Δίκαιος αγώνας! Είναι το δικαίωμα τους στην επιβίωση.

Η κυβέρνηση χτυπάει αδιακρίτως καθαρίστριες, φωτορεπόρτερ και καμεραμάν. Τραυματίστηκε φωτορεπόρτερ. Προηγήθηκε η αρνητική απόφαση του Άρειου Πάγου. Δεκτή έκανε το Ανώτατο Δικαστήριο την αίτηση αναίρεσης του υπουργείου Οικονομικών κατά της απόφασης του Πρωτοδικείου που διέτασσε την επαναπρόσληψή τους. 

“Παιδιά ενός κατώτερου Θεού” αποφάσισε για τις καθαρίστριες η τυφλή ελληνική «δικαιοσύνη» διορισμένη από τους δεξιούς κυβερνόντες. Επίθεση των ΜΑΤ στις καθαρίστριες που αγωνίζονται για το δικαίωμα στην εργασία…

Δεν είναι να αναρωτηθείς γιατί τα σώματα ασφαλείας ψηφίζουν στην μεγάλη τους πλειοψηφία Χρυσή Αυγή και δεξιά κόμματα… θα ήθελα να ξέρω ποιοι είναι οι γονείς που τους έδωσαν τέτοιες «αξίες ζωής»… σίγουρα οι αδίστακτοι βολεμένοι του έως τώρα συστήματος.

Παρεμπιπτόντως, μια ερώτηση κρίσης για την επιλογή υποψηφίων στα σώματα ασφαλείας είναι: “Θα είχες πυροβολήσει αμέσως, χωρίς να αντιμιλάς, ένα αθώο πλάσμα αν θα σου είχε δώσει εντολή ο ανώτερος σου αξιωματικός;” Όσοι απαντάνε «ναι» περνάνε…

Υ.Γ. Περίπου στις 15.00, ο δικηγόρος ανακοίνωσε την απόφαση στις απολυμένες καθαρίστριες, οι οποίες αντέδρασαν με φωνές και κλάματα.

"Αν θέλει αίμα η κυβέρνηση, θα το έχει. Εμείς δεν πρόκειται να φύγουμε από εδώ", ξεκαθαρίζουν οι καθαρίστριες, δηλώνοντας αποφασισμένες να συνεχίσουν τον αγώνα τους και να δικαιωθούν.

Το ύπουλο χτύπημα στη Φωτεινή Νικηταρά 10-6-2014

Καλή «ψυχαγωγία»… και ας να γουργουρίσει η κοιλιά από την πείνα…

Πράγματι η δικτατορία είχε στρέψει τον κόσμο στο ποδόσφαιρο. Τα στελέχη της χούντας επεδίωκαν κατ΄αρχήν την αποδοχή και την αναγνώριση. Και στη συνέχεια τη δημοφιλία. Το ποδόσφαιρο και όλος ο αθλητισμός προσφερόταν. Το ποδόσφαιρο που έτσι κι αλλιώς είχε τη δυναμική του, έγινε μονόδρομος για την “ψυχαγωγία”. Φανατισμός υπήρχε. Ξύλο έπεφτε. Σκόπιμα αφήναν την βία στα γήπεδα, για να εκτονώνονται οι νέοι και να μη βγαίνουν στους δρόμους. Η δικτατορία επενδύει εξαρχής σε μια πολιτική μαζικής κουλτούρας, που, μάλιστα, φαίνεται να της αποδίδει. Η κρατική τηλεόραση, που είχε δειλά ξεκινήσει το 1966, γίνεται μετά το 1968 λαϊκό μέσο ψυχαγωγίας, με τη στήριξη (αλλά και τη χειραγώγηση) του καθεστώτος. Ένας τύπος μαζικής κουλτούρας που καθορίζει τη δημόσια σφαίρα χρησιμοποιείται έτσι και για τον βίαιο ανακαθορισμό μιας «εθνικής ιστορίας» με όχημα την παραστασιακή χρήση συμβόλων, το θέαμα, την επαναληπτικότητα και την αισθητική αφασία, το κιτς.

