πολιτικά άστεγη.  Ψηφίζει αλλά δεν ελπίζει σε τίποτα.

Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτικά άστεγων ψηφοφόρων ανήκει ή έχει υπάρξει στον χώρο μας.

Γιατί μας γύρισαν την πλάτη;

Αξιοπιστία στην πολιτική χτίζεις τηρώντας τις δεσμεύσεις σου.

Θέτοντας στόχους και κάνοντάς τους πράξη.  Κινητοποιώντας την κοινωνία γύρω από κοινά οράματα.

Στην πολιτική δεν είσαι ότι δηλώσεις.  Είσαι ότι πράξεις.

Είσαι οι προτεραιότητες που επεξεργάζεσαι και υλοποιείς.

Εμείς δηλώνουμε Έλληνες σοσιαλιστές αλλά κάναμε πράξη ένα Ευρωπαϊκό νεο-φιλελεύθερο Μνημόνιο.  Ένα οικονομικό σχέδιο αποπληρωμής των χρεών μας χωρίς σεβασμό στις Εθνικές μας ιδιαιτερότητες και στα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα.

Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις γιατί έγινε αυτό, όμως αν πρέπει να απομονώσω ένα λόγο που εξηγεί γιατί στο ΠΑΣΟΚ χάσαμε την αξιοπιστία μας, αυτός είναι η ασυνέπεια λόγων και πράξεών μας.

Το ερώτημα που καλούμαστε να απαντήσουμε είναι αν μπορούμε να κερδίσουμε την χαμένη μας αξιοπιστία και να εκπροσωπήσουμε την μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων που αισθάνονται πολιτικά ορφανοί.

Δεν θα ήμουν εδώ αν πίστευα ότι ο πολιτικός μας χώρος εκπροσωπεί μια μικρή ζώνη ισορροπιστικών απόψεων στην μάχη Αριστεράς – Δεξιάς.

Εκπροσωπεί πιστεύω την μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων προοδευτικών που πιστεύουμε σε ένα σοσιαλιστικό κέντρο που απομονώνει πολιτικά τις δυνάμεις των άκρων.

Με άλλα λόγια, πιστεύω βαθύτατα ότι δεν πρέπει να συμπεριφερόμαστε σαν να είμαστε εμείς στη μέση της δικής τους μάχης

αλλά να πορευόμαστε με την αυτοπεποίθηση ότι αυτοί βρίσκονται στα άκρα της δικής μας άποψης για τη χώρα και την κοινωνία.

Αρκεί να την εκφράσουμε και να ξαναχτίσουμε την αξιοπιστία μας.

Εμείς όμως τι κάνουμε;

Εκφράζουμε τα πιστεύω μας;  Κινητοποιούμε την κοινωνία;  Όχι.

Θέτουμε Εθνικούς στόχους;

Ακόμα και όταν το κάνουμε, τους κατακρεουργούμε.

Αναμφίβολα, η πολιτική σταθερότητα συμβάλει στον στόχο της μείωσης του χρέους που είναι Εθνική υπόθεση.  Αυτό όμως δεν κάνει την κυβερνητική σταθερότητα, από μόνη της, Εθνικό στόχο.

Εθνικός στόχος δεν είναι ένα δίλημμα που εκβιάζει και φοβίζει.

Είναι ένας στόχος που αγκαλιάζει η κοινωνία.  Που γεννιέται από την κοινωνία και αφορά την ίδια και την πορεία της.

Με αυτή την λογική ούτε η ίδρυση της Ελιάς μπορεί να θεωρηθεί Εθνικά σημαντική.

Γιατί γεννήθηκε η Ελιά;

Πρώτον, με την ελπίδα ότι η αλλαγή των συμβόλων ή της ταμπέλας κάνει τον πολίτη να ξεχάσει τα λάθη μας.

Αλήθεια Πρόεδρε πιστεύεις ότι ο κόσμος σε βλέπει διαφορετικά επειδή μιλάς μπροστά σε μια ελιά;

Αλήθεια μέλη του Συμβουλίου πιστεύετε ότι ο κόσμος θα μας δει αλλιώς επειδή θα μιλούμε μπροστά σε μια ταμπέλα που λέει Δημοκρατική Παράταξη;

Δεν βλέπετε ότι σαν σύμβολα είστε μεγαλύτερα από οτιδήποτε νέο υιοθετήσουμε;

Και ότι θα στιγματίσουμε (θετικά και αρνητικά) το όποιο όνομα και το όποιο σύμβολο ανάλογα με την άποψη που έχει για μας ο κόσμος;

Εξηγείστε μου λοιπόν τι λέμε σήμερα στον κόσμο;  Ότι εμείς στέκουμε καλά αλλά ο ήλιος έχει πρόβλημα;

Αν θέλετε να το δείτε στεγνά επικοινωνιακά, αν είναι να φύγει ο ήλιος, καλύτερα να φύγουμε και εμείς μαζί του.

Ο δεύτερος λόγος για την ίδρυση της Ελιάς είναι για να απο-Παπανδρεοποιήσουμε το Κίνημα.

Καταλαβαίνω την αγωνία κάποιων να το κάνουν αυτό.  Όμως δεν ξεφορτωνόμαστε έναν Παπανδρέου.  Ξεφορτωνόμαστε δύο.

Και αν διαφωνούμε για τον έναν και τι έχει προσφέρει στην Παράταξη, ας μην ξεχνάμε τι έδωσε ο άλλος.

Στραπατσάρουμε ένα ακόμα σύμβολο.

Έχουμε με κάτι να το αναπληρώσουμε;

Δεν θέλω να κρίνω του λόγους ίδρυσης της Ελιάς, της Δημοκρατικής Παράταξης ή ότι άλλο βάλετε στο τραπέζι.

Μπορώ όμως να τους συγκρίνω.

Το ΠΑΣΟΚ γεννήθηκε για να υπηρετεί τον λαό και την Πατρίδα.

Η Ελιά γεννήθηκε για να υπηρετεί την ηγεσία της και την κυβέρνηση.

Καμία σχέση.

Αυτό πιστεύει ο κόσμος εκεί έξω και άρα ότι κάνουμε εμείς εδώ δεν αφορά κανέναν.

Το ερώτημα σήμερα είναι «Τι πρέπει να κάνουμε για να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού και να εκπροσωπήσουμε την πλειοψηφία του;»

Η διαδικασία, στον σχεδιασμό της τουλάχιστον, είναι απλή:

Πρώτα θέσεις,

μετά πρόσωπα, και

τέλος σύμβολα.

Η πρώτη δουλειά που πρέπει να κάνουμε αν θέλουμε να δημιουργήσουμε ή να διατηρήσουμε έναν πολιτικό χώρο είναι να εκφράσουμε αυτά που πιστεύουμε.

Όχι ευκαιριακά, σπασμωδικά και ασύνδετα.  Με αρχή μέση και τέλος.

Όπου αρχή είναι οι αρχές και οι αξίες μας,

μέση είναι οι θέσεις που απορρέουν από τις αρχές και τις αξίες μας,

και τέλος είναι οι πολιτικές προτάσεις που απορρέουν από τις θέσεις αυτές.

Επίπονη, αλλά εξαιρετικά σημαντική διαδικασία.

Σε ότι αφορά τις αρχές και τις αξίες μας, το πολιτικό πλαίσιο που εκπροσωπούμε και τους ευρύτερους στόχους μας για την Ελληνική κοινωνία, δεν χρειάζεται να κάνουμε μεγάλη συζήτηση.

Έχουν εκφραστεί και είναι όσο επίκαιρες ήταν τότε που γράφτηκαν.

Εκτός αν αυτά που πιστεύαμε τόσα χρόνια δεν τα πιστεύουμε πια;

Θα άκουγα με μεγάλο ενδιαφέρον όποιον μπορεί να αποδομήσει τους πολιτικούς στόχους που έθεσε το ΠΑΣΟΚ για την Ελλάδα το 1981.  Εννοώ στην ουσία τους και όχι στη γλώσσα της εποχής.

