Η ψήφος εμπιστοσύνης μπορεί να απελευθερώσει τις υγιείς δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ

Η ψήφος εμπιστοσύνης μπορεί να αποδειχθεί ένα πολύτιμο πολιτικό εργαλείο για μία κυβέρνηση τούτως ώστε να υπερβεί αντιδράσεις που αφορούν στο εσωτερικό της για ένα συγκεκριμένο πολιτικό ζήτημα ή μία συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση. Η χρήση της ψήφου εμπιστοσύνης θέτει τον κάθε βουλευτή προ των συλλογικών του ευθυνών και τον καλεί να διαλέξει αν θα συνεχίσει να υπερασπίζεται την πολιτική της κυβέρνησης ή όχι...

Εν προκειμένω, η χρήση του συγκεκριμένου θεσμικού εργαλείου από τους Σαμαρά-Βενιζέλο γίνεται περισσότερο στα όρια της φάρσας παρά σε αυτά της πολιτικής στρατηγικής. Δεν υπάρχει κάποιο διακύβευμα, μία συγκεκριμένη πολιτική πρόταση προς ψήφιση, μία πολιτική κατεύθυνση με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Υπάρχει το μάζεμα στο μαντρί των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων, και κυρίως αυτής του ΠΑΣΟΚ, η οποία αντιδρά σε ένα ακόμη εικονικό συνέδριο που σκοπό έχει να παρατείνει τη θητεία του Βενιζέλου χωρίς εντάσεις και αντίθετες φωνές.

Αν η συγκυβέρνηση αναζητά την εμπιστοσύνη των βουλευτών στο οικονομικό πεδίο, δεν υπάρχει καλύτερο πεδίο από αυτό του προϋπολογισμού, ο οποίος κατατίθεται ως προσχέδιο στις 5 Οκτωβρίου στην επιτροπή και ακολουθεί συζήτηση στην ολομέλεια του κοινοβουλίου.

Αν η συγκυβέρνηση αναζητά την εμπιστοσύνη των βουλευτών στην περίπτωση της εκλογής του ΠτΔ, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από την ψηφοφορία του Φεβρουαρίου για να μετρήσει τις δυνάμεις της.

Αν η συγκυβέρνηση αναζητά τη φίμωση των βουλευτών, τότε, αυτός είναι ο κατάλληλος τρόπος για να το πετύχει, μία ψήφος εμπιστοσύνης άνευ ουσίας, χωρίς πολιτικό αντίκρυσμα, προς βραχυπρόθεσμη αποφυγή των κραδασμών.

Είναι περίεργη η αντίφαση που δημιουργείται από την πρόταση της κυβέρνησης για ψήφο εμπιστοσύνης που υποδεικνύει πρόβλημα στη λειτουργία της κυβέρνησης, συγκριτικά με το διθυραμβικό success story, την έξοδο από το ΔΝΤ και την έξοδο από το μνημόνιο που παραθέτει μέσω δηλώσεων στον τύπο. Είναι άραγε πραγματική η εικόνα μίας χώρας η οποία ξεπερνά την κρίση, ανακάμπτει και δύναται να αποτινάξει κάθε εξωτερικό έλεγχο και να σταθεί οικονομικά στα πόδια της; Προφανώς όχι και αυτό γίνεται αντιληπτό στον κάθε πολίτη, όπως έχει γίνει αντιληπτό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα σκίσει κανένα μνημόνιο και μάλιστα η οικονομική πολιτική πάνω στην οποία θα διαπραγματευτεί σύμφωνα με τους Δραγασάκη-Σταθάκη θα βασιστεί στα θεμέλια του μνημονίου. Και για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους, αν δεν υπήρχε μνημόνιο, σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν πολιτικά στον αέρα.

Έλλειψη σχεδίου

Ας δούμε όμως τη συγκυβέρνηση, η οποία έχει και την κύρια ευθύνη για τη χώρα και πολλές φορές επικαλείται τη σταθερότητα για να αποκρύψει την πραγματική πολιτική ευθύνη που της αναλογεί· και αυτή είναι η έλλειψη σχεδίου. Δυστυχώς, η ΝΔ του Σαμαρά αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων καθότι κινήθηκε συντηρητικά, παλαιοκομματικά, πελατειακά, τρέφοντας την αιτία που χρεοκόπησε τη χώρα, τον άκρατο πελατειασμό. Σε αυτό το πολιτικό πλαίσιο κινήθηκε και το ΠΑΣΟΚ, πατώντας πάνω στο πτώμα της δημόσιας τηλεόρασης, κάτι που ήδη έχει καταγραφεί ως μαύρη σελίδα στην ιστορία του. Οι δυο τους, συμμάχησαν τον Ιούλιο του 2013 και μοιράστηκαν τα υπουργεία, πάνω σε ένα υποτιθέμενο σχέδιο, μία προγραμματική συμφωνία, η οποία ήρθε 4 μήνες μετά! Μάλιστα, ο Βενιζέλος αποφάσισε μόνος την προγραμματική συμφωνία, την οποία, κατόπιν, κοινοποίησε ως θέσφατο στην Κ.Ο.. Αν δε, ξαναδιαβάσει κανείς τα 43 σημεία της προγραμματικής συμφωνίας [εδώ], θα διαπιστώσει ότι η κυβέρνηση τα 2 τελευταία χρόνια δεν έχει κάνει τίποτα πλην των όσων ορίζει το μνημόνιο.