Φτάσαμε στις ημέρες μας να έχουμε ποδοσφαιρικούς παράγοντες στην τοπική αυτοδιοίκηση, η εφοπλιστές και τραπεζίτες να είναι ιδιοκτήτες αθλητικών ομάδων για ένα ψήφο παραπάνω στους ευνοούμενους τους που έστειλαν έως και στην ευρωβουλή (αίσχος!), η ακόμα έως να διορίσουμε και να «ηρωοποιήσουμε» αθλητές μέσω χοντροκομμένων σκηνοθεσιών που κλείνουν την βουλή… οι δήθεν «ήρωες» έχοντας προστάτες αυτούς τους εφοπλιστές και μεγάλους επιχειρηματίες που δεν είναι άλλοι από τους ίδιους που στηρίζουν οικονομικά και την ΧΑ, όπως στηρίζουν και άλλους συναθλητές και προσωπικούς φίλους των «ηρώων», οι οποίοι τώρα ανήκουν στην ΧΑ και με την… βούλα. Διορισμένοι αξιωματούχοι όλοι διότι δεν… πιαστήκαν με αναβολικά… (αυτό ούτε η χούντα δεν το έκανε).

Και τώρα λαέ, το μυαλό σου σε αυτό που θέλουν να σου παρουσιάζουν ως ψυχαγωγία: στο Mundial. Στυγνό εμπόριο και αυτό!!!

ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ. ΑΛΛΑ ΠΡΩΤΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΒΡΟΥΜΕ… ΤΟ ΜΥΑΛΟ…

Καλή «ψυχαγωγία»… και ας να γουργουρίσει η κοιλιά από την πείνα…

Ένα χρόνο μετά… ας φρεσκάρουμε την μνήμη μας.

Η ΜΑΥΡΗ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΟΤΑΝ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΕΝΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ ΣΑΜΑΡΑ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ. ΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΥΛΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. ΝΤΡΟΠΗ. ΜΑΥΡΗ.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!!!!!!!!!

11 Ιουνίου 2013. ημέρα Τρίτη. Μια ημέρα κλειδί, για την ιστορία των ελληνικών αλλά και ξένων ΜΜΕ...

Η επικαιρότητα τότε, περιστρέφονταν γύρω από το γεγονός της επικείμενης ιδιωτικοποίησης της κρατικής εταιρίας φυσικού αερίου και την εξαγορά της από την αντίστοιχη του Αζερμπαϊτζάν. Όλα αυτά, προκειμένου να...

εκτελεστούν οι εντολές τις τρόικας, για τα έσοδα στο κράτος και τις αποκρατικοποιήσεις. Εκείνη την ημέρα θα γνωστοποιούνταν η οριστική απόφαση για το deal, μετά από τις πολυήμερες διαπραγματεύσεις.

Όπως και έγινε, με αρνητική όμως έκβαση για την συγκυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου.

περισσότερα εδώ: "Ούτε στην Κατοχή, ούτε στη Χούντα δεν έκλεισε η ΕΡΤ."

Παπανδρέου από τη Ρώμη: Διαρκής η μάχη με τη συντήρηση και τα κατεστημένα σε παγκόσμιο επίπεδο

Σε διημερίδα στη Ρώμη

Γ. Παπανδρέου: Να εξανθρωπίσουμε την παγκοσμιοποίηση

Διαρκή παρουσία και συμμετοχή κάθε Ευρωπαίου δημοκράτη πολίτη στα τεκταινόμενα ζητά από την Ρώμη ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Προτείνει ακόμα την μετεξέλιξη των σημερινών πολιτικών ομάδων στην ΕΕ σε «πανευρωπαϊκά κόμματα» και πρωτοβουλίες που θα αλλάξουν την αρχιτεκτονική των διεθνών οργανισμών.

Διημερίδα πολιτικής εμβάθυνσης και ανάλυσης οργανώνει σήμερα και αύριο στη Ρώμη το ευρωπαϊκό think tank («δεξαμενή σκέψης») ECFR (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων), με τη συμμετοχή του πρώην πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου.

Τα κύρια θέματα της διημερίδας αφορούν το νέο πολιτικό σκηνικό το οποίο διαμορφώνεται μετά τις πρόσφατες ευρωεκλογές, τις συνέπειες της ουκρανικής κρίσης σε διεθνές επίπεδο, αλλά και τις πρόσφατες εκλογές στη Συρία και το αν ο πρόεδρός της, Μπασάρ αλ Άσαντ, πρέπει να θεωρεί ότι κατάφερε να ενισχυθεί.

Ο κ. Παπανδρέου στην παρέμβασή του, μεταξύ των άλλων, υπογράμμισε ότι «για να γίνει πιο δημοκρατική η Ευρώπη και να εμπλακούν οι πολίτες στη διαμόρφωση θέσεων με σαφές ιδεολογικό περιεχόμενο, είναι απαραίτητο οι σημερινές πολιτικές ομάδες να μετεξελιχθούν σε πανευρωπαϊκά κόμματα».

Σε ό,τι αφορά τις σημαντικότερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν η πολιτική και οι κοινωνίες, ο πρώην πρωθυπουργός δήλωσε: «Πρόκειται για προκλήσεις υπερεθνικές, οι οποίες, για να αντιμετωπισθούν χρειάζονται πρωτοβουλίες που να αλλάξουν την παγκόσμια αρχιτεκτονική των διεθνών οργανισμών, ώστε να μπορέσουμε να εξανθρωπίσουμε την παγκοσμιοποίηση».

Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εξέφρασε, επίσης, την άποψη ότι «χρειάζεται διαρκής παρουσία και συμμετοχή κάθε Ευρωπαίου δημοκράτη πολίτη στα τεκταινόμενα, όπως και διαρκής μάχη με τη συντήρηση και τα κατεστημένα».

Στους ομιλητές της διήμερης συνάντησης του ECFR στην Αιώνια Πόλη συμπεριλαμβάνονται, μεταξύ των άλλων, ο πρόεδρος της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο, ο Φινλανδός υπουργός Εξωτερικών, Έρκι Τουομιόγια, η Ιταλίδα πρώην υπουργός Εξωτερικών Έμμα Μπονίνο και η Ισπανίδα πρώην υπουργός Εξωτερικών, Άννα Παλάθιο.

Αφιερωμένο στους… φίλους

Παρόλο που έβαλα και στο fb όπως και εδώ, την δημοσίευση με την αγανάκτηση μου όταν κατασχέθηκε ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ Ο ΜΙΣΘΟΣ του συζύγου μου από την τράπεζα όπου έχει τον λογαριασμό μισθοδοσίας, ο οποίος μισθός είναι και το ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ για την οικογένεια μας… Χωρίς επίσημη αιτιολογία και χωρίς καν κωδικό κατάσχεσης (!) από έναν ανύπαρκτο όνομα υπαλλήλου «Λεωνίδας Οικονόμου» στα αρχεία της Αγροτικής Τράπεζας. Χωρίς ειδοποίηση, χωρίς καν προστασία 24 ωρών, κατάσχεση ολόκληρου ποσού από ένα ΜΙΣΘΟ ΑΡΚΕΤΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ του ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΟΥ ΟΡΙΟΥ των 1500 ευρώ. Η εφορία μας είπε ότι δεν έχει πάρει ούτε ένα ευρώ και ότι όλα τα κράτησε η εν λόγου τράπεζα.  Εξωφρενικό! Ανήκουστο! Και όμως τελείως πραγματικό και αληθινό, διότι συμβαίνει στο πετσί της οικογένειας μου και ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΜΑΣ. Δουλεύεις για 0 ευρώ. Η αλλιώς κράτα το στόμα σου κλειστό αν θέλεις να μην πεθαίνεις της πείνας…;
ΚΑΝΕΙΣ μα ΚΑΝΕΙΣ δεν ενδιαφέρθηκε, έστω από περιέργεια, να ρωτήσει για την ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΜΙΣΘΟΥ, όχι ως παρηγοριά, αλλά το πιο σημαντικό- ως ένα γεγονός που παρουσιάζει μέγιστο ενδιαφέρον σε ένα κράτος δικαίου και δημοκρατικό- όταν μάλιστα ήταν Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ από τους συναδέλφους του. Δεν ξέρω αν τον τιμωρούν για αυτά που γράφω εγώ σε ένα «δημοκρατικό» κράτος… αλλά το συμπέρασμα μου είναι ότι εντέλει δεν θα θυμάμαι μόνο τις πράξεις των εχθρών μου, αλλά και την σιωπή των… φίλων μου!

Κατά τα άλλα, να μου στείλουν προεκλογικά (και όχι μόνο) κείμενα να τα δημοσιεύσω προς όφελος τους… όπως έκανα κάποτε...

Και μετά μερικοί να μάθουν τα παιδιά τους να διαχωρίζουν τον κόσμο σε αφέντες και δούλους… «σοσιαλιστικά»…

Πίκρα; Όχι. Δυνατή όσο ποτέ, διότι τώρα ξέρω ότι ο σταθερός και πιστός μου φίλος είμαι εγώ. Και δεν θα με προδώσω ποτέ. Όπως ούτε και το πανέμορφο μου Όραμα.

Αφιερωμένο λοιπόν στους… φίλους μου:

Δήλωση Γ. Παπανδρέου – Λ. Αγιάλα για τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών

Για μια Ευρώπη σύμφωνα με τα ιδανικά μας

Η Σοσιαλιστική Διεθνής, η οποία περιλαμβάνει τα σοσιαλιστικά, σοσιαλδημοκρατικά, εργατικά και άλλα προοδευτικά κόμματα από όλες τις ηπείρους, εκφράζει την έντονη ανησυχία της για τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών που πραγματοποιήθηκαν από τις 22 έως τις 25 Μαΐου, για την ανάδειξη των νέων μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Από τη οπτική του παγκόσμιου κινήματος μας, από αυτές τις εκλογές προέκυψαν σοβαρά και ανησυχητικά ζητήματα.

Πρώτο ζήτημα, η σταθερή αποχή των ψηφοφόρων, που αποδεικνύει την αποξένωση των Eυρωπαίων πολιτών από το ιστορικό όραμα μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης που προωθεί την οικονομική και πολιτική ολοκλήρωση για την κοινή πρόοδο και την ειρήνη.

Δεύτερο ζήτημα, η στήριξη που έλαβαν σε πολλές χώρες, ακόμα και στα μεγαλύτερα κράτη – μέλη, εθνικιστικές, λαϊκιστικές και ακροδεξιές δυνάμεις. Η στήριξη αυτή δεν είναι μόνο αντίθετη στις θεμελιώδεις αξίες της Ένωσης, αλλά απειλεί να ανακόψει την πορεία της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Ενώ οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε όλοι αποκτούν ένα συνεχώς αυξανόμενο παγκόσμιο χαρακτήρα και απαιτούν ευρύτερη συνεργασία, οι δυνάμεις αυτές ζητούν το αντίθετο: την επιστροφή σε κοντόφθαλμες και εθνικιστικές αντιδράσεις. Ενώ οι κοινωνίες γίνονται όλο και πιο πολυσυλλεκτικές και ζητούν περισσότερη ενσωμάτωση και κατανόηση, οι εθνικιστικές δυνάμεις υποστηρίζουν τον αποκλεισμό όσων βλέπουν ως διαφορετικούς. Και ενώ όλο και περισσότεροι άνθρωποι ενώνονται με σκοπό την αναζήτηση κοινών λύσεων, οι συντηρητικές δυνάμεις επιμένουν στην απομόνωση των ανθρώπων και των εθνών, για να επιτύχουν τους δικούς τους στόχους.

Τρίτο ζήτημα, το γεγονός ότι οι συντηρητικές και κεντροδεξιές δυνάμεις εξασφάλισαν το μεγαλύτερο αριθμό εδρών και αποτελούν τη μεγαλύτερη ομάδα στο νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, παρά το γεγονός ότι ήταν υπεύθυνοι για την δημιουργία της πρόσφατης χρηματοπιστωτικής κρίσης και σε δεύτερη φάση της επιβολής πολιτικών λιτότητας που οδήγησαν σε αρνητική ανάπτυξη, έκρηξη της ανεργίας, αύξηση της ανισότητας και αποδόμηση της κοινωνικής προστασίας.

Είναι σαφές ότι, ένας μεγάλος αριθμός πολιτών δεν εκφράζονται από την σημερινή Ευρώπη. Μια Ευρώπη, η οποία εμφανίζεται ανίκανη να στηρίξει τις οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές της, καθώς εγκλωβίζεται σε έναν αγώνα προς τα κάτω υπό την πίεση του παγκόσμιου ανταγωνισμού.

Μία Ευρώπη, που φαίνεται έτοιμη να αποδεχθεί την ηγεμονικό ρόλο των παγκόσμιων αγορών, αντί να αγωνιστεί για την υιοθέτηση ρυθμιστικών κανόνων για τον εξανθρωπισμό της παγκόσμιας οικονομίας.

Μία Ευρώπη, που μοιάζει να φοβάται όλο και περισσότερο την φωνή των πολιτών της, τη συμμετοχή τους στη διαβούλευση και τη λήψη αποφάσεων.

Ο σοσιαλισμός και η σοσιαλδημοκρατία είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με το σχέδιο μιας ενωμένης Ευρώπης, στο οποίο συνέβαλαν πολλοί ιστορικοί ηγέτες του κινήματoς μας. Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, αντιμέτωποι με τα αποτελέσματα αυτών την εκλογών, οφείλουμε να δώσουμε έμφαση στη στήριξη και υιοθέτηση των θεμελιωδών αρχών που αποτέλεσαν πάντα τη βάση της προσήλωσης μας στην Ευρώπη.

Για εμάς, η Ευρώπη είναι ο κοινός σκοπός για την οικοδόμηση ενός μέλλοντος ευκαιριών για όλους τους λαούς της μέσα από τη συνεργασία και την αλληλεγγύη, για την προστασία της δημοκρατίας, των δικαιωμάτων και των ελευθεριών για όλους τους πολίτες της και τη συμβολή μέσα από την ειρήνη και την δικαιοσύνη σε έναν πιο ασφαλή και δίκαιο κόσμο. Το κίνημά μας έχει τη δύναμη να φέρει την αλλαγή και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αλλάξει.

Το κίνημά μας αγωνίστηκε πάντα σε όλες τις γωνιές του κόσμου, όποτε οι αξίες και τις αρχές μας βρέθηκαν υπό απειλή. Σήμερα, οι αξίες αυτές απειλούνται στην Ευρώπη. Ως σοσιαλιστές και σοσιαλδημοκράτες, πρέπει να υποστηρίξουμε δυναμικά τις απόψεις και τις πολιτικές μας, που διαφέρουν από αυτές των συντηρητικών. Η δέσμευσή μας να προασπίσουμε την ταυτότητα του κινήματος μας, δεν πρέπει να αλλοιωθεί ή να τεθεί σε αμφισβήτηση.

Πιστεύουμε ακράδαντα ότι, για να βγει η Ευρώπη από την κρίση και να αντιμετωπίσει τους εθνικιστές, τους λαϊκιστές και τις συντηρητικές δυνάμεις, θα πρέπει να αγωνιστούμε σθεναρά για το όραμα μιας Ευρώπης σύμφωνα με τα ιδανικά μας, μια Ευρώπη που είναι ενωμένη, με αξίες που διατηρούν το κύρος τους στα μάτια των πολιτών της.

πηγή

Έγινε μόλις…

Οι βενιζελικοί με προσκαλούν να κάνω like στην σελίδα στο fb του Πύρρου Δήμα…χαχαχαχα

Οι άφθαρτοι του «κέντρου» και των προσωπικών φιλοδοξιών μιλάνε για ΑΒ μετά που έκαναν ζιγ-ζαγ ανάμεσα των «58», «ελιά», «αναρχικό πασοκ», τζιμέρους και "δράσεις" του Μάνου, κτλπ έως και τους «75»… και ΞΑΦΝΙΚΑ γράφουν να μην είμαστε προσωπολάτρες… ε, ναι, θα έχουμε ιδεολογία…

Οι βουλευτές «του γάλακτος» όπως ο Κασσής μιλάνε για μια ηγεσία όπου δεν έχει χώρο «ούτε ο Παπανδρέου, ούτε ο Βενιζέλος» όπως δηλώνουν (τι σχέση έχει ο ένας με τον άλλον, παλικάρια του «σοσιαλισμού»;;;)… και το κερασάκι στην τούρτα «πλανώνται αυτοί που ονειρεύονται ένα μικρό ΠΑΣΟΚ»… ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟ- ΜΗΝ ΣΥΜΒΑΛΛΕΤΕ με τέτοιες δηλώσεις, ειδικά όταν οι προσωπικές σας στρατηγικές ήταν να συμφωνείτε σε όλα έως τώρα επί δυόμιση χρόνια.

Οι παλιοί «αριστεροί» του κόμματος θυμήθηκαν ότι είναι ΠΑΣΟΚ ΜΕΤΑ ΑΦΟΥ ΣΤΗΡΙΞΑΝ ΤΗΝ «ελιά» όμως… και δίπλα στους Νίκο Ανδρουλάκιδες και Οδυσσέους Κωνσταντινοπουλέους μάλιστα…

Οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ που δεν ήθελαν το πρώτο μνημόνιο, αλλά ψήφισαν όλα τα μέτρα του δεύτερου και του τρίτου, αποφάσισαν να το γυρίζουν «αριστερά» με τους νεοφιλελεύθερους της «ελιάς» και με το «ποτάμι» του ΔΟΛ… διότι εκεί θα πάνε σε υψηλότερες «καρέκλες»… ενώ πιο αριστερά «θα πλύνουν τα λάστιχα και θα κάνουν λάντζα»… ιδεολογία και εδώ…

Όσο για τις γυριστρούλες Σημίτη και Λοβέρδο περιμένουν την στιγμή τους…

Συμπέρασμα: το σύστημα παίζει τα ρέστα του αλλάζοντας μόνο τις κουρτίνες στο οίκο…

Αφιερωμένο λοιπόν σε όλους αυτούς:

Όντως ήταν ΜΟΝΟΣ. Αλλά ποτέ δεν κατάλαβα ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΜΟΝΟΣ… έως τώρα.
Για να τα λέμε ΣΩΣΤΑ:

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν χρειάζεται αλλαγή ηγεσίας μόνο, αλλά επιστροφή του Γιώργου Παπανδρέου στην ηγεσία.