Jose Mujica- το παράδειγμα αδιάφθορου πολιτικού που αγαπάνε όλοι οι δίκαιοι, οι ειλικρινείς, οι αξιοπρεπείς και οι ηθικοί του πλανήτη- "Όσοι αγαπούν τα πλούτη, δε θα πρέπει να μπαίνουν στην πολιτική"

“Είσαι κλέφτης. Έκλεψες την καρδιά των φτωχών, των δίκαιων, των ειλικρινών, των αξιοπρεπών, των ηθικών του πλανήτη. Σε αγαπάμε Jose Mujica»

Πλέον, η Ουρουγουάη έχει νέο πρόεδρο, διότι ο Mujica αποσύρεται, μην θέλοντας να καταθέσει την υποψηφιότητα για δεύτερη φορά.  Μόνο σε τέσσερα χρόνια θητείας, σημάδεψε σχεδόν την ιστορία της χώρας του.

Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι «από τον πάτο ενός πηγαδιού, στην κορυφή της ιστορίας». Θα απέδιδε με την ίδια ακρίβεια, χωρίς μεταφορική έννοια, την (όχι πάντα) συναρπαστική διαδρομή του Jose Mujica. Ο, μέχρι την περασμένη Κυριακή, πρόεδρος της Ουρουγουάης, «ο φτωχότερος πρόεδρος χώρας στον κόσμο» όπως τον έχουν χαρακτηρίσει και ο ίδιος δεν παραδέχεται, αναμετρήθηκε με την ιστορία και θριάμβευσε. Την ανάγκασε να του επιφυλάξει μια ξεχωριστή σελίδα, ανάμεσα σε εκείνους που το όνομά τους προκαλεί ξεχωριστό σεβασμό, αν όχι δέος.

Σε μια από τις συνεντεύξεις του (για τους γνωρίζοντες ισπανικά,εδώ) χάρισε μερικές ξεχωριστές ατάκες. Κάποιες μόνο, από εκείνες που τον καθιστούν ξεχωριστό. Δεν είναι ένας άγιος, αναμφίβολα, είναι όμως ο πολιτικός που θα τον ήθελες να κυβερνά τον τόπο σου. Δίχως άλλο, αυτό που τον έκανε γνωστό στη χώρα του και μετέπειτα σε ολόκληρο τον κόσμο, ήταν η δράση του, οι πράξεις του, και όχι η οικειότητα που εκπέμπει πάνω στο μικρό τρακτέρ, με το οποίο καλλιεργεί τη φάρμα, και που είναι το ίδιο διάσημο με τον παλιό «σκαραβαίο», τον οποίο αρνήθηκε να δώσει και με ένα εκατομμύριο δολάρια.

Ως νέος, υπήρξε αντάρτης πόλης των «Τουπαμάρος», που εμπλεκόταν σε κλοπές τραπεζών, απαγωγές επιχειρηματιών, αλλά και δολοφονίες. Καταδικάστηκε σε 14 χρόνια φυλάκιση και πέρασε αρκετό χρόνο, στην απομόνωση, στον πάτο ενός πηγαδιού. Η ιστορία, όμως, του κρατούσε για τα γεράματα, μια ξεχωριστή θέση. «Φτωχοί δεν είναι αυτοί που έχουν λίγα, αλλά όσοι θέλουν πολλά κι εγώ δεν ζω στη φτώχεια. Ζω με λίγα και μετρημένα» έχει δηλώσει, και το πράττει, χαρίζοντας το μεγαλύτερο μέρος του μισθού του σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. «Κατάλοιπο φεουδαρχικών εποχών» θεωρεί το προεδρικό πρωτόκολλο, το οποίο απεχθάνεται.

Ούτε γραβάτα, ούτε κοστούμι, ούτε λιμουζίνες. Τα γυμνά πόδια στα σανδάλια του, σε συνέντευξη τύπου με τον υπ. Οικονομικών της χώρας, αποτελούσαν για αυτόν φυσιολογικό τρόπο ζωής και άνεσης. Ένας συνάδελφός του, του είπε ότι η προεδρία πρέπει να περικυκλώνεται με μια μορφή μυστηρίου. «Μα, ποιο μυστήριο; Ποιο μυστήριο;» αναρωτιέται σχεδόν θυμωμένος ο Mujica. «Είναι μια λειτουργία με μεγάλη σημασία, αλλά ο πρόεδρος δεν είναι ούτε θεός ούτε μονάρχης. Αφού όλοι οι άνθρωποι είμαστε το ίδιο», λέει.

