«Να μην προσπαθείς να γίνεις άνθρωπος επιτυχίας, αλλά άνθρωπος αξίας.»

Αλβέρτος Αϊνστάιν

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ο κόσμος και η φτώχεια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ο κόσμος και η φτώχεια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

Στην αγκαλιά του Αϊ-Νικόλα όπως το ’22

Στην αγκαλιά του Αϊ-Νικόλα όπως το ’22


Η παρουσία προσφύγων έχει ευαισθητοποιήσει και στο παρελθόν, τους κατοίκους του χωριού


Στην εκκλησία του Άι Νικόλα στο λιμάνι του Μολύβου, εκεί που κούρνιαζαν το Σεπτέμβρη του 1922 οι βρεγμένοι και πεινασμένοι πρόσφυγες της Μικρασίας, βρήκαν καταφύγιο και το βράδυ της περασμένης Τετάρτης 26 πρόσφυγες από χώρες της μακρινής Ανατολής κι ανάμεσα τους πέντε ανήλικα παιδιά, που όλοι έφθασαν στην ακτή βρεγμένοι, παγωμένοι από το κρύο και ταλαιπωρημένοι. Τους είχαν μαζέψει άνδρες του Λιμενικού Σώματος μετά από επιχείρηση διάσωσής, αφού η βάρκα τους είχε μείνει ακυβέρνητη μέσα στην κακοκαιρία. Δεν βρέθηκε όμως τρόπος να τους μεταφέρουν από το Μόλυβο στη Μυτιλήνη, γι’ αυτό και διανυκτέρευσαν στη μικρή εκκλησία. Κι αν δεν κινητοποιούνταν μέσα στη νύχτα κάτοικοι της περιοχής, να συγκεντρώσουν στεγνά ρούχα, θα «έβγαζαν» τη νύχτα βρεγμένοι. Η χθεσινή παγκόσμια ημέρας του μετανάστη, τιμήθηκε δεόντως!

Σε συναγερμό έθεσε τις λιμενικές αρχές το βράδυ της Τετάρτης, σήμα από το θάλαμο επιχειρήσεων του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας ότι ένα ακυβέρνητο σκάφος βρισκόταν ανοιχτά του Μολύβου με άγνωστο αριθμό επιβαινόντων. Στο σημείο έσπευσαν σκάφη του Λιμενικού, που εντόπισαν σε απόσταση 2,5 ναυτικών μιλίων από το Μόλυβο, ένα φουσκωτό ταχύπλοο στο οποίο επέβαιναν 26 άτομα και η μηχανή είχε τεθεί, λόγω βλάβης, εκτός λειτουργίας. Ανάμεσά τους τρεις γυναίκες και πέντε παιδιά ηλικίας από δυο μέχρι 10 ετών. Όλοι τους βρεγμένοι και τρομαγμένοι καθώς η μηχανή δεν λειτουργούσε και πάλευαν για ώρες μέσα στα κύματα. Όλοι επιβιβάστηκαν στο ανοικτό κατάστρωμα του σκάφους του Λιμενικού Σώματος και μεταφέρθηκαν στο λιμάνι του Μολύβου γύρω στις 12.30 μετά τα μεσάνυχτα.

Βοήθεια από τους κατοίκους
Οι λιμενικοί ζήτησαν τη βοήθεια κατοίκων της περιοχής, που έχουν και άλλες φορές προσφέρει ρούχα και τρόφιμα στους ανθρώπους που φθάνουν στην περιοχή τους. Δεν φρόντισε κανείς όμως για τη μεταφορά τους στη Μυτιλήνη και δεδομένου ότι δεν υπάρχει πουθενά αλλού χώρος φιλοξενίας τους για τη νύχτα, έμειναν στην εκκλησία του Άι Νικόλα.
Δεν είναι πάντως η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο καθώς μόλις πριν από μια εβδομάδα, περίπου 40 Σομαλοί έμειναν όλη τη νύχτα μέσα στη βροχή, όπως μας λέει ο Δήμαρχος Μολύβου, Στέλιος Καραντώνης. Ο ίδιος δηλώνει εξοργισμένος γιατί οι δημόσιες καταγγελίες που είχε κάνει πριν λίγο καιρό για τις συνθήκες που ζουν οι μετανάστες, που φθάνουν στην περιοχή του, δεν άλλαξαν τίποτα.
«Όχι μόνο δεν άλλαξε τίποτα, αλλά στην καρδιά του χειμώνα βλέπουμε τους ανθρώπους αυτούς να φθάνουν στο νησί και να βιώνουν τριτοκοσμικές συνθήκες εξαιτίας της έλλειψης μέριμνας από την πολιτεία. Αν δεν ήταν ευαισθητοποιημένος ο κόσμος εδώ, για να προσφέρει στεγνά ρούχα και τρόφιμα στους ανθρώπους, ποιος ξέρει τι θα γινόταν», λέει χαρακτηριστικά ο Δήμαρχος.

Ζητά αλλά…
Ο ίδιος έχει ζητήσει ενίσχυση των μέτρων φύλαξης, αύξηση του αριθμού του προσωπικού στο Λιμενικό και στην Αστυνομία αλλά πάνω απ’ όλα να υπάρχει μέριμνα για τη μεταφορά των ανθρώπων αυτών στη Μυτιλήνη ώστε να μη χρειάζεται να διανυκτερεύουν στις εκκλησίες ή στους δρόμους! «Ο κόσμος εδώ είναι πολύ ευαισθητοποιημένος και ζητά μάλιστα να δημιουργηθεί μια υποδομή για τη φιλοξενία τους όταν φθάνουν εδώ. Ζητάμε ως Δήμος Μήθυμνας, να μεταφέρονται οι άνθρωποι αμέσως μόλις αποβιβάζονται στην περιοχή, στη Μυτιλήνη».
Το Λιμεναρχείο απαντά στο θέμα αυτό, ότι η κλούβα που διαθέτει δεν χωρούσε στη συγκεκριμένη περίπτωση τόσο μεγάλο αριθμό ατόμων. Θα μπορούσε βέβαια να ζητηθεί η βοήθεια της Αστυνομίας, αφού η λύση να διανυκτερεύσουν μέσα σε μια εκκλησία, δεν τιμά κανένα.

Μέριμνα από τους πολίτες
Ο κ. Θοδωρής Κοσμέτος και η γυναίκα του ήταν οι πρώτοι που ειδοποιήθηκαν από τους λιμενικούς για να προσφέρουν βοήθεια στους μετανάστες. Δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνουν αυτό, γι’ αυτό άλλωστε και ειδοποιήθηκαν. Είναι ιδιοκτήτες ενός εστιατορίου στο λιμάνι του Μολύβου και έχουν δει πολλά τα μάτια τους όλα αυτά τα χρόνια. «Έτυχε να έχουμε συγκεντρώσει ήδη κάποια ρούχα στο πλαίσιο ενός χριστουγεννιάτικου παζαριού που οργανώνει κάθε χρόνο ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου μας. Τα ρούχα αυτά τα διαθέτουμε σε ιδρύματα ή φτωχιές οικογένειες. Τώρα προέκυψε αυτή η ανάγκη και αμέσως μαζέψαμε όλα όσα είχαμε και πήγαμε να ζεστάνουμε αυτούς τους ανθρώπους, που έφθασαν μέσα στη νύχτα στην περιοχή μας και απ’ ότι μάθαμε, κινδύνευσαν και να πνιγούν».
Ο κ. Κοσμέτος μάλιστα μαζί άλλους πέντε συμπολίτες του, προσφέρθηκαν να μεταφέρουν με τα αυτοκίνητά τους (!) τους αλλοδαπούς στη Μυτιλήνη όταν είδαν ότι θα κατέληγαν να κοιμηθούν μέσα στην εκκλησία. «Μας είπαν από το Λιμενικό ότι αυτό βεβαίως δεν μπορεί να γίνει για λόγους ασφάλειας και για τον κίνδυνο μετάδοσης ασθενειών, όμως εμείς δεν μπορούσαμε να μείνουμε άπραγοι μπροστά στην εικόνα μικρών παιδιών, που σπαρταρούσαν κυριολεκτικά από το κρύο, αφού είχαν φθάσει παγωμένοι στο λιμάνι. Φανταστείτε αυτά τα παιδιά, τις γυναίκες και τους άνδρες όλοι βρεγμένοι πάνω στο κατάστρωμα του σκάφους του Λιμενικού, που λογικά θα είχαν παγώσει. Τους δώσαμε ρούχα ν’ αλλάξουν και κουβέρτες για να ζεσταθούν».
Ο κ. Κοσμέτος και άλλοι κάτοικοι του Μολύβου συζητούν τώρα να συνεχίσουν την προσπάθεια συγκέντρωσης ρούχων και ειδών πρώτης ανάγκης, για να μπορούν να προσφέρουν αυτή τη βοήθεια και σε άλλους αλλοδαπούς, που μπορεί να φθάσουν στην περιοχή τους.


«Φοβάμαι πως θα ρισκάρουν…»

Ο Κεντρικός Λιμενάρχης Μυτιλήνης, κ। Μιχάλης Παριάρος, εκφράζει φόβους ότι και με ακόμη πιο δυσμενείς συνθήκες μπορεί να ρισκάρουν να ταξιδέψουν παράνομοι μετανάστες από τα απέναντι τουρκικά παράλια. «Δείχνουν να μην υπολογίζουν καθόλου τον καιρό και τι μπορεί να συναντήσουν μέσα στη θάλασσα ξεκινώντας το ταξίδι τους. Είτε ξέρουν και ρισκάρουν, είτε δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει θάλασσα. Περιμένουμε ότι θα έχουμε και άλλα τέτοια περιστατικά διάσωσης μέσα στο χειμώνα», τόνισε ο κ. Παριάρος.

Πηγή: Emprosnet

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

Τηλεμαραθωνίο UNICEF

Η Ελληνική Εθνική Επιτροπή της UNICEF και η Διοίκηση της ΕΡΤ αποφάσισαν την αναβολή του προγραμματισμένου για σήμερα Τηλεμαραθωνίου Αγάπης κατά της πείνας και του υποσιτισμού λόγω των συνθηκών και της ημέρας.

Ο τηλεμαραθώνιος θα γίνει τελικά την Τρίτη 16 Δεκεμβρίου από τις 4 το απόγευμα και μέχρι τις πρωινές ώρες από την ΕΤ1 και από το δορυφορικό πρόγραμμα της ΕΡΤ!


Μην αδιαφορείτε!



Κάντε μια δωρεά Η απλά κάντε δώρα από εδώ



Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008

Χρωστάω, άρα δεν υπάρχω...

Τα δάνεια είναι το όπιο των λαών. Το μεγάλο κόλπο οι Τράπεζες το έβαλαν μπροστά από τα μέσα της δεκαετίας του '80 και ως κόλπο υπήρξε το ανώτερο στάδιο του λαϊκού καπιταλισμού (των νεοφιλελεύθερων). Πού είναι τα πολλά λεφτά; σε αυτούς που έχουν λίγα αλλά είναι πολλοί. Απλό. Τι είναι οι πολλοί μέσα στο τρέχον σύστημα; Ανίσχυροι! Ωραίον. Συνδυάζεις αυτά τα δύο και βγαίνεις στο τετράγωνό τους. Αν λοιπόν βάλεις τους πολλούς στο γκεζί (δίνοντάς τους δάνεια) θα παίρνεις λίγα από πολλούς (διά βίου) και το διάφορο θα είναι αστρονομικό! Αν μάλιστα επιτύχεις να παίρνεις σιγά-σιγά όλο και πιο πολλά απ' τα λίγα των πολλών, τότε το διάφορο γίνεται τριφασικά αστρονομικό! Ταυτοχρόνως δε, το μπίνγκο σου βγαίνει και τζακ ποτ, διότι ο ανίσχυρος που έβαλες στο μαντρί κι αρμέγεις, όσον πιο πολύ τον απομυζάς τόσον πιο ανίσχυρος γίνεται -αλαφιασμένος, έντρομος, ζει πλέον με το άγχος των δανείων, την αγωνία του χρέους, των τόκων, των δόσεων, του επαναδανεισμού -πού καιρός για σκέψη, για πολιτική, σκλάβος σωστός, τον έχεις στο χέρι και ως πελάτη και ως πολίτη! Κι ως εργάτη! Ολο και πιο πολύ δουλεύει, όλο και πιο λίγα βγάζει, όλο και πιο πολλά σου δίνει για το χρέος, όλο και πιο πολύ φορολογείται για να υπάρχεις και να του τα παίρνεις. Κι όχι μόνον! Χαρμάνης για λεφτά, καθώς έχει γίνει, σιγά-σιγά γίνεται έτοιμος για όλα προκειμένου να τα βρει, λαδώνεται, λαδώνει, τα χώνει, του τα χώνουν, μιζάρει, φρικάρει, φλιπάρει, σκέφτεται όλο τα λεφτά, τις υποχρεώσεις, τα δανεικά, τα κλεμμένα, αυτά που θα μπορούσε να κλέψει, αυτά που δεν έκλεψε, αυτά που έκλεψε, αυτά που του κλέβουν -δηλητήριο σαν την παραμύθα έχει μπει η Τράπεζα στη ζωή του. Ναι, στην εποχή μας τα δάνεια είναι το όπιο των λαών. Και οι Τράπεζες με τον ίδιο ύπουλο τσαμπουκά του ψευτόμαγκα, του εμπόρου ηρωίνης και του προαγωγού επιμένουν το ίδιο και μέσα στην κρίση να αρπάξουν όσα ακόμα περισσότερα μπορούν, να επωφεληθούν απ' αυτήν την κρίση (που οι ίδιες δημιούργησαν) και να βγουν από δαύτην ακόμα πιο πλούσιες. Χρωστάω, άρα δεν υπάρχω...

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 30/10/2008



Στην μνήμη μου επανέρχεται κάτι πιο σύγχρονο από ποτέ:
“Σήμερα, με την κυριαρχία της Αγοράς,

τα πάντα έχουν τιμή και τίποτα δεν έχει αξία.”
ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