Βενιζέλος: «θα ήταν εξαιρετικά αποπροσανατολιστικό να πούμε ότι οργανώνουμε και ένα συνέδριο του ΠΑΣΟΚ»...

Αναδημοσιεύουμε αποσπάσματα από την ομιλία του πρόεδρου (για όσο υπάρχει) ΠΑΣΟΚ Βαγγέλη Βενιζέλου, στην οποία προαναγγέλλει σαφώς την υποκατάσταση του "υπαρκτού" ΠΑΣΟΚ από μια αόριστη έννοια "Δημοκρατική Παράταξη", κλείνοντας από την πλευρά του την οποιαδήποτε κουβέντα περί Συνεδρίου ΠΑΣΟΚ. Παράλληλα προετοιμάζει την βάση του ΠΑΣΟΚ για μια πολιτική νεκρολογία στη Συνδιάσκεψη της 3ης του Σεπτέμβρη. Ειδικότερα: [evenizelos]

 "Δε θα μιλήσω σήμερα για το τι σημαίνει το εκλογικό αποτέλεσμα του ΠΑΣΟΚ και της Ελιάς για το 8%. Μίλησα αναλυτικά γι' αυτό και στη συνάντηση των υποψηφίων μας που έδωσαν τη μάχη των ευρωεκλογών μ' έναν θαυμάσιο τρόπο και στην προχθεσινή συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου.

Θα πω πολύ συνοπτικά πως φυσικά για μια παράταξη με την ιστορική διαδρομή του ΠΑΣΟΚ, αυτό το εκλογικό ποσοστό ούτε επαρκές ούτε ικανοποιητικό είναι, είναι ένα ποσοστό ανάγκης ενόψει των συνθηκών, δεν είναι όμως ένα ευκαταφρόνητο εκλογικό ποσοστό. Γιατί διαφύλαξε όλα αυτά που ήδη ανέφερα, την προοδευτική σταθερότητα που θέλαμε, τις θυσίες των πολιτών, την πορεία της οριστικής και ασφαλούς εξόδου από την κρίση.

Και κυρίως, το επαναλαμβάνω, στην πραγματικότητα αυτή η εκλογική επίδοση του ΠΑΣΟΚ και της Ελιάς είναι που άνοιξε το διάλογο για την Κεντροαριστερά.

Ο Βενιζέλος τι μας λέει; Ότι η σμίκρυνση στα χέρια του του ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές άνοιξε το διάλογο για την κεντροαριστερά. Πριν από το "μη ευκαταφρόνητο ποσοστό" τι υπήρχε; Όλα πήγαιναν καλώς; Το ΠΑΣΟΚ λειτουργούσε κανονικά και θεσμικά; Επίσης ο ίδιος τι προσπάθησε να κάνει με την "Ελιά" πριν τις ευρωεκλογές; Δεν έβαλε το ΠΑΣΟΚ ισότιμο συνομιλητή των "58"; Ποιος σκαρφίστηκε την "Ελιά"; Μοναχός του ο Μπίστης;

[...] Γιατί η Κεντροαριστερά στην πραγματικότητα είναι ένας κορμός ΠΑΣΟΚογενής πολύ μεγάλων διαστάσεων, με μια μικρότερη αλλά διακριτή συμμετοχή δυνάμεων που προέρχονται από την παράδοση, την αξιόλογη, τη σημαντική παράδοση της ανανεωτικής Αριστεράς.

Κρατήστε αυτή την αποστροφή για παρακάτω

Φτάνουμε έτσι στην ομόφωνη απόφαση-πρόταση προς την Κεντρική Πολιτική Επιτροπή- του Πολιτικού Συμβουλίου που στην προχθεσινή του συνεδρίαση αποδέχθηκε τη δήλωση που είχα κάνει στις 25 Μαΐου για την ανάγκη ενός ιδρυτικού συνεδρίου της παράταξης.

[..] Αυτό το συνέδριο είναι μια πρότασή μας προς τις άλλες δυνάμεις, προς συλλογικούς φορείς και πρόσωπα. Δεν είναι μια μονομερής πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ αλλά είναι μια πρωτοβουλία η οποία ξεκινάει και θέλουμε να ωθήσει τα πράγματα, με όλες τις εγγυήσεις σεβασμού. Χωρίς αποκλεισμούς και ηγεμονισμούς όπως είπα και χωρίς να προκαταλαμβάνουμε κανέναν.

Υπό την έννοια αυτή, το ιδρυτικό συνέδριο της Παράταξης δεν είναι η αφετηρία, αλλά είναι σε μεγάλο βαθμό η κατάληξη ενός έντιμου, ισότιμου προγραμματικού διαλόγου που πρέπει να ξεκινήσει. Και φυσικά θα κορυφωθεί στο συνέδριο και μετά το συνέδριο.

Γι' αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία η συγκρότηση αυτής της Εθνικής Οργανωτικής Επιτροπής του συνεδρίου στην οποία το ΠΑΣΟΚ εκπροσωπείται, δεν είναι δική του, και καλεί να εκπροσωπηθούν κι όλοι οι άλλοι, μέχρι και πρόσωπα σημαντικά, εμβληματικά, τα οποία το Πολιτικό Συμβούλιο επέμενε ότι πρέπει ν' αναλάβω κι εγώ προσωπικά την πρωτοβουλία, να τα καλέσω και να τα παροτρύνω να ενεργοποιηθούν είτε να ξαναενεργοποιηθούν. Αλλά αυτή η Εθνική Οργανωτική Επιτροπή δεν είναι μόνο του συνεδρίου, είναι και του διαλόγου.

Για να συγκροτηθεί αυτό το ρεύμα της Κεντροαριστεράς, της Δημοκρατικής Παράταξης, Συμπαράταξης, όπως θέλετε πείτε το. Όλοι αντιλαμβανόμαστε πού απευθυνόμαστε και γιατί, σε ισότιμη βάση. Είναι λοιπόν μια ανοιχτή διαδικασία. Θα έλεγα, γιατί αυτά συνηθίζονται τα στερεότυπα, όχι κορυφής αλλά βάσης, είπα προηγουμένως για να είμαι και πιο ειλικρινής, και κορυφής και βάσης.

Χωρίς τη βάση όμως δε γίνεται τίποτα. Γι' αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία ο προγραμματικός διάλογος να μην είναι ένας διάλογος γενικοτήτων και στερεοτύπων ούτε υπεκφυγών. Αλλά ένας πολύ συγκεκριμένος διάλογος που αφορά τον πολίτη και τα προβλήματά του.

