«Να μην προσπαθείς να γίνεις άνθρωπος επιτυχίας, αλλά άνθρωπος αξίας.»

Αλβέρτος Αϊνστάιν

Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Η απελευθέρωση- Καλή Κυριακή


Σαν σήμερα έγινε η απελευθέρωση της Αθήνας από τους γερμανικές κατοχικές δυνάμεις.

Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2014

Οι εκλεκτοί για το Νόμπελ Ειρήνης 2014

Η Μαλάλα Γιουσαφζάι και ο Κάιλας Σατιάρτ είναι τελικώς οι «εκλεκτοί» για το Νόμπελ Ειρήνης 2014, όπως ανακοίνωσε το μεσημέρι της Παρασκευής η αρμόδια νορβηγική επιτροπή. Η μεν είναι διάσημη υπερασπίστρια του δικαιώματος των κοριτσιών του Πακιστάν στην εκπαίδευση, και ο δε, πολέμιος της παιδικής εργασίας στην Ινδία.

 Το Νόμπελ Ειρήνης μοιράσθηκαν η Ινδία και το Πακιστάν σε μια περίοδο που υπάρχουν ανταλλαγές πυρών από τις δύο πλευρές των συνόρων στο διαφιλονικούμενο έδαφος του Κασμίρ. Στην πρώτη αντίδρασή του, ο Σατιάρτι δεν έκανε καμιά αναφορά ούτε στη σύγκρουση ούτε στην Μαλάλα.

"Τα εύσημα πηγαίνουν στους Ινδούς που μάχονται για να κρατήσουν τόσο ζωντανή τη δημοκρατία, στην οποία μπόρεσα να συνεχίσω να δίνω τη μάχη μου", δήλωσε ο Σατιάρτι. "Κάτι που γεννήθηκε στην Ινδία έχει γίνει παγκόσμιο και τώρα έχουμε ένα παγκόσμιο κίνημα εναντίον της παιδικής εργασίας. Μετά τη βράβευση αυτή, αισθάνομαι πως οι άνθρωποι θα δώσουν περισσότερη προσοχή στην υπόθεση των παιδιών στον κόσμο". Ο ινδός υποστηρικτής των δικαιωμάτων των παιδιών Κάιλας Σατιάρτι αφιέρωσε στα παιδιά που ζουν σε συνθήκες δουλείας το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης που μοιράσθηκε με την Πακιστανή Μαλάλα Γιουσαφζάι, η οποία βρίσκόταν στο σχολείο και έκανε δηλώσεις μετά το τέλος των μαθημάτων.

"Είναι μια τιμή προς όλα αυτά τα παιδιά που εξακολουθούν να υποφέρουν σε συνθήκες δουλείας, καταναγκαστικής εργασίας και τράφικινγκ", δήλωσε ο Σατιάρτι προς το ειδησεογραφικό δίκτυο CNN-IBN μετά την ανακοίνωση του βραβείου.

Ο Κάιλας Σατιάρτι ίδρυσε το 1980 την οργάνωση Μπατσπάν Μπατσάο Αντολάν –Κίνημα Σώστε την Παιδική Ηλικία– και έχει αναλάβει δράση για την προστασία των δικαιωμάτων 80.000 παιδιών.
"Είναι μια τιμή προς τους συμπατριώτες μου Ινδούς. Ευχαριστώ όλους αυτούς που υποστηρίζουν τον αγώνα μου εδώ και περισσότερο από τα τελευταία 30 χρόνια", δήλωσε ο Σατιάρτι.

Η επιτροπή του Νόμπελ Ειρήνης υπογράμμισε τις σημαντικές προόδους που έχουν επιτευχθεί στη μάχη εναντίον της παιδικής εργασίας, επισημαίνοντας το γεγονός ότι ο παγκόσμιος αριθμός των παιδιών που εργάζονται μειώθηκε από 246 εκατ. το 2000 σε 168 εκατ. σήμερα.

Η 17χρονη Πακιστανή Μαλάλα Γιουσαφζάι βρισκόταν από την πλευρά της "στο σχολείο όπως συνήθως" στο Μπέρμιγχαμ, στην κεντρική Αγγλία, όταν ανακοινώθηκε πως τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

"Είναι στο σχολείο, όπως συνήθως", δήλωσε μια εκπρόσωπος της επιχείρησης δημοσίων σχέσεων Edelman η οποία διαχειρίζεται την εικόνα της.

Η νεαρή Πακιστανή έδωσε συνέντευξη Τύπου αργότερα μέσα στην ημέρα.
Ζει στο Μπέρμιγχαμ από τον Οκτώβριο του 2012.
«Με τιμά η επιλογή της επιτροπής των βραβείων Νόμπελ», τόνισε η Μαλάλα, μιλώντας από το Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας όπου διαμένει πλέον. «Είμαι υπερήφανη που είμαι η πρώτη Πακιστανή, η πρώτη γυναίκα στην οποία γίνεται αυτή η τιμή»

Ο πακιστανός πρωθυπουργός Ναουάζ Σαρίφ εξέφρασε, σε ανακοίνωση που εξέδωσε μερικά λεπτά μετά την ανακοίνωσή του βραβείου, την ικανοποίησή του για τη βράβευση της Μαλάλα, χαρακτηρίζοντάς την "το καμάρι του Πακιστάν".

Η 17χρονη μαθήτρια Μαλάλα Γιουσαφζάι επέζησε από επίθεση των Ταλιμπάν και έγινε σύμβολο του αγώνα για το δικαίωμα των κοριτσιών στην σχολική εκπαίδευση και όχι μόνο.

«Εθνική ηρωίδα», «Περηφάνια του Έθνους», «Ασυνήθιστο θάρρος», «Κόρη του έθνους»: είναι μερικοί από τους τίτλους των εφημερίδων που εγκωμιάζουν την Μαλάλα. «Πλάι στους τρομοκράτες, τους βιαστές, τους ληστές και τους ψεύτες που παράγει το κράτος μας, υπάρχουν ήρωες που εργάζονται σιωπηλά για την ειρήνη, τις μεταρρυθμίσεις, την εκπαίδευση, την κοινωνική πρόνοια, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αλήθεια. Η Μαλάλα είναι ταυτόχρονα ένας από αυτούς τους ανθρώπους και όλοι οι άνθρωποι αυτοί μαζί», ««Αν υπάρχει το πάθος και η ειλικρίνεια, οι προσπάθειες θα ξεπεράσουν τις αντιξοότητες και τα χειρότερα εμπόδια, αυτό είναι το μήνυμα αυτού του Νόμπελ», υπογραμμίζουν οι εφημερίδες.

Από την άλλη, ο Ινδός ακτιβιστής Κάιλας Σατιάρτ έχει αναπτύξει μεγάλη δραστηριότητα στη χώρα του κατά της ανήλικης παιδικής εργασίας.

Μάλιστα, έχει τεθεί επικεφαλής σε πολλές ειρηνικές πορείες στο Νέο Δελχί και την Βομβάη, ενώ έχει συμβάλει στην σύναψη σημαντικών διεθνών συμβάσεων για τα δικαιώματα των παιδιών.

Η Μαλάλα ήταν και πέρυσι υποψήφια για το Νόμπελ Ειρήνης, ωστόσο η αρμόδια νορβηγική επιτροπή είχε επιλέξει την οργάνωση για την «Μη Διάδοση των Χημικών Όπλων».

Τα μέλη της επιτροπής φαίνεται πως αναγνώρισαν με ένα χρόνο καθυστέρηση το λάθος τους.

Διότι περί λάθους πρόκειται δεδομένου ότι η νεαρή μαθήτρια έδειξε ηρωισμό, αντιστρόφως ανάλογο με το «αδύναμο» του φύλου της και με τη μικρή της ηλικία.

Είχε δεχθεί δολοφονική επίθεση από Ταλιμπάν που εισέβαλαν στο σχολικό λεωφορείο που βρισκόταν και την τραυμάτισαν σοβαρότατα στο κεφάλι.

Η Μαλάλα είχε μεταφερθεί στη Βρετανία, όπου και κατάφερε να ξεπεράσει τον τραυματισμό της.

Εξάλλου, ο Άλφρεντ Νόμπελ (1833-1896) ήταν σαφής :

«Το βραβείο αυτό πρέπει να δίνεται στο πρόσωπο που είχε τη μεγαλύτερη συνεισφορά στην αδελφοποίηση των εθνών, στην κατάργηση ή τη μείωση των στρατιωτικών δυνάμεων και στη διεξαγωγή και προώθηση ειρηνευτικών διαδικασιών», ανέφερε στη διαθήκη του ο Σουηδός βιομήχανος και εφευρέτης




Κοίτα να δεις κάτι… «ξεγάνωτοι»… από κάπου είχαν και ένα ευχαριστώ για την τεράστια τους προσπάθεια. Το ήθος τους, πέρα από κάθε αμφιβολία, φαίνεται ξεκάθαρα και στον αξιοπρεπέστατο τρόπο που μοίρασαν  το «ευχαριστώ» που πήραν με εκείνους για τους οποίους πολέμησαν.

Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2014

Προοδευτικών ψήφος εμπιστοσύνης

Οι πραγματικά προοδευτικοί βουλευτές στα κόμματα της συγκυβέρνησης μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Οι επιλογές τους είναι τρεις: ή υπερψηφίζουν υποκύπτοντας στον πόλεμο που θα δεχτούν αν καταψηφίσουν, ή καταψηφίζουν, ή δίνουν ψήφο ανοχής.

Το βασικό που πρέπει να ειπωθεί εδώ είναι πως ακόμα κι αν καταψηφίσουν αυτοί οι 4-5 προοδευτικοί δεν θα πέσει η κυβέρνηση - οι ψήφοι επαρκούν με το παραπάνω για τη διατήρηση της ισχνής δεδηλωμένης που απολαμβάνουν οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος, εσχάτως ενισχυμένη με την προσθήκη των κ.κ. Δ. Σταμάτη, Α. Λοβέρδου, Ν.Κακλαμάνη και Δ.Μπριάνη (κατόπιν παραιτήσεως του ανεξάρτητου Σταυρογιάννη). Σήμερα Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ αριθμούν σε 126 και 28 βουλευτές αντίστοιχα, ενώ ξεπερνάνε τους 154 αν μετρήσει κανείς την περίπτωση Αϊδόνη κλπ.

Τέλος, με τους οχτώ προφυλακισμένους βουλευτές της Χρυσής Αυγής (Ν.Μιχαλολιάκος, Η.Κασιδιάρης, Γ.Λαγός, Χ.Παππάς, Ν.Μίχος, Π.Ηλιόπουλος, Στ.Μπούκουρας και Γ.Γερμενής) και προτού, ενδεχομένως, αποχωρήσουν κάποιοι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ για να αποφύγουν το βάρος της ψήφου κατά το σύνηθες, η πλειοψηφία των παρόντων διαμορφώνεται στις 146+1.

Δεν υπάρχουν σε αυτό το κοινοβούλιο 8 βουλευτές στα δύο κόμματα της συμπολίτευσης για να κινδυνεύσει να πέσει η κυβέρνηση, οπότε η ψήφος των 4-5 προοδευτικών βουλευτών είναι ελεύθερη από το βάρος που θα έφερε το να οδηγήσουν τη χώρα σε εκλογές. Αν αυτό ισχύει μία φορά για τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ισχύει δέκα για εκείνους της ΔΗΜΑΡ.

Οι λόγοι για να ασκήσει πίεση κάποιος σε αυτή την κυβέρνηση καταψηφίζοντας στη σημερινή ψηφοφορία καταγράφονται καθημερινά και δεν χρειάζεται εκ νέου απαρίθμηση τους εδώ. Η ανάγκη αλλαγής πολιτικής, η ασυνέχεια της πορείας που επιχείρησε το ΠΑΣΟΚ μέχρι το τέλος του 2011, η οπισθοδρόμηση σε κάθε επίπεδο διακυβέρνησης και πολιτικών, η ανυπαρξία μας στο εξωτερικό και το μηδαμινό μεταρρυθμιστικό έργο που υπερκαλύπτεται από την απορύθμιση και την αντιμεταρρύθμιση βρίθουν παραδειγμάτων.
Πεδίον δόξης λαμπρό λοιπόν. Η υπερψήφιση με ανοχή μέχρι την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, κάτι που μοιάζει να είναι γραμμή μερικών βουλευτών, δεν αρκεί. Η κυβέρνηση έχει δείξει κατ’ επανάληψη πως δεν δέχεται απόψεις πλην όσων εκφράζονται από τους δύο αρχηγούς στις συναντήσεις τους που υποκατέστησαν το θεσμικά επιβεβλημένο υπουργικό συμβούλιο.

Ακόμα και αν ο πρωθυπουργός αποφάσιζε να ‘χρησιμοποιήσει’ την ψήφο αυτών των λίγων βουλευτών για να πάει στις κάλπες, κάτι που αποκλείεται κρίνοντας από τη μανία του ανδρός για την καρέκλα του στο Μαξίμου και τις σημερινές δημοσκοπήσεις, το γεγονός θα είναι ευτυχές. Γιατί στις δημοκρατίες δεν είναι μείζον το αν πέσει μία κυβέρνηση, αλλά το γιατί. Αυτό είναι που καθορίζει και τις εξελίξεις στη συνέχεια.

Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα αγαπητοί. Αντέχετε; Θερμή παράκληση, αν δεν μπορείτε, μη μας κουράσετε άλλο με την 'προοδευτική' αρθρογραφία σας - με τη δική σας εκδοχή του "ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός". Υπάρχουν χειρότερα πράγματα σε αυτή τη ζωή από το να σε διαγράψει ο Ευάγγελος Βενιζέλος... Το φιάσκο της υπερψήφισης της πρότασης παραπομπής Παπακωνσταντίνου, και του νόμου για τις τράπεζες δεν θα γίνει ανεκτό για μία ακόμα φορά.