Όμως, τις θέσεις και τις πολιτικές προτάσεις μας που αφορούν στην Ελλάδα μετά το Μνημόνιο πρέπει να τις επεξεργαστούμε ξανά.

Πολλά είναι όπως τα είπαμε το 2009.  Πολλά έχουν αλλάξει.

Αν όμως θέλουμε να κερδίσουμε την αξιοπιστία μας, η δουλειά αυτή δεν πρέπει να γίνει στις κλειστές πόρτες της Χαριλάου Τρικούπη, αλλά μέσα στην κοινωνία.

Σε κάθε άκρη της Ελλάδας από όποιον είναι έτοιμος να συμβάλει στην διαδικασία.

Εδώ είναι η ευκαιρία να καλέσουμε και τις άλλες δυνάμεις του χώρου να συμβάλουν.

Στην αρχή δεν θα είναι πολλοί, αλλά αν δείξουμε πραγματική διάθεση για σύνθεση θα αυξηθούν στην πορεία.

Και όταν καταγράψουμε τις θέσεις και τις προτάσεις μας θα μπορούμε να αποφασίσουμε με ποιον και γιατί θα συμπορευόμαστε, με ποιον και γιατί θα συνεργαζόμαστε, ποιον και γιατί στηρίζουμε.

Μόνο τότε.

Για αυτό χρειαζόμαστε ένα Συνέδριο ΠΑΣΟΚ.

Όχι βιαστικό και ανούσιο.

Αλλά ουσιαστικό ως αποτέλεσμα ενός προγραμματικού διαλόγου στον οποίο θα συμμετέχει όποιος νοιάζεται για το Κίνημα και το μέλλον του.

Άκουσα τον Πρόεδρο να λέει ότι ο χρόνος κυλάει.

Το σέβομαι.

Όμως μην διανοηθούμε να χρησιμοποιήσουμε την δικαιολογία του χρόνου για να κρατήσουμε την κοινωνία μακριά από την συζήτηση για τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ.

Θα το πληρώσουμε.

Αφού καταγράψουμε αυτά που πιστεύουμε, πρέπει να δούμε ποιοι θα τα υπηρετήσουν.

Ποια είναι τα πρόσωπα που μπορούν πρώτα να εκπροσωπήσουν τις θέσεις μας και αργότερα να υλοποιήσουν τις προτάσεις μας;

Τα λάθος πρόσωπα στις λάθος θέσεις δεν χτίζουν σχέσεις εμπιστοσύνης.

Αν όλα αυτά τα κάνουμε σωστά θα έρθει η ώρα να ανοίξουμε το θέμα των συμβόλων.

Γιατί στο τέλος;

Διότι ένα νέο σύμβολο πρέπει να υπογράψει μια ουσιαστική πολιτική αλλαγή και όχι να σηματοδοτήσει μια επιφανειακή επικοινωνιακή στάση.

Άρα, πρώτα θέσεις, μετά πρόσωπα, και μετά σύμβολα.  Όχι ανάποδα.

Σύντροφοι συντρόφισσες,

Μπορεί να γίνει η γέννηση κάτι νέου ή η αναγέννηση κάτι παλιού Εθνικά σημαντική;

Και βέβαια μπορεί.  Αυτό περιμένει το μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων που ανήκει στον χώρο μας.

Για να το πετύχουμε όμως πρέπει να πείσουμε ότι αγωνία μας είναι οι αγωνίες της κοινωνίας.

Ότι ξέρουμε και καταλαβαίνουμε τα προβλήματα και ότι είμαστε έτοιμοι να προτείνουμε λύσεις που μπορούν να κάνουν τη διαφορά.

Λύσεις που γεννήθηκαν μέσα από την κοινωνία ώστε να τις στηρίξει η ίδια η κοινωνία.

Μέχρι τότε όμως έχουμε πολύ δουλειά μπροστά μας.