Κρατήστε κι αυτή τη δήλωση ως κρατούμενο

Υπό την έννοια αυτή, πρέπει να πούμε ότι ο χρόνος δε σταματά. Δεν περιμένει ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε την Ελιά, ούτε τή Δημοκρατική Παράταξη, ούτε κανέναν άλλον. Ο χρόνος τρέχει. Και στην Ευρώπη και στον κόσμο και στην Ελλάδα. Τα προβλήματα τρέχουν.

Προχωράμε στο Συνέδριο αυτό, όπως το έχουμε προσδιορίσει, με το ΠΑΣΟΚ ζωντανό, συντεταγμένο, ισχυρό. Κανέναν δεν ενδιαφέρει περισσότερο από εμένα που είμαι Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ η υπόσταση του ΠΑΣΟΚ. Κανέναν.

Και αυτό αφορά την ιστορία του ΠΑΣΟΚ, τα εμβλήματά του, την οργάνωσή του, την Κοινοβουλευτική του Ομάδα και το βάρος που κουβαλάει, τους ευρωβουλευτές του, την εκπροσώπησή του στην Κυβέρνηση που είναι υψηλού επιπέδου, την έκφρασή του στην Αυτοδιοίκηση, στο Συνδικαλιστικό Κίνημα και για να είμαστε και ειλικρινείς απέναντι στους πολίτες αυτό αφορά και τα χρέη του ανεξαρτήτως του τρόπου με τον οποίο δημιουργήθηκαν και του χρόνου στον οποίο δημιουργήθηκαν.

Δεν κρυβόμαστε, ούτε υποστέλλουμε τις σημαίες. Και έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία ο αυτοσεβασμός του χώρου και η αυτοπροστασία του πολιτικού μας κεφαλαίου.

Έχει πολύ μεγάλη σημασία να συνεχίσουμε αδιατάρακτα τη δουλειά μας στη Βουλή και την Κυβέρνηση γιατί αυτή η δουλειά είναι εξαιρετικά κρίσιμη για την ελληνική κοινωνία και τη πατρίδα. Και θα έχουμε την ευκαιρία στις 3 του Σεπτέμβρη στη Συνδιάσκεψη που θα οργανώσουμε για να τιμήσουμε την επέτειο, να τα πούμε όλα αυτά μιλώντας με ειλικρίνεια, ένα λόγο σύγχρονο, αληθινό, αυτοκριτικό, ένα λόγο οραματικό που δίνει προοπτική.

Αλλά ακόμη μεγαλύτερη σημασία έχει η πρόσκληση αυτοοργάνωσης. Αυτό είναι το κομβικό σημείο. Πρόσκληση αυτοοργάνωσης, δίνει ένα κίνητρο στους πολίτες. Τους πολίτες που ανήκουν στην Παράταξη πρωτίστως με την έννοια του ΠΑΣΟΚ, που ψήφισαν Ελιά, ΠΑΣΟΚ στις εκλογές τώρα, αλλά που ψήφισαν πολύ μαζικότερα τις δημοτικές και περιφερειακές μας Παρατάξεις, που έχουν κρατήσει ένα έστω πυρήνα, σκληρό πυρήνα επαφής με τη διαδρομή μας.

Όχι καλέ, αυτοί που πήγαν και ψήφισαν "Ελιά" δεν ήταν όλοι ΠΑΣΟΚοι, δεν ψήφισαν για το ΠΑΣΟΚ, αλλά για να επικροτήσουν το εγχείρημα της Ελιάς. Είδε ο κάθε ΠΑΣΟΚος το ελαιόδεντρο στο ψηφοδέλτιο και αγαλλίασε η καρδούλα του

Αλλά υπάρχουν και άνθρωποι εκτός του ΠΑΣΟΚ, υπάρχουν οι εταίροι μας της Ελιάς, αυτούς αφορά βεβαίως πρώτους απ' όλους η πρόσκλησή μας, η ισότιμη συμμετοχή φορέων και προσώπων στην Εθνική Οργανωτική Επιτροπή του Συνεδρίου και του διαλόγου. Αλλά και πέραν αυτού, γιατί η Ελιά ήταν ένα πρώτο βήμα με όσους προσήλθαν και έλαβαν μέρος σε μια προσπάθεια δύσκολη, που στέφθηκε όμως από μια θα έλεγα σχετική επιτυχία ενόψει των συνθηκών και αυτό είναι καταλυτικό.

Ποιοι είναι οι εταίροι της "Ελιάς"; Ο Λοβέρδος; Ο Μόσιαλος; Ή όποιος από τους "58" δεν πήγε στο Ποτάμι;

Γιατί αυτή η συμπεριφορά είναι μια συμπεριφορά που τιμήθηκε σε σχέση με άλλες επιλογές οι οποίες καταβαραθρώθηκαν και αυτό είναι κι ένα καλό μάθημα γι' αυτούς οι οποίοι έρχονται τώρα, επαγγελλόμενοι το νέο το καινούργιο το άφθαρτο, το προϊόν της παρθενογένεσης και λένε «Δεν συνεργαζόμαστε με το παλιό και το φθαρμένο». Βεβαίως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συνεργάζονται με τα Σοσιαλιστικά Κόμματα που έχουν ιδρυθεί το 19ο αιώνα και έχουν μια συνεχή διαδρομή στην πατρίδα τους και στην Ευρώπη, αλλά δεν έχει σημασία.

Σημασία έχει ότι η αλαζονεία απέναντι στο χώρο αυτό, τις ρίζες του, την ιστορία του και τη δυναμική του δεν οδηγεί σε καλά αποτελέσματα. Γιατί εμείς έχουμε αντοχή, δεν είμαστε προϊόν της συγκυρίας και ξέρουμε να αντιμετωπίζουμε κρίσεις.

Και επειδή άκουσα και στο Πολιτικό Συμβούλιο την ιδέα την οποία κι εγώ την έθεσα με τη μορφή ερωτήματος «μήπως και Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ;». Η απάντηση είναι ότι θα ήταν εξαιρετικά αποπροσανατολιστικό να πούμε ότι οργανώνουμε και ένα συνέδριο του ΠΑΣΟΚ ταυτόχρονα και προσκαλούμε σε μια αυτοοργάνωση της βάσης και για το ΠΑΣΟΚ και για τη Δημοκρατική Παράταξη ταυτόχρονα, αυτό θα ήταν η απόλυτη σύγχυση.

Το ΠΑΣΟΚ έκανε Συνέδριο πριν από λιγότερο από ενάμιση χρόνο, το Μάρτιο του 2013, έχουμε πολύ συγκεκριμένες αποφάσεις που καλό είναι να τις θυμηθούμε, έχουμε κινηθεί στη γραμμή αυτή με καθαρότητα και σταθερότητα και με την πρότασή μας απευθυνόμαστε σε αυτούς που μπορούν αυτή τη στιγμή να ανταποκριθούν, που θέλουν να συστρατευτούν και που αναγνωρίζουν και σε εμάς το ρόλο που ο ελληνικός λαός μας έχει αναγνωρίσει.

