«Να μην προσπαθείς να γίνεις άνθρωπος επιτυχίας, αλλά άνθρωπος αξίας.»

Αλβέρτος Αϊνστάιν

Κυριακή 29 Ιουνίου 2008

Αποθήκες ψυχών












Πέρα από τις καθημερινές μου ανησυχίες- ακρίβεια, ανεργία, μετακίνηση αθλητών σε ένα καθώς- πρέπει στάδιο, φροντίδα των άλλων, μαγείρεμα, σεμινάρια, τράπεζες, πως να οργανωθούμε στο νησί και πολλά άλλα, λέω στον εαυτό μου: «Κάτσε λίγο να ηρεμήσεις, τι στο καλό, άλλοι περνάνε καλά στην παραλία! Όπως μου είπαν, ας κάνω κάτι και για μένα. Κούλαρε, επιτέλους, έχεις χρόνο να σώσεις τον κόσμο…»

Έλα, ντε, τι τό’θελα? Ανοίγω την τηλεόραση, νευριάζω με τα ψέματα, ανοίγω εφημερίδες πανελλαδικής κυκλοφορίας, τα ίδια, λέω κάτσε να δω τι γίνεται στο νησί… Και διαβάζω τις τοπικές. Εδώ έχει ο μπαχτσές απ’όλα. Ένα άρθρο, όμως, από τα πολλά, με έκανε να δακρύζω. Και θεωρώ ότι πρέπει να το γράφω ακριβώς όπως είναι στην εφημερίδα:


ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ από 60 φυλακισμένα παιδιά

Σκηνή έστησαν χθες οι ``Γιατροί χωρίς Σύνορα`` έξω από το Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων

Γράφει η ΠΕΛΛΗ ΓΙΑΚΟΥΜΗ

27/6/2008

«Let us go» φωνάζουν ρυθμικά από τα κάγκελα του Κέντρου Υποδοχής Προσφύγων στη Μυτιλήνη οι περίπου 60 ανήλικοι αλλοδαποί, που εδώ και τέσσερις ημέρες κάνουν απεργίας πείνας, ζητώντας... την ελευθερία τους! Κάτι που ας σημειωθεί ότι επιβάλει η ελληνική νομοθεσία.

Η κατάσταση στο Κέντρο Υποδοχής είναι έκρυθμη, καθώς κάποιοι απ’ αυτούς απειλούν ότι θ’ αυτοκτονήσουν, μη αντέχοντας άλλο την πολυήμερη κράτησή τους στο Κέντρο της Μυτιλήνης, που για αρκετούς, ήδη ξεπερνά και τις 20 ημέρες. Χωρίς να τους επιτρέπεται ο προαυλισμός, κλεισμένοι κυριολεκτικά σε κελιά, με ανυπόφορη δυσοσμία και σε υψηλές θερμοκρασίες οι ανήλικοι έχουν εξεγερθεί, ενώ όπως δηλώνει ο επικεφαλής της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες Γ. Τσαρμπόπουλος, ο οποίος παρακολουθεί στενά το όλο θέμα, «αν συνεχιστεί η κατάσταση αυτή, έστω και λίγες ημέρες ακόμη, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις εξελίξεις».

Όλα ξεκίνησαν όταν πριν μέρες, με εντολή του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Μυτιλήνης Κώστα Μπούτσικου, τέθηκε σε εφαρμογή το Προεδρικό Διάταγμα 220/2007. Σύμφωνα με αυτό, ορίζεται ο ίδιος επίτροπος για τα ασυνόδευτα παιδιά - πρόσφυγες. Ο Εισαγγελέας παρήγγειλε σε κοινωνικούς λειτουργούς δημοσίων φορέων του νησιού να ενεργήσουν ως επίτροποι και να βρεθούν κατάλληλες συνθήκες υποδοχής και στέγης για τους ανήλικους κρατούμενους. Μέχρι σήμερα όμως οι υποδομές αυτές δεν βρέθηκαν, οπότε και οι ανήλικοι πρόσφυγες παραμένουν 20 ημέρες κρατούμενοι, υπό καθεστώς πραγματικής ομηρίας και σε άθλιες συνθήκες κράτησης. Η εφαρμογή του Προεδρικού Διατάγματος επομένως -που ως στόχο έχει να προστατεύσει τους ασυνόδευτους ανήλικους πρόσφυγες από κυκλώματα εκμετάλλευσης παιδιών- είχε σαν μόνο αποτέλεσμα να παρατείνει την παραμονή των παιδιών στο Κέντρο Υποδοχής. Να σημειωθεί ότι η πρακτική που εφαρμοζόταν μέχρι σήμερα ήταν ότι όλοι οι πρόσφυγες -ανήλικοι και μη- κρατούνταν για τρεις έως τέσσερις ημέρες μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες ιατρικών εξετάσεων και καταγραφής τους και μετά αφήνονταν ελεύθεροι με το γνωστό υπηρεσιακό σημείωμα να εγκαταλείψουν τη χώρα σε 30 ημέρες. Καμία απολύτως μέριμνα δεν υπήρχε για τους ανηλίκους, οι οποίοι και αντιμετωπίζονταν σαν ενήλικοι. Από την εφαρμογή του Προεδρικού Διατάγματος οι ανήλικοι παραμένουν έγκλειστοι κι άγνωστο μέχρι πότε, ενώ οι ενήλικοι συνεχίζουν να αφήνονται ελεύθεροι τρεις με τέσσερις μέρες μετά τη σύλληψή τους.

Μιλούν για αυτοκτονία

Από τις 22 Ιουνίου οι 58 ανήλικοι άρχισαν να πετάνε το φαγητό τους και να ζητούν την ελευθερία τους, απειλώντας μέχρι και με αυτοκτονία. Την ημέρα που ξεκίνησαν την εξέγερση, στο Κέντρο Υποδοχής στη Μυτιλήνη βρισκόταν ο επικεφαλής του γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες στην Ελλάδα Γ. Τσαρμπόπουλος, ο οποίος, μάλιστα, μαζί με τον νομάρχη, Παύλο Βογιατζή, επισκέφθηκε τον Εισαγγελέα και ζητώντας την παρέμβασή του ώστε να κινητοποιηθούν οι υπηρεσίες του υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης -που είναι και αρμόδιες για να βρεθεί λύση ώστε να φιλοξενηθούν οι ανήλικοι σε χώρο έξω από το Κέντρο Υποδοχής σε κατάλληλες συνθήκες.

Την αγωνία των ανηλίκων ενίσχυσαν οι πληροφορίες για εφαρμογή της νέας Ευρωπαϊκής Οδηγίας, όπου, θεωρώντας ότι μπορεί να μείνουν μέχρι και έξι μήνες στο Κέντρο Υποδοχής, βρέθηκαν σε απόγνωση.

Οι πληροφορίες αναφέρουν - δεδομένου ότι δεν επιτρέπεται η είσοδος των Μέσων Ενημέρωσης στο Κέντρο Υποδοχής - ότι ανάμεσα στους ανήλικους που έχουν εξεγερθεί είναι ασυνόδευτα κορίτσια από τη Σομαλία ηλικίας οκτώ έως 12 ετών και αγόρια από το Αφγανιστάν 12 έως 18 ετών .

«Βλέπουν τους ενήλικες συμπατριώτες τους να αφήνονται ελεύθεροι μέσα σε λίγες ημέρες, ενώ οι ίδιοι παραμένουν εκεί, και αντιδρούν» σχολίασε μιλώντας στο «Ε» ο Γιώργος Τσαρμπόπουλος. «Η σημερινή κρίση στο Κέντρο της Μυτιλήνης, συνέχισε, είναι ευκαιρία να χτυπήσει το καμπανάκι για την πολιτεία να φτιάξει Κέντρα για ανήλικους πρόσφυγες με κατάλληλες υποδομές. Χώρους ανθρώπινους που να μπορούν να φάνε και να κοιμηθούν και να μην είναι κρατούμενοι. Έχουμε ενημερώσει το Υπουργείο Υγείας για τα γεγονότα στη Μυτιλήνη εφιστώντας τους την προσοχή ότι όσο παρατείνεται η κράτηση των ανηλίκων εκεί και κάτω από αυτές τις συνθήκες, μπορεί να οδηγηθούμε σε απρόβλεπτες εξελίξεις».

Ο κ. Τσαρμπόπουλος μιλώντας στο «Ε» σχολίασε ακόμα το γεγονός ότι όλες αυτές τις ημέρες και ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η κρίση στο Κέντρο Υποδοχής, ο Εισαγγελέας βρίσκεται σε άδεια (σ.σ. αναμένεται να επιστρέψει στις αρχές Ιουλίου) έχοντας αναθέσει καθήκοντα επιτρόπων σε κοινωνικούς λειτουργούς της Νομαρχίας, οι οποίοι εν μέσω κρίσης δεν είναι σε θέση να λάβουν αποφάσεις. «Θέλω να εκφράσω την ανησυχία και την απορία μου για το πώς θα μπορέσουμε να κάνουμε όλες αυτές τις συζητήσεις και να αναζητήσουμε λύσεις με τα Υπουργεία και τους φορείς χωρίς να ξέρουμε και τη δική του θέση τη στιγμή που είναι και εκ του Νόμου αρμόδιος. Όλες οι ενέργειες θα πρέπει να γίνονται και με τη δική του πίεση και παρέμβαση» είπε χαρακτηριστικά ο επικεφαλής του γραφείου της Αθήνας της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.

Τα Υπουργεία Υγείας και Εσωτερικών (υπεύθυνες αρχές για ανεύρεση κατάλληλων συνθηκών στέγασης) με τη σειρά τους παρά το γεγονός ότι από την πρώτη ημέρα της εξέγερσης έχουν ενημερωθεί για την κατάσταση, δεν έχουν προχωρήσει μέχρι σήμερα σε καμία ενέργεια αφήνοντας τους ανηλικους να παραμένουν κρατούμενοι στο Κέντρο Κράτησης. Κι αυτό παρά το ότι η κρίση όσο περνάνε οι μέρες, παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις.

Ο Νομάρχης τώρα Παύλος Βογιατζής βρέθηκε χθες στην Αθήνα ειδικά για το θέμα αυτό. Παρά τις προσπάθειές του όμως από το πρωί και μέχρι αργά χθες το μεσημέρι όταν και γράφτηκαν αυτές οι γραμμές δεν είχε σταθεί δυνατό να συναντηθεί με εκπρόσωπο της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου.

Ανακοίνωση από την «Προς Φυγή»

Σε χθεσινή ανακοίνωσή της η κίνηση πολιτών «Προς φυγή» -που ήταν τα μέλη της και οι πρώτοι άνθρωποι που κατήγγειλαν τις συνθήκες που επικρατούν στο κέντρο για τους ανήλικους- αναφέρει: «Η κατάσταση στο κέντρο κράτησης μυρίζει μπαρούτι αφού οι άνθρωποι κρατούνται κάτω από άθλιες συνθήκες υγιεινής, χωρίς προαυλισμό και κυρίως χωρίς ελπίδα. Απειλούν ότι θα αυτοκτονήσουν γιατί δεν αντέχουν άλλο… Οι ανήλικοι είναι τουλάχιστον 58 και σε ένδειξη αλληλεγγύης απεργούν μαζί τους και οι γυναίκες. Ανάμεσα τους βρίσκονται δυο μικρά παιδιά και ένα βρέφος. Η ομάδα «Προς φυγή» ζητά την άμεση απελευθέρωση τους».

Σκηνή έστησαν οι «Γιατροί χωρίς σύνορα»

Με αυτόνομο φαρμακείο και από χθες σε δικό τους χώρο βρίσκονται από χθες οι «Γιατροί χωρίς σύνορα» στο προαύλιο του Κέντρου Υποδοχής. Η Οργάνωση έστησε σκηνή όπου μπορούν πλέον τα μέλη της Οργάνωσης να λειτουργούν αυτόνομα και ξέχωρα από το ιατρείο που ήδη λειτουργεί εκεί με ευθύνη της Νομαρχίας. «Στόχος είναι να υπάρχει πρόσβαση από όλους τους μετανάστες στο ιατρείο μας όποτε εκείνοι το επιθυμούν και με τον τρόπο αυτό θα μπορούν να βγαίνουν και έξω από τα κελιά τους» λέει ο υπεύθυνος Επικοινωνίας τη Οργάνωσης κ. Νώντας Πάσχος.

Η οργάνωση «Γιατροί χωρίς σύνορα» πιέζει ώστε να βρεθεί άμεσα λύση στο θέμα του προαυλισμού αφού με αυτό τον τρόπο πέρα από το ότι οι ίδιοι θα αισθάνονται καλύτερα έξω από τα κελιά τους θα μπορούν ανά πάσα στιγμή να απευθύνονται στο ιατρείο για ιατρική βοήθεια και όχι όπως συμβαίνει τώρα που ερωτώνται απλώς «ποιοι έχουν ανάγκη από γιατρό» για να μεταφερθούν στο ιατρείο.