Στα πρακτικά, εκτός από τις καλές ατάκες που χαρίζει ο ίδιος -ενίοτε και «φαρμακερές», όπως όταν αναφέρεται στους «άσπονδους» φίλους, τους Αργεντινούς, θυμίζοντας κάπως τα Βαλκάνια-, οι δείκτες διαφθοράς, στην Ουρουγουάη του Mujica είναι οι χαμηλότεροι της Λατινικής Αμερικής και από τους χαμηλότερους στον κόσμο. Σε κοινωνικά ζητήματα, όπως οι γάμοι ομοφυλοφίλων ζευγαριών, ή η νομιμοποίηση της χρήσης της κάνναβης και άλλα, η μικρή του χώρα «βάζει τα γυαλιά» και σε χώρες της Ευρώπης. Ακόμα και σε αυτές που καυχιούνται για τα «φώτα της Δημοκρατίας». Πρόσφατα, επίσης, εγκαινίασε πρόγραμμα υποδοχής και φιλοξενίας προσφύγων από τη Συρία. Όχι σε στρατόπεδα, εννοείται.

Παλιοί σύντροφοι τον έχουν επικρίνει ως «αντεπαναστάτη» αλλά εκείνος, λειτουργώντας στην «πιάτσα» της ιστορίας, έκλεψε καρδιές. Ένα εμπνευσμένο σκίτσο συμπατριώτη του, τον παρουσιάζει να κουβαλά στην πλάτη ένα κομπόδεμα, με τη λεζάντα να γράφει: Είσαι κλέφτης. Έκλεψες την καρδιά των φτωχών, των δίκαιων, των ειλικρινών, των αξιοπρεπών, των ηθικών του πλανήτη. Σε αγαπάμε Jose Mujica! Και νομίζω πως αυτές οι λέξεις δεν εμπεριέχουν καμία υπερβολή μέσα τους.

Μερικά στοιχεία για τη ζωή του:

• Θεωρείται ως ο φτωχότερος Πρόεδρος Δημοκρατίας στον κόσμο. Δίνει το 90% από τον επίσημο μισθό του των $12,000 στους φτωχούς.

• Πέρασε στη φυλακή 14 χρόνια και πυροβολήθηκε 5 φορές από την αστυνομία (και για 2 χρόνια καταδικάστηκε να ζει στον πάτο ενός πηγαδιού)

• Θεωρείται «αντιπολιτικός και φίλος του λαού»

• Δηλώνει «Η εξουσία δεν έρχεται από ψηλά αλλά από την αγάπη σου για το λαό – χρειάστηκε χρόνια να το καταλάβω αυτό».

• Μιλώντας στον ΟΗΕ είπε “ο κόσμος πρέπει να στηρίζεται στον ανθρωπισμό και όχι στην οικονομία και στις αγορές”

• Το 2005, παντρεύτηκε την Lucía Topolansky, μια αγωνίστρια των Τουπομάρος με την οποία συμβίωνε επί χρόνια.

• Αρνείται να μένει στην υπερπολυτελή προεδρική κατοικία και ζει σε μια φάρμα που καλλιεργούν με τη γυναίκα του χρυσάνθεμα προς πώληση για να καλύψουν τα έξοδα επιβίωσης.

• Οδηγεί μια Φολκς Βάγκεν του 70 – φυσικά δεν έχει οδηγό – και όταν χαλάει τη φτιάχνει, όσο μπορεί, ο ίδιος.

• Δεν έχει κανένα αστυνομικό για την προστασία του

• Δηλώνει ανθρωπιστής και άθεος.

• Ένα παγκόσμιο ντοκιμαντέρ για τη ζωή του τον χαρακτηρίζει ως τον «τελευταίο ήρωα της πολιτικής». (Emir Kusturica on the life of Mujica: “the last hero of politics”)

• Περιμένει στην “ουρά” να εξεταστεί στο κρατικό νοσοκομείο. Όχι δεν πήγε στο Χέρφιλντ της Αγγλίας για να τον δει ο διάσημος Δρ. Γιακούμπ

• Οδηγεί (ο ίδιος) ένα “σκαθάρι” του 1976 αξίας $1700 και όχι μια απυρόβλητη ειδικής παραγγελίας Μερσεντές αξίας 700.000 Ε όπως ο κ.Βενιζέλος.

• Και τελικά: “η προεδρική κατοικία του” ενός υπνοδωματίου (εγκατέλειψε την υπερπολυτελή που του πρόσφερε το κράτος)

Μερικές από τις ρήσεις του:

• «κ. Ομπάμα η γνώμη είναι ο λαός σας να καπνίζει λιγότερο και να μαθαίνει και κάποια άλλη γλώσσα»

• Στο American University: «Αγαπητοί φοιτητές, δεν υπάρχουν δίκαιοι πόλεμοι. Ξοδεύονται 2 δις το λεπτό για να σκοτώνονται άνθρωποι. Φανταστείτε τι κόσμο θα φτιάχναμε αν αυτά τα χρήματα ξοδεύονταν για το καλό του ανθρώπου»

• «Πέρασα πολλά χρόνια που το μόνο όνειρό μου ήταν να κοιμηθώ σε ένα κρεβάτι με στρώμα».

• «Ένας φτωχός βοσκός μπορεί να είναι πιο πλούσιος από ένα δισεκατομμυριούχο»

• Όταν τον αποκάλεσαν «το πιο φτωχό πρόεδρο Δημοκρατίας στον κόσμο είπε: «Δε νιώθω καθόλου φτωχός. Ζω απλά γιατί δε δημιουργώ ψεύτικες ανάγκες».

• «Οι επιχειρήσεις θέλουν να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους. Εδώ πρέπει να παρεμβαίνει η πολιτεία για να παίρνουν οι εργαζόμενοι το μισθό που χρειάζεται για να αγοράσουν τα προϊόντα των εταιρειών»

• «Πρέπει να μπούμε στην εποχή που αυτό που αξίζει θα είναι ο άνθρωπος, η αγάπη, η φιλία, η οικογένεια αντί να καταστρέφουμε τον άνθρωπο με τις διεθνείς αγορές και τα χρηματιστήρια».

• "Όσοι αγαπούν τα πλούτη, δε θα πρέπει να μπαίνουν στην πολιτική"

• «Οι πολιτικοί σας κρύβουν τις σκέψεις τους. Εγώ σας τις λέω κι ας μη με ψηφίσετε. Ίσως γι’ αυτό με αγαπάτε».

• «Σ’ όλη μου τη ζωή πήγαινα αντίθετα με το ρεύμα. ‘Ετσι γεννήθηκα»

• «Η ζωή μου είναι αποτέλεσμα των πληγών μου. Είμαι το παιδί της ιστορίας μου»

Πηγή και φωτογραφικό υλικό agonaskritis.gr

Σχετικά άρθρα Με «σκαραβαίο» στη ράχη της ιστορίας,
στο guardian JoséMujica: is this the world’s most radical president

και Jose Mujica: Ο τελευταίος ήρωας της πολιτικής , αν και μάλλον είναι ο πρώτος, μίας και το σύστημα δεν θέλει Μουζίκες ούτε ως υποψήφιους καν, τόσο πιο πολύ δεν τους θέλει πραγματικά σε θέσεις...

Όπως ο ίδιος λέει στο βίντεο, προσπάθησαν να του δώσουν ψυχοφάρμακα και να τον δηλώσουν δήθεν «τρελό» επειδή "έβλεπε οπτασίες", σίγουρα όμως και για να τον βγάλουν από την μέση… ανώδυνα… Ο Θεός είχε άλλα σχέδια όμως! 

Ας είναι ο πρώτος από Πολιτικούς σαν και τον Μουζίκα -πάνω απ' όλα ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥΣ και ΑΔΙΑΦΘΟΡΟΥΣ!-  που θα ΠΡΕΠΕΙ να ακολουθήσουν σε ολόκληρο τον κόσμο! Αν θέλουμε πράγματι να κάνουμε πράξη το όραμα μιας δίκαιης κοινωνίας με επίκεντρο τον Άνθρωπο.

Αντίσταση στον θάνατο της ακραίας λιτότητας, από 92χρονο ακτιβιστή

Κεν Σάβατζ: Με όπλο μας την αλληλεγγύη θα νικήσουμε | The Guardian

Στην Μεγάλη Βρετανία φέτος κάθε επτά λεπτά πεθαίνει ένας συνταξιούχος εξ αιτίας της αδυναμίας του να πληρώσει τους λογαριασμούς θέρμανσης και ηλεκτρικού ρεύματος στις «απελευθερωμένες» εγχώριες αγορές αγαθών κοινής ωφέλειας, εξ αιτίας της συνέχειας της πολιτικής ακραίας λιτότητας που εφαρμόζει η συντηρητική κυβέρνηση του Ντέιβιντ Κάμερον. Κάποιοι από τους «απόμαχους της κοινωνίας» όμως αρνούνται να τα παρατήσουν, αρνούνται το θάνατο και με όπλο τους την αλληλεγγύη συνεχίζουν να πολεμούν για περισσότερη δικαιοσύνη και ισότητα. Μεταξύ αυτών και ο Κεν Σάβατζ επικεφαλής της καμπάνιας Greater London Pensioner, που στα 92 του χρόνια συγκλονίζει με όσα έγραψε τις τελευταίες ημέρες σε άρθρο του στον Guardian:

«Υπήρξα ακτιβιστής για 70 χρόνια. Οργάνωσα συνδικάτα, απεργίες αντιπολεμικές πορείες και αντι-φασιστικούς αγώνες, συμμετείχα σε επισκέψεις διεθνούς αλληλεγγύης προς τις σοσιαλιστικές χώρες. Τα τελευταία χρόνια μπορώ να πως με  υπερηφάνεια ότι οι Greater London Pensioners* (των οποίων είμαι επικεφαλής) έχουν βγει στους δρόμους μαζί με τις κινήσεις UKUncut, Disabled People Against Cuts, Fuel Poverty Action** ή και τις περιβαλλοντικές δράσεις σε Balcombe και Μπλάκπουλ. Οι συνταξιούχοι αποτελούν μέρος του κινήματος για τη δικαιοσύνη και την ισότητα στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Το βιοτικό επίπεδο στο Ηνωμένο Βασίλειο προσεγγίζει σήμερα τα επίπεδα του 1930. Το Γραφείο Προϋπολογισμού μόλις ανακοίνωσε ότι το επίπεδο των δημόσιων δαπανών θα υποχωρήσει στα επίπεδα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου όταν η τρέχουσα κυβέρνηση ολοκληρώσει τις περικοπές. Θα ξαναδώ άραγε την φτώχεια που με περιτριγύριζε όταν ήμουν  παιδί στη δεκαετία του 30 στο Βόρειο Λονδίνο;

Η ανισότητα και η φτώχεια ή - για να είμαστε πιο σαφείς- ο καπιταλισμός σκοτώνουν τους ανθρώπους. Η βρετανική οργάνωση Age ανακοίνωσε τον περασμένο μήνα ότι αυτό το χειμώνα ένας συνταξιούχος θα πεθαίνει κάθε επτά λεπτά στο Ηνωμένο Βασίλειο εξ αιτίας της ένδειας καυσίμων, ή ακριβέστερα, ως αποτέλεσμα της χειραγώγησης των τιμών από τις εταιρίες ενέργειας και των προτεραιοτήτων που βάζουν τα κέρδη πάνω από την υγεία και τη ζωή των ανθρώπων. 

Η κυβέρνηση και οι «6 μεγάλες" (ιδιωτικές) εταιρίες παροχής ενέργειας μπορεί να υποστηρίξουν ότι το ποσοστό αυτό είναι χαμηλότερο σε σχέση με τα στατιστικά στοιχεία των προηγούμενων ετών. Ομως κανείς δεν πρέπει να πεθαίνει επειδή δεν μπορεί να αντέξει το λογαριασμό για τη θέρμανση ή το ηλεκτρικό ρεύμα όπως συνέβη στην τραγική περίπτωση του David Clapson***, ο οποίος έχασε τη ζωή του όταν το Υπουργείο Εργασίας και Συντάξεων (DWP) τον τιμώρησε με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ανανεώσει τον προπληρωμένο μετρητή ηλεκτρικού ρεύματος, που θα διατηρούσε ασφαλή την ινσουλίνη του στο ψυγείο.

Κανείς από εμάς δεν μπορεί να αισθάνεται ασφαλής στο έλεος των στατιστικών στοιχείων, των εταιρειών και μιας κυβέρνησης που συμπεριφέρεται σαν να μην την ενδιαφέρουν οι πιο αδύναμοι και ευάλωτοι. Θα είμαστε ασφαλείς μονο αν η ενέργεια επανεθνικοποιηθεί, όταν ο καθένας μας θα μπορεί να την αντέξει οικονομικά και όταν αυτή δεν θα βλάπτει το περιβάλλον που οφείλουμε να προστατεύσουμε για τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας.

Τόσο η επιτροπή της κυβέρνησης για την αλλαγή του κλίματος όσο και η ρυθμιστική αρχή Ofgem υποδεικνύουν ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και όχι ορυκτά καύσιμα όπως το φυσικό αέριο θα μειώσουν τους λογαριασμούς μας και θα προσφέρουν ένα πιο ασφαλές κλίμα.

Εκτιμάται ότι αν προχωρήσουμε σε πολιτικές εξοικονόμησης ενέργειας και προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ότι οι λογαριασμοί θα αυξηθούν μόνο κατά 100 λίρες μέχρι το 2020. Αντίθετα αν επιμείνουμε στο φυσικό αέριο ως βασικό μας καύσιμο, τότε οι λογαριασμοί θα μπορούσαν να αυξηθούν κατά 600 λίρες από το 2050. Μια έρευνα του YouGov το 2013 έδειξε ότι η πλειοψηφία των Βρετανών ψηφοφόρων υποστηρίζουν την επανεθνικοποίηση.

Οι εταιρείες ενέργειας προειδοποιούν ότι τα φώτα θα σβήσουν αν δεν προχωρήσουμε στην εκμετάλλευση των σχιστολιθικών ενεργειακών κοιτασμάτων ή να κολλήσουμε στο σύστημά τους. Ομως τα φώτα έχουν ήδη σβήσει για μας αφού δεν αντέχουμε την πολυτέλεια να συμπληρώσετε τον προπληρωμένο μετρητή ρεύματος.

Η υγεία μας και το κλίμα μας δεν μπορούν να θυσιαστούν για τα κέρδη των εταιρειών.

Δεν είναι όμως μόνο οι ηλικιωμένοι που ωθούνται να νοιώθουν ότι είναι ένα βάρος για την κοινωνία. Είναι ένας αυξανόμενος αριθμός απ΄όλους εμάς. Η βασική κρατική σύνταξη είναι κάτω από το όριο της φτώχειας, ο κατώτατος μισθός δεν επαρκεί για ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο, οι άνεργοι τιμωρούνται,  διασύρονται και ωθούνται να εργάζονται δωρεάν, η διαπραγματευτική δύναμη των συνδικαλισμένων εργαζομένων οδηγείται σε απελπιστικό επίπεδο.

Οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες έχουν ταπεινωθεί και  δεχθεί επίθεση από αυτή την κυβέρνηση και την Atos****, και βλέπουν την γραμμή ζωής σωτηρίας του ανεξάρτητου ταμείου διαβίωσης να συρρικνώνεται.

Οι νέοι άνθρωποι έχασαν τα επιδόματα εκπαίδευσης τους και αν αποφασίσουν να πάνε στο πανεπιστήμιο επιβαρύνονται με χρέος 30.000 λιρών και θα δεχθούν την επίθεση από την αστυνομία αν διαμαρτυρηθούν - όπως ίδιοις όμασιν διαπίστωσα, με φρίκη στο Warwick.

Με τις επιθέσεις στην κοινωνική πρόνοια και ακόμη μεγαλύτερες ιδιωτικοποιήσεις όλοι γινόμαστε πολύ πιο ευάλωτοι.

Μερικές φορές δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που βλέπω γύρω μου. Αυτή δεν είναι η κοινωνία στην οποία οι περισσότεροι από εμάς σπαταλήσαμε τις ζωές μας αναδεύοντας, σπουδάζοντας, οργανωνόντας τες.

Δεν νομίζω ότι θα δω στη ζωή μου τις αλλαγές που είναι αναγκαίες να γίνουνι. Είμαι 92 χρονών. Αλλά γνωρίζω ακόμη αυτό που γνώριζα πριν από 70 χρόνια: ο συσσωρευμένος πλούτος στα χέρια των λίγων είναι δύναμη - αλλά είναι τα εκατομμύρια των καθημερινών εργαζόμενων που δημιούργησαν αυτόν τον πλούτο. Και η δύναμή τους, στην αλληλεγγύη, είναι πολύ μεγαλύτερη. ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ».

* Κίνηση αλληλεγγύης βρετανών συνταξιούχων κατά της λιτότητας

** Κοινωνικές Οργανώσεις υπέρ ΑΜΕΑ και κατά των περικοπων

***Διαβητικός Βρετανός που οδηγήθηκε στην πλήρη ένδεια όταν του κόπηκε το επίδομα 

****Atos Healthcare: Παράρτημα της πολυεθνικής εταιρίας Atos που αξιολογεί τα επιδόματα αναπηρίας για λογαριασμό του βρετανικού υπουργείου Εργασίας και Συντάξεων

Πηγή  Guardian

Πέτρος Δαμιανός: "εγώ να τον συνοδεύω στα ΤΕΙ και μπορώ να εγγυηθώ την επιστροφή του"

Συγκλονιστική η έκκληση-πρόταση από τον δάσκαλο του και διευθυντή του Γυμνασίου-Λυκείου στο Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Αυλώνα, Πέτρου Δαμιανού, ότι προκειμένου να φοιτήσει στη σχολή του, θα τον συνοδεύει ο ίδιος: " Είναι μια λύση εφικτή, γιατί και στο παρελθόν έχω συνοδεύσει επιτυχώς μαθητή μου, με ποινή μεγαλύτερη από αυτή του Νίκου. Είναι μια λύση χωρίς νικητές και ηττημένους. Είναι μια λύση από την οποία όλοι μας έχουμε να μάθουμε πολλά."

Η επιστολή

«Ο Νίκος ήταν μαθητής μου στο Γυμνάσιο Λύκειο που λειτουργεί εντός του Ειδικού Καταστήματος Κράτησης Νέων Αυλώνα. Όλοι παρακολουθούμε και μετράμε με αγωνία τις ημέρες απεργίας πείνας του Νίκου Ρωμανού, με αίτημα την φοίτηση του στην ανώτατη σχολή στην οποία εισήχθη.

Η επιτυχία του όμως δεν έχει ολοκληρωθεί, αφού μέχρι σήμερα δεν του έχει δοθεί η απαιτούμενη άδεια, προκειμένου να παρακολουθεί μαζί με τους συμφοιτητές του τα μαθήματα της Σχολής του.

Επειδή η παιδεία προσφέρεται στους ναούς της, τα σχολεία.

Επειδή η εκπαίδευση στις φυλακές έχει ανάγκη από δημιουργικά κίνητρα, για να λειτουργήσει ως παράδειγμα στους επόμενους μαθητές.

Επειδή είναι υγεία για μια κοινωνία, να διαθέτει νέους οι οποίοι αγωνίζονται.

Επειδή η παιδεία είναι αναφαίρετο δικαίωμα, γιατί αποδεδειγμένα βοηθά στην ανάπτυξη και την ολοκλήρωση της προσωπικότητας και του χαρακτήρα του ανθρώπου.

Και επειδή ο Νίκος Ρωμανός, διεκδικεί με κίνδυνο της ζωής του τα παραπάνω δικαιώματα, απευθύνω ανοιχτή πρόταση-έκκληση, αποκλειστικά ως δάσκαλος, για να του δοθεί η δυνατότητα με τη  φυσική παρουσία του, να παρακολουθεί τα μαθήματα και τα εργαστήρια, με την συνοδεία μου.

Ας αφήσουμε την ιδιαίτερη σχέση  του δάσκαλου με τον μαθητή του να λύσει το πρόβλημα.

Ας επιτρέψουμε την εμπιστοσύνη του δάσκαλου προς τον μαθητή του και την εμπιστοσύνη του μαθητή προς τον δάσκαλο του, να εγγυηθούν την επιστροφή του Νίκου Ρωμανού στη Δικαστική Φυλακή Κορυδαλλού.

Μετά από είκοσι (20) χρόνια στην εκπαίδευση νέων στη φυλακή, μπορώ να εγγυηθώ μια ''επιστροφή''.

Είναι μια λύση εφικτή, γιατί και στο παρελθόν έχω συνοδεύσει επιτυχώς μαθητή μου, με ποινή μεγαλύτερη από αυτή του Νίκου. Είναι μια λύση χωρίς νικητές και ηττημένους. Είναι μια λύση από την οποία όλοι μας έχουμε να μάθουμε πολλά.

                                             Πέτρος Δαμιανός

                                 Διευθυντής του Γυμνασίου-Λυκείου

                       του Ειδικού Καταστήματος Κράτησης Νέων Αυλώνα».

πηγή εδώ 

Κι όλοι αναρωτιόμαστε αν θέλει αίμα ο πρόεδρος της κυβέρνησης...

Κι όμως ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς δήλωσε κατά την ομιλία του στη Βουλή για τον προϋπολογισμό για τον Νίκο Ρωμανό: "Υμνήσατε έναν απεργό πείνας, αλλά ξεχάσατε ότι o νεαρός αυτός έχει καταδικαστεί σε 15 χρόνια κάθειρξη για ληστεία με καλάσνικοφ". Κι όλοι αναρωτιόμαστε αν θέλει αίμα ο πρόεδρος της κυβέρνησης...

Ας θυμίσει κάποιος στον πρωθυπουργό ότι ο εισαγγελέας της δίκης μάλιστα Γρηγόρης Πεπόνης ρίχνει χαστούκι στους ισχυρισμούς της ΕΛΑΣ. Λέει στην αγόρευσή του:

«Πρώτη φορά βλέπω ληστεία που να αφήνουν τους ομήρους ελεύθερους, κατά δε την καταδίωξη, ενώ είχαν το επάνω χέρι διαθέτοντας βαρύ οπλισμό, ούτε πυροβόλησαν τους αστυνομικούς που τους καταδίωξαν ούτε χρησιμοποίησαν τον όμηρο σαν ασπίδα για να διαφύγουν... Από κανένα στοιχείο δεν μου προκύπτει ότι αποδεικνύεται η κατηγορία για συγκρότηση και ένταξη σε τρομοκρατική ομάδα».

Σχετικά άρθρα εδώ και εδώ

Πιάσ’ τ’ αυγό και κούρεψε το…

Πιάσ’ τ’ αυγό και κούρεψε το… μερικοί από αυτούς η και τα τσιράκια τους, μου κούνησαν το δάχτυλο-μετά συμμορίας στο φμπ και όχι μόνο- όταν προσπάθησα να προστατέψω (τσιράκια που δεν στηρίζουν πραγματικά, απλά "μετρούν" ώστε να παραγκωνίζουν την "σωστή στιγμή" προς όφελος των αφεντικών τους. Τσιράκια που δεν στηρίζουν αληθινά από τη στιγμή που δεν βλέπουν όλοι δημοσίως τις ανακοινώσεις τους, τις οποίες κρατάνε κλειστές μόνο για τους σίγουρους τους φίλους- με σκοπό να περνάνε μόνο ως "υποστηρικτές" με την γνωστοποίηση δημοσιεύσεων τους μόνο προς ένα γραφείο)  … μετά γλειψίματος από εκείνους (αφεντικά και τσιράκια) των «σωστών κονέ», βεβαίως- βεβαίως… τώρα εξηγείται ΚΑΙ εδώ… όπως και προς τι η σπίλωση και η τόση λάσπη προς εμένα σε εφημερίδα όπου δίνουν πληροφορίες οι ίδιοι για ανυπόστατα και ψεύτικα πράγματα σε ότι με αφορά... προετοιμάζονται να βάλουν τους κ...ους τους … αλλά "με τα πόδια σε δυο βάρκες" σίγουρα "βρέχεται". 

