Παρόλο που έβαλα και στο fb όπως και εδώ, την δημοσίευση με την αγανάκτηση
μου όταν κατασχέθηκε ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ Ο ΜΙΣΘΟΣ του συζύγου μου από την τράπεζα όπου έχει τον λογαριασμό μισθοδοσίας, ο οποίος μισθός είναι και το ΜΟΝΑΔΙΚΟ
ΕΙΣΟΔΗΜΑ για την οικογένεια μας… Χωρίς επίσημη αιτιολογία και χωρίς καν κωδικό κατάσχεσης (!)
από έναν ανύπαρκτο όνομα υπαλλήλου «Λεωνίδας Οικονόμου» στα αρχεία της Αγροτικής
Τράπεζας. Χωρίς ειδοποίηση, χωρίς καν προστασία 24 ωρών, κατάσχεση ολόκληρου ποσού από ένα ΜΙΣΘΟ ΑΡΚΕΤΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ του ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΟΥ ΟΡΙΟΥ των 1500 ευρώ. Η εφορία μας είπε ότι δεν έχει πάρει ούτε ένα ευρώ και ότι όλα τα κράτησε η εν λόγου τράπεζα. Εξωφρενικό!
Ανήκουστο! Και όμως τελείως πραγματικό και αληθινό, διότι συμβαίνει στο πετσί της
οικογένειας μου και ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΜΑΣ. Δουλεύεις για 0 ευρώ. Η αλλιώς κράτα το στόμα
σου κλειστό αν θέλεις να μην πεθαίνεις της πείνας…;
ΚΑΝΕΙΣ μα ΚΑΝΕΙΣ δεν ενδιαφέρθηκε, έστω από περιέργεια, να ρωτήσει για την ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΜΙΣΘΟΥ, όχι ως παρηγοριά, αλλά το πιο σημαντικό- ως ένα γεγονός που παρουσιάζει μέγιστο ενδιαφέρον σε ένα κράτος δικαίου και δημοκρατικό- όταν μάλιστα ήταν Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ από τους συναδέλφους του. Δεν ξέρω αν τον τιμωρούν για αυτά που γράφω εγώ σε ένα «δημοκρατικό» κράτος… αλλά το συμπέρασμα μου είναι ότι εντέλει δεν θα θυμάμαι μόνο τις πράξεις των εχθρών μου, αλλά και την σιωπή των… φίλων μου!
ΚΑΝΕΙΣ μα ΚΑΝΕΙΣ δεν ενδιαφέρθηκε, έστω από περιέργεια, να ρωτήσει για την ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΜΙΣΘΟΥ, όχι ως παρηγοριά, αλλά το πιο σημαντικό- ως ένα γεγονός που παρουσιάζει μέγιστο ενδιαφέρον σε ένα κράτος δικαίου και δημοκρατικό- όταν μάλιστα ήταν Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ από τους συναδέλφους του. Δεν ξέρω αν τον τιμωρούν για αυτά που γράφω εγώ σε ένα «δημοκρατικό» κράτος… αλλά το συμπέρασμα μου είναι ότι εντέλει δεν θα θυμάμαι μόνο τις πράξεις των εχθρών μου, αλλά και την σιωπή των… φίλων μου!
Κατά τα άλλα, να μου στείλουν προεκλογικά (και όχι μόνο) κείμενα να τα δημοσιεύσω
προς όφελος τους… όπως έκανα κάποτε...
Και μετά μερικοί να μάθουν τα παιδιά τους να διαχωρίζουν τον κόσμο
σε αφέντες και δούλους… «σοσιαλιστικά»…
Πίκρα; Όχι. Δυνατή όσο ποτέ, διότι τώρα ξέρω ότι ο σταθερός
και πιστός μου φίλος είμαι εγώ. Και δεν θα με προδώσω ποτέ. Όπως ούτε και το πανέμορφο
μου Όραμα.
Αφιερωμένο λοιπόν στους… φίλους μου: