«Να μην προσπαθείς να γίνεις άνθρωπος επιτυχίας, αλλά άνθρωπος αξίας.»

Αλβέρτος Αϊνστάιν

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ!

ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΣΑΣ!


Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ!!!!!


Που είναι το κίνημα «δεν πληρώνω» βρε παιδιά;;;;; Πήγε περίπατο μαζί με τους «αγανακτισμένους»;;; Που είναι η κάλυψη των διαδηλώσεων από τα ΜΜΕ της χώρας;;; (και η «αγανάκτηση» των πληρωμένων «ανεξαρτήτων» δημοσιογράφων);; Πήγε περίπατο με την εξασφάλιση ρευστότητας για τις τράπεζες (μεταφράζω: ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ= ΟΙ ΚΑΝΑΛΑΡΧΕΣ= ΜΕΓΑΛΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ, ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ, ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ!!! ΚΑΙ ΟΛΑ ΜΕΛΙ-ΓΑΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΑ ΒΑΛΟΥΝ ΚΑΘΕ 3 ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ- ΚΛΕΙΔΙΑ… ΦΤΑΝΕΙ ΠΟΥ ΈΦΥΓΕ Ο ΓΑΠ ΑΠΟ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ…)
Άλλη φορά που αγοράζεις τα γιαούρτια, η τα παίρνεις από τα σκουπίδια, να τα ρίχνεις και πάνω σου Ελληνάρα, γιατί εσύ τους έδωσες δύναμη!!!!! 

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Διαφάνεια και ανάδειξη της αλήθειας


Αθήνα, 5 Σεπτεμβρίου 2012

Από το γραφείο του Γιώργου Α. Παπανδρέου, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:

Οι Έλληνες συνεχίζουμε να δίνουμε μια σκληρή μάχη. Μάχη που αρχίσαμε όλοι μαζί, μόλις η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας, τον Οκτώβριο του 2009.

Η Ελλάδα έχει διανύσει πολύ δρόμο. Η πορεία προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας βρίσκεται τούτη την ώρα σε ένα κρίσιμο σημείο.

Είναι η ώρα που οι εξελίξεις στην Ευρώπη δικαιώνουν τη θέση μας ότι η κρίση δεν είναι μόνο ελληνική.

Είναι η ώρα που η χώρα επιχειρεί να υπερασπιστεί τις θυσίες των Ελλήνων και να διαμορφώσει τους όρους μιας βιώσιμης οικονομίας, μιας ασφαλούς πορείας για την Ελληνκή κοινωνία.

Οι θεμελιώδεις αποφάσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ υιοθετούνται πλέον ως αδήριτη ανάγκη και από άλλες πολιτικές δυνάμεις, δημιουργώντας ένα εθνικό μέτωπο.

Και η πιο θεμελιώδης πολιτική απόφαση που έλαβε το 2010 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ως δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση του τόπου, ήταν να κάνει τα πάντα για να μην ζήσουν οι Ελληνες μια εθνική τραγωδία, τη βίαιη χρεοκοπία και την έξοδο απο το ευρώ.

Κάποιοι εξακολουθούν να επιδιώκουν το αντίθετο. Εξακολουθούν να ποντάρουν σε μια καταστροφή.

Απέχουν συνειδητά από αυτήν την προσπάθεια και αναζητούν πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη, όπως και εξιλαστήρια θύματα. Δημαγωγούν για να αποκρύψουν την πολιτική τους ένδοια, την αδυναμία ανάληψης οποιασδήποτε ευθύνης απέναντι στη χώρα και τους Έλληνες, την απουσία σεβασμού στο Δημοκρατικό πολίτευμα και τη λειτουργία των θεσμών.

Θα αποτύχουν.

Η θέση του Γιώργου Α. Παπανδρέου ήταν και είναι γνωστή:

Διαφάνεια, όπως απαιτεί ένα κράτος δικαίου, που δεν έχει καμία σχέση με μικροκομματικές σκοπιμότητες.

Ανάδειξη της αλήθειας, ώστε να αποκαλυφθούν οι σκευωροί, οι εμπνευστές της χωρίς όρια συνωμοσιολογίας και τα συμφέροντα που εξυπηρετούν. Συνωμοσιολογία που επικράτησε τα τελευταία δυόμισι χρόνια στον δημόσιο βίο της χώρας και αποπροσανατολίζει από τα πραγματικά προβλήματα του τόπου.

Απόρριψη της λογικής του συμψηφισμού, που εξισώνει τους εμπρηστές με τους πυροσβέστες. Λογική που κατέπεσε ήδη στην Εξεταστική Επιτροπή για τα στατιστικά στοιχεία και το έλλειμμα του 2009, όπου ανεδείχθησαν οι πραγματικοί υπεύθυνοι για τα δεινά της χώρας τα τελευταία χρόνια.

Είναι βέβαιο ότι, οι «τιμητές» θα αποκαλυφθούν. Και θα λάβουν τα επίχειρα της Ιστορίας από την οποία τίποτα δεν έχουν διδαχθεί.