Epikairo: Διαβάζοντας την ομιλία του Βενιζέλου, εντοπίζεται μια μεγάλη αντίφαση, που δεν λύνεται ακόμα και μέσα στον ακατάσχετο βερμπαλισμό του. Όπως επισημάναμε και παραπάνω, ο Βενιζέλος ομολογεί ότι η κεντροαριστερά αποτελείται από ΠΑΣΟΚογενείς κινήσεις. Παράλληλα παράδεχεται ότι η βάση του ΠΑΣΟΚ πρέπει να έχει ενεργό ρόλο στις εξελίξεις. Επιπρόσθετα αναγνωρίζει τον ιστορικό ρόλο του ΠΑΣΟΚ, τα σύμβολα και τις ιδέες του. Αλλά τι προτιμά να κάνει για όλα αυτά; Να πει ορθά κοφτά ότι δεν κρίνει απαραίτητη τη σύγκλιση συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, που και εν πολλοίς είναι η κεντροαριστερά και οργανωμένη βάση διαθέτει.

Αντ' αυτού τι μας λέει ο Βενιζέλος; Ότι σώνει και ντε, το υπαρκτό ΠΑΣΟΚ, με τη βάση, τις δομές και την ιστορία του να γίνει συνιστώσα μιας αόριστης-ανύπαρκτης έννοιας (Δημοκρατική Πσράταξη) και με το ζόρι να μικρύνει το ίδιο, μόνο και μόνο για να είναι ομοτράπεζο του Λοβέρδου ή του Μπίστη. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Βενιζέλος μας λέει και το εξής παράλογο. Το ΠΑΣΟΚ, που για εκείνον δεν είναι η ολόκληρη η παράταξη, αποφάσισε μέσω του πολιτικού συμβουλίου να ανασυγκροτηθεί η παράταξη, αλλά χωρίς το ΠΑΣΟΚ να μπορεί να κάνει Συνέδριο. Δηλαδή το κομματικό όργανο αποφάσισε για την δημοκρατική παράταξη, αλλά το κόμμα το οποίο εκπροσωπεί θα πρέπει να κάνει "μόκο" στο Συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης.

Τι αρμόζει στο ΠΑΣΟΚ, με τα σύμβολα, τη βάση και τις δομές; Να κάνει μια νεκρολογία την 3η του Σεπτέμβρη, όπου εκεί μπορεί και να ανακοινωθεί η ληξιαρχική πράξη θανάτου του ΠΑΣΟΚ και να πάμε όλοι αλλαλάζοντες στην "Δημοκρατική Παράταξη", η οποία θα στηριχθεί στις δομές, τη βάση και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ! Πραγματικά δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι έχει πιάσει τον Βενιζέλο και θέλει χαμέτι μου χαμέτι να καταργήσει το ΠΑΣΟΚ, ενώ το ΠΑΣΟΚ θα είναι η ραχοκοκκαλιά της "Δημοκρατικής Παράταξης" που ορέγεται.

Αλήθεια, αυτοί που ψήφισαν "Ελιά", την ψήφισαν για τα μάτια των υποψηφίων του Λοβέρδου ή του Μόσιαλου, ή για τις κινήσεις των τριμελών επιτροπών από πέντε άτομα. ΠΑΣΟΚ ψήφισαν, αλλά ποιήσαν την ανάγκη φιλοτιμία για συναισθηματικούς λόγους ή για λόγους στενού πολιτικού συμφέροντος. Γιατί λοιπόν ο Βενιζέλος έχει βαλθεί να καταργήσει το ΠΑΣΟΚ, δίχως να ρωτήσει την βάση του κινήματος. Από που αρύει νομιμοποίηση για τις αποφάσεις του;

Δεν κρίνει σκόπιμο ο ίδιος να γίνει Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, αλλά κρίνεται σκόπιμο η βάση, η ψυχή της δημοκρατικής παράταξης, που είναι το ΠΑΣΟΚ, να τοποθετηθεί για την μοίρα και την ύπαρξη του Κινήματος. Πρέπει να καταλάβει ο Βενιζέλος ότι λογοδοτεί σε μια βάση που μοιάζει απηυδυσμένη, αμήχανη, απογοητευμένη και αποξενωμένη από το ΠΑΣΟΚ που ίδιος κατήντησε. Επειδή η ελληνική σοσιαλδημοκρατία εκπροσωπείται δικαιωματικά από το ΠΑΣΟΚ και επειδή, ας μην γελιόμαστε, η δημοκρατική παράταξη είναι το ΠΑΣΟΚ, ας πάρει γραμμή ο Βενιζέλος ότι το ΠΑΣΟΚ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΥΤΟΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ, μόνο και μόνο για να αποσείσει ο ίδιος τις θεμελιώδες ιστορικές ευθύνες απαξίωσης της παράταξης..

πηγή

Σχόλιο μου
Ο Βενιζέλος το είπε ΞΕΚΑΘΑΡΑ χθες: “Να μην μπερδευτούν οι άνθρωποι- το συνέδριο ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ, αλλά θα είναι ιδρυτικό συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης και ΟΧΙ ΤΟΥ ΠΑ.ΣΟ.Κ.” Τον ακούσαμε ΟΛΟΙ από τις τηλεοράσεις. Και ειδικά στο ΝΕΡΙΤ. και ας να «ξέχασαν» να γράφουν σήμερα αυτά του τα λόγια.  Σε αυτό το συνέδριο της “ένωσης κέντρου” που μας γυρίζει πίσω πολλές δεκαετίες, δίπλα στους δεξιούς και που ουσιαστικά βρίζει την όποια αριστερά, όπως και ο σημερινός του πρόεδρος:

1. Βεβαίως και δεν χωράει η λέξη “σοσιαλισμός”

2. Ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν θα είχε συμμετάσχει

3. Σίγουρα, αυτοί που θα συμμετάσχουν, συμφωνούν και ομολογούν με την παρουσία τους ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑ.ΣΟ.Κ. και δεν είναι Σοσιαλιστές.

Υ.Γ. Με μια παρουσία γύρο των 50 μελών αντί για 180 της ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ, συμφωνήθηκε ότι το συνέδριο ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αν είναι δυνατόν... !!! (Αρκετοί από τους διαφωνούντες έλειπαν.)

Αυτά τα λίγα συμπεράσματα από μένα έως τώρα… για να μην το παίζουν και πάλι “μπερδεμένοι” μερικοί…

Αν είναι να φύγει ο ήλιος, καλύτερα να φύγουμε και εμείς μαζί του.