Την Τρίτη με πρωτοβουλία των «Γιατρών χωρίς σύνορα» έγινε και εμβολιασμός σε όλους τους πρόσφυγες του Κέντρου Υποδοχής.”

emprosnet


Θα πάω εκεί και ας γίνω «κακιά» για άλλη μια φορά. Για μένα το κάνω... Αλλιώς πως θα συνεχίζω να ζω???!!

Κρατάω αυτό: «Ανάμεσα τους βρίσκονται δυο μικρά παιδιά και ένα βρέφος.»


7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

agapi
Καλημέρα!
Καλά θα κάνεις να πας. Πρέπει να πας. Για σένα, για μένα, για όλους όσους θα ήθελαν πραγματικά αυτό το κράτος να δημιουργήσει τις υποδομές και να φέρεται στους ανθρώπους αυτούς όπως τους πρέπει και όπως τους αξίζει.
Τα φιλιά μου και μια ομορφη εβδομάδα.

Ανώνυμος είπε...

Παρακολουθώ την ιστοσελίδα σου με ευχαρίστηση. Όμορφες σκέψεις, ευαισθησία και συγχρόνος ψυχική δύναμη, όλα αυτά νομίζω ότι περιγράφουν την συγγραφέα. Όπως και μια βαθιά αγάπη προς όλους τους συνάνθρωπους.
Ένα μόνο μπορώ να σου ευχηθώ σε αυτό το -γεμάτο θυσίες –μονοπάτι, που διάλεξες.
Καλό Αγώνα! Μην το βάζεις ποτέ κάτω, γιατί δίνεις ένα δίκαιο αγώνα!

VAD είπε...

agapi,καλό μεσημέρι!Ζώντας σε χώρα όπου η προσφυγιά,εγχώρια ή εισαγόμενη,αποτελει μέγιστο πρόβλημα,γνώρισα Ελληνόπουλα,μέλη ανθρωπιστικών οργανώσεων,που έκαναν εξαιρετική δουλειά!Ομως όλος αυτος ο προσφυγόκοσμος δε σώζεται,παρά μόνο αν εξαλειφθούν οι αιτίες εκπατρισμού,που δυστυχως δεν προκειται να εκλείψουν εύκολα στις χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου!Και φυσικα εύκολα δεν εμβαθύνει κανεις σε τοσο μεγάλο θέμα μέσα σε λίγες γραμμές,όπως προσπαθώ να κανω τώρα!

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ είπε...

Αναρωτιέμαι εκεί στα νησία πόσοι απο τους κατοίκους βλέπουν με καλό μάτι τους πρόσφυγες...Εχω ακούσει για ανθρώπους που τους βοηθάνε δίνοντας φαί και για άλλους που είναι προκατειλημμένοι και τους βλέπουν σαν πρόβλημα και όχι σαν ανθρώπους...Είναι τραγικό το δεύτερο..

pandiony είπε...

κρίμα να είναι στο μαγευτικό νησι και να ζουν σε κελί. αυτά για να μην είματε αχάριστοι και να λέμε πως οι έρωτες μας στερούν την ελευθερία!!!!
χαιρετισμούς σρο ηλιοβασίλεμα.
μα δε μου λές; Υπάρχει ελπίδα στο ΠΑΣΟΚ;;

Ανώνυμος είπε...

σωζεται αραγε ο κοσμος τελικά ? πολυ φοβαμαι οτι δεν σωζεται και οτι εν τελει απλέ πρεπει να του δωσουμε "μιά" για να τελειώνει πιό γρήγορα μπας και ο νεος που θα δημιουργηθει στην συνεχεια ειναι για ανθρωπους!!!

δεν ξερω αγαπη μου, τι ειναι αυτο που πρέπει να κανουμε σιγουρα ο καθενας μας πρέπει να κανει αυτο που νιωθει και θεωρει καλυτερο για τους αλλους και για τον ιδιο ... αλλωστε τα ονειρα επιτρεπονται ακομη ...

Ανώνυμος είπε...

Αγάπη, μακάρι να παλεύουνε όλοι σαν εσένα, για να κάνουν πραγματικότητα το όνειρο για ένα καλύτερο και δίκαιο κόσμο!!! Επιτέλους, έφτασε η ώρα να ξυπνήσουμε από τον εφιάλτη που ζούμε!!!!!
Ο καθένας από μας μπορεί να βάλει το λιθαράκι του... Αυτό με δίδαξες.