Ξέρετε γιατί οι άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν τι κάνετε για αυτούς;
Γιατί την πρώτη φορά που κάνεις κάτι για κάποιον, δημιουργείς ευγνωμοσύνη σε αυτόν.
Η δεύτερη φορά δημιουργεί προσμονή. Το άτομο αναμένει να λάβει ξανά.
Την τρίτη φορά έχεις ήδη δημιουργήσει μια προσδοκία. Το άτομο περιμένει να λάβει ακόμα αυτό που του έδωσες.
Την τέταρτη φορά δημιουργείς αξία. Το άτομο νιώθει ότι αξίζει αυτό που του δίνεις και θέλει να συνεχίσει να λαμβάνει.
Την πέμπτη φορά έχεις ήδη δημιουργήσει έναν εθισμό. Αυτό το άτομο αισθάνεται ότι δεν μπορεί πλέον να ζήσει καλά χωρίς αυτό που του δίνεις. Είναι ήδη κακομαθημένο.
Την έκτη φορά που αντιλαμβάνεσαι ότι δεν υπάρχει αμοιβαιότητα σταματάς να δίνεις. Έτσι το κακομαθημένο άτομο που δημιούργησες αγανακτεί επειδή του αρνείσαι αυτό που χρειάζεται τόσο πολύ και καταλήγει να σε μισεί επειδή έπαψες να του δίνεις αυτό που τον έκανες να πιστέψει ότι του άξιζε.
Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να γνωρίζουμε ποιο είναι το όριο στο να δίνουμε.
Γιατί ο άλλος δεν γνωρίζει όρια στο λαμβάνειν .
Υ.Γ. Όταν εσυ θα έχεις ανάγκη βοήθειας όμως, θα νιώθεις απόλυτα το δηλητήριο, θα ακούσεις την διχαλωτή τους γλώσσα, με θρασυτατα παράπονα επειδή τόλμησες και τους είχες πει ένα "όχι" στις τρελές τους απαιτήσεις, μετά από χιλιάδες "ναι" Καπάκι θα τα διαστρεβλώσουν όλα, έστω και αν υπάρχει θέμα ζωής και θανάτου για σένα, η ακόμα περισσότερο ειδικά τότε, επειδή τους αρέσει να σε δουν να υποφέρεις απεγνωσμένος...
Το μότο τους: Live and let dye...
Προσαρμοσμένο στα ελληνικά: Πατάνε επί πτωμάτων
Μην σου τύχει... όσο και αγγελικό πρόσωπο παρουσιάζουν προς τα έξω, καταλαβαίνεις μονομιάς γιατί άδειασε η κόλαση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου