Ιστορία μου, αμαρτία μου...

Tου Πασχου Μανδραβελη

Ολοι οι άνθρωποι κάνουν λάθη. Το πρόβλημα της Νέας Δημοκρατίας είναι ότι δεν μαθαίνει από αυτά. Κι έτσι επαναλαμβάνει κινήσεις για τις οποίες πριν από λίγο καιρό δήλωνε μετανοημένη. Για παράδειγμα, το 1997 ο κ. Κώστας Καραμανλής, αμέσως μετά την εκλογή του, ξεσήκωνε τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας κατά του πρώτου προγράμματος συνένωσης δήμων «Καποδίστριας». Υποσχέθηκε, τότε, πως σαν γίνει κυβέρνηση θα καταργήσει τις συνενώσεις και θα κάνει τοπικά δημοψηφίσματα για εθελοντικές συνενώσεις. Τελικά ως κυβέρνηση αναγνώρισε την αναγκαιότητα της μεταρρύθμισης και υποσχέθηκε τη διεύρυνσή της. Ο γαλάζιος «Καποδίστριας ΙΙ» ήταν μια ακόμη υπόσχεση που έμεινε υπόσχεση.

Σήμερα ο κ. Σαμαράς ακολουθεί την πεπατημένη Καραμανλή. Αμέσως μετά την εκλογή του ξεσηκώνει τους οπαδούς του κατά του «Καλλικράτη». Η κριτική είναι όπως και του 1997: γενική και αόριστη. Π.χ. «Η νέα χωροταξική κατανομή των δήμων, αφενός να γίνει με αντικειμενικά κριτήρια (πληθυσμιακά, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτισμικά)... Να ληφθεί ειδική μέριμνα για ορεινούς, απομονωμένους και νησιωτικούς δήμους, έτσι ώστε η ελληνική ακριτική γη να μη μαραζώσει». Αυτό είναι μια πρόταση με την οποία συμφωνούν όλοι, όπως δεν μπορεί κανείς να διαφωνήσει με την πρόταση «καλύτερα υγιής και πλούσιος, παρά φτωχός και άρρωστος».

Υπάρχει όμως και η πρόταση που χαϊδεύει τα αυτιά όλων των έξαλλων κοτζαμπάσηδων οι οποίοι κλείνουν τους δρόμους για να μη χάσουν την κουτάλα της διεφθαρμένης δημαρχιακής τους εξουσίας. «Να διατηρηθούν οι ιστορικοί μας δήμοι», πρότεινε ο κ. Σαμαράς. Ωραία! Να διατηρηθούν. Αλλά γιατί; Για συναισθηματικούς λόγους; Τι σχέση έχει μια διοικητική μεταρρύθμιση με την Ιστορία; Αν ένα χωριό ή μια κωμόπολη έχει Ιστορία, αυτό σημαίνει ότι πρέπει σώνει και καλά να έχει δική του υπηρεσία καθαριότητας και ξέχωρους (πληρωμένους από τη φορολογία μας) δημοτικούς άρχοντες και δημοτικούς συμβούλους; Κι αν συνενωθεί με ένα παράπλευρο χωριό χάνεται η Ιστορία;

Αλλά ακόμη κι αν θεωρήσουμε ότι η Ιστορία πρέπει να ορίζει ποιος θα έχει τα απορριμματοφόρα, ποιο είναι το κριτήριο της ιστορικότητας; Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα παράγει περισσότερη Ιστορία από εκείνη που μπορεί να καταναλώσει. Οποια πέτρα κι αν σηκώσει κανείς κάποια ιστορία θα υπάρχει. Κάπου πολέμησαν οι αρχαίοι, αλλού μεγαλούργησαν οι Βυζαντινοί, κάποιο άλλο μέρος μάτωσε επί τουρκοκρατίας, άλλα χωριά στέγασαν τα στρατηγεία κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων και κάποιες κωμοπόλεις μαρτύρησαν επί γερμανικής Κατοχής. Επειδή δεν υπάρχει ζύγι στην Ιστορία (π.χ. είναι πιο «ιστορικό» ένα χωριό που μαρτύρησε επί τουρκοκρατίας ή κάποιο άλλο που μαρτύρησε επί κατοχής;) κανονικά κάθε γειτονιά έπρεπε να είναι ξεχωριστός δήμος. Ολο και κάποια ιστορία θα υπάρχει σε επίπεδο γειτονιάς για να ικανοποιεί το κριτήριο του «ιστορικού δήμου».

Το θέμα είναι ότι δεν μπορείς να αντιμετωπίζεις τις προκλήσεις του 2010 με όρους του 17ου ή του 5ου π.Χ. αιώνα. Η Ιστορία είναι σεβαστή, αλλά όχι στα διοικητικά. Η μεγαλύτερη δε χρησιμότητα της Ιστορίας είναι για να διδάσκει. Και ο κ. Σαμαράς έπρεπε κάτι να διδαχθεί, τουλάχιστον από την Ιστορία του 1997.

kathimerini.gr

Eνδιαφέρουσα ανοιχτή επιστολή που συγκλονίζει του ποιητή Δημήτρη Ιατρόπουλου, στους Έλληνες τραπεζίτες, μεγαλοεπιχειρηματίες, εφοπλιστές κι ...

Θα μπορούσε να είναι μια απάντηση στον πρόεδρο του ΣΕΒ, αλλά προηγείται της ομιλίας του (όπου παρουσιάζει τους επιχειρηματίες σαν «σωτήρες» της οικονομίας μας) .
Έλαβα ενα Email από την roadartist (και της ευχαριστώ πολύ), με αυτή την ενδιαφέρουσα επιστολή:

Eνδιαφέρουσα ανοιχτή επιστολή που συγκλονίζει του ποιητή Δημήτρη Ιατρόπουλου, στους Έλληνες τραπεζίτες, μεγαλοεπιχειρηματίες, εφοπλιστές κι αρχοντοδεσπότες

.«Κυρίες και Κύριοι, αδελφοί Συνέλληνες. Τώρα που πέσανε πια όλες οι μάσκες, τώρα που η χώρα αυτή, για άλλους Πατρίδα, για άλλους χώρος επιχειρήσεων και για άλλους κερδοσκοπικός παράδεισος, κινδυνεύει όχι πλέον να πτωχεύσει αλλά να σβηστεί απ τον παγκόσμιο χάρτη κυριολεκτικά, σε ελάχιστα μονάχα χρόνια, τώρα λοιπόν που οι κατεργάρηδες μέσα κι έξω απ τον τόπο, είναι τόσοι πολλοί ώστε να μην υπάρχουν πάγκοι για να καθίσουν, ας κοιταχτούμε στα μάτια, στα ίσα, κι ας κουβεντιάσουμε σταράτα και κάθετα.

Γνωριζόμαστε όλοι σ' αυτό τον τόπο. Εννοώ κι εσάς τους 10.000 -δεν είσαστε περισσότεροι- κι εμάς που παροικούμε την Ιερουσαλήμ της Ενημέρωσης ως ένοικοι του Δημόσιου Βήματος αυτής εδώ της τραυματισμένης Δημοκρατίας.

Δεν ωφελεί κανέναν μας πια, η Οπισθοδακτυλοκρυψία, το Συναξάρισμα, η Επαγγελματική Υποκρισία και το Αλληλοπαραμύθιασμα. Η Ελλάδα έγινε Μπατεσκυλαλεσταρία. Απευθύνομαι σ' εσάς, -με ξέρετε όλοι, περνάτε καλά μαζί μου όταν «τα χώνω» από τηλεοράσεως, έχετε διασκεδάσει με τα τραγούδια μου, κοντά μισόν αιώνα τώρα, και σε κάποιες εξαιρέσεις σας μάλιστα, έχετε επικοινωνήσει και με τον καθαρό ποιητικό μου λόγο, κλπ.

Απευθύνομαι σ εσάς, διότι εσείς κυβερνάτε εδώ και πολλά χρόνια τον τόπο. Αγοράζετε και εξαγοράζετε επίορκους, ανίκανους και φτωχομπινέδες πολιτικούς, -οι εξαιρέσεις, πασίγνωστες και φωτεινές δεν αρκούν να τουμπάρουν τη ζυγαριά- φτιάχνετε νόμους και καθιερώνετε διατάξεις σύμφωνα με τα κλειστά δικά σας συμφέροντα, γράφοντας στα παλιά σας τα παπούτσια το λαό αυτής της χώρας. Τον οποίο συχνά πυκνά φωνάζετε να σκύψει κι άλλο και να βγάλει απ τη μύγα το ξύγκι να το καταθέσει στις ατέλειωτες τεράστιες δεξαμενές χρημάτων που είτε κληρονομικά, είτε με τη δικιά σας μαεστρία και ικανότητα, έχετε αποθηκεύσει για πολλές-πολλές γενιές των οικογενειών σας.

Απευθύνομαι σ' εσάς γιατί δεν είσαστε όλοι παλιοτόμαρα, η συντριπτική σας πλειοψηφία έχει σπουδάσει, συνήθως στο εξωτερικό, έχετε λάβει και ελληνική παιδεία, ξέρετε γλώσσες αλλά μιλάτε και την ελληνική πολύ καλά.

Έχετε διαβάσει ιστορία και μετέχετε των παραδόσεων στο βαθμό που οι τελετές τους σας εξασφαλίζουν ένα μίνιμουμ ψυχικής ευφορίας.

Πολλοί από σας είσαστε και αληθινά φιλοπάτριδες. Και βοηθάτε μακριά από τη δημοσιότητα με συγκεκριμένο φιλανθρωπικό έργο.

Κανείς δεν δικαιούται να σας βάλει σ' ένα καζάνι όλους μαζί, έτσι απλουστευτικά και αφελώς.
Απευθύνομαι λοιπόν σ εσάς, γιατί ετούτες τις μέρες η Ιστορία μας η Ελληνική, μας χτυπάει τα τζάμια των παραθύρων, έρχεται τη νύχτα στον ύπνο μας, κυκλοφορεί αμεταμφίεστη πλέον στους δρόμους μας, τη βλέπετε βουρκωμένη να κρεμιέται σαν την πρώτη τυχούσα πουτάνα στα περίπτερα...

Κατ αρχήν, εσείς οι τραπεζίτες μας. Όπως η ίδια η Τράπεζα της Ελλάδας ομολογεί, το ενεργητικό σας είναι 580 δισεκατομμύρια Ευρώ. Τα τελευταία χρόνια μονάχα, κερδίσατε 350 δις!

Κι εσείς οι επιχειρηματίες μας. Τα «Νέα» γράφανε το Μάη του 09, αυτό που αποκαλύπτει το παγκόσμιο Δίκτυο Φορολογικής Δικαιοσύνης, ότι έχετε 10.000 οφ- σορ εταιρίες δικές σας και κάνετε κάθε χρόνο τζίρο, 500 δις!
6.000 από σας χρωστάτε 15 δις ευρώ στο κράτος! Αλλά τα ρέπος σας, γίνανε τα τελευταία χρόνια 277 δις ευρώ! Και οι προθεσμιακές σας καταθέσεις στις τράπεζες είναι άλλα 136 δις!

Και το επίσημο Ενεργητικό των επιχειρήσεών σας, (τα λέει η ICAP αυτά) έχει φτάσει στα 700 δις! Την ίδια ώρα αυτή η κυβέρνηση, έχει κιόλας ανακοινώσει τη χρηματοδότησή σας με 10 δις ευρώ μέσω του ΕΣΠΑ, με άλλα 7,2 δις ευρώ μέσω του Επενδυτικού Νόμου, με άλλα 6 δις μέσω των «Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα», ενώ άλλα 4 δις ευρώ σας τα χαρίζει για τις πληρωμές των ασφαλιστικών εισφορών που οφείλετε!

Τι άλλο θέλετε πια; ΄Ελεος!

Εσείς οι εφοπλιστές μας, πάλι, το έλλειμμα των 30 δις ευρώ για το οποίο πάμε να βουλιάξουμε έναν ολόκληρο λαό στη μιζέρια, ισοδυναμεί, («Καθημερινή» (8/9/2009)), με μια και μόνο παραγγελία σας για τη ναυπήγηση των νέων 777 ποντοπόρων πλοίων σας εντός του 2009!

Όσο για σας αρχοντοδεσπότες, με την αμύθητη περιουσία που δεν μπορεί να μετρηθεί καν, τι να πει κανείς, οι αριθμοί χλομιάζουν! Δισεκατομμύρια ευρώ, τεράστια φιλέτα της χώρας, χιλιάδες ακίνητα, κτήρια, μέγαρα, καταθέσεις, μετοχές, ΜΚΟ μαϊμούδες, λιβάδια, κοπάδια...

Λοιπόν; Τι θα κάνουμε Κύριοι; Βλέπετε ένα λαό στη συντριπτική του πλειοψηφία ολιγογράμματο, μαστουρωμένο απ τον μπανιστηρτζίδικο λαϊκισμό, και πανικόβλητο. Έχετε κι εσείς, -ξέρετε ποιοι- ευθύνη γι αυτή την κατάντια.

Βλέπετε αναρίθμητους προβοκάτορες να καταστρέφουν τα πάντα, να καίνε τη χώρα βάσει σχεδίου, να βομβαρδίζουν την όποια εναπομείνασα εθνική φυσιογνωμία, να διαλύουν τον κοινωνικό ιστό.

Βλέπετε μια νεολαία ζαλισμένη, και με το δίκιο της. Βλέπετε την ξευτίλα, την υποτέλεια, την υποταγή, η Ελλάδα κινδυνεύει για πρώτη φορά μετά από την ΄Αλωση της Πόλης με μια καινούργια Άλωση.

Θα το επιτρέψετε; Τι σόι αίμα κυλάει στις φλέβες σας; Πόσο νομίζετε ότι θα ζήσετε; Μια μπριζόλα χωράει η κοιλιά σας κι αυτή μετά από άδεια του γιατρού. Για τους απογόνους σας φροντίσατε δεν κινδυνεύουν για πολλές γενιές, τα είπαμε.

Δεν υπάρχει ανάμεσα σας ένας Έλληνας μωρέ, μια αληθινή Ελληνίδα, να βουρκώσει επιτέλους, γαμώ τα λεφτά σας, γαμώ; Η πατρίδα κυλιέται σαν τσούλα στα πεζοδρόμια, οι κωλοσύμμαχοι βγάζουνε όλα τους τα κόμπλεξ, οι ανθέλληνες περιμένουν σαν κοράκια να μοιράσουν τις σάρκες μας, κι εσείς μετράτε τι ακόμα θα κερδίστε απ' αυτό το σαρακοφαγωμένο «νεοελληνικό» κρανίο, που πάνε να του αφαιρέσουν εντελώς τη φαιά ουσία απ την κρανιακή κάψα;

Τα παιδιά μας μισογραμματιζούμενα, οι γέροι μας πανικόβλητοι, οι ψυχές μας πεταγμένες στα πεζοδρόμια, τα όνειρά μας σκέτοι εφιάλτες, ηγέτες δεν έχουμε, πολιτικούς δεν έχουμε, πνευματικούς ανθρώπους δεν έχουμε, μαλάκες οι περισσότεροι, τελεία ο τόπος και πάμε για την παύλα.

ΥΣΤΕΡΟΛΟΓΙΟΝ:
Ε, όχι λοιπόν, όχι! Εσείς κυβερνάτε! Κάντε κάτι. Τη σκόνη μονάχα να δώσετε, σώθηκε η πατρίδα. ΄Εχετε και τον τρόπο και τη δύναμη. Κρατείστε την Ελλάδα, γιατί φεύγει! Και δεν το θέλετε ούτε εσείς, που διαβάζετε την ιστορία, να σας σκατοψυχάνε οι μεταγενέστεροι! Δώσετε στην Ελλάδα τη σκόνη από τα αμύθητα πλούτη σας, για να μην διαλυθεί η σκόνη της μνήμης σας κάποτε, στους πέντε ανέμους. Κάντε αυτό που πρέπει. Τώρα. Εσείς, και αμέσως!

ΔΕΙΤΕ ΤΟ! Daniel Cohn-Bendit ζητάει διαφάνεια, υπευθυνότητα και δικαιοσύνη από την Ε.Ε. για την Ελλάδα.

Χρόνια Πολλά, Μητέρες!