Στη Βουλή, όπως προβλέπουν οι διαδικασίες μιας συντεταγμένης Πολιτείας, θα κληθούν όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στον Ελληνικό λαό και να τοποθετηθούν για όλα αυτά τα θέματα.

Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012

Ανάδρομος Βαγγέλης...


mind the gap
    

            του Δημήτρη Χαντζόπουλου
               Μιλάμε όμως πολύ ανάδρομος!

Παρασκευή 10 Αυγούστου 2012

Άκου Ανθρωπάκο!

Άκου Ανθρωπάκο! ~ Βίλχελμ Ράϊχ (απόσπασμα)

"Ξέρεις, Ανθρωπάκο, πως θα ένιωθε ένας αητός άμα έκλωθε αυγά μιας κότας; Αρχικά ο αητός νομίζει ότι θα κλωσσήσει μικρά αετόπουλα που θα μεγαλώσουν. Μα εκείνο που βγαίνει από τα αυγά δεν είναι παρά μικρά κοτόπουλα. Απελπισμένος ο αητός εξακολουθεί να ελπίζει πως τα κοτόπουλα θα γίνουν αητοί. Μα που τέτοιο πράμμα! Τελικά δε βγαίνουν παρά κότες που κακαρίζουν. Όταν ο αητός διαπιστώνει κάτι τέτοιο βρίσκεται στο δίλημμα αν πρέπει να καταβροχθίσει όλα τα κοτόπουλα και τις κότες που κακαρίζουν. Μα συγκρατείται. Κι' ό,τι τον κάνει να συγκρατηθεί είναι μια μικρή ελπίδα· πως ανάμεσα στα τόσα κοτόπουλα, μπορεί κάποτε να βρεθεί ένα αητόπουλο, ικανό σαν εκείνον τον ίδιο, ένα αητόπουλο που από την ψηλή φωληά του θ' ατενίζει μακριά κόσμους καινούριους, σκέψεις καινούριες, καινούρια σχήματα ζωής. Μόνο αυτή η ανεπαίσθητη ελπίδα κρατάει το λυπημένο, τον αποξενωμένο αητό από την απόφασή του να φάει όλα τα κοτόπουλα και όλες τις κότες που κακαρίζουν, και που δεν βλέπουν ότι τα κλωσσάει ένας αητός, δεν καταλαβαίνουν ότι ζούνε σ' ένα ψηλό, απόμακρο βράχο, μακριά από τις υγρές και σκοτεινές κοιλάδες. Δεν ατενίζουν την απόσταση, όπως κάνει ο απομονωμένος αητός. Μόνο καταβροχθίζουν και καταβροχθίζουν, όλο καταβροχθίζουν ό,τι φέρνει ο αητός στη φωλιά.
Οι κότες και τα κοτόπουλα άφησαν τον αητό να τα ζεστάνει κάτω από τα μεγάλα και δυνατά του φτερά όταν απ' όξω κροτάλιζε η βροχή και αναβροντούσαν οι καταιγίδες που 'κείνος άντεχε δίχως καμμιά προστασία. Όταν τα πράμματα γίνονταν σκληρότερα, του πέταγαν μικρές μυτερές πέτρες από κάποια ενέδρα για να τον χτυπήσουν και να τον πληγώσουν. Όταν ο αητός αντιλήφθηκε την κακοήθεια ετούτη, πρώτη του αντίδραση ήταν να τα ξεσχίσει σε χίλια κομμάτια. Μα το ξανασκέφτηκε κι' άρχισε να τα λυπάται. Κάποτε, έλπισε, θα βρισκόταν - έπρεπε να βρεθεί - ανάμεσα στα τόσα κοντόφθαλμα κοτόπουλα που κακάριζαν και καταβρόχθιζαν ό,τι έλαχε μπροστά τους, ένας μικρός αητός σαν τον ίδιο του τον εαυτό.
Ο μοναχός αητός μέχρι σήμερα δεν έχει εγκαταλείψει την ελπίδα. Κι' εξακολουθεί να κλωσσάει κοτόπουλα.
Δεν θέλεις να γίνεις αητός, Ανθρωπάκο. Γιαυτό σε τρώνε τα όρνεα. Φοβάσαι τους αητούς κι' έτσι ζεις κοπαδιαστά και κοπαδιαστά εξολοθρεύεσαι. Γιατί μερικά από τα κοτόπουλα σου έχουν κλωσσήσει αυγά όρνεων. Και τα όρνεά σου έχουνε γίνει οι Φύρερ σου ενάντια στους αητούς, τους αητούς που θελήσανε να σε οδηγήσουν σε μακρινότερες, πιο υποσχετικές αποστάσεις. Τα όρνεα σε δίδαξαν να τρως ψοφίμια και ν'ασαι ικανοποιημένος με ελάχιστα σπειριά σιτάρι. Σ' έμαθαν και να ορύεσαι "Ζήτω, ζήτω, Μέγα Όρνεο!". Τώρα λιμοκτονείς και πεθαίνεις κι' ακόμη φοβάσαι τους αητούς που κλωσσάνε τα κοτόπουλά σου."

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012