Παραθέτουμε την ομιλία Παύλου Γερουλάνου στην ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ:

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού είναι σήμερα πολιτικά άστεγη.  Ψηφίζει αλλά δεν ελπίζει σε τίποτα.

Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτικά άστεγων ψηφοφόρων ανήκει ή έχει υπάρξει στον χώρο μας.

Γιατί μας γύρισαν την πλάτη;

Αξιοπιστία στην πολιτική χτίζεις τηρώντας τις δεσμεύσεις σου.

Θέτοντας στόχους και κάνοντάς τους πράξη.  Κινητοποιώντας την κοινωνία γύρω από κοινά οράματα.

Στην πολιτική δεν είσαι ότι δηλώσεις.  Είσαι ότι πράξεις.

Είσαι οι προτεραιότητες που επεξεργάζεσαι και υλοποιείς.

Εμείς δηλώνουμε Έλληνες σοσιαλιστές αλλά κάναμε πράξη ένα Ευρωπαϊκό νεο-φιλελεύθερο Μνημόνιο.  Ένα οικονομικό σχέδιο αποπληρωμής των χρεών μας χωρίς σεβασμό στις Εθνικές μας ιδιαιτερότητες και στα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα.

Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις γιατί έγινε αυτό, όμως αν πρέπει να απομονώσω ένα λόγο που εξηγεί γιατί στο ΠΑΣΟΚ χάσαμε την αξιοπιστία μας, αυτός είναι η ασυνέπεια λόγων και πράξεών μας.

Το ερώτημα που καλούμαστε να απαντήσουμε είναι αν μπορούμε να κερδίσουμε την χαμένη μας αξιοπιστία και να εκπροσωπήσουμε την μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων που αισθάνονται πολιτικά ορφανοί.

Δεν θα ήμουν εδώ αν πίστευα ότι ο πολιτικός μας χώρος εκπροσωπεί μια μικρή ζώνη ισορροπιστικών απόψεων στην μάχη Αριστεράς – Δεξιάς.

Εκπροσωπεί πιστεύω την μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων προοδευτικών που πιστεύουμε σε ένα σοσιαλιστικό κέντρο που απομονώνει πολιτικά τις δυνάμεις των άκρων.

Με άλλα λόγια, πιστεύω βαθύτατα ότι δεν πρέπει να συμπεριφερόμαστε σαν να είμαστε εμείς στη μέση της δικής τους μάχης

αλλά να πορευόμαστε με την αυτοπεποίθηση ότι αυτοί βρίσκονται στα άκρα της δικής μας άποψης για τη χώρα και την κοινωνία.

Αρκεί να την εκφράσουμε και να ξαναχτίσουμε την αξιοπιστία μας.

Εμείς όμως τι κάνουμε;

Εκφράζουμε τα πιστεύω μας;  Κινητοποιούμε την κοινωνία;  Όχι.

Θέτουμε Εθνικούς στόχους;

Ακόμα και όταν το κάνουμε, τους κατακρεουργούμε.

Αναμφίβολα, η πολιτική σταθερότητα συμβάλει στον στόχο της μείωσης του χρέους που είναι Εθνική υπόθεση.  Αυτό όμως δεν κάνει την κυβερνητική σταθερότητα, από μόνη της, Εθνικό στόχο.

Εθνικός στόχος δεν είναι ένα δίλημμα που εκβιάζει και φοβίζει.

Είναι ένας στόχος που αγκαλιάζει η κοινωνία.  Που γεννιέται από την κοινωνία και αφορά την ίδια και την πορεία της.

Με αυτή την λογική ούτε η ίδρυση της Ελιάς μπορεί να θεωρηθεί Εθνικά σημαντική.

Γιατί γεννήθηκε η Ελιά;

Πρώτον, με την ελπίδα ότι η αλλαγή των συμβόλων ή της ταμπέλας κάνει τον πολίτη να ξεχάσει τα λάθη μας.

Αλήθεια Πρόεδρε πιστεύεις ότι ο κόσμος σε βλέπει διαφορετικά επειδή μιλάς μπροστά σε μια ελιά;

Αλήθεια μέλη του Συμβουλίου πιστεύετε ότι ο κόσμος θα μας δει αλλιώς επειδή θα μιλούμε μπροστά σε μια ταμπέλα που λέει Δημοκρατική Παράταξη;

Δεν βλέπετε ότι σαν σύμβολα είστε μεγαλύτερα από οτιδήποτε νέο υιοθετήσουμε;

Και ότι θα στιγματίσουμε (θετικά και αρνητικά) το όποιο όνομα και το όποιο σύμβολο ανάλογα με την άποψη που έχει για μας ο κόσμος;

Εξηγείστε μου λοιπόν τι λέμε σήμερα στον κόσμο;  Ότι εμείς στέκουμε καλά αλλά ο ήλιος έχει πρόβλημα;

Αν θέλετε να το δείτε στεγνά επικοινωνιακά, αν είναι να φύγει ο ήλιος, καλύτερα να φύγουμε και εμείς μαζί του.

Ο δεύτερος λόγος για την ίδρυση της Ελιάς είναι για να απο-Παπανδρεοποιήσουμε το Κίνημα.

Καταλαβαίνω την αγωνία κάποιων να το κάνουν αυτό.  Όμως δεν ξεφορτωνόμαστε έναν Παπανδρέου.  Ξεφορτωνόμαστε δύο.

Και αν διαφωνούμε για τον έναν και τι έχει προσφέρει στην Παράταξη, ας μην ξεχνάμε τι έδωσε ο άλλος.

Στραπατσάρουμε ένα ακόμα σύμβολο.

Έχουμε με κάτι να το αναπληρώσουμε;

Δεν θέλω να κρίνω του λόγους ίδρυσης της Ελιάς, της Δημοκρατικής Παράταξης ή ότι άλλο βάλετε στο τραπέζι.

Μπορώ όμως να τους συγκρίνω.

Το ΠΑΣΟΚ γεννήθηκε για να υπηρετεί τον λαό και την Πατρίδα.

Η Ελιά γεννήθηκε για να υπηρετεί την ηγεσία της και την κυβέρνηση.

Καμία σχέση.

Αυτό πιστεύει ο κόσμος εκεί έξω και άρα ότι κάνουμε εμείς εδώ δεν αφορά κανέναν.

Το ερώτημα σήμερα είναι «Τι πρέπει να κάνουμε για να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού και να εκπροσωπήσουμε την πλειοψηφία του;»

Η διαδικασία, στον σχεδιασμό της τουλάχιστον, είναι απλή:

Πρώτα θέσεις,

μετά πρόσωπα, και

τέλος σύμβολα.

Η πρώτη δουλειά που πρέπει να κάνουμε αν θέλουμε να δημιουργήσουμε ή να διατηρήσουμε έναν πολιτικό χώρο είναι να εκφράσουμε αυτά που πιστεύουμε.

Όχι ευκαιριακά, σπασμωδικά και ασύνδετα.  Με αρχή μέση και τέλος.

Όπου αρχή είναι οι αρχές και οι αξίες μας,

μέση είναι οι θέσεις που απορρέουν από τις αρχές και τις αξίες μας,

και τέλος είναι οι πολιτικές προτάσεις που απορρέουν από τις θέσεις αυτές.

Επίπονη, αλλά εξαιρετικά σημαντική διαδικασία.

Σε ότι αφορά τις αρχές και τις αξίες μας, το πολιτικό πλαίσιο που εκπροσωπούμε και τους ευρύτερους στόχους μας για την Ελληνική κοινωνία, δεν χρειάζεται να κάνουμε μεγάλη συζήτηση.

Έχουν εκφραστεί και είναι όσο επίκαιρες ήταν τότε που γράφτηκαν.

Εκτός αν αυτά που πιστεύαμε τόσα χρόνια δεν τα πιστεύουμε πια;

Θα άκουγα με μεγάλο ενδιαφέρον όποιον μπορεί να αποδομήσει τους πολιτικούς στόχους που έθεσε το ΠΑΣΟΚ για την Ελλάδα το 1981.  Εννοώ στην ουσία τους και όχι στη γλώσσα της εποχής.

Όμως, τις θέσεις και τις πολιτικές προτάσεις μας που αφορούν στην Ελλάδα μετά το Μνημόνιο πρέπει να τις επεξεργαστούμε ξανά.

Πολλά είναι όπως τα είπαμε το 2009.  Πολλά έχουν αλλάξει.

Αν όμως θέλουμε να κερδίσουμε την αξιοπιστία μας, η δουλειά αυτή δεν πρέπει να γίνει στις κλειστές πόρτες της Χαριλάου Τρικούπη, αλλά μέσα στην κοινωνία.

Σε κάθε άκρη της Ελλάδας από όποιον είναι έτοιμος να συμβάλει στην διαδικασία.

Εδώ είναι η ευκαιρία να καλέσουμε και τις άλλες δυνάμεις του χώρου να συμβάλουν.

Στην αρχή δεν θα είναι πολλοί, αλλά αν δείξουμε πραγματική διάθεση για σύνθεση θα αυξηθούν στην πορεία.

Και όταν καταγράψουμε τις θέσεις και τις προτάσεις μας θα μπορούμε να αποφασίσουμε με ποιον και γιατί θα συμπορευόμαστε, με ποιον και γιατί θα συνεργαζόμαστε, ποιον και γιατί στηρίζουμε.

Μόνο τότε.

Για αυτό χρειαζόμαστε ένα Συνέδριο ΠΑΣΟΚ.

Όχι βιαστικό και ανούσιο.

Αλλά ουσιαστικό ως αποτέλεσμα ενός προγραμματικού διαλόγου στον οποίο θα συμμετέχει όποιος νοιάζεται για το Κίνημα και το μέλλον του.

Άκουσα τον Πρόεδρο να λέει ότι ο χρόνος κυλάει.

Το σέβομαι.

Όμως μην διανοηθούμε να χρησιμοποιήσουμε την δικαιολογία του χρόνου για να κρατήσουμε την κοινωνία μακριά από την συζήτηση για τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ.

Θα το πληρώσουμε.

Αφού καταγράψουμε αυτά που πιστεύουμε, πρέπει να δούμε ποιοι θα τα υπηρετήσουν.

Ποια είναι τα πρόσωπα που μπορούν πρώτα να εκπροσωπήσουν τις θέσεις μας και αργότερα να υλοποιήσουν τις προτάσεις μας;

Τα λάθος πρόσωπα στις λάθος θέσεις δεν χτίζουν σχέσεις εμπιστοσύνης.

Αν όλα αυτά τα κάνουμε σωστά θα έρθει η ώρα να ανοίξουμε το θέμα των συμβόλων.

Γιατί στο τέλος;

Διότι ένα νέο σύμβολο πρέπει να υπογράψει μια ουσιαστική πολιτική αλλαγή και όχι να σηματοδοτήσει μια επιφανειακή επικοινωνιακή στάση.

Άρα, πρώτα θέσεις, μετά πρόσωπα, και μετά σύμβολα.  Όχι ανάποδα.

Σύντροφοι συντρόφισσες,

Μπορεί να γίνει η γέννηση κάτι νέου ή η αναγέννηση κάτι παλιού Εθνικά σημαντική;

Και βέβαια μπορεί.  Αυτό περιμένει το μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων που ανήκει στον χώρο μας.

Για να το πετύχουμε όμως πρέπει να πείσουμε ότι αγωνία μας είναι οι αγωνίες της κοινωνίας.

Ότι ξέρουμε και καταλαβαίνουμε τα προβλήματα και ότι είμαστε έτοιμοι να προτείνουμε λύσεις που μπορούν να κάνουν τη διαφορά.

Λύσεις που γεννήθηκαν μέσα από την κοινωνία ώστε να τις στηρίξει η ίδια η κοινωνία.

Μέχρι τότε όμως έχουμε πολύ δουλειά μπροστά μας.

Και αν κάνουμε πως την αποφεύγουμε θα χάσουμε και την τελευταία ελπίδα να πείσουμε τον Ελληνικό λαό ότι υπάρχει λόγος να υπάρχουμε.

πηγή

Η τοποθέτηση του Τσόμσκι για το δημοψήφισμα του 2011 αποτελεί μια ακόμη σπουδαία αναγνώριση του Γιώργου Παπανδρέου, αλλά ταυτόχρονα και ένα ράπισμα προς όλους τους επικριτές του!

Μετά τον Γιούργκεν Χάμπερμας, ένας ακόμα επιφανής φιλόσοφος, γνωστότερος σε μας, ο Νόαμ Τσόμσκι, επαινεί δημοσίως την πρωτοβουλία δημοψηφίσματος τον Νοέμβριο του 2011 από τον Γιώργο Παπανδρέου. Τον Τσόμσκι δεν τον λες "συστημικό", ενώ αν επισκεφτείς την βιβλιοθήκη ενός αριστερού αντικαπιταλιστή, όλο και κάποιο βιβλίο του θα δεις, μιας και ο Τσόμσκι ήταν και είναι από τους επιφανέστερους επικριτές του αμερικανικού ιμπεριαλισμού.

Ο Τσόμσκι λοιπόν μνημόνευσε τον Παπανδρέου και μάλιστα με το credit ότι δεν ζήτησε την γνώμη του λαού με "άνωθεν" εντολές. Υπάρχει μεγαλύτερη αναγνώριση, αλλά και σπουδαιότερη απάντηση σε όλους εκείνους που τη διετία 2009-2011, αλλά και ακόμα και σήμερα, υποστηρίζουν ότι ο Παπανδρέου κυβέρνησε ως "εντολοδόχος των δανειστών", ως προδότης του ελληνικού λαού, μετέχοντας στην μεγαλύτερη συνωμοσία εις βάρος των συμφερόντων του "περιούσιου" λαού μας;

Επίσης η τοποθέτηση Τσόμσκι αποτελεί και ράπισμα σε όσους εκείνους υποστήριξαν το 2011 ότι ο Παπανδρέου πρότεινε δημοψήφισμα, ώστε να δραπετεύσει από την εξουσία μ' έναν εύσχημο τρόπο, μ' ένα "πυροτέχνημα" δημοκρατικότητας. Έλα όμως που ο Παπανδρέου πίστευε και πιστεύει στην δημοκρατία και στην εμβάθυνση των δημοκρατικών θεσμών. Δεν πήραν ποτέ στα σοβαρά την αποστροφή Παπανδρέου στην πρώτη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, όταν προέτρεπε τους υπουργούς του να γίνουν "αντιεξουσιαστές στην εξουσία". Ευτυχώς όμως που υπάρχει ένας Τσόμσκι ή ένας Χάμπερμας για να μας λεν αυτό που η μυωπική ελληνική πραγματικότητα δεν μας το επιτρέπει:

Η πρωτοβουλία δημοψηφίσματος για την επικύρωαη ή όχι της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου 2011 ήταν η πιο προωθημένη ιδέα  που διατυπώθηκε εκείνη τη διετία του μεγάλου θυμού και της μεγάλης ανασφάλειας εκ μέρων των ευρωπαϊκών ηγεσιών, οι οποίες αντί να παραδειγματιστούν και να στρέψουν το τιμόνι στην εμβάθυνση των δημοκρατικών αξιών, αποφάσισαν να "σκοτώσουν" το δημοψήφισμα, αποτρέποντας τον ελληνικό λαό να αποφανθεί κυρίαρχα για την μοίρα του, να αποφανθεί υπέρ της Ευρώπης και υπέρ του Ευρώ.

Πηγή

Νόαμ Τσόμσκι για δημοψήφισμα Παπανδρέου: «Ήταν η τελευταία φορά που ένας ευρωπαίος πολιτικός ζήτησε τη γνώμη του λαού χωρίς άνωθεν εντολές»

Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε η ομιλία του Καθηγητή Νόαμ Τσόμσκυ που έγινε μέσα στα πλαίσια της σειράς διαλέξεων » Durham Castle Lecture Series» με θέμα «επιβιώνοντας στον 21ο αιώνα«. Η ομιλία έγινε στην αίθουσα Great Hall του κάστρου του Durham και συγκεκριμένα, ένα χώρο μοναδικής ομορφιάς και ιστορικής αξίας, χτισμένο τον 14ο αιώνα όπου 250 προσκεκλημένοι είχαν την ευκαιρία να απολαύουν την ομιλία 85χρονου καθηγητή που εδρεύει εδώ και χρόνια στο ΜΙΤ (Massachusetts Institute of Technology). Η σειρά των διαλέξεων διοργανώθηκε από τους Professor David Held και Mr Patrick Knaap υπό την αιγίδα του πανεπιστημίου του Durham.

Ο Καθηγητής Τσόμσκυ ξεκίνησε την ομιλία του με μια ιστορική αναφορά στο οικονομικοπολιτικό περιβάλον του 20ου αιώνα.

Στη συνέχεια διηγήθηκε στο κοινό για τους τρόπους που η «οικονομική ελίτ» – κυριώς στην Αμερική αλλά και οι υπόλοιπες οικονομικές ελίτ ανα τον κόσμο δημιουργούν τεχνηέντως όλες τις απαραίτητες εκείνες συνθήκες -εκμεταλευόμενοι τις τεχνολογικές εξελίξεις και νομοθεσίες που οι ίδιοι δημιουργούν – που τους επιτρέπουν να προστατέυουν τα συμφέροντα τους χωρίς να έχουν κανένα ηθικό ενδοιασμό, – για τις οικονομικές επιπτώσεις που θα έχουν οι πράξεις τους στα μεσαία και στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα η στο περιβάλλον.

Εκτός των παραπάνω, ο εκ των μεγαλυτέρων αν όχι ο μεγαλύτερος εν ζωή στοχαστής, έκανε αναφορά στην κίνηση του Γ.Α Παπανδρέου να ζητήσει τη γνώμη του λαού σε θέματα πολιτικής μέσω δημοψηφίσματος referendum.

Αυτή ήταν και η τελευταία φορά , σύμφωνα με τον Τσόμσκυ , που ένας Ευρωπαίος πολιτικός ζήτησε τη γνώμη του λαού χωρίς «ανωθεν» εντολές.

Ο Καθηγητής Τσόμσκυ έκλεισε την ομιλία του λέγοντας πως η επιβίωση μας ως ανθρωπότητα «εξαρτάται από τα προσόντα που έχουμε , αλλα είναι και θέμα τύχης και φυσικά υπάρχει πάντοτε ο παράγοντας που ονομάζουμε «από μηχανής θεό»»

Μια ταχύτητα παραπάνω

Ρωτήσαμε τον Καθηγητή Τσόμσκυ «Γιατί οι πολιτικοί λένε ψέμματα» (Why politicians lie) 3 Λέξεις στην Αγγλική γλώσσα.

Ο πολυπράγμων Καθηγητής / ακτιβιστής/ φιλόσοφος των λέξεων , αρχιτέκτωνας του λόγου και του χρώματος της φωνής μας απάντησε λιτά και περιεκτικά, κάνοντας μας, με τον τρόπο που μόνο αυτός ξέρει. Μετατρέποντας την “τρίλεκτη” ερώτηση μας σε απάντηση τεσσάρων λέξεων. Τέσσερις λέξεις που αβίαστα συνθέτουν μια περιεκτική απάντηση, τόσο απλή όσο και τα περίπλοκα των riff του Nile Rodgers*.

«Because we let them» – «Επειδή εμείς τους αφήνουμε».

Όπως είχει πει παλιότερα και ο Κορνήλιος Καστοριάδης: «Κάθε λαός-σε κάθε χώρα- είναι υπεύθυνος για την ιστορία του»…

Πηγή: ΕΡΤ/ERTOPEN απο Newcastle

Ακολουθεί το video της διάλεξης στα αγγλικά:

Φαίνεται ότι τον ακολουθεί το… κόψιμο…

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έκανε εισβολή -σιγά μην έχανε τέτοια ευκαιρία- στη φωτογράφιση του Αντώνη Σαμαρά με τον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν, στα σκαλιά του Μέγαρου Μαξίμου.

 Το Μαξίμου, όμως, πριν δώσει την φωτογραφία στον Τύπο, φρόντισε να κάνει "crop" (σ.σ. αποκοπή) τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και στην φώτο που έμεινε, ήταν μόνο ο έλληνας πρωθυπουργός  και ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζαν.

Δείτε την φώτο, χωρίς το κόψιμο:

 Δείτε την φώτο, με το... κόψιμο του Μαξίμου:

Υ.Γ. Πηγές υποστηρίζουν ότι ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν, ρωτούσε συνέχεια "ποιος είναι αυτός ο χοντρός που μας ακολουθεί; "

_Το δεκανίκι της ΝΔ

Απάντηση σε άρθρο εφημερίδας, όπου τα σχόλια είχαν απενεργοποιηθεί «δημοκρατικά»…

Η απάντηση μου σε άρθρο εφημερίδας, όπου τα σχόλια είχαν απενεργοποιηθεί «δημοκρατικά»… άρθρο που οι σημιτικές σφηκοφωλιές το διαδίδουν στο fb, πανικοβλημένοι από την ολοένα και μεγαλύτερη δικαίωση του Γιώργου Α. Παπανδρέου:

Tο δημοψήφισμα προσπάθησε να το περάσει ο Παπανδρέου πολύ πιο πριν από 24 Μαρτίου 2011 (και σίγουρα δεν περίμενε να του το πει ο πρόεδρος του ΣΕΒ, όπως υποστηρίζει ο αρθρογράφος). Μάλιστα η τροποποίηση του νόμου ώστε να είναι έγκυρο το δημοψήφισμα είχε περάσει άλλες δυο φορές από την Βουλή έως το καλοκαίρι του 2011, όταν επιτέλους εγκρίθηκε από τους βουλευτές την τρίτη φορά.
Δεν υπάρχει περίπτωση να είχαμε ψηφίσει εναντίον της δανειακής σύμβασης και των παραρτημάτων της, όπως δείχνουν και τα αποτελέσματα των μετέπειτων εκλογών. Όπως δήλωσε και η ανταποκρίτρια της «Suddeutsche Zeitung» στις Βρυξέλλες Κέρστιν Γκάμελιν που είδε τα πρακτικά της συνάντησης στις Κάννες, συμφωνήθηκε η διεξαγωγή του δηµοψηφίσµατος µε ερώτηση που θα αφορούσε την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ. Και βέβαια η απάντηση θα ήταν «ΝΑΙ», γεγονός που θα είχε ενισχύσει τόσο την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, όπως και την φωνή και τα συμφέροντα του ελληνικού λαού στην ΕΕ. Τότε δόθηκε το πράσινο φως για την αποστολή “κατεδάφισης” του Γ. Παπανδρέου εκ των έσω του ΠΑΣΟΚ. Βεβαίως ότι η αποτυχία της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος καταλογίζεται στην “κωλοτούμπα” του Βενιζέλου ως υπουργός οικονομικών, που στην αρχή υποστήριξε με σθένος το δημοψήφισμα για να το προδώσει μετά, όπως και στην αμφισβήτηση του Παπανδρέου από την ομάδα των σημιτικών βουλευτών που λειτουργούσαν ως κοπάδι υαινών εκείνες τις μέρες. Όλοι αυτοί με την εχθρική και απαράδεκτη συμπεριφορά τους και μη συμπλέοντας με το κυβερνητικό έργο που είχε ως στόχο το καλό της πατρίδος, θορυβήθηκαν βασικά για το μερίδιο που θα είχανε πληρώσει και οι τραπεζίτες κολλητοί τους. Για αυτό και η εντολή να ρίξετε τον Γιώργο Παπανδρέου. Όπως βασικά και είπατε το 2007 δημοσίως μπροστά στο όλο τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, ότι του Παπανδρέου απλά του δώσατε «μια παράταση χρόνου» τότε… Τι προσπαθείτε να καλύψετε τώρα? ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΣΑΣ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΤΕ ΝΑ ΤΟΥ ΤΑ ΦΟΡΤΩΣΕΤΕ! ΚΑΚΩΣ! ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΥΑΛΟ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΚΡΙΝΟΥΜΕ! ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑΣ!

Υ.Γ. Ο κάθε σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού που ΕΠΕΒΑΛΕ Ο ΣΗΜΙΤΗΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, βεβαίως ότι δήλωσε παραίτηση όταν αποπεράτωσε,  εκτελώντας την διαταγή που πήρε- χρόνια πριν- από το φυσικό του αφεντικό…

Υ.Γ.2 Αυτό που σας καίει επίσης τώρα, είναι ότι ξεσκεπάζεστε από πολλούς και επίσημα στο εξωτερικό (όπως πχ κάνει μέχρι και ο Πολ Τόμσεν εδώ ), οι οποίοι δηλώνουν ότι η επιβολή της παραίτησης του Γ. Παπανδρέου το 2011 από ανθρώπους που διψούσαν για την εξουσία, επέφερε τα αρνητικά αποτελέσματα μετέπειτα στην οικονομικό πρόγραμμα της χώρας. Συνεχίστε το πλύσιμο εγκεφάλου με τα διεφθαρμένα ελληνικά ΜΜΕ, ως μια πανικοβλημένη “Λερναία Ύδρα” στα τελευταία της. Έτσι και αλλιώς φτάσατε να σας κοροϊδεύει μια ολόκληρη υφήλιος, εκτός από τον ελληνικό λαό!

Προσθέτω ένα σχόλιο που μου είχε κάνει ένας ΜΗ @φίλος, για να δείξω και το νοητικό επίπεδο (και  της βρισιάς) εκείνών που συμφωνούν με το άρθρο, όπως και με αυτούς που έριξαν την κυβέρνηση Παπανδρέου, όπως δηλώνουν δημοσίως στο fb, "αποφευγοντας έναν εφιάλτη" όπως γράφουν...

Βαγγέλης Καργούδης :"Κα Γλίγλη, πέραν του ότι το ιταμό σας ύφος (αφού πρώτα επιστραφεί) αποδίδει και το ήθος και την πολιτική σας έρημο (ακατοικήτου & ανυπάρκτου γωνία, αν έχετε ακούσει) θα ήθελα να μας πείτε αν ξέρετε πόθεν προέρχεται εκείνο το γνωστό "τρία πουλάκια κάθονταν, το έκτο κελαϊδούσε". Γιατί τα πουλάκια, σ αυτή τη σοφή λαϊκή ρήση είναι τρία, και αν όντως είναι τρία, πώς γίνεται και κελαϊδούσε το έκτο;"

Ένα σχόλιο που δείχνει το «ΙΕΚ Σημίτη» εν δράση, αποδεικνύοντας τον κιτρινισμο και το «πολιτικό» τους επίπεδο σε όλο το μεγαλείο της "Λερναίας Ύδρας" της διαπλοκής και διαφθοράς στο κράτος. Πήραν θάρρος τα ζομπι μετά τον ανασχηματισμό αλά «Κομέντια ντελ Αρτε» η μου φαίνεται?