Αν υπερψηφίσετε, μείνετε παρέα με τον εικονιζόμενο κύριο, συγκυβερνήστε, διαπραγματευτείτε την επόμενη εκλογική σας θέση στα ψηφοδέλτια, και απελευθερώστε το ενδιαφέρον όσων προοδευτικών πολιτών κρατάτε ακόμα να αναζητήσουν λύσεις όπως και όπου αυτοί καταλαβαίνουν.
του Κωνσταντίνου Αλεξάκου


Χθες το άρθρο - όπου θέλω να πιστέυω ότι διαφαίνεται ξεκάθαρα η αγωνία και το πάθος του κόσμου- το αναδημοσίεψαν στο φεισμπούκ αρκετοί της «Από την αρχή, όχι από μηδέν». Από εκεί το "τσάκωσα" κιόλας. Το βάζω το άρθρο από εδώ, διότι λέει  τι σκέφτεται 90% του κόσμου – και όχι μόνο του ΠΑΣΟΚ. Τώρα είναι η ύστατη στιγμή. 
Προς το παρόν αυτά… αν και στο φεισμπούκ απάντησα -με όμορφο και ευπρεπή τρόπο- σε μερικούς που κουνάνε το δάχτυλο διότι «πρέπει να την δώσει» την ψήφο... Αναρωτιέμαι γιατί πραγματικά το θέλουν αυτό... Μέρες τώρα και με απίστευτη τρελή εμμονή γράφουν  το "τι θα λένε τα κανάλια αν…" και "για αυτό πρέπει να λέει ναι"… Δεν καταλαβαίνω αν καταλαβαίνουν ότι τον προσβάλλουν με αυτό. Θα δώσει δηλαδή σημασία στα κανάλια??? Η μήπως τώρα δεν τον έχουν ως στόχο? Με αυτά και τι θα πουν θα "πρέπει" να λειτουργεί πολιτικά?? Αφού δεν το έκανε ποτέ αυτό!
 Επίσης δεν καταλαβαίνω γιατί τόση εμμονή με ένα ψήφο και με το δήθεν «θα ρίξει» το ένα ψήφο… Μα είναι δυνατόν??? Ποιοι είναι αυτοί που τα γράφουν?? Επιτέλους. 

Η «να μην κάνει το ίδιο με τους αποστάτες, να μην γίνει και ο ίδιος…»… Μα είστε σοβαροί??? Πότε ένας επαναστάτης έγινε το ίδιο με τους αποστάτες??? Άλλο αποστάτης, άλλο επαναστάτης!!! 
 Ο καθένας κάνει αυτό που νομίζει και που θέλει. Η εικόνα που παρουσιάζουν όμως στα γραπτά τους τον αδικεί! όπως και τις... καλες "πρέπει" συμβουλές που δίνουν- επιβάλλουν... για ποιο σκοπό άραγε? (καινούργιους δρόμους σε άλλα πρόσωπα, η απλά έτσι ώστε να περάσει η ύστατη ώρα χωρίς να την προλάβουμε??? Δεν ξέρω. Θα δείξει...) 
Το τι θα κάνει, θα το πει Ο ΙΔΙΟΣ! Και μόνο εκείνος. Όπως ο καθένας μας.
Άσε που δεν θα είχα καν ανοίξει καμία τέτοια συζήτηση, όπως ούτε δεν άνοιξα προσωπικά! Όμως αρκετές μέρες τώρα γίνονται με ιδιαίτερη εμμονή αυτές οι δημοσιεύσεις- απειλές στην ουσία. έτσι τις βλέπω πια. Όποτε τους απάντησα, αν και στην αρχή έμεινα άφωνη. Τους απάντησα - με όμορφο και ευπρεπή τρόπο- και γιατί λαχταρούν πολλοί άλλοι το «όχι» (και όχι με το τι "πρέπει" να κάνει κανείς!), όπως το λαχταρώ και εγώ: Για τον απλό πολίτη και για το μέλλον ΟΛΩΝ εκείνων που πρέπει και επιθυμούμε τόσο καιρό να έχουν μέλλον... Μερικές απαντήσεις που πήρα γραπτώς δεν είχε όμως το δικό μου τρόπο.... Οι ίδιοι που πριν 5 μέρες έγραψαν για την προσβολή του Γιακουματο κτλπ. Μας μπερδεύετε…
Και μια που στην ομιλία με την οποία άνοιξε την συζήτηση ο Βορίδης μας διαχώρισε σε «καλούς» -αυτοί που τους θέλουν δηλαδή- και σε «κακούς»- αυτοί που δεν τους θέλουν, ξεκαθαρίζω ότι η θέση μου είναι με τους «κακούς» που δεν επιτρέπουν στο πραγματικό κακό να εξαπλώνεται, αλλά το πολεμάνε. Πάντα και πάντοτε.

Υ.Γ. Βεβαίως υπάρχει και η αντίθετη άποψη εδώ. Που οφείλω στον εαυτό μου να την αναφέρω. 

Θεωρώ αυτονόητο ότι όταν νοιάζεσαι πραγματικά δεν χειροκροτάς όταν καταλαβαίνεις ότι πρόκειται να γίνει ένα μεγάλο λάθος, αλλά προσπαθείς να το δείχνεις ώστε να μην γίνει, όπως νομίζω ότι θα είχε κάνει όποιος αληθινά ήθελε να είχε ένα πρόσωπο συνέχεια στο προσκήνιο. Πιθανών άλλοι μπορεί να μην το είδαν λάθος, η πιθανών είναι απλά αυτά που αποφάσισαν προσωπικά. Σεβαστή όμως η κάθε προσωπική ανθρώπινη απόφαση. Αν είναι λάθος η σωστή, θα δείξει.
Οφείλω να αναγνωρίζω τους φίλους που ψύχραιμα και λογικά λένε ότι δεν γίνεται να μην υπάρχουν και διαφωνίες περί λαθών, όταν μιλάμε για πλουραλισμό δημοκρατικό.

Αυτό όμως που με παραξένευε όμως πολύ, ήταν ότι πολλοί οι οποίοι χθες υποστήριζαν με τα γραπτά τους στο φμπ ότι «πρέπει» να πει όχι ("πρέπει" και όχι τι θα επιθυμούσαν οι ίδιοι ώστε να υπάρχει συνέχεια!), σήμερα έβαλαν και υποστηρίζουν αυτό το άρθρο. Σε κάτι ώρες δηλαδή... και αν κιόλας ώρες. Άλλοι και πάλι, που έβαλαν πριν λίγες μέρες ένα άλλο άρθρο με απειλές για διαγραφές και άλλες. τέτοιες «καλοσυνάτες» αρλούμπες, βεβαίως σχολιάζοντας ότι «ας τολμήσει. Θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι με τι θα γίνει», (σχόλιο που αντιλήφθηκα ως μια απόφαση και στήριξη προς όχι, αν δεν κάνω λάθος)… οι τελευταίοι λοιπόν (αν και λίγοι έως ελάχιστοι) αποφάσισαν να μην με έχουν πια ως @φίλη. Και ας έχουν από οπουδήποτε αλλού φίλους. Αν και δεν στεναχωριέμαι, διότι σε αρκετά χρόνια τώρα ούτε μια στιγμή δεν άκουσα από αυτούς μια ευχή προς εμένα όταν γιόρταζα… ούτε την πιο απλή… «Συντροφικές λοβιτούρες» πολλές, (όπως κατάλαβα από μερικούς που πριν λίγο υποστήριξαν άλλα και τώρα άλλα στα γραπτά τους στο διαδίκτυο) τις οποίες προσωπικά δεν τις έδωσα προς άλλους, ούτε αν είχα καν αφορμή… αλλά μάλλον οι άνθρωποι με καθαρή καρδιά πρέπει να μείνουν στο περιθώριο, ώστε να χωράνε οι άλλοι… Πάντως πως αλλάζει απ’την μια στιγμή στην άλλη η οπτική γωνία μερικών ιδεολόγων…

Για την πληροφορία των «καλοθελητών» που μου «μπαίνουν» αδικαιολόγητα εδώ και καιρό (όπως νομίζω και με άλλες δυο… ξαφνικές "συντρόφισσες" που βάλανε μπροστά την άλλη φορά όπου απάντησα), αν και υποτίθεται ότι αυτοί οι «καλοθελητές» ήταν- είναι-  στην «ίδια ομάδα», πληροφορώ και πάλι -παρόλο που το ΞΕΡΟΥΝ- ότι δεν υπήρξα «αγανακτισμένη» τότε! Εδώ και 11 χρόνια, αν και μπορεί να διαφώνησα σε λεπτομέρειες (όπου μάλλον η πορεία δικαίωσε εμένα, δυστυχώς), μόνο στηρίζω τις αποφάσεις του. Ένα αγώνα για ένα πιστεύω που περιμένω να υποστηριχτεί από το κεντρικό πρόσωπο, όπως όλος ο κόσμος.  Σίγουρα όμως δεν στήριξα ποτέ κανέναν που είχε προσβάλει το πρόσωπο που υποστήριξα με πάθος και ειλικρίνεια τόσα χρόνια, κανέναν δηλαδή που πήρε το μέρος του Βενιζέλου (…!) η του Σαμαρά η οποιουδήποτε άλλου, ούτε σε αυτοδιοικητικές, ούτε πουθενά αλλού, όπως έκαναν άλλοι που με πρόσβαλαν και εμένα με φωτογραφίες που δεν αντιπροσωπεύουν τα λόγια που έχουν κολλημένα από κάτω, προς σχόλια άλλων που γίνονται στο τοίχο μου! Οι οποίες δήθεν λόγια θα ήθελαν να με πάρουν και μένα στις δήθεν «δηλώσεις» που καταλήγουν στο «δεν θα μας λείψετε… goodbyeeee». Ούτε δεν το «έπαιξα» ποτέ κάτι άλλο που  δεν ήμουν, ούτε δεν έριξα λάσπη προσωπικά...! Όπως δεν κάνω ούτε τώρα. Συντονισμένη προσπάθεια προβοκάτσιας εκ μέρος τους, που όμως πάει στο κενό. Η αδικούν και πάλι τον αγώνα που λένε ότι κάνουν. Εμένα σίγουρα ΔΕΝ με αγγίζει από πουθενά! Ξηγημένα. Κρίμα που η λάσπη την οποία ρίχνετε γυρίζει μπούμερανγκ. Δεν είναι η πρόθεση μου.

Είπε ο Σαμαράς χθες ανάμεσα σε άλλα, απευθυνόμενος προς την αντιπολίτευση (για την οποία μίλησε επί ώρες στην ομιλία του όπου ζητούσε ψήφο εμπιστοσύνης για την κυβέρνηση… «Η ανάπτυξη δεν πρόκειται να γίνει. Δεν πρόκειται να δει η χώρα άσπρη μέρα. Όταν τρομάζεις τους επενδυτές όπως το κάνετε εσείς ως αντιπολίτευση.» Θύμισε μας και άλλες δικές σου στιγμές πριν το 2011, Αντώνη… η της εκπροσώπου της κυβέρνησης και πάλι πριν...  σκεφτήκαμε πολλοί που παρακολουθούσαμε με αγωνία την όλη συζήτηση… Προς σε αυτόν τον πρώην «αγανακτισμένο» (που χθες υποστήριξε στην βουλή τον Πρετεντέρη...), όπως και για την δεξιόστροφη του πολιτική, λοιπόν, όπως και προς τον Γιακουμάτο, η προς την εκπρόσωπου τους, ήθελα και λαχταρούσα για μια άλλη απάντηση από το εκεί παρόν ΠΑΣΟΚ. Όπως ήθελαν όλοι της καθαρής αδιόριστης βάσης που αγαπάνε το σοσιαλισμό και την αλήθεια. Απλά.

Μπορεί να κάνω λάθος εγώ, άνθρωπος είμαι. Μην πω ότι καμιά φορά θα το ήθελα. Αλλά αυτό που θέλω πολύ είναι, αν κάποιος θα με ρωτήσει τι λάθη έκανα, να του απαντήσω ειλικρινά "τα καλύτερα". 

Συμπέρασμα: ο κερδισμένος της ψήφου εμπιστοσύνης ήταν ο Ντερμπεντέρης...



Αλλά αυτό έγινε χθες.

Υ.Γ. 2  Μετά δυο μέρες... Προς μερικούς… βρε παιδιά, μην τρελαίνεστε άλλο- ΕΣΕΙΣ που φωνάζετε σήμερα για το ναι, μέρες τώρα ΦΩΝΑΖΑΤΕ για το όχι ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ  ΣΑΣ  ΤΟΙΧΟΥΣ!!! (Και δεν απαντούσατε με τις επιθυμίες σας, με αγωνία και ευπρέπεια προς αποφυγήν λαθών, σε εμμονές- δημοσιεύσεις άλλων!...).  Πως και αλλάξατε έτσι και τόσο γρήγορα? (Αυτό δεν αναιρεί ότι σέβομαι την κάθε ανθρώπινη απόφαση. Ούτε στο ελάχιστο!) Δικαίωμα του καθενός και σεβαστή η κάθε απόφαση. Το ξαναείπα. Αυτό όμως δεν δικαιολογεί άλλους να το παίζουν ότι πάντα ήταν "όπου πέφτει η μπίλια". Μερικοί άλλοι από αυτούς που είτε έγραψαν για το όχι, είτε αδιαφορούσαν παντελώς για την δικιά τους σιγουριά, σήμερα είναι αποφασισμένοι να μπλοκάρουν και να στείλουν σε άλλα κόμματα άλλους… Μήπως το θέλανε από παλιά? Όπα , λέμε, κάποιοι η κάτι δεν πάει καλά εδώ… Ειδικά όταν είναι στενοί φίλοι με άλλους… καλοθελητές. Αν και καταλαβαίνω καλά ότι αυτό που τους ενώνει είναι ένα σχόλιο για τα άδικα που έκανε ο «κινέζος» απέναντι στον π. Πρόεδρο για τον οποίο λένε ότι κόπτονται… η τους ενώνει ο ίδιος ο "κινέζος"...? Οι ίδιοι που σήμερα εντελώς ξαφνικά δήθεν ότι είναι εναντίον του "κινέζου"... Βρε, αλλού να το χάψουνε!
Σταματάω εδώ, διότι δεν γίνεται να παρακολουθώ άλλο όλο αυτό.

Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2014

Από μένα προς τους ψευτοσωτήρες

Βρε ξεφτίλα «πολιτικέ» του κακού καιρού, εξαπάτησες η όχι το λαό στα Ζάππεια με τα 19 δισεκατομμύρια που θα μοίρασες, με το μισό εκατομμύριο θέσεις εργασίας που θα είχες φτιάξει σε δυο χρόνια το πολύ, με το 13ο και 14ο μισθό που δεν θα έκοβες, με τους μεγαλύτερους μισθούς και τις συντάξεις που «εγγυόσουν προσωπικά» για όλους, με μικρότερη φορολογία, όχι απολύσεις στο δημόσιο και με άλλα τόσα τεράστια ψέματα που έλεγες για να παραπλανήσεις τον ευκολόπιστο κόσμο, ώστε να σε ψηφίσει?!!! Αντί για αυτό, έδωσες και πάλι τα θαλασσοδάνεια στους καναλάρχες και το υπερκέρδος στους μεγαλοτραπεζίτες, καμία φορολόγηση στους εφοπλιστές, όπως έκαναν και οι δεξιοί σου προκάτοχοι έως το 2009. Επιπλέον έκρυψες και τις λίστες με τους μαυραγορίτες ελληναράδες με τον αδικαιολόγητο πλουτισμό, τις οποίες τις έφερε η κυβέρνηση Παπανδρέου από το εξωτερικό, όπως και αυτός ήταν ένας από τους στόχους σας για να τον ρίξετε. Κρατάς και την άλλη δεξιά ξεφτίλα (έστω και κρυμμένο πίσω από τις ελιές δήθεν κέντρο-«αριστερές», τρομάρα του!) ως δεκανίκι και συνένοχος στην διαπλοκή και την διαφθορά με την οποία εξυπηρετείτε την ολιγαρχία που θρέφετε εις βάρος ενός λαού. Τον οποίο λαό τον φτάσατε σε μόλις δυο χρόνια σε ποσοστό 63% στα όρια της φτώχιας, αφήνοντας όλη την ολιγαρχία να ασελγεί εις βάρος του, με δήθεν «νόμους» κομμένους και ραμμένους στα μέτρα σας, όπως και με μια πλέον διεφθαρμένη δικαιοσύνη στην πλειοψηφία της… εκεί φτάσατε την «δημοκρατία» σας, τόσο πολύ που «σώζετε» αυτό το αδικημένο αλλά πλέον καταδεχτικός λαός απέναντι στους πραγματικούς δήμιους του… Τώρα ζητάτε αντί πιστοποιητικό θανάτου «ψήφο εμπιστοσύνης» από εκείνον που απαξιώνετε- τόσο ο Σαμαράς σε κάθε του ομιλία, όσο και ο Βενιζέλος με την δική του σιωπή απέναντι στις προσβολές της δεξιάς, αλλά και στις δικές του ομιλίες. Και όχι μόνο ζητάτε, αλλά εκβιάζετε και απειλείτε περί ΔΗΘΕΝ «σταθερότητας» και «για το καλό του τόπου» να σας δώσει άφεση αμαρτιών, ώστε μετά να τον βαφτίζεστε «συνένοχο» στο δικό σας πρόγραμμα, που είναι έτη- φωτός μακριά από το δικό του. Ο τόπος δεν υπάρχει χωρίς τους ανθρώπους του, ξεφτίλες!!! Και το μόνο «άλλοθι» που δήθεν έχετε είναι η «ανεύθυνη αντιπολίτευση», η οποία έπαψε να είναι μπαμπούλας απέναντι και στην Μέρκελ ακόμη?! Όσο για το μικρό ναι η το μεγάλο όχι, αυτοί που θα πούνε ένα στοπ στα εγκλήματα σας εις βάρος ενός ολόκληρου λαού, θα είναι αντάρτες και λυτρωτές!!! Και όχι αποστάτες, όπως είστε ΜΟΝΟ ΕΣΕΙΣ!!! Φτάνει με την «σωτηρία» σας, σάτιρες της κακιάς ώρας!!! Ας να μην σωθείτε.


Σας το λέει από τα βάθη της καρδιάς της, η Κάρμεν.

Υ.Γ. Άντε και αρκετά ασχολήθηκα μαζί σας!!! Καιρός να πάω για άλλα.

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

Η ψήφος εμπιστοσύνης μπορεί να απελευθερώσει τις υγιείς δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ

Η ψήφος εμπιστοσύνης μπορεί να αποδειχθεί ένα πολύτιμο πολιτικό εργαλείο για μία κυβέρνηση τούτως ώστε να υπερβεί αντιδράσεις που αφορούν στο εσωτερικό της για ένα συγκεκριμένο πολιτικό ζήτημα ή μία συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση. Η χρήση της ψήφου εμπιστοσύνης θέτει τον κάθε βουλευτή προ των συλλογικών του ευθυνών και τον καλεί να διαλέξει αν θα συνεχίσει να υπερασπίζεται την πολιτική της κυβέρνησης ή όχι...

Εν προκειμένω, η χρήση του συγκεκριμένου θεσμικού εργαλείου από τους Σαμαρά-Βενιζέλο γίνεται περισσότερο στα όρια της φάρσας παρά σε αυτά της πολιτικής στρατηγικής. Δεν υπάρχει κάποιο διακύβευμα, μία συγκεκριμένη πολιτική πρόταση προς ψήφιση, μία πολιτική κατεύθυνση με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Υπάρχει το μάζεμα στο μαντρί των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων, και κυρίως αυτής του ΠΑΣΟΚ, η οποία αντιδρά σε ένα ακόμη εικονικό συνέδριο που σκοπό έχει να παρατείνει τη θητεία του Βενιζέλου χωρίς εντάσεις και αντίθετες φωνές.

Αν η συγκυβέρνηση αναζητά την εμπιστοσύνη των βουλευτών στο οικονομικό πεδίο, δεν υπάρχει καλύτερο πεδίο από αυτό του προϋπολογισμού, ο οποίος κατατίθεται ως προσχέδιο στις 5 Οκτωβρίου στην επιτροπή και ακολουθεί συζήτηση στην ολομέλεια του κοινοβουλίου.
Αν η συγκυβέρνηση αναζητά την εμπιστοσύνη των βουλευτών στην περίπτωση της εκλογής του ΠτΔ, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από την ψηφοφορία του Φεβρουαρίου για να μετρήσει τις δυνάμεις της.
Αν η συγκυβέρνηση αναζητά τη φίμωση των βουλευτών, τότε, αυτός είναι ο κατάλληλος τρόπος για να το πετύχει, μία ψήφος εμπιστοσύνης άνευ ουσίας, χωρίς πολιτικό αντίκρυσμα, προς βραχυπρόθεσμη αποφυγή των κραδασμών.

Είναι περίεργη η αντίφαση που δημιουργείται από την πρόταση της κυβέρνησης για ψήφο εμπιστοσύνης που υποδεικνύει πρόβλημα στη λειτουργία της κυβέρνησης, συγκριτικά με το διθυραμβικό success story, την έξοδο από το ΔΝΤ και την έξοδο από το μνημόνιο που παραθέτει μέσω δηλώσεων στον τύπο. Είναι άραγε πραγματική η εικόνα μίας χώρας η οποία ξεπερνά την κρίση, ανακάμπτει και δύναται να αποτινάξει κάθε εξωτερικό έλεγχο και να σταθεί οικονομικά στα πόδια της; Προφανώς όχι και αυτό γίνεται αντιληπτό στον κάθε πολίτη, όπως έχει γίνει αντιληπτό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα σκίσει κανένα μνημόνιο και μάλιστα η οικονομική πολιτική πάνω στην οποία θα διαπραγματευτεί σύμφωνα με τους Δραγασάκη-Σταθάκη θα βασιστεί στα θεμέλια του μνημονίου. Και για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους, αν δεν υπήρχε μνημόνιο, σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν πολιτικά στον αέρα.

Έλλειψη σχεδίου

Ας δούμε όμως τη συγκυβέρνηση, η οποία έχει και την κύρια ευθύνη για τη χώρα και πολλές φορές επικαλείται τη σταθερότητα για να αποκρύψει την πραγματική πολιτική ευθύνη που της αναλογεί· και αυτή είναι η έλλειψη σχεδίου. Δυστυχώς, η ΝΔ του Σαμαρά αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων καθότι κινήθηκε συντηρητικά, παλαιοκομματικά, πελατειακά, τρέφοντας την αιτία που χρεοκόπησε τη χώρα, τον άκρατο πελατειασμό. Σε αυτό το πολιτικό πλαίσιο κινήθηκε και το ΠΑΣΟΚ, πατώντας πάνω στο πτώμα της δημόσιας τηλεόρασης, κάτι που ήδη έχει καταγραφεί ως μαύρη σελίδα στην ιστορία του. Οι δυο τους, συμμάχησαν τον Ιούλιο του 2013 και μοιράστηκαν τα υπουργεία, πάνω σε ένα υποτιθέμενο σχέδιο, μία προγραμματική συμφωνία, η οποία ήρθε 4 μήνες μετά! Μάλιστα, ο Βενιζέλος αποφάσισε μόνος την προγραμματική συμφωνία, την οποία, κατόπιν, κοινοποίησε ως θέσφατο στην Κ.Ο.. Αν δε, ξαναδιαβάσει κανείς τα 43 σημεία της προγραμματικής συμφωνίας [εδώ], θα διαπιστώσει ότι η κυβέρνηση τα 2 τελευταία χρόνια δεν έχει κάνει τίποτα πλην των όσων ορίζει το μνημόνιο.

Ας υποθέσουμε όμως ότι η συγκυβέρνηση έκανε την προγραμματική συμφωνία για τα μάτια, με κύριο στόχο την πλήρη εφαρμογή του μνημονίου, που αποτελεί από μόνο του ένα σχέδιο, όχι το ιδανικό, αλλά παραμένει σχέδιο με αρχή, μέση και τέλος, χρονοδιάγραμμα και έλεγχο. Δυστυχώς, η συγκυβέρνηση δεν εφαρμόζει ούτε αυτό, με 670 εκκρεμούσες υποχρεώσεις απέναντι στην τρόικα, τις οποίες αναβάλλει χωρίς να αιτιολογεί το γιατί και πώς.

Έτσι, η συγκυβέρνηση πορεύεται χωρίς κανέναν προσανατολισμό, χωρίς σχέδιο, με μοναδικό αφήγημα τη σταθερότητα, την οποία έχει μετατρέψει σε εκβιαστικό δίλημμα. Αυτό είναι το δίλημμα που καλούνται -πλην του ελληνικού λαού- να απαντήσουν και οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού. Στο ΠΑΣΟΚ, υπάρχει πλέον μία ομάδα βουλευτών που δρα ατομικά αλλά διαχωρίζει τη θέση της από την κατεύθυνση που έχει πάρει το σημερινό ΠΑΣΟΚ. Είναι αυτοί τους οποίους ο Βενιζέλος θα προσπαθήσει να εγκλωβίσει μέσω της ψήφου εμπιστοσύνης.

Μπορεί όμως αυτό να αποδειχθεί μπούμεραγκ για τον Βενιζέλο, αν και εφόσον οι συγκεκριμένοι βουλευτές -και αυτοί που έχουν δημόσια τοποθετηθεί αλλά και αυτοί που μέχρι σήμερα διαφωνούν με τη σιωπή τους- αποφασίσουν να θέσουν ένα νέο πολιτικό πλαίσιο στο οποίο θα πρέπει να κινηθεί το ΠΑΣΟΚ,  με χρονικό ορίζοντα τις εκλογές για ΠτΔ, (?) και, ξεκαθαρίζοντας ότι η οικονομική συμπόρευση δεν σημαίνει απαρέγκλιτα και ιδεολογική συμπόρευση (?). Αν το πλαίσιο που θα τεθεί προς παράθεση και διαβούλευση, συνδεθεί με την ψήφο για την ΠτΔ, ο Βενιζέλος θα υποχρεθωθεί να αναλάβει τις ευθύνες του ως προς το πραγματικό προοδευτικό πρόσημο, το οποίο παραμένει αδρανές στα δικά του χέρια.

Και αναφέρω τελείως ενδεικτικά:

1) Δημόσια Τηλεόραση / από την αρχή, με συγκεκριμένους κανόνες διαφάνειας που θα διασφαλίσουν την ανεξάρτητη φωνή της Δημόσιας Τηλεόρασης.
2) Σύνταγμα / συνταγματική μεταρρύθμιση στην οποία θα ενταχθούν κανόνες διαφάνειας και αξιοκρατία (δι@υγεια, opengov), πλαίσιο που θα αποτρέπει την συστημική διαφθορά (με συμμετέχον και το πολιτικό σύστημα το οποίο δημιουργεί νόμιμο περιβάλλον) αλλά και θα περιορίζει την ηθική διαφθορά, εκσυγχρονισμό των θεσμών κτλ.
3) Εκλογικός Νόμος / σπάσιμο των μεγάλων περιφερειών με μονοεδρικές και απεξάρτηση από τα συστημικά ΜΜΕ, λίστα, κτλ
4) Ενιαίο ψηφοδέλτιο στην τοπική αυτοδιοίκηση / αποκομματικοποίηση των δήμων και περιφερειών, αποδόμηση των κακώς εννοούμενων μηχανισμών που λυμαίνονται την τοπική εξουσία.
4) Νόμος για πλήρη διαφάνεια στα οικονομικά των κομμάτων.
5) Επέκταση του προγράμματος δι@ύγεια με εφαρμογή στα πανεπιστήμια, τους δήμους, τα νοσοκομεία.
6) Αξιολόγηση των Δ.Υ./ χωρίς πλαφόν απολύσεων, με στόχο την επιμόρφωσή των και ένα παραγωγικότερο Δ.Τ. (το πρόβλημα δεν είναι ο αριθμός των ΔΥ αλλά ο αντιπαραγωγικός Δ.Τ.). Αξιοκρατία σε επιλογές στη Δημόσια Διοίκηση, επιλογές με υποχρεωτική θητεία και συνεχή ποιοτικό έλεγχο.
7) Υγεία / συγκεκριμένοι άξονες για την ΠΦΥ, σύνδεση με 2 και 3-βαθμια, άμεση ενίσχυση με προσωπικό, κυρίως στην περιφέρεια που οι ελλείψεις είναι ζωτικής σημασίας.
8) Περισσότερη συμμετοχή του λαού / διαβούλευση, δημοψηφίσματα, η πολιτική στο προσκήνιο και όχι στο παρασκήνιο.


Κατά αυτόν τον τρόπο, θα γίνει διακριτά ορατός στο ΠΑΣΟΚ ένας άλλος πόλος, ο οποίος θα είναι δεσμευτικός για το σημερινό ΠΑΣΟΚ που έχει μετατραπεί σε κόμμα του ενός. Και βέβαια, η σημερινή του ηγεσία θα έχει πεδίο να απολογηθεί, διότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Έτσι, μαζί με στελέχη της Κ.Ο., της Κ.Ε. αλλά και άλλα επιφανή στελέχη, τα οποία στελέχη πρέπει να καθίσουν και να τα βρουν μεταξύ τους (?), θα έχει και ο κόσμος  μία ξεκάθαρη άποψη που συμβαδίζει με τις αρχές και τις αξίες του προοδευτισμού, θα είναι μαζί, θα είναι κοντά, θα δύναται να εκφραστεί και να πιέσει αν χρειαστεί, πιο συγκροτημένα και συντονισμένα -μαζί!


Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος βουλευτής ο οποίος θέλει να ρίξει την σημερινή κυβέρνηση με το έτσι θέλω. Ούτε όμως θα πρέπει να υπάρχει κάποιος βουλευτής που να ψηφίζει εν λευκώ, βιάζοντας την ίδια του συνείδηση, για να δικαιολογήσει και μόνο την ύπαρξή του (!). Αν θεωρεί εαυτόν παγιδευμένο από την κίνηση Βενιζέλου, ας βγει από τον λάκο, ας σκάψει έναν νέο λάκο, ιδεολογικό και όχι τυχοδιωκτικό, και, ας πετάξει τον νυν πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ μέσα. Είναι πολλοί οι 5 μήνες μέχρι τον Φεβρουάριο για να έχουμε πολιτικά δείγματα γραφής. Δε θα ΄χει λιοντάρια  ο λάκος , ιδέες και αξίες θα ΄χει, του σοσιαλισμού. Ας τις υπερασπιστεί ή ας τις πολεμήσει. Να τελειώνουμε με τα μεζοβέζικα και κροκοδείλια δάκρυα της σταθερότητας.

Σχόλιο μου:
Τα γαλάζια είναι υπογραμμίσεις του «επίκαιρου». Τα κόκκινα δικά μου. Και επειδή το «ναι μεν, αλλά…» δεν μου άρεσε ποτέ, θα πω απλά ότι από το άρθρο μου αρέσει ΠΟΛΥ ο τίτλος, όπως και είμαι σίγουρη ότι η ψήφος εμπιστοσύνης μπορεί να απελευθερώσει τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ… αρκεί να είναι υγιείς… Και σίγουρα τις ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ δυνάμεις θα τις απελευθερώσει με τον ένα η με τον άλλο τρόπο…! Άλλωστε, όπως λέει και η «παραπολιτική», «τον Βενιζέλο δεν τον ενδιαφέρει αν θα του φύγουν όλοι οι ιδεολόγοι σοσιαλιστές στο Συριζα, αρκεί να μείνει στην κυβέρνηση, έστω και με ένα πιο μικρό σχήμα». Για να δούμε αν στις επόμενες εκλογές το «μικρό του σχήμα» θα είναι τόσο μεγάλο ώστε να μπει στην Βουλή…
Υπενθυμίζω ότι ένας εκ γενετής εγωιστής, όταν βλέπει ότι σίγουρα πνίγεται, φωνάζει για «βοήθεια» με ένα μοναδικό σκοπό: να πάρει και άλλους μαζί του.

Υ.Γ. Όσο για τους «εγκλωβισμούς» και «ακυβερνησίες» που διαβάζω… ας σοβαρευτούμε! Σαν πως σήμερα υπάρχει κυβέρνηση??? Προσθέτω εδώ και αυτό το χθεσινό μου σχόλιο στο facebook:
Μιλάνε για «ανωμαλία» οι ανώμαλοι… για «σταθερότητα» οι ανισόρροποι… για «σεβασμός προς τους θεσμούς» αυτοί που πρώτοι τους προσβάλουν… για «αξιολόγηση» οι ανάξιοι… για αβάσταχτα χαράτσια στο λαό αυτοί που απαλλάξουν με άδικους «νόμους» από τους φόρους και ελέγχους το παράνομο υπερκέρδος της ολιγαρχίας των τραπεζιτών, εφοπλιστών, καναλαρχών, κτλπ… και το αποκορύφωμα της ξεδιάντροπης ξεφτίλας τους- απαιτούν εμπιστοσύνη οι αποστάτες… Αποστάτες των συμφέροντος του λαού πρώτα και κύρια, και ταυτόχρονα υπάλληλοι στο βωμό του κέρδους των λίγων. Συμπέρασμα: Οι αποστάτες του λαού δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μιλάνε για «αποστασία». Για την πραγματική αποστασία ΤΟΥΣ και των υποστηρικτών τους, μόνο ο λαός έχει δικαίωμα να μιλήσει! (Ένας λαός που ακόμα περιμένει για το μεγάλο ναι η το μεγάλο όχι.) Τέλος.
Οι «βασιλιάδες» είναι γυμνοί!!! Κάτω οι «βασιλιάδες»!!!!!!!!!

Νομίζω ότι τα είπα ΟΛΑ.

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014

Σκληρή απάντηση του γραφείου του κ. Γιώργου Παπανδρέου σε δημοσίευμα κυριακάτικης εφημερίδας

Σκληρή απάντηση γραφείου του κ. Παπανδρέου μέσω της δήλωσης του υπεύθυνου του Γραφείου Τύπου κ. Γιώργου Ελενόπουλου σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Έθνος» που σχολιάζει ειρωνικά τη συμμετοχή του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου στις διαδηλώσεις κατά της κλιματικής αλλαγής στη Νέα Υόρκη. Ο κ. Ελενόπουλος  υπενθυμίζει και υποστηρίζει για άλλη μια φορά τις πάγιες θέσεις του κ. Παπανδρέου για το θέμα των υδρογονανθράκων καθώς επίσης και για την πορεία που πρέπει να ακολουθήσει η χώρα για να φτάσει στη σωτηρία της.
Διαβάστε πιο κάτω ολόκληρο το σχόλιο του Γιώργου Ελενόπουλου:

Υπάρχει, μεταξύ άλλων, μια εφημερίδα που ειδικεύεται στις "πατάτες".

Και γι' αυτό, συχνά πυκνά εκτίθεται.

Προ περίπου δύο μηνών, μας ενημέρωνε ότι, έκανε ρεπορτάζ και είδε ότι τρώγαμε σούσι και γαρίδες. Αφού, λοιπόν, το "είδε" αυτό, έβγαλε το συμπέρασμα ότι, ζούμε μέσα στη χλιδή!

Μόνο, που τότε, η εφημερίδα έλεγε συνειδητά και σκοπίμως ψέματα, όχι μόνον γιατί το ρεπορτάζ ήταν κατασκευασμένο, αλλά πολύ περισσότερο, γιατί ουδείς από όσους υποτίθεται ότι ζούσαν μέσα στη χλιδή, βρισκόταν στις Σπέτσες.

Και αντί να ζητήσουν συγνώμη, έκαναν πως δεν άκουσαν, δεν είδαν - αυτοί που βλέπουν και ό,τι δεν υπάρχει, δεν κατάλαβαν και περιορίστηκαν σε ένα μικρό δημοσίευμα μετά από δύο 24ωρα, χωρίς καν να αναφέρονται στο γεγονός ότι, αναγκαστήκαμε να διαψεύσουμε τα όσα ευφάνταστα είδαν το φως της δημοσιότητας, με αφορμή τη δική τους δήθεν αποκάλυψη.

Σήμερα, η ίδια εφημερίδα, αφού αναφέρεται στην συμμετοχή του Γιώργου Παπανδρέου στην μεγάλη πορεία για το Κλίμα, στη Νέα Υόρκη, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, με τη στάση του βλάπτει τα εθνικά συμφέροντα, γιατί λέει, μια φωτογραφία που εμείς δώσαμε στη δημοσιότητα, τον δείχνει κοντά σε μια αφίσα που αναφέρεται στον περιορισμό της χρήσης των υδρογονανθράκων, από τους οποίους προσδοκά η χώρα να σωθεί!

Μάλιστα, προκειμένου να επιτύχει το σκοπό της, η εφημερίδα αποσιωπά ότι οι μεγάλες πορείες για την Κλιματική Αλλαγή πραγματοποιήθηκαν ενόψει της Ειδικής Διάσκεψης στο πλαίσιο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, κατά την οποία το μέγα ερώτημα ήταν πώς θα επιτευχθεί μείωση των εκπομπών άνθρακα για να αντιμετωπιστεί η Κλιματική Αλλαγή πριν να είναι αργά για όλη την ανθρωπότητα. Μείωση εκπομπών που επιδιώκει απερίφραστα η ΕΕ, φυσικά και η Ελλάδα. Πορείες στις οποίες συμμετείχαν μεταξύ πολλών άλλων, ο πρώην ΓΓ του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, ο νυν ΓΓ του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν και ο Δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Μάϊκλ Μπλούμπεργκ.

Με αυτή την ευκαιρία, λοιπόν, ας πούμε μερικές αλήθειες - που συνειδητά η εφημερίδα αποσιωπά:

Πρώτον. Το πρόγραμμα για την αξιοποίηση του εθνικού πλούτου και ειδικότερα των υδρογονανθράκων, μετά από δεκαετίες συζητήσεων, εκπονήθηκε και μπήκε σε τροχιά υλοποίησης για πρώτη φορά, από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου. Και μάλιστα, από τότε, ετέθησαν και μια σειρά προϋποθέσεις, προκειμένου αυτός ο πλούτος να μην "αξιοποιηθεί" δια της σπατάλης του, αλλά να αποτελέσει εθνικό κεφάλαιο και για τις επόμενες γενεές - πέραν των προϋποθέσεων που ετέθησαν για την προστασία του περιβάλλοντος. Μια ερώτηση στον Υπουργό που είναι αρμόδιος για το ζήτημα, θα μπορούσε να αποτελέσει χρήσιμο ρεπορτάζ που θα ενημέρωνε ουσιαστικά τους πολίτες και θα έδινε την δυνατότητα σε όλους να γνωρίζουν σε βάθος τις εντολές που είχε δώσει ο τότε πρωθυπουργός, προκειμένου να έχουμε σήμερα την πορεία που όλοι παρακολουθούμε. Αλλά και τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν τότε, προκειμένου να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη και εθνικά oφέλιμη προώθηση του προγράμματος.

Δεύτερον. Οι θέσεις του Γιώργου Παπανδρέου, σχετικά με το μοντέλο ανάπτυξης, είναι γνωστές σε όλους. Μάλιστα, αποτελούν και ένα από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την αντίληψή του τόσο για την αντιμετώπιση της κρίσης, όσο και για την βιώσιμη ανάπτυξη στην Ευρώπη και την Ελλάδα. Σήμερα, αυτή η αντίληψη που εξ' αρχής είχε καταθέσει, αποτελεί και τον πυρήνα των συζητήσεων που όλο και περισσότερο βρίσκονται στην επικαιρότητα, για την αναγκαιότητα της πράσινης ανάπτυξης. Και τούτο, γιατί όλο και περισσότεροι κατανοούν ότι, με αυτό το μοντέλο ανάπτυξης, θα αναβαθμιστεί η ποιότητα ζωής, θα δημιουργηθούν νέες βιώσιμες θέσεις εργασίας και θα μπορέσει η Ευρώπη να καταστεί ανταγωνιστική εκεί που δεν μπορούν οι αναδυόμενες αγορές.

Τρίτον. Η χώρα δεν θα σωθεί από τους υδρογονάνθρακες. Πετρέλαια έχει και η Νιγηρία, πετρέλαια έχει και η Νορβηγία. Η χώρα θα σωθεί οριστικά και θα μπει στον δρόμο στης βιώσιμης ανάπτυξης, εφόσον απαλλαγεί από τα κακώς κείμενα του παρελθόντος, απο τις πελατειακές αντιλήψεις, νοοτροπίες και συμπεριφορές που κρατούν σε ομηρία και απαξιώνουν τις δυνατότητες των υγιών παραγωγικών και δημιουργικών δυνάμεων της χώρας, εφόσον αλλάξει ουσιαστικά το μοντέλο ανάπτυξης και βεβαίως, εφόσον αντιμετωπιστούν ουσιαστικά η φοροδιαφυγή, το λαθρεμπόριο, η αδιαφάνεια.

Έτσι θα σωθεί οριστικά η χώρα. Εφόσον αλλάξει σε βάθος.

Αλλιώς, όχι μόνον θα συνεχίζεται η άνιση και άδικη κατανομή των βαρών, υπέρ των πάσης φύσεως μεγάλων και μικρών συμφερόντων, αλλά με βεβαιότητα, θα σπαταληθεί και ο εθνικός πλούτος, συμπεριλαμβανομένων των υδρογονανθράκων.

Όποιοι δείχνουν τους υδρογονάνθρακες, σαν το μέσο που θα λύσει το πρόβλημα, απλώς προσδοκούν την διατήρηση των "κακών" που ταλανίζουν τον Ελληνικό λαό - πιθανότατα και προς ίδιον όφελος.

Έκαστος, λοιπόν, στο είδος του, όπως σωστά αναφέρει η εφημερίδα.

Άλλοι στον στίβο της πραγματικής και ουσιαστικής πολιτικής και άλλοι στον στίβο της "πατάτας".

Οι "πατάτες" όμως, όταν δεν καλλιεργούνται, αλλά αξιοποιούνται σαν μέσο σπίλωσης και εξυπηρέτησης σκοπιμοτήτων, όχι μόνο θεμέλιο αναστήλωσης της χώρας δεν μπορούν να είναι αλλά αντιθέτως, επιφέρουν νέα δεινά στη χώρα, πέραν του ότι εκθέτουν ανεπανόρθωτα τους φορείς τους.

Για τον λόγο αυτό, εμείς θα προσθέταμε: Έκαστος εφ' ω ετάχθη.


Ποιοι είναι αυτοί τους οποίους ενόχλησε ολόκληρη η φράση που άρχισε με τα λόγια «λεφτά υπάρχουν…»

«Εμείς δεν είπαμε ποτέ λεφτά υπάρχουν» είπε ο Σαμαράς για τα σαράντα της παράταξης του. Ε, βέβαια, τόσο βλάκες είστε ώστε να αναφέρεστε στα λεφτά τα οποία κρύψατε? Δηλαδή στις τσέπες σας, στις offshore σας και στους λογαριασμούς στο εξωτερικό- δικά σας και των ημετέρων σας! Αυτό μας έδειξε και ο Παπανδρέου άλλωστε, ανοίγοντας μας τα μάτια, όταν είπε ότι υπάρχουν λεφτά αρκεί να δούμε που πήγαν, "αν νοικοκυρέψουμε το κράτος, με σχέδιο που να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και όχι για το συμφέρον των κομματικών παραγόντων, των «ημετέρων» και των ισχυρών στην χώρα μας". 
 
Ακριβώς αυτά τα λόγια κόψατε, διότι είναι εκείνα που σας πονάνε πολύ εκεί στην κάθε δεξιά όλων των κομμάτων, εκεί στην διαπλοκή με τους ισχυρούς του κέρδους! Διαφαίνεται ξεκάθαρα ποιοι είστε : είστε ακριβώς εκείνοι που ενοχλήθηκαν από τα λόγια του Γιώργου Παπανδρέου, διαστρεβλώνοντας τα και κόβοντας με φασιστικό τρόπο την φράση του, βάζοντας τελεία εκεί όπου δεν υπήρχε. Και το πιο σημαντικό, είστε εκείνοι που συνεχίζετε σήμερα να βάζετε τα λεφτά στις «τσέπες» των αφεντικών σας και όχι για το δημόσιο συμφέρον, όπως το πράξατε και έως το 2009.

Υ.Γ. Έτσι για την ιστορία, ας δούμε άλλη μια φορά την αλήθεια για τον μηχανισμό σπίλωσης που στήσανε ύπουλα και για αυτή την φράση.


Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

Αυτή την ενέργεια κατά ζωής ποιος θα την ερευνήσει???

Για να έχουμε και μια καλή ερώτηση: αφού την καταγγελία Λαγκαρντ και Τσιπρα, ότι υπήρχαν απειλές κατά της ζωής τους, θα την διερευνήσειο Άρειος Πάγος, την ενέργεια της Τράπεζας Πειραιώς κατά της επιβίωσης μιας ολόκληρης οικογένειας (όπως την περιέγραψα ΕΔΩ και ΕΔΩ) ποιος θα την ερευνήσει???
Αλλά ξέχασα, δεν είμαστε παρά μόνο απλοί πολίτες… άλλη αξία έχουν οι επώνυμοι… αν και για μια «ασήμαντη», πολύ …ξεχωριστά και μοναδικά μου συμπεριφέρθηκε ο μεγαλύτερος πια τραπεζικός όμιλος στην Ευρώπη…

Αν και δεν ήταν ανάγκη να το κάνει ώστε να ξέρω την αξία μου…!

Υ.Γ. Ελπίζω να μην είναι σχετικά με αυτό το άρθρο ΕΔΩ… αλλιώς μιλάμε για τσάμπα μάγκες.

Γιατί οι τράπεζες κερδίζουν τόσα πολλά χρήματα



https://www.youtube.com/watch?v=XLh8JYCKD7I

Σχετικό άρθρο ΕΔΩ

Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

Γίνε άνθρωπος αξίας...

Χωρίς ούτε ένα ευρώ από τον μισθό και πάλι, παρακαλώ!!! Τράπεζα Πειραιώς παρανόμως, αυθαίρετα και καταχρηστικά, μην υπακούοντας στο άρθρου 20 του Ν.4161/2013, ο οποίος προστατεύει το ακατάσχετο των 1500 ευρώ από αριθμό λογαριασμού μισθοδοσίας. Παρόλο που έστειλα επιστολή προς την τράπεζα. Παρόλο που ο λογαριασμός είναι μισθοδοσίας και είναι το μόνο οικογενειακό εισόδημα.
Παρόλο που τα λεφτά μπήκαν μέσα την παρασκευή το απόγευμα, παρόλο που η τράπεζα δεν δουλεύει Σάββατο και Κυριακή. Παρόλο που ο λογαριασμός ήταν κλεισμένος. Και όμως Σάββατο/Κύριακο κάποιος από αυτή την τράπεζα μας πήρε ολόκληρο το μισθό ΚΑΙ ΠΑΛΙ. ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΦΗΣΕΙ ΜΕΣΑ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ.
Καπάκι από χθες δεν λειτουργεί το τηλέφωνο ξαφνικά, το ιντερνετ με διαλλείματα όπως 2 λεπτά ναι, 10 λεπτά όχι.
ΚΑΝΕΙΣ -από εκείνους που γνωρίζοντας η όχι, υποστήριξα σε κάθε περίπτωση- δεν μου είχε πει μια λέξη καν, δεν μου έκαναν μια ερώτηση όταν το αναδημοσίεψα στο φεισμπουκ από το Μάιο ακόμα. Δεν με έχει πάρει κανείς τηλέφωνο από το Μάιο, παρά μόνο αν και εφόσον είχε καμιά ανάγκη.
Όλη η κατάσταση είναι εξωφρενική, ειδικά όταν η ίδια τράπεζα μου στέλνει ευχαριστήρια επιστολή η οποία φτάνει στα χέρια μου το σαββατοκύριακο,  όπου με καλωσορίζει στο… εξωτερικό, σε παράρτημα της… ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΟ, όλη η κατάσταση βγάζει γέλιο. Σαν να μου λένε «σήκω, φύγε από την Ελλάδα»…
Βενζίνη για να πας στην δουλειά που είναι 50 χλμ πήγαινε- έλα καθημερινά, δεν υπάρχει. ΔΕΗ πώς να πληρώνεις??? Φαγητό τουλάχιστον, ούτε καν. Αναρωτιέσαι αν χάνεις πρώτα την δουλειά σου αν δεν μπορείς να παρουσιάζεσαι η πρώτα το στομάχι σου, αφού δεν έχεις με τι να το γεμίσεις.
Ο Συνήγορος του καταναλωτή θα λάβει μέρος στις καλένδες στην αδικία. Όπως και άλλοι φορείς μάλλον. Αν και, όπως μου είχαν πει και πάλι, είμαστε η μοναδική τέτοια περίπτωση, που έχουν να συναρτήσουν από λογαριασμούς μισθοδοσίας και ΟΧΙ καταθέσεων, από το τέλος του 2011, όταν η τράπεζες πλήρωναν ακόμα πρόστιμο για τέτοιες παράνομες συμπεριφορές… Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ…
Η μοναδική στην Ελλάδα με παράνομη κατάθεση ολόκληρου μισθού από την τράπεζα. Και ΚΑΝΕΙΣ δεν μιλάει. ΚΑΝΕΙΣ δεν κάνει μια ερώτηση. ΚΑΝΕΙΣ δεν ενδιαφέρεται. Σαν να μου λένε «καλά να πάθεις». Ποιος σε έβαλε να παλεύεις εσύ για όλους???
Να γράφω, να ξεδίνω, να πληροφορήσω ΠΟΙΟΝ???
Μια πλήρης αδιαφορία.
Να πάω Αθήνα να παλέψω για το δίκιο μου… Τα εισιτήρια για κατάστρωμα στο καράβι είναι 50 ευρώ να πάω, 50 να γυρίσω. Όταν για Κρήτη πχ είναι 20 ευρώ και διπλάσια η απόσταση. Το εισιτήριο για αεροπλάνο γύρο στο 100 με 120 ευρώ. Όταν ένα ΑΜΕΣΟ εισιτήριο για αεροπλάνο από την Ρόδο, η οποία είναι πιο μακρινή,  είναι 50 ευρώ. Ξενοδοχεία, φαγητά, μέσα μαζικής μεταφοράς…
ΚΑΝΕΙΣ δεν μιλάει για την αδικία εις βάρος όλων μας σε αυτό το νησί, δεκαετίες τώρα. ΚΑΝΕΙΣ δεν μιλάει για την αδικία εις βάρος μου μήνες τώρα. ΚΑΝΕΙΣ δεν με ρωτάει καν τίποτα. Παρά μόνο όταν έχουν ανάγκη…
Γίνε άνθρωπος αξίας και όχι επιτυχίας… ποια είναι η πραγματική ΑΞΙΑ του αληθινού ΑΝΘΡΩΠΟΥ…?


Υ.Γ. Το άρθρο το έγραψα για να είμαι εντάξει μαζί μου.


Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2014

Σχόλιο Γραφείου Τύπου του Γ. Παπανδρέου

Για όσους κάνουν πως δεν θυμούνται ολόκληρη τη φράση: «Λεφτά υπάρχουν, αν τα διεκδικήσεις, αν προσελκύσεις επενδύσεις, αν νοικοκυρέψεις το κράτος, αν αξιοποιήσεις τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, ώστε να αβγατίσουν και να δημιουργήσουν νέο πλούτο. Αλλά αυτά θέλουν σχέδιο και θέλουν σχέδιο που να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, όχι το συμφέρον των κομματικών παραγόντων, των «ημέτερων» και των ισχυρών στη χώρα μας».
Ο Πρωθυπουργός, στην προσπάθειά του να απαντήσει στην πλειοδοσία υποσχέσεων του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, καταφεύγει σε ισχυρισμούς που τον εκθέτουν ανεπανόρθωτα.
Όπως έχουν εκτεθεί ανεπανόρθωτα και άλλοι κατά το παρελθόν, προβάλλοντας παρόμοιους ισχυρισμούς, αλλά για τους δικούς τους λόγους.
Και τούτο, γιατί:
Πρώτον, το προεκλογικό Πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ το 2009 ήταν το πιο μετριοπαθές πρόγραμμα κόμματος εξουσίας – σε ότι αφορά στις πολιτικές παροχών – στην ιστορία της Μεταπολίτευσης. Ήταν όμως ριζοσπαστικό, διότι έθετε επί τάπητος και αντιμετώπιζε ουσιαστικά και ριζικά τα χρόνια προβλήματα του ελληνικού κράτους και του πολιτικο-οικονομικού συστήματος.
Για αυτό, αγκαλιάστηκε από υγιείς παραγωγικές δυνάμεις και φορείς, ενώ στηρίχτηκε ως η μόνη λύση για τη χώρα από όλα ανεξαιρέτως τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ – για όσους το έχουν ξεχάσει.
Δεύτερον, το προεκλογικό Πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ το 2009 ουδεμία απολύτως σχέση έχει με τα Ζάππεια 1, 2 και 3, τα ισοδύναμα μέτρα των 18 δις ευρώ, αλλά και τα όσα εξίσου ανεύθυνα εξαγγέλλει ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, σήμερα.
Όποιος ψάχνει για λαϊκισμό, μπορεί να βρει πολύ ικανοποιητικές δόσεις σε όσα εξήγγειλαν οι κύριοι Σαμαράς και Τσίπρας ως αρχηγοί αξιωματικής αντιπολίτευσης τα τελευταία χρόνια.
Τρίτον, επίσης για όσους το έχουν ξεχάσει, δίνουμε σε πλήρη ανάπτυξη την τότε πρόταση και το ακριβές νόημα του «λεφτά υπάρχουν»: «Λεφτά υπάρχουν, αν τα διεκδικήσεις, αν προσελκύσεις επενδύσεις, αν νοικοκυρέψεις το κράτος, αν αξιοποιήσεις τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, ώστε να αβγατίσουν και να δημιουργήσουν νέο πλούτο. Αλλά αυτά θέλουν σχέδιο και θέλουν σχέδιο που να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, όχι το συμφέρον των κομματικών παραγόντων, των «ημέτερων» και των ισχυρών στη χώρα μας».
Είναι ακριβώς αυτά τα συμφέροντα που δείχνει να υπηρετεί όλο και περισσότερο η σημερινή κυβέρνηση. Δεν είναι τυχαία η πρωτοφανής της ασυλία. Ούτε, αντιθέτως, ο πόλεμος που δέχτηκε η κυβέρνηση Παπανδρέου.
Και είναι ακριβώς αυτό που δεν κάνει η σημερινή κυβέρνηση: σχέδιο για νέο παραγωγικό πρότυπο. Καμία κουβέντα από κανέναν, ούτε από την αξιωματική αντιπολίτευση, για το πώς θα δημιουργήσουμε, υγιώς, νέο πλούτο.
Τέταρτον, αν θέλει η σημερινή κυβέρνηση να ξαναθυμηθεί «τι μας έφερε σε αυτή την κατάσταση», είναι πολύ απλό:
Ας ξαναδιαβάσουν τον προϋπολογισμό του 2013. Και για να το κάνουμε πιο λιανά, αναφερόμαστε στην αποδοχή από το σύνολο της ΝΔ, ότι το έλλειμμα του 2009 δεν ήταν το 6%, όπως επισήμως ενημέρωνε η τότε κυβέρνηση της ΝΔ την ΕΕ, λίγα μόλις 24ωρα πριν από τις εκλογές, αλλά ήταν 36 δις Ευρώ, ή 15,6%.
Αποτέλεσμα; Διπλασιασμός του χρέους της χώρας μέσα σε λιγότερο από 5 χρόνια.
Αυτά τα δεδομένα διαμόρφωσαν το πλαίσιο της ακολουθούμενης πολιτικής, την οποία το σύνολο των μελών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ ψήφισε κατά την ψηφοφορία για την έγκριση του προϋπολογισμού του 2013, συμπεριλαμβανομένου του κ. Καραμανλή.
Ο προϋπολογισμός έφερε την υπογραφή του κ. Πρωθυπουργού.
Ας μην κρύβονται, λοιπόν, πίσω από κατασκευασμένα συνθήματα και ας σεβαστούν την ίδια τους την υπογραφή.
Τα μνημόνια δεν θα είχαν λόγο ύπαρξης εάν ήταν διαφορετικά τα δεδομένα. Αλλά αυτά τα δεδομένα μας απέκλεισαν από τις αγορές και μας οδήγησαν στο να ζητηθεί βοήθεια από τους εταίρους.
Και τα δεδομένα αυτά, δεν τα διαμόρφωσε το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ διαχειρίστηκε μια πραγματικότητα που είχε διαμορφώσει η Κυβέρνηση της ΝΔ επί 5 χρόνια.
Εκεί ας ψάξουν για τους εμπρηστές της ελληνικής οικονομίας. Μια κυβέρνηση των προσλήψεων από το παράθυρο, της παντελούς αδυναμίας ελέγχου της σπατάλης, των πελατειακών διευθετήσεων για μικρά ή μεγάλα συμφέροντα, κοκ.
Πέμπτον, το πιο ανησυχητικό είναι η απόλυτη σύμπνοια σημερινής κυβέρνησης και σημερινής αντιπολίτευσης στο να μη λένε λέξη για το τι πραγματικά μας οδήγησε στην κρίση – απόλυτη σιγή για το έγκλημα σε βάρος της χώρας μέχρι το 2009.
Δείχνουν, όλοι τους, να μην έχουν καταλάβει τίποτα ή να μην θέλουν να καταλάβουν τίποτα.
Αναδεικνύεται έτσι για ακόμη μία φορά η σημασία της πρόσφατης ομιλίας του Γιώργου Παπανδρέου στα εγκαίνια της έκθεσης «Από τον Ανένδοτο στην Αλλαγή». Δύο μόνο αποσπάσματα:

«…Δεν είναι τυχαίο, ότι οι συντηρητικοί αριστερά και δεξιά, θέτουν το κυβερνητικό τους δίλημμα, μιλώντας και οι δύο για την «Έξοδο από το Μνημόνιο» και τη «Μεταμνημονιακή Ελλάδα».
Διαγωνίζονται σε μια δήθεν φιλολαϊκή ρητορική.
Αρνούμαι να μπω στο δίλημμα αυτό.
Είναι οι δύο όψεις του ίδιου συντηρητικού νομίσματος.
Μιλούν για την μεταβατική περίοδο.
Δεν μιλούν για το που θα μεταβούμε.
Στην ουσία και οι μεν και οι δε, πράττουν ότι και με το δημοψήφισμα του 2011.
Θέτουν ένα ψευτοδίλημμα.
Κρύβονται από τα πραγματικά προβλήματα.
Γιατί;
Μήπως γιατί τους βολεύει το γνωστό πελατειακό παιχνίδι;
Αυτό της νομής της εξουσίας, αντί της αλλαγής;
Εμείς θέλουμε να μιλήσουμε για τη «Μεταπελατειακή Ελλάδα».
Για την Ελλάδα των αξιών…

…Φαίνεται ότι είναι αρκετοί εκείνοι που θα ήθελαν να ξαναγυρίσουμε στις παλιές μας συνήθειες.
Θα έχετε ακούσει πολλούς να μιλάνε για επιστροφή στην «ομαλότητα» μετά από την περιπέτεια του Μνημονίου – και την ταυτίζουν με μια δήθεν «κανονικότητα».
Ναι, την επιστροφή στα κακώς κείμενα.
Επιστροφή στα τερατώδη ελλείμματα, τα αισχρά μαγειρέματα, το ρουσφέτι, που είχε γονατίσει το δημόσιο. Την αδιαφάνεια στις προμήθειες.
Τα χατίρια σε συμφέροντα, τραπεζίτες και μίντια – την αιχμαλωσία της πολιτικής ζωής του τόπου.
Όλα όσα δημιούργησαν τη φούσκα του 2009, ένα έγκλημα σε βάρος της Ελλάδας και των παιδιών της.
Συντάσσομαι με εκείνους που λένε ότι δεν υπάρχει καμία τέτοια «κανονικότητα» στην οποία πρέπει να επιστρέψουμε.
Η Ελλάδα, παρά τους αγώνες δύο δεκαετιών, για να μην πω δύο αιώνων, έχει ακόμη υστερήσεις και αγκυλώσεις μεγάλες.
Για αυτό χρειάζεται μια επανάσταση.
Την επανάσταση του αυτονόητου.
Τώρα είναι η ευκαιρία να γίνουμε μια σύγχρονη δημοκρατία, με θεσμούς και αξιοπιστία, που συνομιλεί ισότιμα με όλους γιατί είναι άξια σεβασμού από όλους».

ΥΓ. Με την ευκαιρία και με αφορμή σημερινό δημοσίευμα σχετικό με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, στην ίδια εφημερίδα που φιλοξενεί τη συνέντευξη του κ. Πρωθυπουργού, σημειώνεται τούτο:

Ο Γιώργος Παπανδρέου, ό,τι έχει να πει το λέει ο ίδιος, δημοσίως και με παρρησία. Ως εκ τούτου, ούτε ανάγκη καταφυγής στον χώρο της φαντασίας υπάρχει, ούτε πολύ περισσότερο οποιασδήποτε κίνησης που θα τον ανάγκαζε να δώσει απαντήσεις.

Όλα στην ώρα τους.

Πηγή papandreou.gr

Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Περί ταυτοτήτων αντί «ανάπτυξη» και άλλων «επιτυχιών» της κυβέρνησης, όπως πχ στην υγεία…

Σε ένα… ενημερωτικό πρωινάδικο της τηλεόρασης σήμερα «έμαθα», γεμάτη απορία, για την «μεγάλη επιτυχία» της κυβέρνησης μας στο θέμα της έκδοσης των πλαστικοποιημένων ταυτοτήτων, οι οποίες «εκδίδονται τώρα μετά από τις διαδικασίες της κυβέρνησης, σε λιγότερο από μισή ωρίτσα». Και λέω γεμάτη απορία, διότι την καινούργια μου ταυτότητα την είχα πάρει στο τέλος του 2010 σε 10 λεπτά περίπου, μάλιστα σε ακριτική περιοχή. Άρα για μια επιτυχία της κυβέρνησης Παπανδρέου καυχιέται η σημερινή κυβέρνηση σαν να είναι δικό της κατόρθωμα, για άλλη μια φορά, μέσω ελληνικών ΜΜΕ.
Αυτό αντί της «ανάπτυξης» που μας υπόσχεται γελοία δυο χρόνια τώρα.
Όπως και μάλλον για να στρέψει τα βλέμματα από το θέμα της υγείας που έχει ξεφτιλιστεί τις τελευταίες ημέρες από την κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου.
Έτσι, για μια άλλη επιτυχία της κυβέρνησης Παπανδρέου δεν λέει κανείς ούτε λέξη στις τηλεοράσεις, σίγουρα με εντολή Σαμαρά, ο οποίος έδωσε έγκριση εκ νέου στα θαλασσοδάνεια προς αυτά… όπως άλλωστε γίνονται όλα σε αυτή την χώρα εδώ και δυο χρόνια.
Αναφέρομαι στο φακελάκι και στο γρηγορόσημο, τα οποία η κυβέρνηση Παπανδρέου τα ποινικοποίησε με νόμο ως κακουργήματα, πράγμα που σταμάτησε και ξεμπρόστιαζε εκατοντάδες τέτοιες περιπτώσεις σε διάφορες δημόσιες υπηρεσίες, σε ελάχιστο χρόνο εφαρμογής και για το οποίο πήραμε και επαίνους στο εξωτερικό.
Ούτε λόγος βεβαίως για αυτό όμως, διότι ήταν ένα από τα πρώτα που ακύρωσε και αναίρεσε η κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου, με άλλο νόμο που θεωρεί το φακελάκι είτε από κακούργημα- «απλό πλημμέλημα», είτε καθόλου ποινικό αδίκημα, μιας και «θεωρείται προσωπικό δώρο».
Μάλιστα. Αυτό σήμερα, όταν… ξεχάσαμε ότι μόλις πέθανε άλλος ένας ασθενής σε δημόσιο ελληνικό νοσοκομείο, επειδή είχε καταγγείλει ότι του ζητήθηκε φακελάκι για να γίνει η επείγουσα εγχείρηση κρίσιμη για την ζωή του. Με το καινούργιο νόμο της σημερινής κυβέρνησης δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις την εξέλιξη της υπόθεσης σε ότι αφορά τον γιατρό, ελεύθερο να το ξανακάνει, όπως και να υποστηρίζει ότι «ήταν η επιθυμία των συγγενών να μου δώσουν λεφτά» και όχι η απαίτηση του, όπως καταγγέλλουν αυτοί…
Ποιος από τους κυβερνόντες έχει όμως συμφέρον να θυμηθεί τα καλά της κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου, όταν οι σημερινοί υπουργοί του Σαμαρά και Βενιζέλου ακυρώνουν όλα τα σωστά, επαναφέρουν τα κακώς κείμενα με ανήθικους νόμους, επιπλέον επαναφέρουν έως και γιατρούς με αποδεδειγμένη ενοχή περί πλαστογραφίας εγγράφων κατ’ εξακολούθηση, η με μεγάλο ποσοστό θνησιμότητας στις επεμβάσεις τους, όπως κάνει και το τοποθετημένο βενιζελικό τσιράκι, Λεωνίδας Γρηγοράκος???
Κανείς, από την στιγμή που όλοι αυτής της κυβέρνησης ξεχνούν πρώτα απ’ όλα τον Άνθρωπο, τον κάθε απλό πολίτη... !
Μετά και από το περιορισμό των αυτονόητων ιατρικών εξετάσεων στο δημόσιο, με σκοπό το κέρδος των ιδιωτών και πάλι, δεν τολμάμε να ονειρευτούμε καν την πιθανότητα ενός κράτους πρόνοιας με αυτή την κυβέρνηση.

Το μόνο που μπορούμε να σκεφτούμε είναι πόσο μακριά -η κοντά- βρίσκεται η σημερινή ελληνική κυβέρνηση από τις προτάσεις της υπουργού της Λιθουανίας, περί της ευθανασίας για τους ασθενείς που δεν έχουν να πληρώσουν την θεραπεία τους… 

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014

Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες και όχι στους τραπεζίτες!

Για να θυμηθούμε και κάτι άλλο τώρα…
Τα ελληνικά ΜΜΕ επί της πενταετίας του Κώστα Καραμανλή ανακοίνωναν καθημερινά γεμάτα περηφάνια την πρωτιά του κέρδους των ελληνικών τραπεζικών ομίλων στην Ευρώπη και Ασία. Εντωμεταξύ τα δάνεια δίνονταν σε όλους, μέχρι και στους άπορους απελπισμένους, δάνεια για κηδεία, για θέρμανση και για σουπερμάρκετ όπως λεγότανε, με εγγύηση κανένα σπίτι συνήθως. Την ίδια στιγμή οι τιμές των βασικών αγαθών πήραν τα ύψη. Η κυβέρνηση Καραμανλή εγγυόταν δημοσίως την μακάρια ευημερία του λαού, την ίδια στιγμή που οι σπατάλες στα υπουργεία και τα συνεχιζόμενα σκάνδαλα της διαπλοκής πολιτικών με τους μεγαλοεπιχειρηματίες, μας χρέωσαν με 180 δισεκατομμύρια ευρώ κρατικά χρέη.

Φυσιολογικό λοιπόν, αναγκαστήκαμε να απευθυνθούμε υπερχρεωμένοι και ετοιμόρροποι στο ΔΝΤ –ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΔΑΝΕΙΖΕ ΚΑΝΕΙΣ ΠΙΑ- και αυτό με τα χίλια ζόρια και με υπεράνθρωπες προσπάθειες από τον Γ. Παπανδρέου, ο οποίος έκανε τρεις φορές το γύρο του κόσμου σε έξι μήνες ώστε να μην φτάσουμε σε «ξαφνικό θάνατο» με αδυναμία πληρωμής μισθών και συντάξεων, μέχρι που εξασφάλισε τον μηχανισμό στήριξης της ΕΕ, μηχανισμός που αποδείχτηκε σωτήριος και για άλλες χώρες του Νότου στην συνέχεια.

Το πρώτο μνημόνιο, όπως και η διαπραγμάτευση της τότε κυβέρνησης Παπανδρέου με την τρόικα, εξασφάλιζε ότι στα χρέη θα συμμετάσχουν και οι μεγάλοι επωφελούμενοι από τις πολιτικές των προηγουμένων κυβερνήσεων έως το 2009. Έτσι, η κυβέρνηση Παπανδρέου προσπαθεί να πάρει τα ηνία, ζητάει τις λίστες με τους λογαριασμούς των μεγάλων φοροφυγάδων στο εξωτερικό, σε φορολογικούς παραδείσους, για κότερα, για ακίνητα στο εξωτερικό των Ελλήνων υπηκόων, για οφσορ εταιρίες  (λίστες για τις οποίες τότε δεν υπήρχε δυνατότητα να παραδίδονται επίσημα). Έτσι, όταν τα μεγαλοστελέχη του ΣΔΟΕ παίρνουν τις εντολές για έλεγχο ονομάτων (ελεγκτικό οργανισμό για το οποίο στο εξωτερικό όλοι εκφέρουν δυνατές αμφιβολίες λόγου διαφθοράς), υπάρχουν διαρροές και όλο το έως τότε σύστημα βράζει τρομαγμένο.
Έτσι το Ιούνιο 2011 μια ομάδα «εκσυγχρονιστών» βουλευτών αποφασίζει ότι δεν θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, διότι «ο λαός δεν αντέχει άλλο». (Προηγήθηκε βεβαίως η τοποθέτηση του Σημίτη εναντίον της κυβέρνησης και του μνημονίου, «όλο τυχαίος» μιας και δεν προτάθηκε τότε ως πρόεδρος της Δημοκρατίας -ο κρυφός του πόθος- και «ξεχνώντας» ότι ήταν ο ίδιος που το 2008 έλεγε στην Βουλή ότι «η κυβέρνηση Καραμανλή θα μας στείλει στο ΔΝΤ στο τέλος».) Η ίδια ομάδα βουλευτών ησυχάζει «εκ θαύματος», μετά την τοποθέτηση του Ευάγγελου Βενιζέλου ως υπουργός Οικονομικών και βεβαίως μετά από την τοποθέτηση των λιστών σε συρτάρια. (Συρτάρια όπου παραμείνουν και τώρα, μετά δυόμιση χρονιές της σημερινής κυβέρνησης, από τι φαίνεται…)  

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση Παπανδρέου προσπαθεί επί ενάμιση χρόνο να περάσει στην Βουλή την τροπολογία για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος, η οποία απορρίπτεται από την πλειοψηφία της βουλής δυο φορές, έως το καλοκαίρι του 2011, όταν επιτέλους, περνώντας για τρίτη φορά, γίνεται δεκτή. Οι τοποθετημένοι βουλευτές υπάκουοι συμφερόντων, νιώθουν ότι χάνουν το παιχνίδι από τα χέρια τους, από την στιγμή που θα υπήρχε η δυνατότητα να αποφασίσει ο λαός για την τύχη του (και όχι μονό αυτοί πια), το πιο πιθανών να αποφασίζει ο λαός και για νόμους που θα είχαν αποκόψει τα συμφέροντα και τους μπατακτζίδες από το έως τότε υπερκέρδος τους επί δυο δεκαετίες.

Το μεγάλο χτύπημα εναντίον στα συμφέροντα, συμβαίνει όμως όταν ο Παπανδρέου πετυχαίνει να συμπεριλάβει ανάμεσα στα μέτρα και τις κοινές μετοχές των τραπεζών, δηλαδή όπως το είχε πει τότε ο Παπανδρέου, «να πληρώσουν και οι έχοντες το μερίδιο που τους αναλογεί, ώστε να μην πληρώσουν πια μόνο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι », μέτρα που εξασφαλιζόταν στο πρώτο μνημόνιο. Το βρόμικο σύστημα τρομοκρατείται, τα ελληνικά ΜΜΕ που κατέχουν επίσης οι τραπεζίτες, λοιδορούν και ξεσηκώνουν τον κόσμο ώστε να «αγανακτεί» μπροστά στην Βουλή. Ο Παπανδρέου συνεχίζει, αποφασισμένος να μην κόψει το 13ο μισθό, και χτυπώντας το χέρι στο τραπέζι στους Μερκοζί με το περίφημο «μην διανοηθεί κανείς ότι οι μισθοί των Ελλήνων θα γίνουν μισθοί Βουλγαρίας και Ρουμανίας!». Στάση που διακωμωδούσαν τα ελληνικά ΜΜΕ, όπως έκαναν και με άλλες τόσες γενναίες προσπάθειες που έκανε.
Στις Κάννες στο τέλος του Οκτωβρίου 2011, ο Παπανδρέου πετυχαίνει το μεγαλύτερο πακέτο στήριξης που θα είχε δοθεί ποτέ στην ιστορία σε μία χώρα, με τους καλυτέρους δυνατούς όρους υπέρ των συμφερόντων των πολλών δοκιμασμένων Ελλήνων. Αλλά όχι και υπέρ λίγων ελληνικών ιδιοτήτων μεγάλων συμφερόντων.
Στις Κάννες ο Παπανδρέου προειδοποιεί επίσης ότι μπορεί να φτάσουμε σε δημοψήφισμα του λαού για τους όρους, πράγμα που θα ήταν καλύτερο, αφού θα τον είχαν ενημερώσει σωστά, παρά να απορριφθεί από την ΤΟΤΕ «αντιμνημονιακή» αντιπολίτευση.
Στο διπλανό δωμάτιο, στην συνεδρίαση των υπουργών οικονομικών, ο Βενιζέλος επισήμανε στα αυτιά του Σόϊμπλε ποσό επικίνδυνο είναι το επιχείρημα του δημοψηφίσματος, όπως και των κοινών μετοχών. Ο ίδιος Βενιζέλος που, δυο μέρες πριν, από τα έδρανα της Βουλής μίλαγε περί του δημοψηφίσματος ως «αναγκαίο και επαναστατικό εγχείρημα υπέρ του δημοσίου συμφέροντος». Για την συζήτηση με τον Σόϊμπλε δεν είχε ενημερώσει μετά τον τότε πρωθυπουργό, ούτε για την δήλωση που θα είχε κάνει αμέσως με την άφιξη του στην Αθήνα, όπου, «όλο τυχαίος» τον περίμεναν όλοι οι δημοσιογράφοι του «συγκροτήματος» με τιμές αρχηγού κράτους, «ξεχνώντας» εντελώς τον Παπανδρέου και το μεγαλύτερο πακέτο στήριξης για τους Έλληνες πολίτες. Είναι η στιγμή που ο Βενιζέλος δηλώνει ευθαρσώς και ξαφνικά πως «το εγχείρημα του ευρώ δεν μπορεί να διακινδυνέψει λόγου δημοψηφίσματος». Ο ίδιος δυο χρόνια μετά, λέει ότι ως υπουργός οικονομικών άκουσε ένα SMS της κόρης του, που έλεγε «μπαμπά, ότι είναι να κάνεις, κάντο τώρα»…

Τα υπόλοιπα γνωστά λίγο-πολύ… οι μούντζες στις παρελάσεις προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, οι ελληνικές δυνάμεις που πήραν φωτιά ξαφνικά (οι ίδιες που στην πλειοψηφία τους ψήφισαν ΝΔ και ΧΑ στην συνέχεια), έως το κοιλιακό άλγος του τότε υπουργού οικονομικών, ακριβώς στις μέρες που οι ίδιοι βουλευτές εκβιάζονταν τον Πρωθυπουργό εκ νέου με το ψήφο εμπιστοσύνης, αναγκάζοντας τον να παραιτηθεί, μαζί με τα ελληνικά ΜΜΕ και τους «αγανακτισμένους», οι οποίοι στην συνέχεια εξαφανίστηκαν. Σε όλα αυτά συμπεριλαμβάνεται και η τότε στάση ΟΛΩΝ των κομμάτων, τα οποία θεώρησαν το δημοψήφισμα «επικίνδυνο» για τους δικούς τους τυχοδιωκτικούς λόγους, όπως αποδείχτηκε στα χρόνια που ακολούθησαν.

Μπροστά στο κίνδυνο αποσταθεροποίησης της χώρας και μην υπολογίζοντας το προσωπικό του πολιτικό κόστος, ο Παπανδρέου προτείνει μια κυβέρνηση συνεργασίας, με τον όρο ότι θα σεβαστούν τις κατακτήσεις της διαπραγμάτευσης που θα είχε ελαφρύνει τους πολλούς Έλληνες. Βάση καλής πίστεως λοιπόν, προτείνει για Πρωθυπουργό μιας τέτοιας κυβέρνησης τον Πετσάλνικο, όπως άλλωστε ήταν και αυτονόητο θεσμικά και συνταγματικά, ο οποίος εκτελούσε τότε χρέη Προέδρου της Βουλής. Εναντιώνονται όμως οι συνήθεις ύποπτοι βουλευτές, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει ο Παπαδήμας, ο οποίος ξαφνικά «τοποθετείται ανοιχτά υπέρ των προνομιούχων μετοχών ή ενός μεικτού μοντέλου κοινών άνευ ψήφου-προνομιούχων και ομολογιακών δανείων (coco’s) προκειμένου οι Έλληνες τραπεζίτες να διατηρήσουν το management των τραπεζών τους».

Η τρόικα η οποία έως τότε συμφώνησε και επισφράγισε επί του Παπανδρέου στο πρώτο μνημόνιο τις τραπεζικές κοινές μετοχές, δεν συμφωνεί εκ νέου, διότι «δεν εμπιστεύονται πια το κράτος στο ρόλο του manager», όπως γράφουν και οι εφημερίδες το 2011.

Από τον τότε τύπο διαβάζω και άλλα αποσπάσματα, όπως…

«Ευάγγελος Βενιζέλος: Αρχικά υπέρμαχος των κοινών μετοχών (με δικαίωμα ψήφου) ως Υπουργός Οικονομικών του Γ. Παπανδρέου. Μάλιστα, επισφράγισε την άποψη αυτή ψηφίζοντας νόμο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με κοινές μετοχές τις οποίες το δημόσιο θα διατηρούσε για 2 χρόνια και θα μεταπωλούσε σε ιδιώτες. Επίσης, προβλεπόταν η υποχρέωση των παλαιών μετόχων να συμμετέχουν κατά 10% τουλάχιστον στις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου που θα γίνονταν μέσω ΤΧΣ, ενώ για το Ταμείο προβλεπόταν και discount (χαμηλότερη τιμή) σε σχέση με τους ιδιώτες- κάτω από το μισό της αξίας των μετοχών που θα αγόραζε (προκειμένου να ανακεφαλαιοποιούνταν οι τράπεζες και το ίδιο να αποκόμιζε κάποιο κέρδος μελλοντικά για το κράτος).
Οι αντιδράσεις που ακολούθησαν από τους τραπεζίτες ήταν σφοδρές και η διαδικασία δεν προχώρησε.. Ο Παπανδρέου έπεσε και ανέλαβε ο Παπαδήμας, επί του οποίου ο Βενιζέλος χαλάρωσε πολύ την άποψή του περί κοινών με ψήφο μετοχών, μέχρι που την άλλαξε και ψηφίστηκε νέος νόμος (Εφαρμοστικός Βενιζέλου) -που καταργούσε τον προηγούμενο νόμο Βενιζέλου!!»

Όσο για τον κ. Γιώργο Παπανδρέου ο τύπος έγραψε «Γιώργος Παπανδρέου: Τον θυμόμαστε στη Βουλή, απευθυνόμενο στην Κοινοβουλευτική του ομάδα, να διαρρηγνύει τα ιμάτιά του και να υπερασπίζεται την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών αποκλειστικά με κοινές με ψήφο μετοχές, περισσότερο ίσως λόγω των σοσιαλιστικών εμμονών που τον κατατρέχουν» (το Βήμα).

Η ίδια εφημερίδα «ξεχνάει» να γράψει κάτι για την στάση του Σαμαρά, ο οποίος ξαφνικά γίνεται υπέρμαχος του μνημονίου 2, σε απόλυτη συμφωνία με τον Παπαδήμα και με τον Βενιζέλο ως υπουργός οικονομικών, αμέσως μετά την εξασφάλιση των προνομιούχων μετοχών υπέρ των τραπεζιτών.

Τη συνέχεια την γνωρίζουμε… το Μάρτη 2012 ο Βενιζέλος διατηρεί την μοναδική υποψηφιότητα για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, με την στήριξη 189 υπογραφών βουλευτών και μελών του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ από όλες τις πτέρυγες… Αμέσως μετά που γίνεται επίσημα πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ακολουθούν οι δημόσιες στηρίξεις του Βενιζέλου και του Λοβέρδου προς το πρόσωπο του Σαμαρά ως πρωθυπουργός, εξασφαλίζοντας τον έτσι για την πρόθεση τους και ωθώντας τον να προκαλέσει εκλογές ως πλειοψηφούσα αντιπολίτευση, σίγουρος πια για την ευτυχές για εκείνον κατάληξη.

Ακολουθούν οι υποσχέσεις Σαμαρά, η κυβέρνηση συνεργασίας με πρωθυπουργός τον Σαμαρά, το κόψιμο του 13ου και του 14ου μισθού, το κλείσιμο της ΕΡΤ, η απόλυτη συμφωνία υπουργών της ΝΔ με την ΧΑ στην Βουλή, έως και το «μεταναστευτικό νόμο» που θα έπρεπε να μας καθησυχάζει ότι «για όλα φταίνε οι ξένοι μετανάστες και όχι οι ντόπιοι τραπεζίτες κτλπ συμφέροντα», η ξαφνική «αθώωση» των εμπλεκομένων στα μεγάλα σκάνδαλα (Βατοπέδι, Ζίμενς, εξοπλιστικά, ασφαλιστικά ταμεία, υποκλοπές, έως και ποδοσφαιριστηκά, κτλπ, που προωθηθήκαν στην δικαιοσύνη επί Παπανδρέου), ο νόμος Στουρνάρα για τον φόρο στα καύσιμα που είχε ως σκοπό μόνο το κέρδος των μεγαλοεμπόρων καυσίμων (στο οποίο έβαλε μαχαίρι η κυβέρνηση Παπανδρέου),  τα θαλασσοδάνεια προς καναλάρχες- μεγαλοεκδότες- τραπεζίτες (τα οποία είχε κόψει ο Παπανδρέου), έως και πριν κάτι μήνες την εξασφάλιση του νόμου υπέρ των τραπεζιτών, νόμο που αρνήθηκε κατηγορηματικά να ψηφίζει ο Παπανδρέου, ανάμεσα σε άλλα άδικα που επίσης δεν είχε ψηφίσει κατά καιρούς, τα οποία με μια άλλη πολιτική θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί.

Σήμερα, το όνειρο του Σημίτη, που είχε δηλώσει το 2010 ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αλλάξει όνομα, όπως και οι προεκλογικές υποσχέσεις του Σαμαρά το 2012 «εγώ θα τελειώσω με το ΠΑΣΟΚ. Σας υπόσχομαι» είναι κοντά στην υλοποίηση τους από τον ίδιο σημερινό πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, μετά από τις άλλες δυο αποτυχημένες προσπάθειες των «58» και της «ελιάς»… η μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ που την είχαν προσπαθήσει επί δεκαετίες, είναι κοντά... και με την βούλα. Γίνεται ένα κόμμα ιδιόκτητο των συμφερόντων…

Για την μοναδική οικογένεια πολιτικών και γενεών Πρωθυπουργών που έφεραν την Αλλαγή στην χώρα, θα θυμίζω για άλλη μια φορά τα λόγια του αείμνηστου ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ

(Αν και πάνε καλά μαζί με τα λόγια άλλου μεγάλου Έλληνα, επίκαιρο τις μέρες μας, του Μέγα Αλέξανδρου… «Για μένα, κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρο»)…

Υ.Γ. Πως βάφτισε ο απόλυτα ελεγχόμενος ελληνικός τύπος τον πόλεμο υπέρ αδύνατων και εναντίον των συμφερόντων… «σοσιαλιστικές εμμονές»?… Μάλιστα. 

Είμαι περήφανη λοιπόν ότι με διακατέχουν προσωπικά αυτές οι σοσιαλιστικές «εμμονές» και επιμένω για το όραμα μιας εντελώς άλλης Ελλάδας, με δίκαιο πρόσωπο για τους πολλούς και όχι μόνο για τους λίγους. Διότι δεν είναι δείγμα υγείας να είσαι καλά προσαρμοσμένος σε μια βαθιά άρρωστη κοινωνία. Άλλωστε μόνο τα νεκρά ψάρια πάνε με το ρεύμα…

Δηλώνω επίσης ότι δεν μπορώ και δεν θέλω να κόψω και να ράψω την συνείδηση μου για να ταιριάξει στην πολιτική φετινή μόδα!

Αυτά τα ΠΙΣΤΕΥΩ μας όμως, κύριοι, δεν μπορείτε να τα ταυτίζετε με το «τζιχάντ» και με το τι πρεσβεύει!!! ΧΑΟΤΙΚΗ Η ΔΙΑΦΟΡΑ!!!!!!!!!

ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ!!!

Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014

Πώς να σωπάσω?


Υπάρχουν άνθρωποι και Άνθρωποι.
Άτομα διαφόρων χρωμάτων ψυχής. Άνθρωποι με χαμόγελα στα χρώματα του ουράνιου τόξου, άλλοι με γκρίζα προσποιητά. Άνθρωποι οι οποίοι αυτά που λένε τα εννοούν και άτομα που έκαναν το ψέμα τρόπο ζωής. Άνθρωποι που πράττουν και άτομα των λέξεων.
Έτσι συνάντησα, όπως όλος ο κόσμος, απ’ όλους που έχει ο «μπαχτσές». Πολλοί που περίμεναν «που θα κάτσει η μπίλια» και επιδίωκαν να είναι καλά με όλους. Και με το σωστό και με το άδικο. Άλλοι που ήθελαν να αρέσουν σε όλους. Φωτογραφίες, τραγουδάκια, καλές κουβέντες από μπροστά για φίλους και αρκετές φορές όχι και τόσο καλές από πίσω, αν και μίλαγαν για «αδέλφια». Άλλοι που μίλαγαν (και έγραψαν κιόλας) για «συνεννόηση» ανάμεσα σε σωστό και λάθος και ότι «όλα θα πάνε καλά», υπονοώντας όμως ψέματα εις βάρος του δίκαιου. Τα ψέματα έχουν κοντά πόδια όμως. Και τα βλέπεις και γρήγορα καμιά φορά. Διότι τίποτα δεν μπορεί να πάει καλά όταν είσαι και με τον αστυφυλαξ και με τον χωροφυλαξ. Άτομα που μου είχαν δώσει συμβουλές για να πάω με το ρεύμα «για το καλό μου». Άλλοι που μου έλεγαν να μην στηρίζω τις πεποιθήσεις μου διότι αυτοί (τον) γνωρίζουν «προσωπικά» και διότι «κάνεις κακό, δεν το καταλαβαίνεις?». Άτομα που δείχνουν ότι υπερασπίζουν κάτι και επιβράβευαν τον αντίπαλο, ξεχνώντας ότι όλα φαίνονται αργά η γρήγορα. Αντίπαλοι που με πολέμησαν λυσσαλέα και αισχρά είτε εμένα είτε τις πεποιθήσεις μου, μερικοί ύπουλα, μιλώντας ταυτόχρονα για δήθεν αρχές και αξίες «που δεν έχεις» διότι… τόλμησα να τους απαντήσω πάντα ευπρεπώς αλλά δυνατά και με επιχειρήματα. Άλλοι που έκαναν τους φίλους, αλλά παρακολούθησαν ως απλοί θεατές, χωρίς να θέλουν να με στηρίζουν, όπως τους στήριξα όμως σε ανάλογες περιπτώσεις. Αν και διάβασαν πως με έβρισαν η και με απείλησαν (με γρόνθους ακόμα) οι «φίλοι» η οι εχθροί, ένα- δυο απ’ τους κανονικούς… φίλους μου είχανε πει απλά «θα σε πάρω εγώ τηλέφωνο» πριν μήνες. Ακόμα περιμένω στο ακουστικό… Οι ίδιοι που, όταν είχαν ανάγκη, θα με ήθελαν τουλάχιστον δίπλα τους, αν όχι να δείχνω δημόσια ότι τους στηρίζω στις προηγούμενες εκλογές. Οι οποίοι, παρόλο που είδαν ότι περνάω άσχημα εξαιτίας των αδικιών αυτών που εκτελούσαν εντολές υπό σκιάς, δεν μου είχαν πει ούτε μια λέξη παρηγοριάς. Μην τυχών και χαλάσουν τις… δημόσιες σχέσεις τους. Άλλοι που όταν με κοροϊδεύανε η και με απειλούσαν οι «φίλοι» μου, τους έκαναν  like. Άλλοι που χαμογελούν η κλαίνε υποκριτικά. Και πολλοί άλλοι που έκαναν άλλα τόσα… Επειδή δεν με νοιάζει να σπαταλήσω το χρόνο και την ενέργεια μου για φιλοσοφικές αναλύσεις παρεών, ούτε ψυχολογιών του καθενός, σταματώ εδώ με δαύτους που αποδείχθηκαν «άνθρακες» τελικά.
Για αυτό που είμαι σίγουρη λοιπόν, είναι ο εαυτός μου. Και με γουστάρω- μπορώ να πω πια με σιγουριά. Δεν προσποιήθηκα, δεν «μάσαγα», δεν έχω ανάγκη καν καμιά βοήθεια. Ούτε δεν ζητώ. Δεν έδωσα σε κανέναν συμβουλές, δεν επέδειξα σε κανένα τι να κάνει, διότι «ο καθένας έχει το μυαλό και την καρδιά και ξέρουν τι πρέπει να κάνει για να είναι σωστός» όπως τους έλεγα, απλά έδειξα το σωστό δρόμο με επιχειρήματα και το πολύ τους έλεγα τι θα πράττω προσωπικά. Το πιο σημαντικό- και μάλλον εκεί «χαλάω την σούπα»- είναι ότι συνεχίζω για όλους τους αδικημένους συνειδητά. Και ας είμαι ανάμεσα στους αδικημένους, δεν ψάχνω μόνο για το δίκιο μου, αλλά όλων. Γιατί το δίκιο του ενός δεν έχει σημασία αν δεν θέλει να λύνει και τα προβλήματα των άλλων σαν και αυτόν. Για μας τους «δούλους» λοιπόν όπως μου είπανε. Και επειδή «αφέντες» δεν πρέπει να υπάρχουν πάνω στην Γη.
Προχωρώ έτσι όπως άρχισα. Με την συνείδηση μου. Δεν μπορώ και δεν θέλω να κόψω και να ράψω την συνείδηση μου για να ταιριάξω στην φετινή πολιτική μόδα (αν και τώρα κρατάει πάνω από δυο χρόνια). Ούτε να γίνω αρεστή σε παρέες. Τι να το κάνω, αφού με τέτοιες παρέες στο τέλος δεν θα αρέσω πια σε μένα?
Με το βάθη μου ΠΙΣΤΕΥΩ. Νιώθω ότι για αυτό χτυπάει η καρδιά μου. Όπως χτυπάει λοιπόν –κρυστάλλινα- έτσι και πορεύομαι. Την ξέρω καλά και γουστάρω που χτυπάει σταθερά για την επιλογή που έκανε προ πολλού- να παραμείνει ειλικρινής απέναντι σε αυτήν.

Με μια ψηλορομαντική κυριακάτικη διάθεση λοιπόν, μου αφιερώνω ένα τραγούδι από τα παλιά, άλλα καλά


Υ.Γ. Τώρα που το διαβάζω πάλι, καταλαβαίνω ότι, όταν είμαι στεναχωρημένη με την (μάλλον) υποκριτική συμπεριφορά στο διαδίκτυο ενός ανθρώπου (η και πιο πολλών) που ούτε καν γνωρίζω προσωπικά, δεν θα πρέπει να νιώθω όμως και εντελώς μόνη. Ούτε να εξωτερικεύω εδώ τις όποιες σκέψεις μου.

Όλα καλά. Πέρασε και αυτό. Συνεχίζω. 

Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014

Από τον Ανένδοτο στην Αλλαγή: Ζάππειο Μέγαρο, 1-7 Σεπτεμβρίου 2014


Έκθεση ιστορικού υλικού
Ζάππειο Μέγαρο, 1-7 Σεπτεμβρίου 2014

Έκθεση ιστορικού υλικού, διοργανώνει το Ίδρυμα Ανδρέα Παπανδρέου, με αφορμή την συμπλήρωση 40 χρόνων από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και 50 χρόνων από την εκλογική νίκη της Ένωσης Κέντρου, με θέμα:
«Από τον Ανένδοτο στην Αλλαγή»

Τα εγκαίνια της Έκθεσης, που θα στεγαστεί στο Ζάππειο Μέγαρο, θα πραγματοποιηθούν την 1η Σεπτεμβρίου, με ειδική εκδήλωση στην οποία ομιλητής θα είναι ο Γιώργος Α. Παπανδρέου.

Κείμενα, φωτογραφίες, αφίσες και άλλο ανέκδοτο υλικό από τα αρχεία των Ιδρυμάτων Γεωργίου και Ανδρέα Παπανδρέου, θα διαμορφώσουν με την έκθεσή τους ένα ιστορικό παζλ μέσα από το οποίο θα αναδεικνύονται σημαντικοί σταθμοί της πρόσφατης ιστορίας της χώρας, που με τη σειρά τους θα καταγράφουν την πορεία και τους αγώνες του Ελληνικού λαού για την κατοχύρωση της Δημοκρατίας αλλά και την Αλλαγή μιας χώρας που ταλανίστηκε επί δεκαετίες από την κυριαρχία μιας αυταρχικής συντήρησης και την επιβολή μιας δικτατορίας.
Σκοπός της Έκθεσης, οι παλαιότεροι να ανακαλέσουν στη μνήμη τους γεγονότα που σημάδεψαν τον τόπο και που είτε έζησαν οι ίδιοι είτε παρακολούθησαν σε πραγματικό χρόνο και οι νεότεροι να «ανακαλύψουν» μέσα από μια ολοκληρωμένη παρουσίαση, που και αυτή με τον χρόνο θα εμπλουτίζεται, ιστορικά γεγονότα που καθόρισαν την πορεία της Ελλάδας, αναδεικνύοντας τη σημασία της γνώσης και της ιστορικής μνήμης στην δημιουργία ενός μέλλοντος αντάξιου των αγώνων των Ελλήνων αλλά και των δυνατοτήτων της χώρας και της Ελληνικής κοινωνίας.

Παράλληλα, σκοπός της Έκθεσης είναι να αποτελέσει το έναυσμα για την ανάπτυξη ενός δημιουργικού διαλόγου, που θα συμβάλλει στην οικοδόμηση μιας οραματικής, αλλά συνάμα ρεαλιστικής και αποτελεσματικής πρότασης για τη συγκρότηση μιας προοδευτικής συμμαχίας πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που συνεχίζουν να αγωνιούν για το μέλλον της Δημοκρατίας και του Σοσιαλισμού. Προοδευτικών δυνάμεων, που κατανοούν ότι οι ίδιες οφείλουν να αποτελέσουν την Αλλαγή που οραματίζονται και αναζητούν την ανατροπή των πελατειακών αντιλήψεων, νοοτροπιών και συμπεριφορών που συνεχίζουν να κρατούν σε ομηρία τη χώρα και τον Ελληνικό λαό.

Γιατί, όπως χαρακτηριστικά είχε αναφέρει ο Ανδρέας Παπανδρέου, μιλώντας τον Ιούλιο του 1991, στο Πανεπιστήμιο Complutense της Μαδρίτης,

«Εάν το σοσιαλιστικό όραμα δεν πρέπει να εξαφανισθεί, τότε οι σοσιαλιστές πρέπει να αγωνισθούν για ριζοσπαστικές αλλαγές στις κοινωνίες – ακόμη και αν αυτές είναι σήμερα εγκλωβισμένες – στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα».

Πηγή: papandreou.gr

Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014

Εντολή τρόικας: «Ψάξτε στην Ελλάδα 505 σούπερ πλούσιους» Πηγή: Εντολή τρόικας: «Ψάξτε στην Ελλάδα 505 σούπερ πλούσιους»

Μυστικό ραπόρτο της ελβετικής τράπεζας UBS κατατάσσει τη χώρα μας «πρώτη δύναμη», με τη μεγαλύτερη αύξηση πλούτου για το 2013 - Εντολή να ερευνήσει τη λίστα της ελβετικής τράπεζας UBS που αφορά στους μεγάλους πελάτες της και να εντοπίσει τους 505 «σούπερ πλούσιους» που φέρονται να ζουν στη χώρα μας δίνει η τρόικα στην κυβέρνηση.

Στους ξένους τοποτηρητές προκαλεί κατάπληξη το μυστικό ραπόρτο της UBS, το οποίο κατατάσσει την Ελλάδα «πρώτη δύναμη» με τη μεγαλύτερη αύξηση πλούτου για το 2013. Οι ελεγκτές θεωρούν ότι οι ελβετικές τράπεζες (όπως και η HSBC από την οποία διέρρευσε η λίστα Λαγκάρντ) γνωρίζουν καλύτερα από την Εφορία πόσοι και ποιοι είναι πραγματικά οι έχοντες και κατέχοντες που ζουν στη χώρα μας.

 Σύμφωνα με πληροφορίες, στις συζητήσεις που είχε πριν από λίγες μέρες ο κ. Χορστ Ράιχενμπαχ στην Αθήνα με τον υπουργό Οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη κυριάρχησε το ζήτημα της φορολόγησης των πλουσίων. Ο επικεφαλής της Task Force εμφανίστηκε πρόθυμος να συνδράμει με κάθε τρόπο την ελληνική φορολογική διοίκηση στον εντοπισμό και στη φορολόγηση των υπερβολικά πλουσίων, οι οποίοι περιγράφονται με λεπτομέρεια στη σχετική μυστική έκθεση της UBS.

Πρώτη σε αύξηση πλούτου η Ελλάδα!

Πρόκειται για την ετήσια απογραφή των προσώπων «εξαιρετικά υψηλού καθαρού πλούτου» (Ultra High Net Worth) που εκπόνησαν ο τραπεζικός κολοσσός UBS (που έχει έδρα τη Ζυρίχη της Ελβετίας και παρουσία σε 50 χώρες) και ο εξειδικευμένος στην παροχή πληροφοριών στους πολυεκατομμυριούχους όλου του κόσμου οίκος Wealth-X.

Και μόνο το γεγονός ότι η έκθεση απευθύνεται στους 200.000 πιο ισχυρούς ανθρώπους του πλανήτη και περιέχει λεπτομερή στοιχεία για το προφίλ και τις τάσεις της κάστας των πολυεκατομμυριούχων που ζουν ανάμεσά μας (ακόμα και για το πόσοι είναι... παντρεμένοι και πόσοι ελεύθεροι) πείθει για το αυξημένο ειδικό βάρος της και δείχνει κατά πόσο πρέπει να λαμβάνεται υπόψη απ’ όσους παίρνουν αποφάσεις για το μέλλον της χώρας.

Σύμφωνα με την έκθεση που υπογράφουν η Wealth-X και η UBS, ο αριθμός των «υπερβολικά πλούσιων» που ζουν στη χώρα μας αυξάνεται με ξέφρενους ρυθμούς - που μόνο με τα ποσοστά της ανεργίας ή της απώλειας εισοδήματος για τους απλούς πολίτες της μπορούν να συγκριθούν!
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την έκθεση:

- Το 2012 στην Ελλάδα ζούσαν 455 πολυεκατομμυριούχοι με κινητή και ακίνητη περιουσία ύψους 50 δισ. ευρώ συνολικά.
- Το 2013 καταμετρήθηκαν 505 πολυεκατομμυριούχοι στη χώρα μας, δηλαδή ο αριθμός τους αυξήθηκε κατά 11% σε μια τόσο δύσκολη για τους Ελληνες περίοδο.
- Η αύξηση της περιουσίας τους όμως ήταν διπλάσια και έφτασε στο 20%. Το σύνολο της περιουσίας τους έφτασε στα 60 δισ. ευρώ. Με άλλα λόγια, οι 505 πάμπλουτοι αντιπροσωπεύουν το 30% του ΑΕΠ της χώρας!

 Η αύξηση των πλουσίων στη χώρα μας ήταν η υψηλότερη στην Ε.Ε. και από τις υψηλότερες στον κόσμο: το 2013 η έκθεση αριθμούσε 199.235 «σούπερ πλούσιους» σε όλο τον πλανήτη οι οποίοι κατείχαν περιουσία 27,7 τρισ. δολαρίων. Αυξήθηκαν έναντι του 2012 κατά 6,3% σε πληθυσμό και κατά 7,7% σε αξία περιουσιακών στοιχείων.


 Στην Ευρώπη το 2013 ζούσαν 58.065 «σούπερ πλούσιοι» - άρα 1 στους 100 βρισκόταν στην Ελλάδα. Αυξήθηκαν από το 2012 κατά 8,7% σε αριθμό και 10,4% σε περιουσία. Με βάση τα στοιχεία αυτά, μόνο στην Αυστρία πλούτισαν τόσο πολύ οι «υπερβολικά πλούσιοι» όσο στη χώρα μας. Αν και οι συντάκτες της έκθεσης δεν αποκαλύπτουν τις πηγές από τις οποίες αντλούν πληροφορίες, είναι γνωστό ότι η Wealth-X έχει διασυνδέσεις και συνεργασίες με ιδιωτικές τράπεζες, επιστημονικά ιδρύματα, φιλανθρωπικές οργανώσεις, αλλά και διεθνή luxury brands, που της επιτρέπουν να γνωρίζει όσα δεν γνωρίζουν οι επίσημες αρχές των χωρών στις οποίες απλώνεται το δίκτυό της. Σκοπός της άλλωστε είναι ακριβώς να παρέχει στην υψηλή πελατεία της ιδιαίτερη γνώση και πληροφόρηση που δεν θα την είχε από πουθενά αλλού.

πηγή

Σχετικό άρθρο εδώ