Ας υποθέσουμε όμως ότι η συγκυβέρνηση έκανε την προγραμματική συμφωνία για τα μάτια, με κύριο στόχο την πλήρη εφαρμογή του μνημονίου, που αποτελεί από μόνο του ένα σχέδιο, όχι το ιδανικό, αλλά παραμένει σχέδιο με αρχή, μέση και τέλος, χρονοδιάγραμμα και έλεγχο. Δυστυχώς, η συγκυβέρνηση δεν εφαρμόζει ούτε αυτό, με 670 εκκρεμούσες υποχρεώσεις απέναντι στην τρόικα, τις οποίες αναβάλλει χωρίς να αιτιολογεί το γιατί και πώς.

Έτσι, η συγκυβέρνηση πορεύεται χωρίς κανέναν προσανατολισμό, χωρίς σχέδιο, με μοναδικό αφήγημα τη σταθερότητα, την οποία έχει μετατρέψει σε εκβιαστικό δίλημμα. Αυτό είναι το δίλημμα που καλούνται -πλην του ελληνικού λαού- να απαντήσουν και οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού. Στο ΠΑΣΟΚ, υπάρχει πλέον μία ομάδα βουλευτών που δρα ατομικά αλλά διαχωρίζει τη θέση της από την κατεύθυνση που έχει πάρει το σημερινό ΠΑΣΟΚ. Είναι αυτοί τους οποίους ο Βενιζέλος θα προσπαθήσει να εγκλωβίσει μέσω της ψήφου εμπιστοσύνης.

Μπορεί όμως αυτό να αποδειχθεί μπούμεραγκ για τον Βενιζέλο, αν και εφόσον οι συγκεκριμένοι βουλευτές -και αυτοί που έχουν δημόσια τοποθετηθεί αλλά και αυτοί που μέχρι σήμερα διαφωνούν με τη σιωπή τους- αποφασίσουν να θέσουν ένα νέο πολιτικό πλαίσιο στο οποίο θα πρέπει να κινηθεί το ΠΑΣΟΚ,  με χρονικό ορίζοντα τις εκλογές για ΠτΔ, (?) και, ξεκαθαρίζοντας ότι η οικονομική συμπόρευση δεν σημαίνει απαρέγκλιτα και ιδεολογική συμπόρευση (?). Αν το πλαίσιο που θα τεθεί προς παράθεση και διαβούλευση, συνδεθεί με την ψήφο για την ΠτΔ, ο Βενιζέλος θα υποχρεθωθεί να αναλάβει τις ευθύνες του ως προς το πραγματικό προοδευτικό πρόσημο, το οποίο παραμένει αδρανές στα δικά του χέρια.

Και αναφέρω τελείως ενδεικτικά:

1) Δημόσια Τηλεόραση / από την αρχή, με συγκεκριμένους κανόνες διαφάνειας που θα διασφαλίσουν την ανεξάρτητη φωνή της Δημόσιας Τηλεόρασης.

2) Σύνταγμα / συνταγματική μεταρρύθμιση στην οποία θα ενταχθούν κανόνες διαφάνειας και αξιοκρατία (δι@υγεια, opengov), πλαίσιο που θα αποτρέπει την συστημική διαφθορά (με συμμετέχον και το πολιτικό σύστημα το οποίο δημιουργεί νόμιμο περιβάλλον) αλλά και θα περιορίζει την ηθική διαφθορά, εκσυγχρονισμό των θεσμών κτλ.

3) Εκλογικός Νόμος / σπάσιμο των μεγάλων περιφερειών με μονοεδρικές και απεξάρτηση από τα συστημικά ΜΜΕ, λίστα, κτλ

4) Ενιαίο ψηφοδέλτιο στην τοπική αυτοδιοίκηση / αποκομματικοποίηση των δήμων και περιφερειών, αποδόμηση των κακώς εννοούμενων μηχανισμών που λυμαίνονται την τοπική εξουσία.

4) Νόμος για πλήρη διαφάνεια στα οικονομικά των κομμάτων.

5) Επέκταση του προγράμματος δι@ύγεια με εφαρμογή στα πανεπιστήμια, τους δήμους, τα νοσοκομεία.

6) Αξιολόγηση των Δ.Υ./ χωρίς πλαφόν απολύσεων, με στόχο την επιμόρφωσή των και ένα παραγωγικότερο Δ.Τ. (το πρόβλημα δεν είναι ο αριθμός των ΔΥ αλλά ο αντιπαραγωγικός Δ.Τ.). Αξιοκρατία σε επιλογές στη Δημόσια Διοίκηση, επιλογές με υποχρεωτική θητεία και συνεχή ποιοτικό έλεγχο.

7) Υγεία / συγκεκριμένοι άξονες για την ΠΦΥ, σύνδεση με 2 και 3-βαθμια, άμεση ενίσχυση με προσωπικό, κυρίως στην περιφέρεια που οι ελλείψεις είναι ζωτικής σημασίας.

8) Περισσότερη συμμετοχή του λαού / διαβούλευση, δημοψηφίσματα, η πολιτική στο προσκήνιο και όχι στο παρασκήνιο.

Κατά αυτόν τον τρόπο, θα γίνει διακριτά ορατός στο ΠΑΣΟΚ ένας άλλος πόλος, ο οποίος θα είναι δεσμευτικός για το σημερινό ΠΑΣΟΚ που έχει μετατραπεί σε κόμμα του ενός. Και βέβαια, η σημερινή του ηγεσία θα έχει πεδίο να απολογηθεί, διότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Έτσι, μαζί με στελέχη της Κ.Ο., της Κ.Ε. αλλά και άλλα επιφανή στελέχη, τα οποία στελέχη πρέπει να καθίσουν και να τα βρουν μεταξύ τους (?), θα έχει και ο κόσμος  μία ξεκάθαρη άποψη που συμβαδίζει με τις αρχές και τις αξίες του προοδευτισμού, θα είναι μαζί, θα είναι κοντά, θα δύναται να εκφραστεί και να πιέσει αν χρειαστεί, πιο συγκροτημένα και συντονισμένα -μαζί!

Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος βουλευτής ο οποίος θέλει να ρίξει την σημερινή κυβέρνηση με το έτσι θέλω. Ούτε όμως θα πρέπει να υπάρχει κάποιος βουλευτής που να ψηφίζει εν λευκώ, βιάζοντας την ίδια του συνείδηση, για να δικαιολογήσει και μόνο την ύπαρξή του (!). Αν θεωρεί εαυτόν παγιδευμένο από την κίνηση Βενιζέλου, ας βγει από τον λάκο, ας σκάψει έναν νέο λάκο, ιδεολογικό και όχι τυχοδιωκτικό, και, ας πετάξει τον νυν πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ μέσα. Είναι πολλοί οι 5 μήνες μέχρι τον Φεβρουάριο για να έχουμε πολιτικά δείγματα γραφής. Δε θα ΄χει λιοντάρια  ο λάκος , ιδέες και αξίες θα ΄χει, του σοσιαλισμού. Ας τις υπερασπιστεί ή ας τις πολεμήσει. Να τελειώνουμε με τα μεζοβέζικα και κροκοδείλια δάκρυα της σταθερότητας.

Πηγή επίκαιρο

Σχόλιο μου:

Τα γαλάζια είναι υπογραμμίσεις του «επίκαιρου». Τα κόκκινα δικά μου. Και επειδή το «ναι μεν, αλλά…» δεν μου άρεσε ποτέ, θα πω απλά ότι από το άρθρο μου αρέσει ΠΟΛΥ ο τίτλος, όπως και είμαι σίγουρη ότι η ψήφος εμπιστοσύνης μπορεί να απελευθερώσει τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ… αρκεί να είναι υγιείς… Και σίγουρα τις ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ δυνάμεις θα τις απελευθερώσει με τον ένα η με τον άλλο τρόπο…! Άλλωστε, όπως λέει και η «παραπολιτική», «τον Βενιζέλο δεν τον ενδιαφέρει αν θα του φύγουν όλοι οι ιδεολόγοι σοσιαλιστές στο Συριζα, αρκεί να μείνει στην κυβέρνηση, έστω και με ένα πιο μικρό σχήμα». Για να δούμε αν στις επόμενες εκλογές το «μικρό του σχήμα» θα είναι τόσο μεγάλο ώστε να μπει στην Βουλή…

Υπενθυμίζω ότι ένας εκ γενετής εγωιστής, όταν βλέπει ότι σίγουρα πνίγεται, φωνάζει για «βοήθεια» με ένα μοναδικό σκοπό: να πάρει και άλλους μαζί του.

Υ.Γ. Όσο για τους «εγκλωβισμούς» και «ακυβερνησίες» που διαβάζω… ας σοβαρευτούμε! Σαν πως σήμερα υπάρχει κυβέρνηση??? Προσθέτω εδώ και αυτό το χθεσινό μου σχόλιο στο facebook:

Μιλάνε για «ανωμαλία» οι ανώμαλοι… για «σταθερότητα» οι ανισόρροποι… για «σεβασμός προς τους θεσμούς» αυτοί που πρώτοι τους προσβάλουν… για «αξιολόγηση» οι ανάξιοι… για αβάσταχτα χαράτσια στο λαό αυτοί που απαλλάξουν με άδικους «νόμους» από τους φόρους και ελέγχους το παράνομο υπερκέρδος της ολιγαρχίας των τραπεζιτών, εφοπλιστών, καναλαρχών, κτλπ… και το αποκορύφωμα της ξεδιάντροπης ξεφτίλας τους- απαιτούν εμπιστοσύνη οι αποστάτες… Αποστάτες των συμφέροντος του λαού πρώτα και κύρια, και ταυτόχρονα υπάλληλοι στο βωμό του κέρδους των λίγων. Συμπέρασμα: Οι αποστάτες του λαού δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μιλάνε για «αποστασία». Για την πραγματική αποστασία ΤΟΥΣ και των υποστηρικτών τους, μόνο ο λαός έχει δικαίωμα να μιλήσει! (Ένας λαός που ακόμα περιμένει για το μεγάλο ναι η το μεγάλο όχι.) Τέλος.

Οι «βασιλιάδες» είναι γυμνοί!!! Κάτω οι «βασιλιάδες»!!!!!!!!!

Νομίζω ότι τα είπα ΟΛΑ.

Σκληρή απάντηση του γραφείου του κ. Γιώργου Παπανδρέου σε δημοσίευμα κυριακάτικης εφημερίδας

Σκληρή απάντηση γραφείου του κ. Παπανδρέου μέσω της δήλωσης του υπεύθυνου του Γραφείου Τύπου κ. Γιώργου Ελενόπουλου σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Έθνος» που σχολιάζει ειρωνικά τη συμμετοχή του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου στις διαδηλώσεις κατά της κλιματικής αλλαγής στη Νέα Υόρκη. Ο κ. Ελενόπουλος  υπενθυμίζει και υποστηρίζει για άλλη μια φορά τις πάγιες θέσεις του κ. Παπανδρέου για το θέμα των υδρογονανθράκων καθώς επίσης και για την πορεία που πρέπει να ακολουθήσει η χώρα για να φτάσει στη σωτηρία της.

Διαβάστε πιο κάτω ολόκληρο το σχόλιο του Γιώργου Ελενόπουλου:

Υπάρχει, μεταξύ άλλων, μια εφημερίδα που ειδικεύεται στις "πατάτες".

Και γι' αυτό, συχνά πυκνά εκτίθεται.

Προ περίπου δύο μηνών, μας ενημέρωνε ότι, έκανε ρεπορτάζ και είδε ότι τρώγαμε σούσι και γαρίδες. Αφού, λοιπόν, το "είδε" αυτό, έβγαλε το συμπέρασμα ότι, ζούμε μέσα στη χλιδή!

Μόνο, που τότε, η εφημερίδα έλεγε συνειδητά και σκοπίμως ψέματα, όχι μόνον γιατί το ρεπορτάζ ήταν κατασκευασμένο, αλλά πολύ περισσότερο, γιατί ουδείς από όσους υποτίθεται ότι ζούσαν μέσα στη χλιδή, βρισκόταν στις Σπέτσες.

Και αντί να ζητήσουν συγνώμη, έκαναν πως δεν άκουσαν, δεν είδαν - αυτοί που βλέπουν και ό,τι δεν υπάρχει, δεν κατάλαβαν και περιορίστηκαν σε ένα μικρό δημοσίευμα μετά από δύο 24ωρα, χωρίς καν να αναφέρονται στο γεγονός ότι, αναγκαστήκαμε να διαψεύσουμε τα όσα ευφάνταστα είδαν το φως της δημοσιότητας, με αφορμή τη δική τους δήθεν αποκάλυψη.

Σήμερα, η ίδια εφημερίδα, αφού αναφέρεται στην συμμετοχή του Γιώργου Παπανδρέου στην μεγάλη πορεία για το Κλίμα, στη Νέα Υόρκη, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, με τη στάση του βλάπτει τα εθνικά συμφέροντα, γιατί λέει, μια φωτογραφία που εμείς δώσαμε στη δημοσιότητα, τον δείχνει κοντά σε μια αφίσα που αναφέρεται στον περιορισμό της χρήσης των υδρογονανθράκων, από τους οποίους προσδοκά η χώρα να σωθεί!

Μάλιστα, προκειμένου να επιτύχει το σκοπό της, η εφημερίδα αποσιωπά ότι οι μεγάλες πορείες για την Κλιματική Αλλαγή πραγματοποιήθηκαν ενόψει της Ειδικής Διάσκεψης στο πλαίσιο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, κατά την οποία το μέγα ερώτημα ήταν πώς θα επιτευχθεί μείωση των εκπομπών άνθρακα για να αντιμετωπιστεί η Κλιματική Αλλαγή πριν να είναι αργά για όλη την ανθρωπότητα. Μείωση εκπομπών που επιδιώκει απερίφραστα η ΕΕ, φυσικά και η Ελλάδα. Πορείες στις οποίες συμμετείχαν μεταξύ πολλών άλλων, ο πρώην ΓΓ του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, ο νυν ΓΓ του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν και ο Δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Μάϊκλ Μπλούμπεργκ.

Με αυτή την ευκαιρία, λοιπόν, ας πούμε μερικές αλήθειες - που συνειδητά η εφημερίδα αποσιωπά:

Πρώτον. Το πρόγραμμα για την αξιοποίηση του εθνικού πλούτου και ειδικότερα των υδρογονανθράκων, μετά από δεκαετίες συζητήσεων, εκπονήθηκε και μπήκε σε τροχιά υλοποίησης για πρώτη φορά, από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου. Και μάλιστα, από τότε, ετέθησαν και μια σειρά προϋποθέσεις, προκειμένου αυτός ο πλούτος να μην "αξιοποιηθεί" δια της σπατάλης του, αλλά να αποτελέσει εθνικό κεφάλαιο και για τις επόμενες γενεές - πέραν των προϋποθέσεων που ετέθησαν για την προστασία του περιβάλλοντος. Μια ερώτηση στον Υπουργό που είναι αρμόδιος για το ζήτημα, θα μπορούσε να αποτελέσει χρήσιμο ρεπορτάζ που θα ενημέρωνε ουσιαστικά τους πολίτες και θα έδινε την δυνατότητα σε όλους να γνωρίζουν σε βάθος τις εντολές που είχε δώσει ο τότε πρωθυπουργός, προκειμένου να έχουμε σήμερα την πορεία που όλοι παρακολουθούμε. Αλλά και τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν τότε, προκειμένου να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη και εθνικά oφέλιμη προώθηση του προγράμματος.

Δεύτερον. Οι θέσεις του Γιώργου Παπανδρέου, σχετικά με το μοντέλο ανάπτυξης, είναι γνωστές σε όλους. Μάλιστα, αποτελούν και ένα από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την αντίληψή του τόσο για την αντιμετώπιση της κρίσης, όσο και για την βιώσιμη ανάπτυξη στην Ευρώπη και την Ελλάδα. Σήμερα, αυτή η αντίληψη που εξ' αρχής είχε καταθέσει, αποτελεί και τον πυρήνα των συζητήσεων που όλο και περισσότερο βρίσκονται στην επικαιρότητα, για την αναγκαιότητα της πράσινης ανάπτυξης. Και τούτο, γιατί όλο και περισσότεροι κατανοούν ότι, με αυτό το μοντέλο ανάπτυξης, θα αναβαθμιστεί η ποιότητα ζωής, θα δημιουργηθούν νέες βιώσιμες θέσεις εργασίας και θα μπορέσει η Ευρώπη να καταστεί ανταγωνιστική εκεί που δεν μπορούν οι αναδυόμενες αγορές.

Τρίτον. Η χώρα δεν θα σωθεί από τους υδρογονάνθρακες. Πετρέλαια έχει και η Νιγηρία, πετρέλαια έχει και η Νορβηγία. Η χώρα θα σωθεί οριστικά και θα μπει στον δρόμο στης βιώσιμης ανάπτυξης, εφόσον απαλλαγεί από τα κακώς κείμενα του παρελθόντος, απο τις πελατειακές αντιλήψεις, νοοτροπίες και συμπεριφορές που κρατούν σε ομηρία και απαξιώνουν τις δυνατότητες των υγιών παραγωγικών και δημιουργικών δυνάμεων της χώρας, εφόσον αλλάξει ουσιαστικά το μοντέλο ανάπτυξης και βεβαίως, εφόσον αντιμετωπιστούν ουσιαστικά η φοροδιαφυγή, το λαθρεμπόριο, η αδιαφάνεια.

Έτσι θα σωθεί οριστικά η χώρα. Εφόσον αλλάξει σε βάθος.

Αλλιώς, όχι μόνον θα συνεχίζεται η άνιση και άδικη κατανομή των βαρών, υπέρ των πάσης φύσεως μεγάλων και μικρών συμφερόντων, αλλά με βεβαιότητα, θα σπαταληθεί και ο εθνικός πλούτος, συμπεριλαμβανομένων των υδρογονανθράκων.

Όποιοι δείχνουν τους υδρογονάνθρακες, σαν το μέσο που θα λύσει το πρόβλημα, απλώς προσδοκούν την διατήρηση των "κακών" που ταλανίζουν τον Ελληνικό λαό - πιθανότατα και προς ίδιον όφελος.

Έκαστος, λοιπόν, στο είδος του, όπως σωστά αναφέρει η εφημερίδα.

Άλλοι στον στίβο της πραγματικής και ουσιαστικής πολιτικής και άλλοι στον στίβο της "πατάτας".

Οι "πατάτες" όμως, όταν δεν καλλιεργούνται, αλλά αξιοποιούνται σαν μέσο σπίλωσης και εξυπηρέτησης σκοπιμοτήτων, όχι μόνο θεμέλιο αναστήλωσης της χώρας δεν μπορούν να είναι αλλά αντιθέτως, επιφέρουν νέα δεινά στη χώρα, πέραν του ότι εκθέτουν ανεπανόρθωτα τους φορείς τους.

Για τον λόγο αυτό, εμείς θα προσθέταμε: Έκαστος εφ' ω ετάχθη.

Πηγή

Ποιοι είναι αυτοί τους οποίους ενόχλησε ολόκληρη η φράση που άρχισε με τα λόγια «λεφτά υπάρχουν…»

«Εμείς δεν είπαμε ποτέ λεφτά υπάρχουν» είπε ο Σαμαράς για τα σαράντα της παράταξης του. Ε, βέβαια, τόσο βλάκες είστε ώστε να αναφέρεστε στα λεφτά τα οποία κρύψατε? Δηλαδή στις τσέπες σας, στις offshore σας και στους λογαριασμούς στο εξωτερικό- δικά σας και των ημετέρων σας! Αυτό μας έδειξε και ο Παπανδρέου άλλωστε, ανοίγοντας μας τα μάτια, όταν είπε ότι υπάρχουν λεφτά αρκεί να δούμε που πήγαν, "αν νοικοκυρέψουμε το κράτος, με σχέδιο που να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και όχι για το συμφέρον των κομματικών παραγόντων, των «ημετέρων» και των ισχυρών στην χώρα μας". 

 

Ακριβώς αυτά τα λόγια κόψατε, διότι είναι εκείνα που σας πονάνε πολύ εκεί στην κάθε δεξιά όλων των κομμάτων, εκεί στην διαπλοκή με τους ισχυρούς του κέρδους! Διαφαίνεται ξεκάθαρα ποιοι είστε : είστε ακριβώς εκείνοι που ενοχλήθηκαν από τα λόγια του Γιώργου Παπανδρέου, διαστρεβλώνοντας τα και κόβοντας με φασιστικό τρόπο την φράση του, βάζοντας τελεία εκεί όπου δεν υπήρχε. Και το πιο σημαντικό, είστε εκείνοι που συνεχίζετε σήμερα να βάζετε τα λεφτά στις «τσέπες» των αφεντικών σας και όχι για το δημόσιο συμφέρον, όπως το πράξατε και έως το 2009.

Υ.Γ. Έτσι για την ιστορία, ας δούμε άλλη μια φορά την αλήθεια για τον μηχανισμό σπίλωσης που στήσανε ύπουλα και για αυτή την φράση.

Αυτή την ενέργεια κατά ζωής ποιος θα την ερευνήσει???

Για να έχουμε και μια καλή ερώτηση: αφού την καταγγελία Λαγκαρντ και Τσιπρα, ότι υπήρχαν απειλές κατά της ζωής τους, θα την διερευνήσειο Άρειος Πάγος, την ενέργεια της Τράπεζας Πειραιώς κατά της επιβίωσης μιας ολόκληρης οικογένειας (όπως την περιέγραψα ΕΔΩ και ΕΔΩ) ποιος θα την ερευνήσει???

Αλλά ξέχασα, δεν είμαστε παρά μόνο απλοί πολίτες… άλλη αξία έχουν οι επώνυμοι… αν και για μια «ασήμαντη», πολύ …ξεχωριστά και μοναδικά μου συμπεριφέρθηκε ο μεγαλύτερος πια τραπεζικός όμιλος στην Ευρώπη…

Αν και δεν ήταν ανάγκη να το κάνει ώστε να ξέρω την αξία μου…!

Υ.Γ. Ελπίζω να μην είναι σχετικά με αυτό το άρθρο ΕΔΩ… αλλιώς μιλάμε για τσάμπα μάγκες.

Γιατί οι τράπεζες κερδίζουν τόσα πολλά χρήματα

https://www.youtube.com/watch?v=XLh8JYCKD7I

Σχετικό άρθρο ΕΔΩ

Γίνε άνθρωπος αξίας...

Χωρίς ούτε ένα ευρώ από τον μισθό και πάλι, παρακαλώ!!! Τράπεζα Πειραιώς παρανόμως, αυθαίρετα και καταχρηστικά, μην υπακούοντας στο άρθρου 20 του Ν.4161/2013, ο οποίος προστατεύει το ακατάσχετο των 1500 ευρώ από αριθμό λογαριασμού μισθοδοσίας. Παρόλο που έστειλα επιστολή προς την τράπεζα. Παρόλο που ο λογαριασμός είναι μισθοδοσίας και είναι το μόνο οικογενειακό εισόδημα.

Παρόλο που τα λεφτά μπήκαν μέσα την παρασκευή το απόγευμα, παρόλο που η τράπεζα δεν δουλεύει Σάββατο και Κυριακή. Παρόλο που ο λογαριασμός ήταν κλεισμένος. Και όμως Σάββατο/Κύριακο κάποιος από αυτή την τράπεζα μας πήρε ολόκληρο το μισθό ΚΑΙ ΠΑΛΙ. ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΦΗΣΕΙ ΜΕΣΑ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ.

Καπάκι από χθες δεν λειτουργεί το τηλέφωνο ξαφνικά, το ιντερνετ με διαλλείματα όπως 2 λεπτά ναι, 10 λεπτά όχι.

ΚΑΝΕΙΣ -από εκείνους που γνωρίζοντας η όχι, υποστήριξα σε κάθε περίπτωση- δεν μου είχε πει μια λέξη καν, δεν μου έκαναν μια ερώτηση όταν το αναδημοσίεψα στο φεισμπουκ από το Μάιο ακόμα. Δεν με έχει πάρει κανείς τηλέφωνο από το Μάιο, παρά μόνο αν και εφόσον είχε καμιά ανάγκη.

Όλη η κατάσταση είναι εξωφρενική, ειδικά όταν η ίδια τράπεζα μου στέλνει ευχαριστήρια επιστολή η οποία φτάνει στα χέρια μου το σαββατοκύριακο,  όπου με καλωσορίζει στο… εξωτερικό, σε παράρτημα της… ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΟ, όλη η κατάσταση βγάζει γέλιο. Σαν να μου λένε «σήκω, φύγε από την Ελλάδα»…

Βενζίνη για να πας στην δουλειά που είναι 50 χλμ πήγαινε- έλα καθημερινά, δεν υπάρχει. ΔΕΗ πώς να πληρώνεις??? Φαγητό τουλάχιστον, ούτε καν. Αναρωτιέσαι αν χάνεις πρώτα την δουλειά σου αν δεν μπορείς να παρουσιάζεσαι η πρώτα το στομάχι σου, αφού δεν έχεις με τι να το γεμίσεις.

Ο Συνήγορος του καταναλωτή θα λάβει μέρος στις καλένδες στην αδικία. Όπως και άλλοι φορείς μάλλον. Αν και, όπως μου είχαν πει και πάλι, είμαστε η μοναδική τέτοια περίπτωση, που έχουν να συναρτήσουν από λογαριασμούς μισθοδοσίας και ΟΧΙ καταθέσεων, από το τέλος του 2011, όταν η τράπεζες πλήρωναν ακόμα πρόστιμο για τέτοιες παράνομες συμπεριφορές… Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ…

Η μοναδική στην Ελλάδα με παράνομη κατάθεση ολόκληρου μισθού από την τράπεζα. Και ΚΑΝΕΙΣ δεν μιλάει. ΚΑΝΕΙΣ δεν κάνει μια ερώτηση. ΚΑΝΕΙΣ δεν ενδιαφέρεται. Σαν να μου λένε «καλά να πάθεις». Ποιος σε έβαλε να παλεύεις εσύ για όλους???

Να γράφω, να ξεδίνω, να πληροφορήσω ΠΟΙΟΝ???

Μια πλήρης αδιαφορία.

Να πάω Αθήνα να παλέψω για το δίκιο μου… Τα εισιτήρια για κατάστρωμα στο καράβι είναι 50 ευρώ να πάω, 50 να γυρίσω. Όταν για Κρήτη πχ είναι 20 ευρώ και διπλάσια η απόσταση. Το εισιτήριο για αεροπλάνο γύρο στο 100 με 120 ευρώ. Όταν ένα ΑΜΕΣΟ εισιτήριο για αεροπλάνο από την Ρόδο, η οποία είναι πιο μακρινή,  είναι 50 ευρώ. Ξενοδοχεία, φαγητά, μέσα μαζικής μεταφοράς…

ΚΑΝΕΙΣ δεν μιλάει για την αδικία εις βάρος όλων μας σε αυτό το νησί, δεκαετίες τώρα. ΚΑΝΕΙΣ δεν μιλάει για την αδικία εις βάρος μου μήνες τώρα. ΚΑΝΕΙΣ δεν με ρωτάει καν τίποτα. Παρά μόνο όταν έχουν ανάγκη…

Γίνε άνθρωπος αξίας και όχι επιτυχίας… ποια είναι η πραγματική ΑΞΙΑ του αληθινού ΑΝΘΡΩΠΟΥ…?

Υ.Γ. Το άρθρο το έγραψα για να είμαι εντάξει μαζί μου.

Σχόλιο Γραφείου Τύπου του Γ. Παπανδρέου

Για όσους κάνουν πως δεν θυμούνται ολόκληρη τη φράση: «Λεφτά υπάρχουν, αν τα διεκδικήσεις, αν προσελκύσεις επενδύσεις, αν νοικοκυρέψεις το κράτος, αν αξιοποιήσεις τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, ώστε να αβγατίσουν και να δημιουργήσουν νέο πλούτο. Αλλά αυτά θέλουν σχέδιο και θέλουν σχέδιο που να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, όχι το συμφέρον των κομματικών παραγόντων, των «ημέτερων» και των ισχυρών στη χώρα μας».

Ο Πρωθυπουργός, στην προσπάθειά του να απαντήσει στην πλειοδοσία υποσχέσεων του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, καταφεύγει σε ισχυρισμούς που τον εκθέτουν ανεπανόρθωτα.

Όπως έχουν εκτεθεί ανεπανόρθωτα και άλλοι κατά το παρελθόν, προβάλλοντας παρόμοιους ισχυρισμούς, αλλά για τους δικούς τους λόγους.

Και τούτο, γιατί:

Πρώτον, το προεκλογικό Πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ το 2009 ήταν το πιο μετριοπαθές πρόγραμμα κόμματος εξουσίας – σε ότι αφορά στις πολιτικές παροχών – στην ιστορία της Μεταπολίτευσης. Ήταν όμως ριζοσπαστικό, διότι έθετε επί τάπητος και αντιμετώπιζε ουσιαστικά και ριζικά τα χρόνια προβλήματα του ελληνικού κράτους και του πολιτικο-οικονομικού συστήματος.

Για αυτό, αγκαλιάστηκε από υγιείς παραγωγικές δυνάμεις και φορείς, ενώ στηρίχτηκε ως η μόνη λύση για τη χώρα από όλα ανεξαιρέτως τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ – για όσους το έχουν ξεχάσει.

Δεύτερον, το προεκλογικό Πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ το 2009 ουδεμία απολύτως σχέση έχει με τα Ζάππεια 1, 2 και 3, τα ισοδύναμα μέτρα των 18 δις ευρώ, αλλά και τα όσα εξίσου ανεύθυνα εξαγγέλλει ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, σήμερα.

Όποιος ψάχνει για λαϊκισμό, μπορεί να βρει πολύ ικανοποιητικές δόσεις σε όσα εξήγγειλαν οι κύριοι Σαμαράς και Τσίπρας ως αρχηγοί αξιωματικής αντιπολίτευσης τα τελευταία χρόνια.

Τρίτον, επίσης για όσους το έχουν ξεχάσει, δίνουμε σε πλήρη ανάπτυξη την τότε πρόταση και το ακριβές νόημα του «λεφτά υπάρχουν»: «Λεφτά υπάρχουν, αν τα διεκδικήσεις, αν προσελκύσεις επενδύσεις, αν νοικοκυρέψεις το κράτος, αν αξιοποιήσεις τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, ώστε να αβγατίσουν και να δημιουργήσουν νέο πλούτο. Αλλά αυτά θέλουν σχέδιο και θέλουν σχέδιο που να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, όχι το συμφέρον των κομματικών παραγόντων, των «ημέτερων» και των ισχυρών στη χώρα μας».

Είναι ακριβώς αυτά τα συμφέροντα που δείχνει να υπηρετεί όλο και περισσότερο η σημερινή κυβέρνηση. Δεν είναι τυχαία η πρωτοφανής της ασυλία. Ούτε, αντιθέτως, ο πόλεμος που δέχτηκε η κυβέρνηση Παπανδρέου.

Και είναι ακριβώς αυτό που δεν κάνει η σημερινή κυβέρνηση: σχέδιο για νέο παραγωγικό πρότυπο. Καμία κουβέντα από κανέναν, ούτε από την αξιωματική αντιπολίτευση, για το πώς θα δημιουργήσουμε, υγιώς, νέο πλούτο.

Τέταρτον, αν θέλει η σημερινή κυβέρνηση να ξαναθυμηθεί «τι μας έφερε σε αυτή την κατάσταση», είναι πολύ απλό:

Ας ξαναδιαβάσουν τον προϋπολογισμό του 2013. Και για να το κάνουμε πιο λιανά, αναφερόμαστε στην αποδοχή από το σύνολο της ΝΔ, ότι το έλλειμμα του 2009 δεν ήταν το 6%, όπως επισήμως ενημέρωνε η τότε κυβέρνηση της ΝΔ την ΕΕ, λίγα μόλις 24ωρα πριν από τις εκλογές, αλλά ήταν 36 δις Ευρώ, ή 15,6%.

Αποτέλεσμα; Διπλασιασμός του χρέους της χώρας μέσα σε λιγότερο από 5 χρόνια.

Αυτά τα δεδομένα διαμόρφωσαν το πλαίσιο της ακολουθούμενης πολιτικής, την οποία το σύνολο των μελών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ ψήφισε κατά την ψηφοφορία για την έγκριση του προϋπολογισμού του 2013, συμπεριλαμβανομένου του κ. Καραμανλή.

Ο προϋπολογισμός έφερε την υπογραφή του κ. Πρωθυπουργού.

Ας μην κρύβονται, λοιπόν, πίσω από κατασκευασμένα συνθήματα και ας σεβαστούν την ίδια τους την υπογραφή.

Τα μνημόνια δεν θα είχαν λόγο ύπαρξης εάν ήταν διαφορετικά τα δεδομένα. Αλλά αυτά τα δεδομένα μας απέκλεισαν από τις αγορές και μας οδήγησαν στο να ζητηθεί βοήθεια από τους εταίρους.

Και τα δεδομένα αυτά, δεν τα διαμόρφωσε το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ διαχειρίστηκε μια πραγματικότητα που είχε διαμορφώσει η Κυβέρνηση της ΝΔ επί 5 χρόνια.

Εκεί ας ψάξουν για τους εμπρηστές της ελληνικής οικονομίας. Μια κυβέρνηση των προσλήψεων από το παράθυρο, της παντελούς αδυναμίας ελέγχου της σπατάλης, των πελατειακών διευθετήσεων για μικρά ή μεγάλα συμφέροντα, κοκ.

Πέμπτον, το πιο ανησυχητικό είναι η απόλυτη σύμπνοια σημερινής κυβέρνησης και σημερινής αντιπολίτευσης στο να μη λένε λέξη για το τι πραγματικά μας οδήγησε στην κρίση – απόλυτη σιγή για το έγκλημα σε βάρος της χώρας μέχρι το 2009.

Δείχνουν, όλοι τους, να μην έχουν καταλάβει τίποτα ή να μην θέλουν να καταλάβουν τίποτα.

Αναδεικνύεται έτσι για ακόμη μία φορά η σημασία της πρόσφατης ομιλίας του Γιώργου Παπανδρέου στα εγκαίνια της έκθεσης «Από τον Ανένδοτο στην Αλλαγή». Δύο μόνο αποσπάσματα:

«…Δεν είναι τυχαίο, ότι οι συντηρητικοί αριστερά και δεξιά, θέτουν το κυβερνητικό τους δίλημμα, μιλώντας και οι δύο για την «Έξοδο από το Μνημόνιο» και τη «Μεταμνημονιακή Ελλάδα».

Διαγωνίζονται σε μια δήθεν φιλολαϊκή ρητορική.

Αρνούμαι να μπω στο δίλημμα αυτό.

Είναι οι δύο όψεις του ίδιου συντηρητικού νομίσματος.

Μιλούν για την μεταβατική περίοδο.

Δεν μιλούν για το που θα μεταβούμε.

Στην ουσία και οι μεν και οι δε, πράττουν ότι και με το δημοψήφισμα του 2011.

Θέτουν ένα ψευτοδίλημμα.

Κρύβονται από τα πραγματικά προβλήματα.

Γιατί;

Μήπως γιατί τους βολεύει το γνωστό πελατειακό παιχνίδι;

Αυτό της νομής της εξουσίας, αντί της αλλαγής;

Εμείς θέλουμε να μιλήσουμε για τη «Μεταπελατειακή Ελλάδα».

Για την Ελλάδα των αξιών…

…Φαίνεται ότι είναι αρκετοί εκείνοι που θα ήθελαν να ξαναγυρίσουμε στις παλιές μας συνήθειες.

Θα έχετε ακούσει πολλούς να μιλάνε για επιστροφή στην «ομαλότητα» μετά από την περιπέτεια του Μνημονίου – και την ταυτίζουν με μια δήθεν «κανονικότητα».

Ναι, την επιστροφή στα κακώς κείμενα.

Επιστροφή στα τερατώδη ελλείμματα, τα αισχρά μαγειρέματα, το ρουσφέτι, που είχε γονατίσει το δημόσιο. Την αδιαφάνεια στις προμήθειες.

Τα χατίρια σε συμφέροντα, τραπεζίτες και μίντια – την αιχμαλωσία της πολιτικής ζωής του τόπου.

Όλα όσα δημιούργησαν τη φούσκα του 2009, ένα έγκλημα σε βάρος της Ελλάδας και των παιδιών της.

Συντάσσομαι με εκείνους που λένε ότι δεν υπάρχει καμία τέτοια «κανονικότητα» στην οποία πρέπει να επιστρέψουμε.

Η Ελλάδα, παρά τους αγώνες δύο δεκαετιών, για να μην πω δύο αιώνων, έχει ακόμη υστερήσεις και αγκυλώσεις μεγάλες.

Για αυτό χρειάζεται μια επανάσταση.

Την επανάσταση του αυτονόητου.

Τώρα είναι η ευκαιρία να γίνουμε μια σύγχρονη δημοκρατία, με θεσμούς και αξιοπιστία, που συνομιλεί ισότιμα με όλους γιατί είναι άξια σεβασμού από όλους».

ΥΓ. Με την ευκαιρία και με αφορμή σημερινό δημοσίευμα σχετικό με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, στην ίδια εφημερίδα που φιλοξενεί τη συνέντευξη του κ. Πρωθυπουργού, σημειώνεται τούτο:

Ο Γιώργος Παπανδρέου, ό,τι έχει να πει το λέει ο ίδιος, δημοσίως και με παρρησία. Ως εκ τούτου, ούτε ανάγκη καταφυγής στον χώρο της φαντασίας υπάρχει, ούτε πολύ περισσότερο οποιασδήποτε κίνησης που θα τον ανάγκαζε να δώσει απαντήσεις.

Όλα στην ώρα τους.

Πηγή papandreou.gr