 

 

ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΩ ΟΣΟ ΖΩ!

Από τότε που πραγματοποιήθηκε το πολιτικό πραξικόπημα των πασόκων -από το εντός- εναντίον του Γιώργου Παπανδρέου, πέρασαν 3 χρόνια. Σε αυτά τα 3 χρόνια διάφοροι κύκλοι προσπάθησαν να τα φορτώσουν όλα στον πρώην πρωθυπουργό, βάση σχεδίου της διεφθαρμένης ελληνικής διαπλοκής που άπλωσε τα πλοκάμια της μέχρι και σε όλους τους μηναχισμούς του Σοσιαλιστικού Κινήματος. Λάσπη, κακόλογα, ψέματα, συκοφαντίες, μπηχτές, κτλπ έμειναν αναπάντητα από εχθρούς, αλλά και από… φίλους. Μάλιστα στην αρχή οι «φίλοι» του, έβαλαν τα τσιράκια τους να γράφουν ότι πρέπει να μην μιλάμε, διότι ο «Κώστας ο Καραμανλής δεν μιλάει 5 χρόνια τώρα»… αν και τότε που το έγραφαν ήταν τέλος του 2011 και αρχές του 2012. Δηλαδή τότε που δεν είχανε περάσει καλά- καλά 2 χρόνια από τότε που ο Καραμανλής παραιτήθηκε. Όταν έγραψα ότι αυτό καθιστά προσβολή - διότι καμιά σχέση και σύγκριση δεν έχει αυτός που έκανε τα περισσότερα χρέη με αυτόν που προσπάθησε να τα πληρώσει ώστε να έχουμε μισθούς και συντάξεις- δεν μου απάντησαν… μάλλον περίμεναν εντολές από τα αφεντικά τους – δήθεν «φίλους» του ΓΑΠ.

Όταν επέμενα να στηρίζω τον Παπανδρέου εγγράφως και με επιχειρήματα (όπως μπόρεσα από το χαμηλό μετερίζι όπου βρίσκομαι) στην αρχή νόμιζαν ότι δεν θα μπορέσω να αντισταθώ σε όλο αυτό το “τσουνάμι” των εχθρών του, κρυφοί και φανεροί. Απλά με παρακολούθησαν στενά. Όταν απαντούσα σε λάσπες που έριχναν οι ΝΔατες, με έβρισαν οι… πασόκοι. Χυδαία, μαζεμένοι σε κοπάδια ιαίνων. Οι «παπανδρεϊκοί» «φίλοι» δεν με βοήθησαν, αλλά την ίδια στιγμή ζητούσαν την βοήθεια μου σε δήθεν σκηνοθετημένες λεκτικές επιθέσεις εναντίον τους, ώστε να γίνουν πιστευτοί ως «παπανδρεϊκοί» σύμφωνα με το κρυφό σχέδιο τους.

Αυτά τα χρόνια είδα πολλούς –από τους «επαναστάτες» εναντίον του ΓΑ.Π. και του μνημονίου που τώρα στηρίζουν το τρίτο μνημόνιο του Σαμαρά- Βενιζέλου, έως τους «πιο παπανδρεϊκούς από ποτέ» και «από τους άλλους»- να κάνουν like στην σελίδα του Βενιζέλου, στις σελίδες των βενιζελικών, ορισμένοι μέχρι και στην σελίδα του Σαμαρά.

Μπορεί μερικοί να υποστηρίζουν ότι κρατάνε την @φιλία με τον Βενιζέλο στο fb από τις παλιές εποχές διότι δήθεν ήθελαν να τον παρακολουθούν, αλλά τώρα τι παρακολουθούν ακόμα? Ακόμα πιο κατακριτέο για μένα είναι να κάνουν like στην σελίδα του στο fb. Διότι με αυτό επικυρώνουν ότι τον θαυμάζουν και συμφωνούν με την πολιτική που ακολουθεί, όπως και με τις όλες μεθόδους του και με τις τακτικές του έως τώρα.

Αν και επισήμαινα εγγράφως την διαφωνία μου με όλα αυτά τα συμβάντα στο παρελθόν, συνέχισαν να δηλώνουν δημοσίως ως λάτρες του Βενιζέλου. Και αυτό επί περίπου 3 χρόνια.

Δεν με νοιάζει αν αποτελούν ομάδες δήθεν «παπανδρεϊκών», δεν με νοιάζει τι γράφουν στο τοίχο τους, δεν με νοιάζει αν «κόβουν φλέβες» από μπροστά την ίδια στιγμή που ακονίζουν μαχαίρια από πίσω, δεν με νοιάζει αν παύουν εδώ και 2 μέρες να είναι θαυμαστές του Βενιζέλου και των αποδεδειγμένα πια ιδιοτελών βενιζελικών υποψηφίων της «ελιάς», δεν με νοιάζει αν στηρίζονται ο ένας τον άλλον λόγου προσωπικής τους γνωριμίας, κοινών ιδιοτελών τους συμφερόντων, η και συγγένειας ανάμεσα τους, δεν με νοιάζει ποιον γλύφουν την κάθε τους στιγμή, ούτε ο τρόπος που το κάνουν, δεν με νοιάζει ποιος τους πιστεύει πια, προσωπικά προ πολλού έπαψα να τους πιστεύω. Όπως και τα «δελφίνια» που προσπαθούν να σπρώξουν τωρα στο προσκήνιο. Αν και τα πρώτα σημάδια μερικοί τα έδωσαν από τις στιγμές που μου είχαν πει ότι «ο ΓΑΠ δεν θα ξαναγυρίσει» και ότι «δεν θα με κρίνουν αν πάω σε άλλο κόμμα», μια έμμεση πρόκληση στο να φύγω, που προστίθεται δίπλα στις βρισιές των καθαρά βενιζελικών.

Ούτε η υπομονή μου δεν έχει να κάνει με αυτούς, όπως ούτε η επιμονή μου. Απλά την ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ μου και το ΟΡΑΜΑ για μια άλλη πολιτική και ειδικά ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ, χωρίς καιροσκόπους, με οποιαδήποτε μάσκα και αν φορέσουν- «φίλου» η εχθρού- ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΩ. Και ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΩ ούτε τα όνειρα που πρέπει να γίνουν πραγματικότητα επιτέλους, ούτε τις Αρχές και τις πραγματικές Ανθρώπινες Αξίες, ΟΣΟ ΖΩ!