Και αν κάνουμε πως την αποφεύγουμε θα χάσουμε και την τελευταία ελπίδα να πείσουμε τον Ελληνικό λαό ότι υπάρχει λόγος να υπάρχουμε.

πηγή

Η τοποθέτηση του Τσόμσκι για το δημοψήφισμα του 2011 αποτελεί μια ακόμη σπουδαία αναγνώριση του Γιώργου Παπανδρέου, αλλά ταυτόχρονα και ένα ράπισμα προς όλους τους επικριτές του!

Μετά τον Γιούργκεν Χάμπερμας, ένας ακόμα επιφανής φιλόσοφος, γνωστότερος σε μας, ο Νόαμ Τσόμσκι, επαινεί δημοσίως την πρωτοβουλία δημοψηφίσματος τον Νοέμβριο του 2011 από τον Γιώργο Παπανδρέου. Τον Τσόμσκι δεν τον λες "συστημικό", ενώ αν επισκεφτείς την βιβλιοθήκη ενός αριστερού αντικαπιταλιστή, όλο και κάποιο βιβλίο του θα δεις, μιας και ο Τσόμσκι ήταν και είναι από τους επιφανέστερους επικριτές του αμερικανικού ιμπεριαλισμού.

Ο Τσόμσκι λοιπόν μνημόνευσε τον Παπανδρέου και μάλιστα με το credit ότι δεν ζήτησε την γνώμη του λαού με "άνωθεν" εντολές. Υπάρχει μεγαλύτερη αναγνώριση, αλλά και σπουδαιότερη απάντηση σε όλους εκείνους που τη διετία 2009-2011, αλλά και ακόμα και σήμερα, υποστηρίζουν ότι ο Παπανδρέου κυβέρνησε ως "εντολοδόχος των δανειστών", ως προδότης του ελληνικού λαού, μετέχοντας στην μεγαλύτερη συνωμοσία εις βάρος των συμφερόντων του "περιούσιου" λαού μας;

Επίσης η τοποθέτηση Τσόμσκι αποτελεί και ράπισμα σε όσους εκείνους υποστήριξαν το 2011 ότι ο Παπανδρέου πρότεινε δημοψήφισμα, ώστε να δραπετεύσει από την εξουσία μ' έναν εύσχημο τρόπο, μ' ένα "πυροτέχνημα" δημοκρατικότητας. Έλα όμως που ο Παπανδρέου πίστευε και πιστεύει στην δημοκρατία και στην εμβάθυνση των δημοκρατικών θεσμών. Δεν πήραν ποτέ στα σοβαρά την αποστροφή Παπανδρέου στην πρώτη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, όταν προέτρεπε τους υπουργούς του να γίνουν "αντιεξουσιαστές στην εξουσία". Ευτυχώς όμως που υπάρχει ένας Τσόμσκι ή ένας Χάμπερμας για να μας λεν αυτό που η μυωπική ελληνική πραγματικότητα δεν μας το επιτρέπει:

Η πρωτοβουλία δημοψηφίσματος για την επικύρωαη ή όχι της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου 2011 ήταν η πιο προωθημένη ιδέα  που διατυπώθηκε εκείνη τη διετία του μεγάλου θυμού και της μεγάλης ανασφάλειας εκ μέρων των ευρωπαϊκών ηγεσιών, οι οποίες αντί να παραδειγματιστούν και να στρέψουν το τιμόνι στην εμβάθυνση των δημοκρατικών αξιών, αποφάσισαν να "σκοτώσουν" το δημοψήφισμα, αποτρέποντας τον ελληνικό λαό να αποφανθεί κυρίαρχα για την μοίρα του, να αποφανθεί υπέρ της Ευρώπης και υπέρ του Ευρώ.