Μετά τον θαυμασμό μερικών προς τις επίσημες σελίδες του Βενιζέλου, του  Σαμαρά, της Ευάς Καϊλή, του Νίκου Ανδρουλάκη, του Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου- φίλου της φίλης Χριστοφυλλοπούλου (η οποία επίσης γλύφει τα «σωστά κονέ»)... μαζί με την «στήριξη» τους προς την πρόταση Γ. Παπανδρέου για διοργάνωση συνέδριου ΠΑΣΟΚ... αλλά και μετά την καταδίκαση εκ μέρος τους των "επεισοδίων" στις 1 Σεπτεμβρίου, όπως και μετά από 3 χρόνια απόλυτης σιωπής και δήλωσης "καλής συνεργασίας"… είδαμε και την στήριξη τους προς την ΔΗ.ΠΡΟ.ΠΑΡ-πρωτοβουλία (τσάμπα θα διαγραφείτε μετά από τοοοόσο καιρό- είναι αργά! Επίσης αφήστε τα παραμύθια -είμαστε όλοι μεγάλα παιδιά.)… 

… το τερματίσατε… σύντροφοι… 

ΚΑΙ διότι "και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ" ΔΕΝ γίνεται!!!

Υ.Γ. Προσθέτω δυο ώρες μετά από την ανάρτηση… Γελάω μέχρι δακρύων με αυτούς που δήθεν «διαγράφτηκαν» μόλις, από εκεί που δεν ήταν εγγεγραμμένοι… (διότι δεν είναι το ίδιο η κάλυψη με την αποκάλυψη...)... μα πόσο πρεμούρα πΧια?... άλλο ΣΕΛΙΔΑ- όπως αυτή που γράφω (όπου κάνει κάποιος εγγραφή επειδή το θέλει ο ίδιος και η οποία γράφει ΑΚΡΙΒΩΣ τι είναι!... και άλλο μια ομάδα όπου σου κάνουν ελεύθερα εγγραφή δίχως να σε ρωτήσουν και ειδικά όταν ΔΕΝ έχει το όνομα της όποιας ΔΗ.ΠΡΟ.ΠΑΡ. Νομίζω ότι φτάνει! Κάπου πρέπει να υπάρχει πάτος...).

Καλό μήνα

Ο Θεός θέλει ο ναός Του να είναι χτισμένος από την Αγάπη, αλλά οι άνθρωποι φέρνουν πέτρες…ας προσπαθήσουμε λοιπόν να μην φέρουμε άλλες πέτρες αντί αγάπης… ειδικά αυτό το μήνα επιβάλλεται για όλους η προσπάθεια.

Καλό μήνα με Αγάπη!... προς τους πιο δοκιμασμένους από μας, προς τους φίλους, γείτονες, οικογένεια και αγαπημένα πρόσωπα, αλλά και προς τον εαυτό μας, ειδικά εκείνοι που τελευταία τον ξεχάσαμε.

Ας μπούμε σιγά- σιγά στο πνεύμα των γιορτών, διότι από πνεύμα βλακείας χορτάσαμε!

Ο πολύτιμος χρόνος των ωρίμων

"Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.

Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους...

Θέλω την ουσία…

Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.

Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.

Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.

Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.

Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.

Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια

Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.

Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.

Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων...

Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής, τους δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή. "

Ο πολύτιμος χρόνος των ωρίμων - Mário Coelho Pinto de Andrade (απόσπασμα)

Θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν υστερόγραφο εδώ

Καλύτερο ακόμη όμως αυτό...