Πηγή

Νόαμ Τσόμσκι για δημοψήφισμα Παπανδρέου: «Ήταν η τελευταία φορά που ένας ευρωπαίος πολιτικός ζήτησε τη γνώμη του λαού χωρίς άνωθεν εντολές»

Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε η ομιλία του Καθηγητή Νόαμ Τσόμσκυ που έγινε μέσα στα πλαίσια της σειράς διαλέξεων » Durham Castle Lecture Series» με θέμα «επιβιώνοντας στον 21ο αιώνα«. Η ομιλία έγινε στην αίθουσα Great Hall του κάστρου του Durham και συγκεκριμένα, ένα χώρο μοναδικής ομορφιάς και ιστορικής αξίας, χτισμένο τον 14ο αιώνα όπου 250 προσκεκλημένοι είχαν την ευκαιρία να απολαύουν την ομιλία 85χρονου καθηγητή που εδρεύει εδώ και χρόνια στο ΜΙΤ (Massachusetts Institute of Technology). Η σειρά των διαλέξεων διοργανώθηκε από τους Professor David Held και Mr Patrick Knaap υπό την αιγίδα του πανεπιστημίου του Durham.

Ο Καθηγητής Τσόμσκυ ξεκίνησε την ομιλία του με μια ιστορική αναφορά στο οικονομικοπολιτικό περιβάλον του 20ου αιώνα.

Στη συνέχεια διηγήθηκε στο κοινό για τους τρόπους που η «οικονομική ελίτ» – κυριώς στην Αμερική αλλά και οι υπόλοιπες οικονομικές ελίτ ανα τον κόσμο δημιουργούν τεχνηέντως όλες τις απαραίτητες εκείνες συνθήκες -εκμεταλευόμενοι τις τεχνολογικές εξελίξεις και νομοθεσίες που οι ίδιοι δημιουργούν – που τους επιτρέπουν να προστατέυουν τα συμφέροντα τους χωρίς να έχουν κανένα ηθικό ενδοιασμό, – για τις οικονομικές επιπτώσεις που θα έχουν οι πράξεις τους στα μεσαία και στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα η στο περιβάλλον.

Εκτός των παραπάνω, ο εκ των μεγαλυτέρων αν όχι ο μεγαλύτερος εν ζωή στοχαστής, έκανε αναφορά στην κίνηση του Γ.Α Παπανδρέου να ζητήσει τη γνώμη του λαού σε θέματα πολιτικής μέσω δημοψηφίσματος referendum.

Αυτή ήταν και η τελευταία φορά , σύμφωνα με τον Τσόμσκυ , που ένας Ευρωπαίος πολιτικός ζήτησε τη γνώμη του λαού χωρίς «ανωθεν» εντολές.

Ο Καθηγητής Τσόμσκυ έκλεισε την ομιλία του λέγοντας πως η επιβίωση μας ως ανθρωπότητα «εξαρτάται από τα προσόντα που έχουμε , αλλα είναι και θέμα τύχης και φυσικά υπάρχει πάντοτε ο παράγοντας που ονομάζουμε «από μηχανής θεό»»

Μια ταχύτητα παραπάνω

Ρωτήσαμε τον Καθηγητή Τσόμσκυ «Γιατί οι πολιτικοί λένε ψέμματα» (Why politicians lie) 3 Λέξεις στην Αγγλική γλώσσα.

Ο πολυπράγμων Καθηγητής / ακτιβιστής/ φιλόσοφος των λέξεων , αρχιτέκτωνας του λόγου και του χρώματος της φωνής μας απάντησε λιτά και περιεκτικά, κάνοντας μας, με τον τρόπο που μόνο αυτός ξέρει. Μετατρέποντας την “τρίλεκτη” ερώτηση μας σε απάντηση τεσσάρων λέξεων. Τέσσερις λέξεις που αβίαστα συνθέτουν μια περιεκτική απάντηση, τόσο απλή όσο και τα περίπλοκα των riff του Nile Rodgers*.

«Because we let them» – «Επειδή εμείς τους αφήνουμε».

Όπως είχει πει παλιότερα και ο Κορνήλιος Καστοριάδης: «Κάθε λαός-σε κάθε χώρα- είναι υπεύθυνος για την ιστορία του»…

Πηγή: ΕΡΤ/ERTOPEN απο Newcastle

Ακολουθεί το video της διάλεξης στα αγγλικά: